پرس تیوی آمریکا را درمانده کرد
خبرگزاری تسنیم : برنامه «راز» با حضور نماینده سابق پارلمان انگلیس و دوتن از خبرنگاران و فعالان شبکه پرستیوی، در راستای روشن شدن جنبهی جدیدی از رسانه در جهان، از شبکه چهار سیما پخش شد.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، برنامه «راز» با حضور "جورج گالووی" نماینده سابق پارلمان انگلیس و کارشناس فعلی "پرس تیوی"، "ایوان ریدلی" از فعالان رسانهای و شبکه "پرس تیوی" و "روشن محمد صالح" خبرنگار فعال شبکه "پرستیوی"، پنجشنبه گذشته در راستای روشن شدن جنبه جدیدی از رسانهها در جهان و شناختن افرادی که برای پیش بردن حقیقت اسلام در غرب تلاش میکنند، از شبکه چهار سیما پخش شد.
آبادان نادیده گرفته شده بود
"جورج گالووی" در پاسخ به سوال "نادر طالبزاده" در راستای اینکه "وقتی به آبادان و خرمشهر رفتید چه احساسی داشتید"، گفت: از همه مهمتر حضور در فضای داغ سینمای ایران بود. با فیلمسازان ایرانی بودن و تماشای فیلمهای آنان برایم جالب بود و از خرابیهای جنگ سخن گفتن و با بازماندگان جنگ که بسیاری از آنها آسیب دیده بودند به ما یادآوری میکرد که جنگ چقدر زشت است.
"ایوان ریدلی" خبرنگار سابق "بیبیسی" و کارشناس فعلی "پرستیوی"، در توضیح همین سوال اظهار داشت: اولین فیلم مستندی که ساخته شده بود من را بسیار تحتتأثیر قرار داد گروهی به ملاقات همتایان خود از اهالی بصره میرفتند و هر دو گروه این کودکان رنجهای ناشی از جنگ را لمس کرده و با عبور از آب در اجتماعی دوستانه به هم میرسیدند و این صحن بسیار عاطفی و تکاندهنده بود. کودکان در سیاست کشورها دخالتی ندارند، این صحنه بسیار تأثیرگذار بود، چون آنها با هم ارتباط برقرار کرده و برای هم احترام قائل بودند بچهها از سیاست دور هستند.
"روشن محمد صالح"، خبرنگار "پرس تیوی" با تأکید بر اینکه آبادان قبلاً نادیده گرفته شده بود، اضافه کرد: این سفر برای من بسیار جالب بود. چون میدیدم مردم ایران و عراق در طی جنگ و محاصره، چه رنجهایی را تحمل کردند من در آنجا آثار جنگ صدام را به خوبی میدیدم. نکته دیگر پالایشگاه بزرگ آبادان بود که روزگاری به وسیله انگلیسیها اداره میشد اما حالا همه چیز دیگر در دست ایرانیها بود، من از مشاهده این نشان ِ استقلال خوشحال شدم.
موافقت سیاستمداران غربی با جنگ ایران و عراق
"گالووی" در واکنش به پرسش "طالبزاده" که در دوران جنگ، در دهه هشتاد میلادی رسانههای غربی چه مقدار از این جنگ را به درستی به غرب نشان دادند؟ بیان کرد: رسانهها در دهه هشتاد آنقدر قدرتمند نبودند هنوز از برنامههای 24 ساعته خبری، اثری نبود. اما برخی رسانهها از این جنگ پشتیبانی میکردند. انگلیسیها مخفیانه به متجاوزان، اسلحه میدادند.
سیاستمداران غربی با این جنگ موافق بودند، من طی جنگِ علیه ایران با آن به مخالفت پرداختم چون آن زمان میدانستم این نوعی تجاوزگری غیرقابل توجیه است. غربیها دوست داشتند در این جنگ هر دو طرف بازنده شوند و همه آن صحبت معروف را شنیدهایم که "حیف است این جنگ آنقدر ادامه پیدا نمیکند که هر دو طرف بازنده شوند".
