پشت اسرائیل را در غزه حاج رضوان لرزاند

به گزارش خبرگزاری تسنیم، روزنامه کیهان در ستون اخبار ویژه امروز شنبه خود نوشت:

*آمریکا از بحران جدید مصر چه می خواهد؟

مطبوعات آمریکایی معتقدند نفوذ واشنگتن در مصر پس از وقوع انقلاب کمرنگ شده و کاخ سفید باید از بحران اخیر در این کشور برای فشار به دولت مرسی و ایجاد نظامی سکولار استفاده کند.
روزنامه واشنگتن پست دراین باره با اشاره به چالش میان محمد مرسی و دیوان عالی مصر که به آشوب سیاسی منجر شده نوشت: منازعه جاری فرصتی مغتنم برای آمریکاست تا روابطش با قاهره را به تشکیل یک نظام سیاسی سکولار مشروط کند.
واشنگتن پست نوشت: لازم است اخوان المسلمین در تدوین قانون اساسی جدید مصر این اصل را مدنظر قرار دهد که فضای لازم و کافی برای برقراری یک جامعه سکولار فراهم شود و اینجا است که آمریکا باید در مصر وارد میدان عمل شود. نظر به اینکه مصر سخت محتاج وام صندوق بین المللی پول است و همزمان هم مذاکرات متقابل برای بخشودگی بدهی هایش در جریان است دولت «باراک اوباما» از اهرم فشاری قوی بر دولت قاهره بهره مند است(!) نقش مصر در برقراری آتش بس در غزه با نظارت آمریکا مثبت بود. اما اوباما باید به صراحت این نکته را به رهبران مصر تفهیم کند که روابط واشنگتن با قاهره فقط منوط به این قبیل همکاری ها نیست بلکه بستگی به خلق یک نظام سیاسی سکولار و وفادار به دموکراسی و حقوق بشر در مصر دارد.
یادآور می شود آمریکا تا آخرین روز سقوط حسنی مبارک از رژیم خودکامه و ضد حقوق بشری وی حمایت کرد.
در همین حال روزنامه نیویورک تایمز نیز در گزارش مشابهی تأکید کرد: دولت آمریکا نباید در مقابل پایمال شدن حقوق مخالفان (حامیان رژیم سابق) ساکت بماند.
با این حال پل ژیگو از دبیران نشریه وال استریت ژورنال گفت: «نفوذ آمریکا در مصر و دیگر نقاط خاورمیانه کاهش یافته است.»
وی گفت غافلگیری و حیرت واشنگتن از تصمیم رئیس جمهور مصر، نشانه کاهش نفوذ آمریکا در خاورمیانه است. در این میان دولت باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا و هیلاری کلینتون وزیر امور خارجه این کشور بیش از همه غافلگیر شدند.زیرا کلینتون بعد از مذاکرات پیمان آتش بس در غزه هنوز کاملا حریم هوایی مصر را ترک نکرده بود که مرسی، فرمان خود را صادر کرد.
این تحلیلگر وال استریت ژورنال می افزاید: دومین علت شوکه شدن مقامات آمریکایی این بود که دولتمردان این کشور در رسانه ها از عملکرد فوق العاده مرسی در مذاکرات آتش بس تمجید کردند. آنها همچنین از مرسی به عنوان حاکمی میانه رو یاد کرده بودند. مرسی همه این پندارها را فرو ریخت و این قطعا مشکل ساز است.
مجری شبکه وال استریت ژورنال گفت «فرمان رئیس جمهور مصر که تصمیم های او را از تجدید نظر مسئولان قضایی مصون نگه می دارد، کاملا با پیش فرض های بهار عربی مغایرت دارد. به نظر می رسد که دولت اوباما بار دیگر در حاشیه تحولات خاورمیانه قرار دارد و نمی داند که چگونه باید جهت گیری کند. نظر شما چیست؟» و پل ژیگو پاسخ داد: بله، آنها واقعا از سیر رخدادها در این کشورها آگاهی ندارند.

