بمباران شیمیایی جبهه ‏ها توسط رژیم بعث عراق در جریان جنگ تحمیلی


خبرگزاری تسنیم : رژیم بعث عراق در طول هشت سال دفاع مقدس،منطقه عملیاتی خیبر در هورالهویزه و جزایر مجنون، را مورد حمله شیمیایی قرار داد.

به گزارش خبرگزاری تسنیم ، به نقل از راسخون مناسبت های تقویم امروز به شرح ذیل است:

درگذشت استاد "صدرالدین محلاتی" محقق و شاعر (1359ش)
صدرالدین محلاتی متخلص به صدر، فرزند آیت‏اللَّه میرزا ابوالفضل محلاتی در سال 1283ش (1323ق) در شیراز به دنیا آمد. وی پس از تحصیل مقدمات به عتبات عالیات رفت و در شهرهای اصفهان و قم نیز به ادامه تحصیل پرداخت تا این که موفق به اخذ درجه اجتهاد گردید. صدرالدین محلاتی از بدو تأسیس دانشکده ادبیات دانشگاه شیراز به تدریس زبان و ادبیات عرب اشتغال ورزید و تا آخر عمر، استاد آن دانشکده بود. او علاوه بر تحقیق و نویسندگی، شعر می‏گفت و چون اهل عرفان بود، اشعارش مضامین عرفانی داشت. استاد صدرالدین محلاتی همچنین در شیراز حوزه درس خود را بنیان نهاد و حلقه تفسیر قرآنی ترتیب داد. او انجمن ادبی را در منزل خود تشکیل می‏داد و از مؤسسان کانون دانش پارس بود. از این محقق بزرگوار، آثاری بر جای مانده که تفسیر سوره والعصر، شأن نزول آیات قرآن، اسرار حج مکتب عرفان سعدی و... از آن جمله‏اند. استاد صدرالدین محلاتی سرانجام در اسفند 1359ش در هفتاد سالگی درگذشت.

بمباران شیمیایی جبهه ‏ها توسط رژیم بعث عراق در جریان جنگ تحمیلی (1362 ش)
رژیم بعث عراق در طول هشت سال دفاع مقدس، هرگاه که شکست سختی از رزمندگان اسلام متحمل می‏شد، علاوه بر موشک باران و بمباران مناطق مسکونی و غیر نظامی، برخلاف تمام موازین بین المللی،به طور وسیعی از بمب‏های شیمیایی در جبهه‏ها استفاده می‏کرد که منجر به سوختگی، مسمومیت و ضایعات چشمی و ریوی در رزمندگان اسلام در جبهه و اهالی روستاها می‏گردید. در این راستا، در تاریخ هشتم اسفند 1362 ش، پس از شناسایی منطقه عملیاتی خیبر در هورالهویزه و جزایر مجنون، این محور مورد حمله شیمیایی مزدوران بعثی عراق واقع شد و آثار آلودگی بر روی تجهیزات و وسایل نمایان گردید. این حملات شیمیایی وسیع، علاوه بر اثراتِ سوء بر انسان، عواقب مخرب وسیعی در محیط زیست نیز بر جای گذاشت.

رحلت فقیه بزرگوار آیت ‏اللَّه "سیدعلی کوه کمره‏ ای" (1319ش)
آیت‏اللَّه سیدعلی بن سید علی‏نقی کوه کمره‏ای در تبریز به دنیا آمد. وی مقدمات و سطوح حوزوی را در زادگاه خود فرا گرفت و سپس برای ادامه تحصیل، عازم حوزه علمیه نجف اشرف گردید. ایشان در نجف در محضر عالمان بزرگی همچون میرزا حبیب‏اللَّه رشتی، ملامحمد فاضل ایروانی و ملامحمد فاضل شرابیانی شرکت جست و پس از سالیانی به مدارج والای علمی دست یافت. آیت‏اللَّه کوه کمره‏ای از آن پس به زادگاه خود بازگشت و به انجام وظایف دینی و خدمات مذهبی مشغول شد. ایشان سرانجام در هشتم اسفند 1319ش برابر با بیست و نهم محرم 1360ق وفات یافت و در حرم مطهر حضرت معصومه(س) به خاک سپرده شد. آیت‏اللَّه سیدعلی کوه کمره‏ای، والد معظم فقیه و مرجع سترگ، آیت‏اللَّه سید محمد حجت کوه کمره‏ای می‏باشد.