"گالوی" با تأکید بر اینکه به نفع پایان جنگ رأی داده است، در پاسخ به این سوال که جوَ پارلمان درمورد جنگ چگونه بود، اظهار داشت: تا زمان وورد من به پارلمان میزان تلفات و خسارتهای جنگ بشدت اوج گرفته بود و همه میخواستند جنگ پایان بگیرد. اما گروهی در دولت بریتانیا دوست داشتند جنگ طولانی شود یکی از فرصتهایی که در پارلمان در اختیارمان قرار گرفت، تحقیق در مورد اسکاتلندیارد بود. تحقیق در مورد ارسال مخفیانه سلاحهای پیشرفته انگلستان به صدام حسین بود. این رسوایی دولت انگلستان را تقریبا سرنگون کرد و به روابط عراق و انگلستان ارتباط داشت.
ایوان ریدلی در واکنش به اینکه این جنگ آن موقع در رسانهها چه انعکاسی داشت، گفت: من آن موقع در تحریریه بیبیسی کار میکردم اخبار جنگ منعکس میشد ولی به اندازه کافی، عمیق و معنادار نبود. با این وجود همه آن را به عنوان جنگی بسیار ویرانگر به خاطر دارند؛ جنگی که جان بسیاری را گرفت و در آن موقع بود که همه متوجه شدند صدام سلاحهای شیمیایی و کشتار جمعی در اختیار دارد که از غرب گرفته است.
"روشن" در ادامه بحث افزود: آن موقع من با اینکه جوان بودم ولی چیزهای بسیای را به خاطر دارم انعکاس جنگ خیلی سوری بود. از گزارش میدانی کارهایی که خبرنگاران در مورد مثلاً جنگ افغانستان انجام میدادند خبری نبود. آن را در سطح یک درگیری محلی مطرح میکردند. بیشتر به صحنههای جانبی مثل فرستادن بچهها به کام مرگ میپرداختند. انگلیسیها در زمینهپردازی اصلاً خوب نیستند ما متوجه شدیم غربیها برای نابودی ایران، چقدر از صدام پشتیبانی کردند و این موضوع مهم آن موقع به خوبی مطرح شد.
خبرنگاران بلای جان آمریکاییها
"گالووی" در راستای صحبتهای روشن اضافه کرد: ما آن موقع "پرس تیوی" را نداشتیم، اگر داشتیم شرایط خیلی بهتر میشد این طوری ما متوجه اهمیت نقش رسانهها میشویم.
"طالبزاده" با اشاره به حرف "گالووی" گفت: من فکر میکنم شبکههای خبری ماهوارهای، در اوایل دهه نود کارشان را شروع کردند و "گالووی" در همین راستا اضافه کرد: "سی ان ان" در سال 91 و موقع حمله 29 کشور به عراق مشهور شد.
"طالبزاده" با اشاره به اینکه در جنگ ویتنام، بعضی از مستندسازان به جبهه ویتنام میرفتند، خاطرنشان کرد: بعضی از مستندسازان فرانسوی و غیره به جبهههای جنگ میرفتند و در مورد رویدادهای واقعی فیلم میساختند. ولی در طی این جنگ، هیچ یک از فیلمسازان غربی به جبهههای هیچ طرفی نیامدند تا به دنیا نشان دهند که واقعاً چه اتفاقی دارد میافتد.
"ریدلی" در راستای نظر "طالبزاده" تأکید کرد: دسترسی خبرنگاران غربی برای دسترسی به جبهههای جنگ مشکل داشتند. البته فعالیت خبرنگاران غربی میتواند مثل تیغه دو لبه باشد همانطور که جورج گفت اگر ما تا آن موقع کانال را داشتیم بهتر میتوانستیم جنایتها را نشان بدهیم و شاید با این کار جنگ زودتر تمام میشد. وقتی فیلمسازان، صحنههای جنگ را سر میز صبحانه آمریکاییها نشان دادند؛ دیگر کسی با جنگ موافق نبود چون بعد از دیدن آن فیلم همه بسیار ناراحت شدند.
"روشن" با تأکید بر اینکه آمریکاییها از جنگ ویتنام درس گرفتند، عنوان کرد: در جنگ ویتنام آنها فیلمسازان را به جبههها راه دادند و همین مورد بلای جانشان شد. ولی در جنگهای خلیج فارس آنها خبرنگارها را همراه خود بردند و وادارشان کردند چیزی را که آنها میگویند، منعکس کنند.
