به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، مراسم اختتامیه سومین جایزه ادبی علمی طاهره صفارزاده، شاعر و مترجم قرآن کریم، با حضور رضا اسماعیلی دبیر این دوره، علیرضا قزوه مدیر دفتر آفرینشهای ادبی حوزه هنری و جمعی از اهالی فرهنگ و شاعران در حوزه هنری برگزار شد.
رضا اسماعیلی دبیر این جایزه در ابتدای این برنامه گفت: در این سه سالی که از برگزاری این جایزه میگذرد بیش از 30 پایان نامه دانشگاهی رسیده است که نشان از معطوف شدن ذهن و زبانها به سمت زنده یاد صفارزاده دارد. امسال بیش از 25 مقابله هم به دبیرخانه ارسال شده که همگی ارزش چاپ و نشر را داشتند. خوب است به این مسئله اشاره کنیم که زنده یاد صفارزاده علاوه بر اینکه یک شخصیت علمی بود یک شاعر و پرچمدار شعر نوی دینی نیز بود همین هم بهانهای بود تا از شاعران معاصر کشور دعوت کنیم تا برای اینجایزه تلاش کنند.
در ادامه این برنامه جلال صفارزاده برادر زنده یاد طاهره صفارزاده گفت: امسال دو بزرگداشت برای طاهره برگزار شد. افتتاحیهاش در امامزاده صالح و با بیمهری مسئولان بود که موجب بیحرمتی به قبر طاهره شد و اختتامیهاش هم که امروز و در حضور شما برگزار میشود. کاری که انجام شد واقعا کم لطفی و کم توجهی بود چون اگر به ما خبر میدادند، اجازه نمیدادیم چنین اتفاقی بیفتد. در نامهای هم که به رهبر انقلاب نوشتن خواهش کردم امریهای صادر کنند تا پیکر طاهره را به سیرجان و نزدیک مقبره پدر و مادرش ببریم.
جواد محقق دیگر سخنران این برنامه بود که ضمن خاطره گویی درباره صفارزاده گفت: متاسفانه این روزها اخلاق حرفهای توسط خبرنگاران رعایت نمیشود و شاهدیم که بزرگان ادب و هنر کشور بشدت از این مسئله آزرده خاطر هستند این آزرده خاطری برای مرحوم صفارزاده هم پیش آمد و متاسفانه شاهدیم که دوستان جوان خبرنگار ما بزرگان را به رسانهها بدبین میکنند. صفارزاده در مقطعی از زندگیاش به سمت انقلاب اسلامی کشیده شد و اگر این کار را نمیکرد امروز جریانهای شبه روشنفکری او را حلواحلوا میکردند ولی او به انقلاب وفادار ماند. به همین دلیل هم بایکوت شد و عدهای سعی کردند نامی از او نباشد. او هم که داعیه نام نداشت حرکتی در جهت پاسخگویی انجام نداد.
احمد مسجد جامعی عضو شورای اسلامی شهر تهران در این برنامه گفت: مرحوم صفارزاده شخصیت همه جانبهای داشت ولی جز در بخشی از فضای ادبیات امروز شناخته نشد چون کسانی که با آن فضای ادبی آشنا بودند با سیر و سلوک صفارزاده آشنایی نداشتند، و آنهایی هم که رفتار و سیر و سلوکش را میپسندید چندان با آن ادبیات مأنوس نبودند تنها خودش به این زبان و فهم نزدیک بود و تجربه معنوی و سلوک خاص خود را داشت.
وی افزود: آشنایانش او را در لباس و رفتارهای مختلفی دیدند و او هیچکدام را پوشیده نمیداشت. به یاد دارم اواخر عمر ایشان روزی در بیمارستان بودیم. من کنار تخت ایشان نشسته بودم و میخواستیم عکس یادگاری بیندازیم. یکی از حاضران در اتاق گفت خانم صفارزاده با نامحرم عکس نمیاندازد اما ایشان گفت «چه کسی چنین حرفی زده ایشان هم مانند برادر من است». ببینید حد شرعی یک چارچوب و تعریف ویژه دارد و زنده یاد صفارزاده آن چارچوب را محترم میشمرد و رعایت میکرد. ما که از پیامبر متشرعتر نیستیم چرا رفتاری داشته باشیم که خارج از عرف مسلمانی است؟ توجه به این مسئله را هم میتوان در زندگی صفارزاده دید.
عضو شورای شهر تهران در ادامه گفت: هیچ وقت ندیدم زنده یاد صفارزاده منکر دورهای شود که با دنیای مدرن روبرو شده بود. اتفاقا همان دوره مقدمهای شد که مقطع بعدی زندگیاش را ساخت. اگر این مسیر در زندگیاش دیده نشود سیر زبانی و ادبی او هم مغفول خواهد ماند. این مسئله نیازمند این است که مراحل مختلف زندگی و سلوک او را بررسی کنیم.
مسجد جامعی در بخش دیگری از سخنانش گفت: منزلی که از زنده یاد صفارزاده به جا مانده ارزش میراثی و تاریخی دارد و خوب است که تبدیل به یک کانون فرهنگی شود چون در تهران کمتر خانهای داریم که تاریخی و محورش یک زن باشد و حفظ شود. یکی از این خانهها، خانه مرحوم پروین اعتصامی بود و دیگری خانه طاهره صفارزاده. مجموعه آثار صفارزاده هم بدون هیچ نگاه و رویکردی، همانگونه که بوده و زندگی میکرده، طبق همان نامههایی که نوشته و طبق واقعیات خودش جمع آوری و منتشر شود چون صفارزاده یک شخصیت علمی و ادبی برای جامعه ما و زنان ما است.
انتهای پیام/