درگذشت "غلامحسین بنان" استاد موسیقی ایرانی (1364 ش)
استاد غلامحسین بنان در سال 1290 ش به دنیا آمد و استعداد او در موسیقی از جوانی آشکار شد و تحت تعلیم پدرش قرار گرفت. در 1321 خوانندگی را در رادیو ایران آغاز کرد و پس از تأسیس انجمن موسیقی ملی، در سال 1323 ش در این انجمن نیز به تدریس و تعلیم هنرجویان مشغول شد. بنان نه تنها در موسیقی و آواز سنتی و کلاسیک ایران استاد بود، بلکه بر نغمات جدید و موسیقی مدرن ایران نیز تسلط کامل داشت. حاصل همکاری مرحوم بنان با رادیو ایران حدود 450 ترانه است که همچون دیگر آثار ارزنده و گرانبهای او در عرصه موسیقی ایران به یادگار مانده است. او در سال 1336 به دنبال سانحه رانندگی، بینایی چشم راست خود را از دست داد و در سال 1340 به عنوان اعتراض به هرج و مرج در موسیقی، خواندن را کنار گذاشت. سرانجام استاد بنان که در سال‏های آخر عمر خود دچار بیماری گوارشی بود، در 74 سالگی در تهران جان سپرد و در امامزاده طاهر کرج مدفون گردید.

شهادت "حسین خرازی" فرمانده لشگر 14 امام حسین(ع) در جریان دفاع مقدس (1365ش)
سردار رشید سپاه اسلام شهید حسین خرازی در سال 1336 ش در اصفهان به دنیا آمد. وی پس از اتمام دوران دبیرستان، در سال 1355ش به خدمت سربازی اعزام شد و با فرمان امام خمینی مبنی بر فرار سربازان از پادگان‏ها، به سیل خروشان مردم پیوست. شهید خرازی درابتدای پیروزی انقلاب، با عضویت در کمیته دفاع شهری اصفهان به حراست از جاده‏های حساس شهر مشغول بود. سپس یک سال پس از انقلاب، همزمان با توطئه گروهک‏های ضد انقلاب در گنبد و ترکمن صحرا، به آن منطقه اعزام شد و به فرماندهی نیروها در یکی ازمحورهای منطقه پرداخت و سپس چندین ماه در منطقه کردستان در راه دفاع از کیان اسلامی جانفشانی نمود. شهید حسین خرازی،همزمان با آغاز جنگ و سقوط خرمشهر، به خوزستان اعزام شد و در منطقه خط شیر، فرماندهی نیروهای بسیج در مقابله با قوای متجاوز بعث را برعهده گرفت. عملیات‏های فرمانده کل قوا، ثامن الائمه، فتح المبین، بیت المقدس، خیبر، بدر، والفجر8 و کربلای 4 و 5، صحنه‏های فراوانی از رشادت‏ها، ابتکار، خلاقیت و حسن فرماندهی این سردار رشید اسلام بود، ضمن آنکه وی در عملیات خیبر در اسفند 1362 نیز، دستِ راست خود را در راه خدا تقدیم کرد. سرانجام شهید حسین خرازی این سردار رشید سپاه اسلام در جریان عملیات بزرگ و غرورآفرین کربلای 5 در حالی که فرماندهی لشکر 14 امام حسین(ع) را برعهده داشت، در 8 اسفند 1365 به فیض عظمای شهادت نائل آمد و این عملیات، آخرین وداع با جهان مادی و آغاز حیات ابدی او را رقم زد. پیکر مطهر این شهید والا مقام پس از تشییعی با شکوه، در گلستان شهدای اصفهان (تخت فولاد) به خاک سپرده شد.

