به گزارش خبرگزاری تسنیم از بهارستان، شهر گلستان به عنوان یکی از متراکمترین نقاط جمعیتی در شهرستان بهارستان و استان تهران، این شبها با چهرهای عبوس و تاریک به استقبال شهروندان خود میرود. روشنایی معابر که از ابتداییترین اصول امنیت شهری و حقوق شهروندی محسوب میشود، در این شهر به کالایی نایاب تبدیل شده است. در حالی که انتظار میرود اداره برق منطقه با حساسیت بیشتری نسبت به تأمین روشنایی در چنین بافت متراکمی اقدام کند، شواهد میدانی حاکی از رها شدن کوچه و پسکوچهها به امان خداست.
بنبست ارتباطی؛ وقتی «برق من» به داد مردم نمیرسد
یکی از گلایههای اصلی ساکنان محلات مختلف شهر گلستان، ناکارآمدی سامانههای ارتباطی اعلام شده از سوی وزارت نیرو است. شهروندان متعددی در تماس با ما اعلام کردهاند که هفتههاست درخواستهای خود مبنی بر تعویض لامپهای سوخته و تعمیر شبکه روشنایی را در سامانه «برق من» ثبت کرده و با شماره 121 تماس گرفتهاند، اما گویی این پیامها در خلأ گم میشود. عدم پاسخگویی و بینتیجه ماندن پیگیریها، شائبه فرمالیته بودن این سامانهها را در ذهن مردم تقویت کرده است.
تاریکی؛ فرش قرمز برای بزهکاران
رابطه معنادار میان روشنایی محیط و کاهش جرم، اصلی اثبات شده در جرمشناسی است. متأسفانه تاریکی حاکم بر خیابانها و کوچههای فرعی شهر گلستان، فضایی امن و ایدهآل برای سارقان و بزهکاران فراهم آورده است. گزارشهای مردمی حاکی از افزایش سرقتهای خرد، زورگیری و دزدی قطعات خودرو در نقاط کور و تاریک شهر است. اهمال اداره برق در اینجا تنها یک نقص فنی نیست، بلکه مشارکت غیرمستقیم در برهم زدن امنیت روانی و فیزیکی خانوارهاست.
مدیریت پروازی و بیخبری از درد مردم حاشیهنشین
نقد جدی و صریحی که بسیاری از رسانهها و فعالان اجتماعی شهرستان بهارستان به مدیریت اداره برق وارد میکنند، فاصله طبقاتی و جغرافیایی مدیران با متن مردم است. وقتی مسئول اداره برق خود در محلات برخوردار و خارج از بافت پرچالش شهر گلستان سکونت دارد، طبیعی است که درک درستی از وحشت عبور از یک کوچه تاریک در نیمهشب نداشته باشد. این بیخبری مدیریتی و رفاهزدگی مسئولان، سبب شده تا اولویتهای مردم در کارتابلهای اداری خاک بخورد.
وظیفهای که روی زمین مانده است
طبق قوانین صریح، تأمین و نگهداری روشنایی معابر عمومی به جز شهرکهای محصور خصوصی، وظیفه ذاتی شرکتهای توزیع نیروی برق است. شهروندان شهر گلستان که غالباً از قشر زحمتکش و کارگر جامعه هستند، هزینه انشعاب و آبونمان خود را به موقع پرداخت میکنند، اما خدمات دریافتی آنها تناسبی با هزینههای پرداختی ندارد. شانه خالی کردن از این مسئولیت و پاسکاری آن به سایر نهادها، توجیهی غیرقابل قبول برای افکار عمومی است.
بهانههای تکراری در برابر خطرات واقعی
در مواجهه با انتقادات، معمولاً کمبود بودجه یا سرقت کابلهای برق به عنوان دلایل خاموشی مطرح میشود. اگرچه معضل سرقت تجهیزات شبکه در شهرستان بهارستان وجود دارد، اما وظیفه مدیریت بحران و پیشگیری با نهاد متولی است. نمیتوان به بهانه سرقت کابل، شهر را ماهها در تاریکی نگه داشت. جایگزینی کابلهای مسی با کابلهای خودنگهدار آلومینیومی و استفاده از تجهیزات ضد سرقت، راهکارهایی است که باید خیلی پیشتر اجرایی میشد.