"گالووی" در راستای اینکه آیا کانالیزه کردن خبرها روشی تازه است، گفت: وقتی آنها با خبرنگاران و فیلمسازان مثل سربازان رفتار میکنند، به آنها دستور میدهند که چه بکنند و چه نکنند. اولین قربانی، حقیقت خواهد بود. اگر خبرنگاران تحت کنترل شما باشند به راحتی میتوانید همه چیز را کنترل کنید. نکته دیگری که میخواهم بگویم این است که جنگ ایران و عراق برای آنها اهمیت نداشت و خون مسلمانان برایشان مهم نبود. مهمترین هدف آنها فروش بهتر سلاح بود و اینکه چگونه سود بهتری ببرند.
پرستیوی ارزشمندترین دارایی ایران در عرصه بین المللی
"طالبزاده" در جواب به "گالووی" اعلام کرد: شما سابقه جالبی دارید قبلاً نماینده مردم در پارلمان بودید و بعد به فعالیت رسانهای پرداختید، چه چیز باعث شد با "پرس تیوی" کار کنید شبکهای که به شدت تحتفشار قرار دارد و هرکس با آن همکاری کند به شدت هدف قرار میگیرد.
"گالووی" در واکنش به حرف "طالبزاده" توضیح داد: من همیشه با انقلاب ایران بوده و از آن حمایت میکردم اگر چه مدت زیادی از عمرم را با عربها بودم ولی در مورد جنگ ایران و عراق طرف ایران را گرفتم چون من دوست داشتم بدانم علت این همه مخالفت با ایران چیست و متوجه شدم علت ترس است، ترس از صدور ایدهها و انقلاب ایران به جهان اسلامی و اینکه ممکن است کرامت و استقلال مسلمانان را به آنها بازگرداند و کمک کند سرنوشت خود را به دست گیرند. برای همین ایران برای من هیچوقت بد نبود به همین دلیل من سراغ شبکه "پرس تیوی" رفتم.
این نماینده سابق پارلمان انگلیس تصریح کرد: من میدانم مخاطبهای شما برنامههای آن را دیدهاند یا خبر، اما میدانم کار کردن در لندن سختتر از آمریکا است. منابع ما محدودتر است. مثلا گزارشگران ما مثل آقای "روشن" شجاعانه از میادین جنگ و مراکز وقوع حوادث مهم گزارش تهیه میکنند، بدون اینکه از امکانات و منابع رسانهها برخوردار باشند و با آنها رقابت میکنند او چندینبار به من گفته است کار تو در استودیو خیلی سادهتر از من است و من باید مرتب به میدانهای جنگ سفر کنم. کار ما برجسته است. "پرستیوی" ارزشمندترین دارایی ایران در عرصه بین المللی است و امیدوارم دولت و ملت ایران قدر آن را بداند.
عصبانیت دولت انگلیس از موفقیت پرستیوی
"طالبزاده" با اشاره به اینکه برنامههای این شبکه به فارسی دوبله نمیشود، عنوان کرد: حتی اگر ایرانیانی آن را از ماهواره ببینند همهشان نمیتوانند با آن ارتباط برقرار کنند چون در اینجا همه زبان انگلیسی بلد نیستند.
"گالووی" در واکنش به این سوال که مخاطبان شما معمولاً از چه کسانی هستند، تأکید کرد: از وقتی برنامههای ما روی یکی از شبکههای ماهوارهای پخش شد، درمیان انگلیسیها مخاطبان زیادی پیدا کرد. با وجود اینکه ما امکانات کمی برای ایجاد تبلیغات در اتوبوس و متروی لندن داریم یکی از برنامههای من که اقتصادی است، هزاران تماس در هر هفته دارد. اکنون تعداد انگلیسیهایی که با ما تماس میگیرند بیشتر از گذشته است.
بنابراین اجرای برنامه روی ماهواره ما خیلی مهم بود. اگر چه برای دستاندرکاران ماهواره خیلی خوب نبود چون دولت انگلستان از موفقیت این شبکه عصبانی بود. چون این شبکه به شکلی مفید و کارآمد تلاشهای آنها را خنثی میکرد.
او در ادامه سخنانش اظهار داشت: تا به حال مشکلات زیادی داشتیم ولی توانستیم با مذاکره همه را حل کنیم ما مخاطبان غیرانگلیسی هم داریم، از ونزوئلا تا ونیز، ایرلند، آفریقا و حتی از وسط میدان جنگ لیبی با ما تماس میگیرند. فکر میکنم شبکه "پرس تیوی" یک دارایی خوب برای ایران است و به حمایت زیادی نیاز دارد.
