نگاهی به «مامان»|مادری کج و معوج در فیلمی وصله‌پینه
مامان در یک کلام نگاهی شبه مردمی دارد که با نگاه بدبینانه نسبت به انقلاب و تاریخ، فلاکت خانواده را ماحصل آن می‌داند و جالب اینکه این فیلم در فجر انقلاب اسلامی شرکت کرده است.
آخرین آمار فروش بلیط‌های جشنواره فیلم فجر/ رقابت شیشلیک و ابلق برای کسب مقام اول
در میان ۱۶ فیلم جشنواره فیلم فجر ۳ فیلم شیشلیک با هفت هزار، ابلق با ۶ هزار نفر و بی‌همه چیز با نزدیک به ۶هزار نفر بیننده در رقابت برای کسب بهترین فیلم از نگاه مردمی جشنواره فیلم‌اند.
علت خاموشی سینما ملت روشن شد/ سینمایی که با برق اضطراری کار می‌کند
سینما ملت در رزوهای جشنواره فیلم فجر چندبار به علت مشکلات فنی دچارخاموشی سالن‌های سینما شد که روابط عمومی آن در این خصوص اطلاعاتی را در اختیار ما گذاشت.
نگاهی به "منصور"| فیلمی که با تیک‌آف آذرخش تماشاگر را پرواز میدهد/ بازگشت قهرمان به جشنواره سرد فیلم فجر
تلاش فیلمساز برای به‌تصویر کشیدن یک ماجرای واقعی و تولید یک پرتره از شخصیتی حقیقی همان گمشده‌ای است که سینمای امروز ما دارد.
ششمین روز سی و نهمین جشنواره فیلم فجر
ششمین روز سی و نهمین جشنواره فیلم فجر با نمایش فیلم‌های "مامان" به کارگردانی آرش انیسی و "منصور" به کارگردانی سیاوش سرمدی در برج میلاد تهران برگزار شد.
نگاهی به «روزی روزگاری آبادان» | آبادانی‌هایی با عینک آفتابی شکسته
شکل و ساختار فیلم حمیدرضا آذرنگ جنوبی و صمیمی و مردم‌پسند است اما فرم و مضمون نهایی‌اش بوی نمایش‌های بالاشهری تهران را میدهد. اما باید به او برای ترسیم مصائب مردم‌شناسانه تاریخ جنگ برای اولین فیلم خسته نباشید گفت.
نگاهی دیگر به «ابلق» | عنوانی هوشمندانه برای داستانی باردار و زنانه
ابلق عنوان عجیبی است. عنوانی ساده اما باشکوه از ظاهری با رنگ زنانه و باطنی با طعم غیرت مردانه که بنا است اتفاقاً در جای خود از حریم و حرمت حیای زنانه و خانواده‌اش با تمام وجود دفاع کند.
پنجمین روز سی و نهمین جشنواره فیلم فجر
پنجمین روز سی و نهمین جشنواره فیلم فجر با نمایش فیلم‌های "روشن" به کارگردانی سیدروح‌الله حجازی و "روزی روزگاری آبادان" به کارگردانی حمیدرضا آذرنگ در برج میلاد تهران برگزار شد.
نگاهی به «زالاوا»| فیلمی در نکوهش باورهای خرافی یک قوم که ذائقه مخاطب ایرانی را می‌شناسد
زالاوا فیلم موفقی است، گذشته از اینکه فرم روایت داستان و دوربین خوب و بازی‌های قابل قبول و کارگردانی یک دست ارسلان امیری هم دست به دست هم داده و فیلم را به اثری قابل احترام بدل می‌سازد.
نگاهی به فیلم «مامان»| جا زدن خاله بازی دوران کودکی در قامت یک مامان واقعی
نگاه کاریکاتوری فیلم مامان باعث می‌شود که دست آخر تصویری معوج از قامت کاریکاتوری مادر فیلم ارائه شود.
نگاهی به «مصحلت» | قهرمان‌کُشی به همین آسانی!
مصحلت با قهرمان‌کشی‌اش پیام بزرگ و مهم انقلابی که برای عموم مردم داشت را در حد یک پیام ساده کوچک می‌کند. گویا فیلم از طرف مسئولین رده بالا به جوانان انقلابی و جسور و شجاع می‌خواهد بگوید بروید کنار خودمان حلش می‌کنیم!
چهارمین روز سی و نهمین جشنواره فیلم فجر
چهارمین روز سی و نهمین جشنواره فیلم فجر با نمایش فیلم‌های "زاوالا" به کارگردانی ارسلان امیری و "مصلحت" به کارگردانی حسین دارابی در برج میلاد تهران برگزار شد.
فیلم‌های مذهبی در سینما رو به کاهش است
در نشست هم‌اندیشی شورای سیاست‌گذاری جشنواره ملی فیلم کوتاه رضوی با مدیرعامل مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی، فضاها و فرصت‌های همکاری و تعامل بررسی شد.
نگاهی به «ابلق» | نیمی تاریک و نیمی روشن/جای خالی مسئله غیرت و مصلحت در سینمای بالای شهر
ابلق دوراهی مصلحت و حقیقت را زنانه و سنتی-ایرانی و به گونه‌ای به تصویر کشیده است که غیرت و حیا فدا نمی‌شوند و برای همین فیلم آبیار با نگاهی منصفانه با سینمای عرف ما تفاوت پیدا می‌کند.
خال‌زنی تک‌تیراندازِ علی غفاری بر پیشانی قهرمانان بی‌رحم هالیوود
فیلم علی غفاری بیشتر از آنکه در دام قهرمان‌سازی هالیوود بیفتد مرد بزرگی را نمایش میدهد که قاتل و انتقامجو نیست بلکه خود را سربازی می‌داند که ورد زبانش آیه وَمَا رَمَيْتَ إِذْ رَمَيْتَ وَلَٰكِنَّ اللَّهَ رَمَىٰ است.
سومین روز سی و نهمین جشنواره فیلم فجر
سومین روز سی و نهمین جشنواره فیلم فجر با نمایش فیلم‌های "ابلق" به کارگردانی نرگس آبیار و "تک تیرانداز" به کارگردانی علی غفاری در برج میلاد تهران برگزار شد.
نگاهی به «شیشلیک» | گم شدن حاشیه‌نشینان در میان شوخی‌های جنسی و جهان نمادین مارکسیستی
شیشلیک خود را فدای شلوغ‌بازی‌های سیاسی و نمادین و شوخی‌های جنسی کرده و باعث می‌شود که به بیراهه رفته و مشکلات حاشه‌نشینان در این میان گم شود.
نگاهی به «خط فرضی» | داستان تباهی زنان سه نسل در یک قاب مشحون از نفرت و مردستیز
خط فرضی در سنت رایج سینمای ضدمرد ایران فیلمی تقلیدی از دیگر فیلم‌های تلخ و شبه انتقادی-اجتماعی است که چیز جدیدی برای ارائه ندارد.
