تهران در پهنهای بین دو وادی کوه و کویر و در دامنههای جنوبی البرز گسترده شدهاست. از سمت جنوب به کوههای ری و بیبیشهربانو و دشت های هموار شهریار و ورامین و از شمال به واسطه کوهستان محصور شدهاست. آنگونه که پیداست در گذشته مردم این ابرشهر کنونی، علاقه زیادی به زندگی زیرزمینی داشته اند و اکثر خانه ها چندین متر در زیرزمین واقع بوده است. این مساله عده ای را برانگیخت که تهران را به دو کلمه" ته " به معنای زیر و " ران " تجزیه نمایند و تهران را " مکان زیرزمینی " معنا کنند.