امامزاده پنج تن که مرقد پنج برادر به نامهای سالم، ابوطالب، صائم، رحیم و حسین است بر بالای تپهای قرار دارد. آنها همگی پسران شیث، فرزند کاظم، فرزند علیبنالحسین زینالعابدین(ع) هستند.بنای امامزاده ، تاریخی ۱۳۰ ساله دارد و دارای بقعهای چهارگوش با پوشش گنبدی است. ضریح آن مشبک و معروف به جعفری و سبز رنگ است که به صورت مربع در عهد قاجاریه ساخته شده است.امامزاده درسال ۱۳۷۶ ، بازسازی شد و مساحت آن به ۴۶۰ مترمربع افزایش یافت و تزیینات داخلی نیز به صورت آینه کاری درآمد.