صدا و سیما باید به فکر دوبله برنامههای پرستیوی باشد
"ریدلی" با بیان اینکه خیلی عجیب است که برنامههای "پرستیوی" هیچوقت دوبله نمیشود، گفت: ما در کنفرانس دانشجوهای جوانی را دیدیم که خیلی عالی انگلیسی صحبت میکردند. من فکر میکنم اگر مدیران شما برنامههای ما را ببینند با این جوانانی که به خوبی انگلیسی صحبت میکنند، این شبکه میتواند امکان دوبله را هم فراهم کند. وقتی "روشن" گزارشگر ما از وسط میدان جنگ گزارش تهیه میکند به نظر من بسیاری از ایرانیها خوشحال میشوند که گزارش او را بشنوند و از واقعیتها باخبر شوند.
روشن در پاسخ به این که آیا به تازگی از لیبی برگشته است، عنوان کرد: امسال من 6هفته در میدان جنگ لیبی و چند هفته در بنقاضی بودم. در واقع پس از سقوط بنغازی به آنجا و چند هفته بعد برای تولید مستند به مصر رفتم. مدتی بعد از سقوط "مبارک" هم دوباره به آنجا رفتم. از مصر به غزه رفتم چون میخواستم وضعیت گذرگاه رفح را بررسی کنم و ببینم آیا جو انقلابی در مصر موجب بازگشایی این گذرگاهش شده است یا خیر.
روشن در راستای اینکه همزمان با گروه مستندسازی و گروه خبری همکاری میکند، خاطرنشان کرد: ما یک گروه دو نفره داریم من گزارشگر، تهیهکننده، محقق و مدیر گروه و هرچیز دیگری هستم و یک تصویربردار هم با ما است. معمولاً گروههای وابسته به "سی ان ان" و "بی بی سی" با 6، هفت نفر به گزارش میروند و گزارشگر کاری جز ارائه گزارش ندارد و آن را از روی نوشته میخواند. آنها لباس ویژه میپوشند محافظ دارند و همهچیز برایشان مهیا است. کارشان خیلی راحتتر است اما ما باید همه کارها را خودمان انجام دهیم و با مشکلات زیادی رو بهرو هستیم.
صدای بی صدایان
"جورج": ما اسم خود را صدای بیصدایان گذاشتیم. به عنوان مثال در بحرین هیچکس اجازه نمیدهد مردم آزادانه حرف بزنند. الجزیره به خاطر منافع دولتش، این کار را نمیکند بنگاههای غربی علاقهای به این موضوع ندارند چون دولتهای غربی از اشغال بحرین توسط صعودی و سرکوب مردم این کشور حمایت میکنند.
من فکر میکنم بحرین یکی از نقاطی است که "پرس تیوی" به خوبی عرض اندام کرده است و همینطور در غزه محاصره شده من و ایوان بارها، همراه با کاروانهایی، این محاصره را شکستیم. ما همیشه میتوانیم به مردم تکیه کنیم و از آنها بخواهیم با "پرس تیوی" مصاحبه کنند.
روشن با اشاره به اینکه بنگاههای بزرگ خبری به ویژه "سی ان ان" ، "بی بی سی" و "الجزیره"؛ در ارائه گزارش از مناطق جنگی مشکل دارند، خاطر نشان کرد: آنها معمولاً به گفتههای مقامات استناد کرده و مردم معمولی را فراموش میکنند. من فکر میکنم "پرس تیوی" صدای بیصدایان است و نظرات مردم معمولی را منعکس میکند. ما به هیچ سخنگوی دولتی برای مصاحبه التماس نمیکنیم، اگر خودشان خواستند اشکالی ندارد اما آنها برای ما، برتر از مردم معمولی نیستند و فکر میکنم این یکی از نقاط قوت ما است.
"ایوان" با بیان اینکه اخبار خبری ما در جنگ غزه بیرقیب و بینظیر بود، ادامه داد: هرکسی که میخواست بداند در غزه چه خبر است سراغ "پرس تیوی" میرفت و این خیلی مهم بود. ما اکنون سوژه "ویکی لیکس" شدیم. آمریکا و انگلستان تلاش میکنند دفتر "پرس تیوی" را در لندن ببندند و این به خاطر قدرت آن است چون آن واقعیت را میگوید و همه از انتشار واقعیت راضی نیستند. به نظر من امروز این خیلی مهم است که شما تلویزیونتان را روشن کنید و دقیقاً آنچه را که اتفاق میافتد ببینید و بشنوید. جنگ غزه برای همه مهم بود؛ دیدن صحنههای آن جنگ بسیار تاثیرگذار و غمانگیز بود.
