بقعه شیخ صفیالدین اردبیلی از مهمترین آثار تاریخی شهر اردبیل و از بناهای کمنظیر تاریخی ایران است که از لحاظ معماری و کاشیکاری از شاهکارهای سده هشتم هجری قمری و سالهای پس از آن بوده و پس از وفات شیخ به سال ۷۳۵ هجری قمری، به وسیله فرزند وی پایهگذاری شد و شاه عباس بناهای مهمی به این مجموعه افزود و اصلاحاتی در آن انجام داد.این مجموعه یکی از به یادماندنیترین آثار تاریخی دوران سلسله صفویه بوده و به عنوان یک مکان ارزشمند و تاریخی در سال ۲۰۱۰ در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است .