روز امور تربیتی و تربیت اسلامی

نوجوانان و جوانان، نقش مهم و تعیین کننده‏ای در ساختن جامعه دارند. استمرار و بقای هر جامعه نیز مستلزم انتقال مجموعه باورها، ارزش‏ها، رفتارها، گرایش‏ها، دانش‏ها و مهارت‏ها به نسل‏های جدید به وسیله آموزش و پرورش است. همچنین مدرسه، علاوه بر ایفای نقش انتقال دانش و مهارت فنی، به اجتماعی کردن افراد و نیز تطبیق دادن دانش‏آموزان با هنجارها و نگرش‏های اجتماعی مطلوب و مناسب توجه خاص دارد. بر همین اساس و از آن جا که مدرسه، نقش مهمی در آموزش و انتقال ارزش‏ها به نسل بعدی جامعه دارد، در دوره نخست‏وزیری شهید رجایی و در دوران تصدی شهید باهنر در وزارت آموزش و پرورش، در 8 اسفند 1359، اقدام به تأسیس ستادهای امور تربیتی در مدارس کردند تا فرهنگ اسلامی را گسترش دهند و دانش‏آموزان را به احترام و عمل به ارزش‏های اسلامی ترغیب نمایند و به اخلاق پسندیده شخصیتی، آراسته گردانند. هر ستاد امورتربیتی در مدرسه، از سه عضو تشکیل می‏شود. مدیر مدرسه یا یکی از معاونین، مربی تربیتی مدرسه و یکی از معلمان یا دبیران مومن که ضمن موفقیت در انجام وظایف آموزشی، به مبانی و روش‏های تربیتی اسلام آشنا باشد. پاسداری از ارزش‏های اسلامی و دستاوردهای انقلاب، برنامه‏ریزی و ایجاد هماهنگی بین عملکرد عوامل تربیتی، توجه جدی به اهمیت نقش معلمان در فعالیت‏های تربیتی و توجه به نقش دانش‏آموزان در فعالیت‏های تربیتی از جمله اهداف حاکم بر ستادهای امور تربیتی است. همچنین تلاش در جهت اشاعه فرهنگ اسلامی در بین دانش‏آموزان، نظارت بر فعالیت‏های آموزشی و پرورشی، نظارت بر برنامه‏های انضباطی و اخلاقی مدرسه و برنامه‏ریزی به منظور استفاده بهینه از انجمن اولیا و مربیان به منظور تقویت و توسعه فعالیت‏های پرورشی مدرسه از جمله وظایف ستادهای امور تربیتی می‏باشند.

شهادت شهید جواد ارفاق (1361ش)
شهید جواد ارفاق در سال 1340ش در شهرستان آبادان چشم به جهان هستی گشود. جواد، دوران کودکی خود را در شهرستان زادگاهش گذرانید و به‌دنبال شروع تجاوز ناجوانمردانه دشمن بعثی به مرزهای نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران، به‌همراه خانواده به شهرستان بهبهان مهاجرت کرد. شهید بزرگوار تا قبل از عزیمت به میادین پیکار حق علیه باطل در بهبهان مشغول به تحصیل بود. جواد پس از اعزام به جبهه‌های نور، در تاریخ هشتم اسفندماه سال 1361 هجری شمسی در سن بیست و یک سالگی طی عملیات غرورآفرین خیبر در جزایر مجنون به فیض عظمای شهادت نائل گردید. شهید جواد ارفاق پس از عروج ملکوتی‌اش به مدت ده سال مفقودالاثر بود تا این‌که در سال 1371ش پیکر مطهرش همراه تعدادی دیگر از شهدای والامقام به آغوش میهن اسلامی بازگشت.