او در راستای اظهاراتش افزود: وقتی "جورج"، کاروان مبارزه برای عدالت را به راه انداخت؛ تنها خبرنگار "پرس تیوی" همراه او بود ما از مغرب به راه افتادیم و از خاک کشورهایی که تازه انقلاب کرده بودند گذشتیم تا به غزه برسیم. به خاطر این اقدام ما ترس را در چهره و رفتار بسیاری از سیاستمداران آنها میدیدیم و این برای ما خیلی تعجبآور بود.
مذاکرات آمریکا و انگلیس علیه پرستیوی
"گالووی" با تأکید بر اینکه "ویکی لیکس" قول و قرار دولت انگلستان با آمریکا را برای تعطیلی دفتر "پرس تیوی" در لندن اعلام کرده است، اظهار داشت: او افشا کرده که دولت آمریکا و انگلستان برای بستن "پرس تیوی" مذاکره کرده و دنبال ابزارهای قانونی بودند گزارشهای وزارت خارجه این دو کشور نشان میدهد که اگر میتوانستند این کار را میکردند پس باید دقت کنیم. این تلاشها نشان میدهد که ما کارمان را به خوبی انجام دادیم.
"روشن" با اشاره به اینکه این نوعی تحریم غیررسمی است، گفت: مقامات دولتی انگلستان با "پرس تیوی" مصاحبه نمیکنند. من در آغاز فعالیتمان موفق شدم با چند وزیر غیر مهم کابینه صحبت کنم اما بعد از جنگ غزه، علیرغم درخواستهای مکرر مصاحبه نکردند البته این تحریم رسمی نیست مقامات انگلیسی میخواهند در این قالب به ایران بیاحترامی کنند. ایران تاریخی طولانی دارد و کشور نیرومندی است. بازیگر مهمی در خاورمیانه به حساب میآید ولی مقامات دولتی به این احترام قائل نیستند.
"طالب زاده" در واکنش به سخنان "روشن" تأکید کرد: ما هیچ یک از مقامات کشورمان را از سخن گفتن با رسانههای غربی منع نمیکنیم.
"روشن" در این راستا افزود: بله؛ آقای "احمدینژاد" که به نیویورک رفت با همه صحبت کرد بدون هیچ محدودیتی به همه سوالات پاسخ داد. "دیوید کمرون" هرگز این کار را نمیکند. حتی کنفرانسهای مطبوعاتی او در انگلستان در جوی کاملاً کنترل شده برگزار میشود. خبرنگاران از دوستان آنها هستند و آنها را به چالش نمیکشند ولی رئیس جمهور شما در نیویورک بارها مجبور شد به سوالات خصمانه مصاحبهکنندگان جواب دهد.
پرس تیوی آمریکا را درمانده کرده است
"گالووی" درپاسخ به اینکه این سیاست آنها است که تمام رسانههای ایران را تحریم کنند شما برای مقابله به مثل برای این کار چه پیشنهادی دارید؛ خاطرنشان کرد: بهترین مقابله به مثل، دور زدن آنها و مصاحبه با مردم است. باید به آنها نشان دهیم محدود کردن منابع ما خللی در کارمان ایجاد نمیکند ما عادت داریم با منابع محدود کار کنیم. من فکر میکنم این دستاور بزرگی برای ایرانیان است که آمریکاییان از آن باز ماندند. این شرکت که توسط دو کارشناس برجسته سینما و تلویزیون اداره می شود؛ خیرالدین و خاور جان واقعاً آمریکا را درمانده کرده است.
"ایوان" در واکنش به اینکه مفاد برنامههای شمایی که با "بی بی سی" کار کردهاید؛ با سایر شبکهها چه تفاوتی دارد، تأکید کرد: من با "بی بی سی" کار کردم؛ سایت انگلیسی "الجزیره" هم فعالیت داشتم من به خاطر دارم بعضی وقتها فیلمها و گزارشهایی از عراق را پخش میکردیم و جناح راستگرای کاخ سفید مرتب از ما میخواست بخشهایی از آن را حذف کنیم. نه به خاطر آنکه با واقعیت منافات داشت بلکه به خاطر اینکه عین واقعیت بود. و برای آنها مشکلاتی به وجود میآورد.