*پشت اسرائیل را در غزه حاج رضوان لرزاند

شهید عماد مغنیه پایه گذار مقاومت لبنان است.
یک روزنامه نگار لبنانی با انتشار این تحلیل نوشت:« شهید عماد مغنیه فرمانده ارشد حزب الله، طرح عملیات ایجاد شبکه های متعدد انتقال سلاح و ایجاد سیستم موشکی مقاومت فلسطین درغزه بود». به گزارش قدسنا قاسم قصیر در پایگاه خبری «لبنان اینکا» خاطرنشان کرد: پس از پایان جنگ 2006 اسرائیل علیه لبنان در نشست ارزیابی این جنگ توسط فرماندهی مقاومت در لبنان و سوریه، عماد مغنیه خطاب به رئیس جمهور سوریه میگوید که «اگر می خواهید در جنگ های آتی در برابر اسرائیل پیروز میدان باشید باید تانک ها و ادوات نظامی زمینی را فراموش کرده و به فکر ساختن سیستم جدید موشکی باشید که سرنوشت جنگ را در هرگونه رویارویی با دشمن تغییردهد.»
وی در ادامه گزارش می افزاید: پس از پایان این نشست رهبران مقاومت بر سر ساخت این سیستم جدید موشکی توافق کرده و عماد مغنیه مسئول اجرای این پروژه شد. عماد مغنیه شخصا برای اجرای این پروژه و نیز نظارت بر آموزش و آماده سازی سامانه موشکی چند ماه در غزه حضور داشته و جالب آنکه رهبران مقاومت که وی را با نام «حاج رضوان» می شناختند، پس از شهادتش دانستند که وی «عماد مغنیه» بوده است.
روزنامه نگار لبنانی درادامه می نویسد: دکتر رمضان عبدالله شلح دبیر کل جنبش جهاد اسلامی فلسطین نیز در سالروز شهادت عماد مغنیه در سخنان کوتاهی تاکید کرد شهید مغنیه در تمامی موشک هایی که به سوی اسرائیل شلیک می شود سهیم است و فرماند هان گردانهای عزالدین قسام نیز شهید عماد مغنیه را شریک پیروزی های مقاومت در غزه می دانند.
یادآور می شود اسماعیل هنیه نخست وزیر دولت حماس اخیراً در دیدار با گروهی از رسانه ها اعلام کرد: مقاومت اسلامی فلسطین در جنگ 8 روزه تنها از 5 درصد تسلیحات موشکی خود استفاده کرده است.

*رضایت فائزه و مهدی هاشمی از وضعیت زندان

سخنان محسن هاشمی درباره اینکه فائزه هاشمی در شرایط خوبی (در زندان) به سر می برد بسیار راضی است، با خشم و اعتراض رسانه های ضد انقلاب مواجه شد.
محسن هاشمی در گفت و گو با «ندای انقلاب» و در پاسخ به این سؤال که «شرایط زندگی فائزه هاشمی در زندان چگونه است؟» اظهار داشت: ایشان در شرایط خوبی بسر می برد و بسیار از این وضع راضی هست و گفت در جمعی که هستم روابط خوبی دارم و فرصت مطالعه برایم فراهم است و اجازه آشپزی هم به ما داده اند و فضای هواخوری بسیار خوبی داریم. فائزه و در گفت وگو با من با خوشحالی گفت که امروز مسئول پخت غذا (دلمه هفت رنگ) هستم. مغازه ای برای تهیه اجناس مورد نظر در اینجا قرار دارد که تهیه مواد مورد نیاز را برایم سهل کرده است.
وی همچنین درباره این سؤال که وضعیت مهدی هاشمی چگونه است؟ می گوید: مهدی هم حالش خوب است، همین هفته حاج خانم (عفت مرعشی) به دیدارش رفتند و حالش خوب است، و دو روز پیش با حاج آقا تلفنی صحبت کرد.
انتشار این مصاحبه با واکنش هایی در محافل ضد انقلاب مواجه شد. از جمله شبکه بالاترین نوشت: این روزها خبرهای عجیبی می شنویم. خانم فائزه هاشمی و برادرش این روزها در زندان به سر می برند. این دو در بهترین شرایط به سر می برند. این در حالی است که امثال نسرین ستوده بدور از هر گونه امتیاز و دور از خانواده در زندان می گذرانند.
سایت بالاترین که تحت مدیریت منوشه امیر قرار دارد، افزود: فائزه هاشمی دلمه هفت رنگ می پزد، نسرین ستوده اعتصاب غذا می کند. خانم هاشمی بهتر نبود کمک به حال و روز دیگر زندانی ها حداقل دست به این سبک مغزی ها نمی زدید و چنین حاشیه هایی را ایجاد نمی کردید! این چه طرز مبارزه است! پختن دلمه هفت رنگ برای نشان دادن روحیه بالا!؟ خانم هاشمی! مبارزین راستین در بندهای مجاور شما اعتصاب غذا کرده اند[!؟] آیا می خواهید با به راه انداختن چنین بو و رنگی شرایط را بر آنها سخت گردانید؟! یا اینکه می خواهید نشان دهید حکومت آنقدر زندان هایش خوب است که کیف زندانیان کوک است؟ خانم هاشمی حیا کنید و این سبک مغزی ها را کنار بگذارید!