شهادت شهید بهزاد امامی (1366ش)
شهید بهزاد امامی، هجدهم خردادماه 1344ش در تهران و در یک خانواده مذهبی چشم به جهان هستی گشود. بهزاد پس از گذراندن مقاطع تحصیلی ابتدایی و متوسطه در کنکور سراسری شرکت کرد و پس از قبولی وارد دانشگاه شد و در رشته مهندسی صنایع دانشگاه علم و صنعت مشغول به تحصیل گردید. شهید بزرگوار در سال پایانی تحصیل در دانشگاه، برای نخستین‌بار از طریق سپاه پاسداران انقلاب اسلامی راهی جبهه‌های نبرد حق علیه باطل گردید و به پیکار متجاوزان بعثی رفت تا این‌که سرانجام در تاریخ هشتم اسفندماه سال 1366 هجری شمسی در منطقه روانسر، پادگان شهید همت بر اثر انفجار مین در سن بیست و دو سالگی به شهادت رسید و عاشورائی گشت.

شهادت شهید کمال ذاکری (1362ش)
شهید کمال ذاکری، دهم شهریورماه 1343ش در روستای مشاء دماوند از توابع استان تهران چشم به جهان هستی گشود. اعتقادات مذهبی در خانواده شهید ذاکری، نقش اساسی داشت؛ به‌طوری‌که پدر بزرگوار شهید، از فعالان مسجد محل بود، از ابتدای ساخت مسجد مورد اشاره به‌طور مرتب در مسجد حضور داشت و در مناسبت‌های مذهبی و مراسم عزاداری به ذکر مصیبت اهل بیت عصمت و طهارت علیهم‌السلام می‌پرداخت. به‌همین دلیل، کمال از بدو تولد و زمان طفولیت در چنین برنامه‌های مذهبی حضور پیدا می‌کرد. به‌دنبال اوج‌گیری حضور مردم در جریان به پیروزی رسیدن انقلاب اسلامی نیز شهید ذاکری به‌همراه پدرش در تمامی راهپیمایی‌های مردمی علیه رژیم منحوس شاهنشاهی حضور پیدا می‌کرد. پس از پیروزی شکوهمند انقلاب و استقرار نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران، کمال به عضویت در بسیج مسجد آل‌محمد (ص) درآمد و در کمیته‌ سلمان و هم‌چنین، مسجدالنبی (ص) و پایگاه یکم تهرانپارس در راستای اهداف بلند انقلاب اسلامی، به خدمت مشغول شد. با تجاوز رژیم بعثی عراق به مرزهای نظام اسلامی، عازم جبهه‌های نبرد حق علیه باطل شد تا این‌که طی عملیات غرورآفرین فتح‌المبین در منطقه‌ عملیاتی شوش بر اثر حمله‌ هوایی دشمن به‌شدت مجروح گردید و به بیمارستان اهواز منتقل شد و در تاریخ هشتم فروردین‌ماه سال 1362 هجری شمسی در سن نوزده سالگی به درجه‌ رفیع شهادت نائل آمد. پیکر مطهر این شهید بزرگوار، دوازدهم فروردین‌ماه در تهران تشییع شد. شهید کمال ذاکری در گلزار شهدای روستای زادگاهش، مشاء دماوند به خاک سپرده شده است.