روشن با اشاره به اینکه با دو شبکه خاورمیانهای کار کرده است، اظهار داشت: واحد انگلیسی "الجزیره" و "پرستیوی" هر دو 24 ساعت برنامه پخش میکنند. من "الجزیره" انگلیسی را به خوبی میشناسم مدتها با آنها کار کردم و رفقایی در آنجا دارم. فکر میکنم آنها از هویت عربیاسلامیشان جدا شدند و مثل یک شبکه غربی مثل "سی ان ان" رفتار میکنند. البته بعضی از کارکنان آنها خوب هستند ولی شما نمیتوانید در تعیین سیاستهای شبکهای که در آن کار میکنید؛ ایفای نقش کنید.
او با بیان اینکه وقتی "الجزیره" عربی کارش را شروع کرد مواضعی بسیار شجاعانه و قهرمانانه در برابر اشغالگری اتخاذ کرد، توضیح داد: متاسفانه چنین مواضعی در کانال انگلیسی "الجزیره" منعکس نشد من اول فکر میکردم برای چنین سیاست شجاعانهای کار میکنم ولی بعد متوجه شد ما باید در راستای منافع کاخ سفید فعالیت کنیم.
"روشن" خاطرنشان کرد: در آن روزهای اول در سال 2004 در عراق بودم. وقتی که "الجزیره" را از بغداد بیرون کردند آمریکاییها آن موقع از "الجزیره" متنفر بودند. آن را تهدید میدانستند "الجزیره" فیلمهای گروههای جهادی را از حمله به آمریکا پخش میکرد و آمریکاییها از این کار بیزار بودند. آنها تصمیم گرفتند الجزیره را تحریم کنند ولی بعد از مدتی متوجه شدند این کار اشتباه بوده است چون به نفوذ "الجزیره" اضافه میکرد بنابراین آنها تصمیم گرفتند با "الجزیره" به خوبی همکاری کنند و آن را به سوی خود بکشانند من فکر میکنم طی پنج سال گذشته این تغییر را مشاهده کردهاید. الجزیره هم نسبت به آمریکا در عمل، سیاست نرمتری را در پیش گرفت.
الجزیره برای کسب اعتبار تاوان سنگینی داد
"گالووی" در واکنش به این سوال که چرا مدیر الجزیره استعفا کرد، گفت: من نمیخواهم در این مورد چیزی بگویم چون او دارد کتابی درباره این موضوع مینویسد که به نظر من مثل بمب صدا میکند ولی تقریباً میتوانید متوجه شوید چه شده است چون آنها یکی از اعضای سلطنتی خانواده قطر را جایگزین او کردهاند. من از این بابت خیلی ناراحت هستم چون الجزیره برای کسب اعتبار تاوان سنگینی داد خبرنگارانی که به سختی تلاش کردند اما ثمره تلاش آنها را به خاطر سیاستهای کوتهفکرانه دولت قطر از بین بردند.
ریدلی با بیان اینکه مدیر سابق الجزیره یکی از خبرنگاران حرفهای جهان عرب است، گفت: من فکر میکنم او با ارائه گزارش از جبهههای جنگ اشغال عراق به الجزیره هویت و اعتبار بخشید و این کار را با پخش گزارشهای تکاندهنده انجام داد.
رژیم بن علی با ما مثل جنایتکاران جنگی رفتار میکرد
گالووی علت اینکه پیش از انقلابهای عربی کاروانهای بزرگی را به سمت غزه راه انداخت، اینطور توضیح داد: ما تصمیم داشتیم از اروپا به ترکیه و از آنجا به مصر برویم ولی عمداً این مسیر را تغییر دادیم از فرانسه به مراکش وکشورهای مغرب عربی رفتیم چون میخواستیم آتشی را شعلهور کنیم. ما میخواستیم مردم عرب از خودشان بپرسند حالا که این انگلیسیها برای کمک به غزه آمدهاند چرا دولتهای ما ساکت هستند و کاری نمیکنند؟ دوستم میگفت وقتی از مغرب میگذشتیم مردم با پلیس درگیر میشدند تا بتوانند جلو آمده و به این کاروان دست بزنند.
