شکست غیرقابل ترمیم | مهاجرت معکوس

اتفاقی که «طوفان الاقصی» در حوزه جمعیتی برای رژیم صهیونیستی رقم زد برهم زدن توازن جمعیتی این رژیم بود. با برهم خوردن موازنه قوا از سوی مقاومت، حالا رژیم صهیونیستی امنیتی را که برای جمعیت مهاجر خود به وجود آورده بود از دست داده است.

عملیات طوفان الاقصی با رژیم صهیونیستی کاری کرد که این رژیم به فکر پس دادن بدهی جمعیتی ش بیفتد! بحث جمعیت از زمان تأسیس رژیم جعلی صهیونیستی از مهم ترین چالش های این رژیم بوده است.

وقتی جایی که به شما تعلق ندارد را غصب می کنید و برای پر کردنش از کشورهای دیگر جمعیت قرضی می گیرید، باید بدانید که خیلی نمی توانید روی آن جمعیت حساب باز کنید. این چالشی ست که رژیم صهیونیستی که سالهاست با آن دسته و پنجه نرم می کنند. اینکه بعد از اشغال فلسطین اشغالی خلأ جمعیتی خود را چگونه باید پر کند؟ برای تامین این جمعیت، رژیم صهیونیستی راهی جز مهاجرت دادن دسته های عظیمی از یهودیان را در پیشِ روی خود ندید. مهاجرتی که صد البته با وعده های فراوان و هزینه های بسیار سنگینی صورت گرفت.

بالتبع مهم ترین مسئله برای هر اجتماعی، امنیت است. در چنین ساختارهای جعلی و غاصبانه، دو مقوله «امنیت و جمعیت» بیش از پیش به هم دیگر گره می خورد. چراکه اگر مهاجران، امنیتی تضمین شده نداشته باشند درصدد ترک آن مکان بر می آیند. آن هم جمعیتی که سرزمین مادری شان جای دیگری ست، و صرفا بخاطر مسائل مذهبی و وعده و وعیدهای صهیونیسم ها دست به مهاجرت زده اند.

سال 1947، هنگام تصویب قطعنامه طرح تقسیم فلسطین در سازمان ملل براساس اعلام این سازمان، میزان جمعیت صهیونیست ها، 30%  و میزان جمعیت فلسطینان 70% از جمعیت کل فلسطین را تشکیل می دادند. صهیونیست ها، همین 30درصد را هم به واسطه 26 سال قیمومیت انگلستان بر فلسطین پس از جنگ جهانی اول و با فرصت سازی در جریان جنگ جهانی دوم، تصاحب کرده بودند.

سازمان ملل در قطعنامه 181 یا همان طرحِ تقسیمِ فلسطین، 55% خاک فلسطین را به همین 30% صهیونیست ها اختصاص داد. اما صهیونیست ها که از ابتدا قصد نابودی کامل فلسطین مسلمان نشین را داشتند، با این طرح نیز مخالفت کردند. ضمن اینکه می دانستند با این میزان جمعیت، عُمر ساختاری که ایجاد می کنند چندان بلند نخواهد بود. به همین دلیل بود که کمتر از یکسال پس از تصویب طرحِ تقسیم فلسطین، با اعلام تأسیس رژیم صهیونیستی در فلسطین، دست به کشتارهای جمعی زدند تا کسری جمعیت خود را با از بین بردن جمعیت فلسطینیان جبران کنند.

براساس آمار سازمان ملل دست کم 900 هزار فلسطینی از فلسطین کوچانده شدند. آمار کشته شدگان به طور دقیق روشن نیست. به عنوان نمونه می توان فقط به یک آمار ثبت شده در کتاب  «تا فراموش نکنیم» نوشته «ولید خالدی» اشاره کرد. در این کتاب نام 418 روستای فلسطینی را ثبت شده که پس از اعلام تأسیس رژیم صهیونیستی به طور کامل از بین رفته اند و ساکنان آن یا کشته شده یا مجبور به کوچ از سرزمین مادری خود شدند.

صهیونیست ها با کشتار، فضا را برای جمعیت جمعیت مورد نیاز خود در فلسطین را فراهم کردند و برای فریب دادن افکار عمومی، دروغ های بزرگی چون «سرزمین بدون ملت، برای ملت بدون سرزمین» یا «فروش زمین» را منتشر کردند.

حالا در قرن 21 میلادی پس از گذشت 75 سال از اشغال فلسطین، صهیونیست ها آمار جمعیتی خود را حدود 9 میلیون نفر اعلام می کنند که از این تعداد، حدود 2 میلیون نفرشان فلسطینی های ساکن سرزمین های اشغالی هستند. یعنی جمعیت صهیونیست های مهاجر کمی کمتر از 7 میلیون نفر است. در همین زمان، جمعیت فلسطینیان ساکن کرانه باختری و نوار غزه بیش از 5 میلیون نفر است. یعنی فلسطینی ها در داخل فلسطینِ تاریخی جمعیت شان در حال حاضر با صهیونیست های مهاجر برابری می کند.

براساس اعلام سازمان ملل تا سال 2030، جمعیت فلسطینی ها در کل فلسطین تاریخی یعنی نوار غزه، کرانه باختری و فلسطینی های 1948 بیشتر از صهیونیست های مهاجر خواهد شد و مهمتر آنکه تا سال 2050، جمعیت فلسطینی های 1948 از صهیونیست های مهاجر بیشتر خواهد شد.

اتفاقی که «طوفان الاقصی» در حوزه جمعیتی برای رژیم صهیونیستی رقم زد برهم زدن توازن جمعیتی این رژیم بود. با برهم خوردن موازنه قوا و بازدارندگی به وجود آمده از سوی مقاومت، حالا رژیم صهیونیستی امنیتی را که برای جمعیت مهاجر خود به وجود آورده بود از دست داده است. باد آورده را باد می برد، مهاجران که خودشان هم می دانند که فلسطین اشغالی سرزمین آباء و اجدادی شان نیست، و صرفا با وعده رفاه و امنیت به فلسطین رفته اند، حالا با رفتن سایه امنیت و رفاه با چالش بزرگی مواجه شده اند. از طرفی نیز استقرار جمعیت در شهرک های اطراف نوار غزه بسیار سخت شده است چرا که متزلزل ترین امنیت را در سرزمین های اشغالی دارد.

طبعا در این شرایط سرمایه گذاری و زندگی در این شهرک ها غیر منطقی است. لذا بخشی از جمعیت این شهرک ها یا با مهاجرت معکوس، فلسطین را ترک خواهند کرد یا به سمت مناطق دیگر خواهند رفت که توازن جمعیتی موجود را برهم زده و موجب ایجاد هزینه های جدید اسکان و برنامه ریزی برای اسکان جمعیت جدید در اطراف غزه خواهد شد.

این مهاجرت معکوس و این برهم زدن موازنه جمعیتی، بخش های غیر قابل ترمیم شکستی است که مقاومت بر رژیم صهیونیستی در نبرد «طوفان الاقصی» تحمیل کرد.