اعتبارات عمرانی برنامه چهارم 9 میلیارد ریال افزایش یافت(1350ش)

زنان ایران در تهران و شهرستانها تظاهراتی نمودند(1350ش)

حضرت آیت الله العظمی خمینی برای مردم تبریز پیام فرستادند(1356ش)
و در این پیام آمده است: زنده باشند مردمان مجاهد عزیز تبریز که با نهضت عظیم خود مشت محکم بر دهان یاوه گویی زدند که با بوق های تبلیغاتی، انقلاب خونین استعمار را که ملت شریف ایران با آن صد در صد مخالف است، انقلاب شاه و ملت می خوانند. من به شما اهالی معظم آذربایجان نوید می دهم، نوید پیروزی نهائی، شما آذربایجانیان غیور بودید که در صدر مشروطیت برای کوبیدن استبداد و خاتمه دادن به خودکامگی و خودکامگی سلاطین جور، بپا خواستید و فداکاری کردید

درگذشت "ابوعلی حاتمی" ادیب و عالم مسلمان(388 ق)
ابوعلی محمدبن مظفر مشهور به حاتمی یا بغدادی، علوم ادبی و لغت‏شناسی را نزد ابن دُرَید و ابوعمر فرا گرفت و پس از اندوختن دانش بسیار در این زمینه‏ها، تدریس این دروس را در بغداد آغاز کرد. حوزه‏ی درس حاتمی بسیار پرمحتوا بود به طوری که قاضی تنوخی و دیگر علمای بزرگ آن دوران در حوزه‏ی درس وی شرکت می‏جُستند. از تالیفات حاتمی می‏توان به کتاب حاتمیّه در عیوب و نواقص سروده‏ها و اشعار شاعران معاصرش، اشاره کرد.

مرگ "مانی" از مدعیان پیامبری در ایران در زمان سلسله ساسانیان (276م)
مانی، یکی از مدعیان پیامبری در 14 آوریل سال 216م در همدان به دنیا آمد. وی در ابتدا به آموختن حکمت و علوم و مطالعه در ادیان زرتشتی، مسیحیت و دیگر مذاهب زمان خود پرداخت و در 24 سالگی ادعای پیامبری کرد. مانی کتابی به نام ارژنگ داشت که نقاشی‏های متنوعی داشت و حاوی دستورات او بود. وی آیین خود را در منطقه بین النهرین عرضه کرد و به تبلیغ آن پرداخت. آیین مانوی در ابتدا مقبول شاپور اول پادشاه ساسانی بود ولی این مقبولیت دیری نیافت و مانی سرانجام در 26 فوریه سال 276م به تحریک موبدان زرتشتی در 60 سالگی به دار آویخته شد. کیش مانوی، دستگاهی فلسفی است که بر اساس عناصر زرتشتی و مسیحی بنیان نهاده شده است. اساس تعلیمات مانی این بود که فضیلت، اصلی است ویژه روح، و شرارت، اصلی است سرشته در جسم و ماده. مانی، دنیا را به مثابه رزمگاه میان نور و تاریکی، فضیلت و شرارت و یا اهورا مزدا و اهریمن می‏دانست. مانی بر این عقیده بود که روان آدمی از ملکوت نور است و در پی آن است که از کشور ظلمت یعنی جسم فرار کند و به زادگاه خود برگردد. از عواملی که به این فرار کمک می‏کرد به عقیده او، پرهیز از خوردن گوشت و دوری از ازدواج بود. عقاید مانی به ویژه در میان مسیحیان یونانی، تا چندین قرن پس از مرگش رواج داشت.

نبرد تاریخی "موهاک" بین نیروهای عثمانی و مجارستان (1525م)
دولت عثمانی در زمان سلطان سلیم، دهمین خلیفه عثمانی به بالاترین حد شکوفایى و عظمت رسیده بود و در عین گستردگی فتوحات، همچنان در اروپا به پیش می‏رفت. در سال 1521م ارتش عثمانی بر بلگراد تسلط یافت و ولایت "ونیز" هم اطاعت و تبعیت خود از دولت عثمانی را اعلام نمود. با این همه اگرچه هدف عثمانی رسیدن به هَنْگْری (مجارستان فعلی) بود اما تحریکات پادشاه فرانسه، خلیفه عثمانی را به این امر مصمم نمود. هدف فرانسه ازاین تحریکات، تضعیف امپراتوری روم بود. در نهایت، حمله ارتش عثمانی با یک‏صدهزار جنگجو آغاز گردید و در نبردی که در 26 فوریه 1525م در منطقه ماهوک به وقوع پیوست، پادشاه مجارستان و بسیاری از بزرگان این منطقه و نیز حدود بیست هزار نفر از سپاه مجارستان کشته شدند. هم‏چنین منطقه بوداپست و تمامی مجارستان در اختیار عثمانی قرار گرفت. تسلط عثمانی بر مجارستان 140 سال ادامه داشت.