*دست ایران آن قدر باز هست که از عهده تحریم ها بربیاید

سؤال اساسی این است که چگونه می شود اقتصاد کشوری را فلج کرد که سه برابر بزرگتر از فرانسه است؟
روزنامه فرانسوی لوموند با طرح این پرسش تصریح کرد تحریم ها علیه ایران موفق نبوده است. لوموند خاطرنشان می کند: تحریم ها علیه ایران بیش از 30 سال است که اعمال می شود و تأثیرات آن روشن است. این تحریم ها به مواضع ضد غربی جمهوری اسلامی قوت می بخشد.
لوموند می افزاید: در واقع بیش از ده سال است که تهران بخش بزرگی از دارایی های خارجی اش را به کشور برگردانده است. ایران به یاری افزایش قیمت نفت خام در وضعیت مازاد تجاری است و بانک مرکزی حجم قابل توجهی پول ذخیره دارد. در نتیجه برای فراهم کردن دلار مورد نیاز دولت برای واردات کالا تا مدت طولانی مشکلی ندارد. ممنوعیت صادرات حدود 50 قلم از کالاهای ضروری و مدیریت سختگیرانه تر اقتصادی اجازه خواهد داد که در طولانی مدت قیمت کالاهای مصرفی رایج ثابت شود که به نفع طبقه ضعیف اجتماعی خواهد بود. در عوض، با تحریم ها، دولت دلار کمتری در اختیار بازار موازی قرار می دهد که به خرید کالاهای وارداتی جذاب توسط طبقه متوسط و مرفه کمک می کند. کالاهایی که اقتصاد می تواند از آن شانه خالی کند.
روزنامه فرانسوی در گزارش خود تأکید کرد: ایران برای دور زدن تحریم ها روش های زیادی دارد. بیش از هر چیز می تواند روی میل شدید تاجرانی حساب کند که از طریق کشورهایی که ایران به آنها نفت خام می فروشد برای سرمایه گذاری حجم بالای واردات خود حاشیه های امنی درست می کنند با ایجاد گردش دلار بین بانک ها و شرکت های واسطه چینی، مالزیایی، روسی، سوئیسی، عراقی، اماراتی و یا لبنانی، امری که همانقدر پیچیده است که قابل تغییر. بعد از آن می تواند روی سنت هزاران ساله مبادله پایاپای خود برای تجارت در خا رج از کشور تکیه کند. دلارهای نفتی اش جای خودشان را به یوان ها، روپیه ها، ین ها و ون های نفتی و همچنین شمش های طلای نفتی داده اند که با هند، چین، کره جنوبی، ژاپن، ترکیه و اوکراین در ازای برنج، بنزین، زغال سنگ، آلومینیوم، فولاد، گرافیت، قطعات اتومبیل و تجهیزات انفورماتیک معامله می شوند، یعنی در ازای خدمات و یا سرمایه گذاری های مستقیم. ایران همچنین منتظر تحویل گرفتن سیزده تانکر نفتی است.
لوموند سپس نوشت: در واقع سؤال اساسی اینجاست که چگونه می شود تصور کرد که می توان اقتصاد کشوری را خفه کرد که سه برابر بزرگ تر از فرانسه است. در طول ده سال گذشته از رشد بالایی برخوردار بوده است و در فاصله برابری نسبت به شرق و غرب واقع شده است و بعد از روسیه از بیشترین میزان مرز مشترک با کشورهای همسایه خود برخوردار است؟ (پانزده کشور با احتساب مرزهای دریایی)؟
لوموند همچنین معتقد است: در نهایت ایران از خاورمیانه در حال تجدید سازمان نیز بهره می برد. از ابتدای تحریم ها، اوایل ژانویه 2012، باید دو برابر شدن مبادله تجاری با ترکیه را نسبت به سال 2011 در نظر داشت. بالا رفتن مبادله با عراق که خود از گسستن رابطه تجاری اش با سوریه ضربه خورده و راه اندازی مسیرهای مبادله هیدروکربن ها با پاکستان برایش حائز اهمیت هستند.
این روزنامه درباره درآمدهای ایران خاطرنشان می کند: با تصدیق سطوح وابستگی همه اقتصادهای کره زمین به هیدروکربن ها (ایران همچنان دومین ذخیره جهانی را داراست)، تصور قطع درآمدهای نفتی این کشور به نظر غیرعقلانی می رسد. پیش از هر چیز، بخشی از کمبود درآمد نفت خام با افزایش قیمت جبران می شود؛ افزایش 10 درصد، 20 درصد و 30 درصد سال های اخیر، در حالی که پرچم اقتصاد جهانی نیمه افراشته است. ظاهر قضیه گمراه کننده است. اگر تحریم ها تأثیرات بیشتری از آنچه در ماه های گذشته از آن انتظار می رفت نشان داده اند بخش اعظم آن به این دلیل است که هند، ژاپن و کره جنوبی وارداتشان را کاهش داده اند و این به دلیل عدم بیمه تانکرهایشان است که شرکت های اروپایی از ژانویه از انجام آن امتناع می کنند. حالا که هند و ژاپن باعث شدند که به نفع قوانین تضمین کننده شان رأی صادر شود و اینکه ایران آن بخشی را که به کره جنوبی می رود بیمه می کند، این سه کشور در حال حاضر تا حدی وارداتشان را در دست می گیرند که بار در نظر گرفتن جدول مالیاتی شش ماهه کاهش واردات 18 درصدی که آمریکا خواهان آن بوده، ایران در ژانویه 2013 تقریباً معادل حجم صادرات پیش از تحریم خود را خواهد داشت.
لوموند معتقد است: حالا وقتش است که به روش های جایگزین فکر کنیم و واقع گرا باشیم. پاکستان از زمان تأسیسش درگیر کودتای دائمی است. افغانستان در هرج و مرجی غوطه ور است که از آن خبر داریم. عراق و سوریه از جنگ داخلی رنج می برند. لبنان وضعیت خودش را بیش از پیش شکننده می بیند و درگیری اسرائیلی و فلسطین قصد پایان گرفتن ندارد. با در نظر گرفتن این موارد، کشوری را نمی بینیم که بتواند به ایران ضربه بزند و منطقه بی ثبات سیاسی ای را ایجاد کند که از فلسطین تا چین گسترده است و خطر شوک نفتی که امکان تکثیر اثرات بحران در سطح جهانی را به همراه دارد، با بشکه ای 150 یا 200 دلار، بپذیرد. شکست تحریم ها علیه ایران حاکی از آغاز دوباره مذاکرات آینده خبر می دهد.