آسیبهای اجتماعی در کمین نوجوانان و بانوان
تاریکی معابر در شهر گلستان تنها به سرقت ختم نمیشود، این فضا بستری برای تجمع معتادان متجاهر و اراذل و اوباش در کنجهای تاریک محلات ایجاد کرده است. این وضعیت، تردد نوامیس مردم، بانوان و کودکان را در ساعات اولیه شب با استرس شدید مواجه کرده است. آیا رئیس اداره برق منطقه پاسخگویی در برابر آسیبهای روحی و روانی وارده به خانوادههای این شهر را بر عهده میگیرد؟
فرسودگی تجهیزات و عدم پایش مستمر
مشاهدات میدانی نشان میدهد که بسیاری از پایههای روشنایی در شهر گلستان دچار فرسودگی شدید هستند و ماههاست که هیچ تیم فنی برای بازرسی آنها اعزام نشده است. مدیریت پویا ایجاب میکند که پیش از تماس و شکایت مردم، تیمهای گشتزنی اداره برق نسبت به شناسایی نقاط خاموش اقدام کنند. انفعال کنونی نشاندهنده فقدان برنامه مدون برای تعمیر و نگهداری شبکه در این شهرستان است.
نارضایتی عمومی و خطر گسست اعتماد
انباشت مطالبات پاسخ داده نشده در شهر گلستان، در حال تبدیل شدن به یک رنجش عمومی عمیق است. مردمی که احساس کنند در محاسبات مسئولان جایی ندارند و امنیتشان بازیچه اهمالکاری اداری شده است، اعتماد خود را به سیستم خدماترسان از دست میدهند. این تاریکیهای سریالی در شهرستان بهارستان، تصویر ناکارآمدی را به جامعه پمپاژ میکند که هزینههای اجتماعی آن بسیار سنگینتر از هزینه خرید چند لامپ است.
لزوم ورود مدعیالعموم شهرستان بهارستان
با توجه به اینکه خاموشی معابر مستقیماً با «امنیت عمومی» و «پیشگیری از وقوع جرم» مرتبط است، ورود دادستان شهرستان بهارستان به عنوان مدعیالعموم به این پرونده ضروری است. ترک فعل مدیران اداره برق که منجر به تسهیل وقوع جرم میشود، باید مورد پیگرد قانونی قرار گیرد. مسئولان باید پاسخ دهند که چرا بودجههای تعمیر و نگهداری به درستی در نقاط بحرانی شهر گلستان هزینه نمیشود.
مقایسه تبعیضآمیز با مناطق دیگر
شهروندان گلستانی با مقایسه وضعیت شهر خود با مناطق مرفهنشین تهران یا حتی برخی شهرهای همجوار، احساس تبعیض میکنند. چرا در برخی مناطق لامپها به سرعت تعویض میشوند و نورپردازیهای تزئینی برقرار است، اما در شهر گلستان که تراکم جمعیتی بالایی دارد، لامپهای تیر برق حکم کیمیا را دارند؟ این دوگانگی در خدماتدهی، شایسته نظام مدیریتی نیست که شعارش عدالتمحوری است.
روشنایی حق مردم است، نه لطف مدیران
اداره برق شهر گلستان و مدیریت توزیع برق استان تهران باید بدانند که تأمین روشنایی معابر، لطفی به مردم نیست، بلکه وظیفهای است که بابت آن حقوق دریافت میکنند. ادامه این روند و بیتوجهی به خاموشیهای گسترده، نه تنها کارنامه مدیریتی آنان را سیاه میکند، بلکه تبعات جبرانناپذیری بر امنیت و آسایش مردم نجیب شهر گلستان خواهد داشت. انتظار میرود در کوتاهترین زمان ممکن، طرحی ضربتی برای روشنسازی معابر این شهر اجرا شود.
گزارش از: احسان همتی
انتهای پیام/