او در ادامه سخنانش افزود: همزمان ارتش و پلیس با کتک آنها را عقب میراندند. بدترین حادثه در کشور اتفاق افتاد و این انقلاب از آنجا شروع شد. رژیم چپاولگر بن علی با ما طوری رفتار میکرد که انگار ما جنایتکار جنگی هستیم. آنها سعی کردند ما را از مسیرهای طولانی و مناطق بیابانی عبور دهند تا ما کمترین تماس را با مردم داشته باشیم و از برخی شهرها که کانون اسلامگرایان عرب بود به طور کامل ما را دور نگه میداشتند. در این فاصله هر کس را که از آنجا میآمد و یا سعی میکرد به آنجا برود؛ دستگیر میکردند. البته من ادعا نمیکنم که انقلاب را در تونس به راه انداختیم ولی ما نقش کوچکی در این زمینه داشتیم.
گالووی با بیان اینکه ما تمام وحشیگری پلیس تونس را ضبط میکردیم، خاطر نشان کرد: از انبوه پلیسهایی که ما را محاصره کرده بودند تصویر میگرفتیم و همچنین از خشونتهایی که در آلریش با آن رو به رو شدیم، ولی خوشبختانه ما موفق شدیم به غزه برسیم. من فکر میکنم علاوه بر آمبولانسها، خودروها، کمکهای نقدی و جنسی که ما برای مردم غزه بردیم تبلیغات زیادی آغاز شد. این تبلیغات از زمانی بود که جورج اعلام کرد ما به فلسطین میرویم. این دستاوردی بسیار بزرگ برای مردم غزه بود و همه این پیام را دریافت کردند که غزه شهری در محاصره است. ما با این اقدام تبلیغات گستردهای در میان مردم معمولی آغاز کردیم و مردم و تودهها در این حرکت با ما همراه شدند.
روشن با تأکید بر اینکه ما باید به خاطر داشته باشیم گذرگاه رفح هنوز هم نیمه باز است، اعلام کرد: این گذرگاه باید به حالت معمولی دربیاید، بازرگانی آزاد شود و هرکس که گذرنامه دارد از آن عبور کند اما هنوز به این شکل در نیامده است بعضی از روزها باز و گاهی بسته است، خیلی راه مانده است تا اینجا به گذرگاه معمولی تبدیل شود.
خوشحالیم از اینکه مردم به شعور سیاسی رسیدهاند
گالووی با اشاره به اینکه ما قبول نداریم که عملکرد همه عینی و عملکرد ما تبعی است، گفت: عملکرد همهمان تبعی است ولی آنها وانمود میکنند اینطور نیستند. ما چیزی را دریافتیم که دکتر جانسون استاد خبر در انگلستان میگفت؛ بدترین دیکتاتوری دیکتاتوریای است که اصولی ثابت بنا کند. اینکه اسرائیل حق دارد باید به اشغال سرزمینهای فلسطینی ادامه دهد غربیها حق دارند کشورهای دیگر را اشغال کنند دولتها و رژیمهای آنها را سرنگون کنند و به دلخواه خود تغییر دهند. ما به صراحت میگوییم با این اصول مخالف و فعالان واقعی عرصه خبرنگاری هستیم. همکار من روشن یک خبرنگار حرفهای است و همه چیز را به صراحت میگوید اما من بیطرف نیستم من طرفدار مسلمانان، اعراب و ضد اسرائیل و انگلیس و ضد سلطه جویی آنها هستم. این در تمام جملاتی که در پرستیوی میگویم روشن و آشکار است.
روشن در توصیف گزارش از میدان جنگ گفت: تهیه گزارش از میدان جنگ را دوست دارم؛ برایم بسیار جالب است وقتی بعد از تهیه گزارش به خانه برمیگردم انگار حفرهای خالی در خانهام وجود دارد. من پیش از اینکه خبرنگار و انگلیسی باشم، مسلمان هستم. من به حدود 25 کشور اسلامی سفر کردم بیشتر آنها از هر لحاظی به زانو درآمدهاند چون بیشتر آنها زیر سلطه دیکتاتورهایی هستند که توسط آمریکا و انگلستان حمایت میشوند. ما مشاهده میکنیم تودههای مردم برخی از آنان را سرنگون کردهاند در حالیکه ما اعتقادمان را به تودههای اعراب از دست داده بودیم تصور میکردیم آنها هرگز علیه این حاکمان کاری نمیکنند. مشاهده این رویدادها بزرگترین شادی من است و از تهیه گزارش درمورد آنها بسیار خوشحال هستم که مردم به شعور سیاسی رسیدهاند.