*من آنم که... مدرس بود قهرمان!

وزیر کشور دولت اصلاحات از شخصیت شهیدمدرس تجلیل کرد.
عبدالواحد موسوی لاری ضمن مقاله ای با عنوان «مدرس و مجلس مقتدر» در روزنامه زنجیره ای اعتماد، نوشت: مدرس و همراهان وی در برابر مطامع بیگانگان، دفاع جانانه از منافع ملی انجام دادند که نمونه آن جلوگیری از انعقاد قرارداد سال 1919 بود.
وی اضافه کرد: مدرس و ملک الشعرای بهار و... در مراحل حضورشان در مجلس از حقوق ملت دفاع کردند و نگذاشتند چه در زمان حضور رضاشاه به عنوان سردار سپه و چه انتقال قدرت از قاجار به پهلوی، عنان کار به دست نااهلان افتد.
این مقاله در حالی منتشر می شود که فراکسیون اکثریت (اصلاح طلبان) در مجلس ششم عملکردی کاملا معارض با شخصیت و منش آیت الله شهید سیدحسن مدرس داشت. اگر شهید مدرس مقابل زورگویی و باج خواهی های رژیم انگلیس ایستاد و با زهر نوچه های انگلیسی به شهادت رسید، 135 نماینده شبه اصلاح طلب مجلس ششم با انتشار نامه ای علنی خواستار سر کشیدن جام زهر تسلیم در چالش هسته ای با انگلیس و آمریکا و اسرائیل شدند. این نامه آن قدر دشمن پسند و خائنانه بود که مکررا در مذاکرات هسته ای، از سوی مذاکره کنندگان غربی به عنوان سند تسلیم ملت ایران مورد استناد قرار می گرفت همچنین در همین مجلس ششم بود که احمد شیرزاد مشارکتی از پشت تریبون علنی ادعا کرد درباره فعالیت های اتمی 19 سال به دنیا دروغ گفته ایم و اکنون دم خروس ما بیرون افتاده است. امثال شیرزاد در واقع نقش تقی زاده ها و احمد تدین های روزگار شهید مدرس را ایفا می کردند و آن قدر خیانت کردند که حتی بارها صدای رئیس مجلس وقت (کروبی) درآمد. شهید مدرس جان گرامی خود را به خاطر ایستادگی مقابل رژیم انگلیس فدا کرد، حال آن که طیفی از مدعیان اصلاح طلبی سالهاست تبدیل به سوژه پرداز و تحلیل نویس شبکه دولتی انگلیس (بی بی سی) شده اند.
نکته قابل تأمل دیگر، انتشار مقاله موسوی لاری در روزنامه ای است که تا مدت ها تحلیل های بی بی سی را بدون ذکر منبع و به عنوان تحلیل های خود منتشر می کرد و این روند طولانی مدت پس از لو رفتن ماجرا، متوقف شد هر چند دنباله روی از رویکرد و سیاست شبکه هایی مانند بی بی سی همچنان سر لوحه عمل رسانه های زنجیره ای است.

انتهای پیام/