گالووی در پاسخ به اینکه آیا علاقهای به حضور در صحنه حوادث دارد یا خیر، تصریح کرد: من هم بخش زیادی از زندگیام را مانند آقای روشن در حوادث سپری کردم؛ من از سال 1975 درگیر ماجرای فلسطین شدم پیش از اینکه تعدادی از بینندگان این برنامه حتی به دنیا آمده باشند. من هم مثل روشن نا امید شده بودم که روزی فلسطین را آزاد ببینم اما حالا کمی امیدوارتر شدهام.
امپراطوری رو به سقوط است
او در راستای پیشبینیاش از حوادث، اظهار داشت: وضعیت سرمایهداری در کشورهای غربی اصلاً خوب نیست. سیاستمداران به زور، پول مردم را میگیرند و در اختیار بخش خصوصی میگذارند که این روش اقتصاد کشورها را به سوی چنین گردابی هدایت کرده است. پایان این ماجرا را فقط خداوند میداند و ما نمیتوانیم پیشبینی کنیم اما چیزی که من از آن مطمئن هستم این است که دولتهای استعمار غربی دیگر مثل گذشته نمیتوانند کشورها را اشغال کنند و سرنوشت آنها را به نفع خود تغییر دهند.
گالووی افزود: همانطور که میدانید اشغال عراق در سال 2003 توسط آمریکا سه دلیل داشت: نفت، اسرائیل و ترساندن دنیا از نیروی آمریکا. اما آمریکا از تسلط کامل بر یک خیابان یا یک روستا ناکام ماند و آنها توانستند فقط آسمان را تسخیر کنند. این ناکامی به جهانیان ثابت کرد انگلستان و آمریکا دیگر مثل گذشته قدرتهای برتر نیستند. غرب ببر پیری است که دندانهایش افتاده است. آنها قدرت گذشته را ندارند و امپراطوری رو به سقوط است.
ریدلی با بیان اینکه ما امروز حرکت کوچکی به نام اشغال وال استریت را میبینیم که آغاز شده است، خاطر نشان کرد: مردم از اینکه ثروتهایشان توسط بانکها و صاحبان موسسات بزرگ مالی غارت شود خسته شدند. نمیخواهم بگویم ما در نیویورک شاهد بهار عربی هستیم اما شاخه کوچکی از این تغییر را در وال استریت میبینیم این گام کوچکی از مسیری هزار مرحلهای است. گام کوچکی که مردم آمریکا در این راستا برداشتهاند. بسیاری از رسانههای غربی سعی میکنند اخبار را با سانسور و به صورت جهتدار در اختیار عامه مردم قرار دهند ولی رسانههایی مثل پرستیوی آنها را مجبور میکنند در کارشان تجدید نظر کنند. پرستیوی بر میزان آگاهی و بینش مردم در غرب تأثیر زیادی میگذارد و اگر پرستیوی نبود آنها انگیزه خبرگرفتن از دنیا را نداشتند.
روشن با اشاره به اینکه تا ده سال پیش دنیا فقط یک ابر قدرت به نام آمریکا داشت، تأکید کرد: آن موقع رسانههای غربی یکهتاز بود اما امروز ما شاهد دنیایی چند قطبی هستیم و همه این قطبها کانالهای انگلیسی راه اندازی کردهاند. رسانههایی متعدد دارند و میتوانیم در آن نظریههای متنوعی بشنویم.
گالوی افزود: ما باید سیاست خارجی و سخنانمان را به شکلی عاقلانه مدیریت کنیم باید تعداد دوستانمان را به حداکثر و دشمنان را به حداقل برسانیم و دشمنتراشی نکنیم. مطمئن هستم که آینده وضعیت بهتری خواهد داشت.
روشن با نگاهی خوش بینانه گفتوگو را اینگونه به پایان رساند: ما شاهد به پایان رسیدن انحصار طلبی آمریکا هستیم، مشاهده میکنیم در بسیاری از کشورهای اسلامی حرکتهای استقلال طلبانه آغاز شده است، ولی موانعی هم وجود دارد ما میگوییم آمریکا انقلاب لیبی را ربود و غرب در مصر و تونس اعمال نفوذ میکند اگرچه مردم دیکتاتورهای این دو کشور را سرنگون کردهاند. ما میبینیم که آمریکا از دیکتاتور بحرین و یمن حمایت میکند و عربستان اقدامات ظالمانه خود را گسترش میدهد. موانع زیاد است اما در مجموع خوش بین هستم.
انتهای پیام/