تولد "ویکتورهوگو" نابغه ادبیات فرانسه (1802م)
ویکتور ماری هوگو، درخشان‏ترین چهره ادبی قرن نوزدهم فرانسه، در 26 فوریه 1802م در شهر بِزانْسون این کشور به دنیا آمد. وی از سال‏های ابتدایى زندگی وارد عرصه ادبیات شد و آثار بزرگان این رشته را مطالعه کرد. هوگو در 25 سالگی به عضویت آکادمی فرانسه درآمد و هم‏زمان با آن به عنوان یکی از اعضای مجلس مقنّنه انتخاب شد. وی در زمان حکومت ناپلئون سوم، به دلیل مخالفت با سیاست‏های مستبدانه او، از پاریس تبعید شد و مدت 19 سال یعنی در تمام مدت امپراتوری ناپلئون سوم در تبعید به سر برد. کتاب‏های غم‏انگیز و منظومه‏های شیوایى که در این دوران نوشته است، از تلخ کامی‏های او در این ایام حکایت دارد و کتاب معروف بینوایان از یادگارهای این دوران است. وقتی که بنیان امپراتوری ناپلئون سوم متزلزل گردید، هوگو آزاد شد و با شکوه تمام به پاریس بازگشت. از آن زمان بود که به دلیل رنج‏ها و مشقات دوران تبعید، از سیاست کناره گرفت و کارهای ادبی خود را ادامه داد. با این حال مردم فرانسه برای بزرگ‏داشت هوگو در جشن تولد هشتاد سالگی او، جشن بزرگی برپا کردند و در برابر خانه او تجمعی‏صمیمانه برپا نمودند. هوگو را بنیان‏گذار مکتب رومانتیسم می‏دانند که بر اساس آن احساسات و تخیل بر عقل برتری داشت و هنرمند در این مکتب باید بدون هیچ قیدی به بیان احساسات خود بپردازد. هرچند پس از هوگو، رمانتیسم پیشرفت کرد، ولی درزمان هوگو به اوج توانایى و رونق خود رسید. وی در اشعارش از همه موضوعات، سخن رانده و از همه صورت‏ها و اشکال هنری بهره جسته است؛ از سروده‏های حماسی تا هجوگویى و از مرثیه تا غزل. در اشعار هوگو، مضامینی چون تضاد شب و روز، نیکی و بدی، وجدانی و بی‏وجدانی و روشنی و تاریکی مد نظر قرار گرفته است. مسئله بزرگ از دیدگاه هوگو، بی‏عدالتی است که از آن به عنوان بدی یاد کرده است. هوگو دارای نیرومندترین و متنوع‏ترین استعدادهای هنری قرن خود بود و افتخارش از افتخارات معمول مردان بزرگ ادب فراتر رفت. از معروف‏ترین آثار این نویسنده شهیر فرانسه و جهان می‏توان به رمان‏های بینوایان، ناپلئون کوچک، تیره‏بختان، تاریخ یک جنایت، مردی که می‏خندد، گوژپشت نوتردام و کارگران دریا، اشاره کرد. ویکتور هوگو سرانجام در 22 مه سال 1885م در 83 سالگی در اوج شهرت درگذشت و پس از تشییعی با شکوه در پاریس به خاک سپرده شد.

مرگ "آلفونْسْ لامارتین" فیلسوف، شاعر و سیاست‏مدار فرانسوی (1869م)
آلفونس لویى دو لامارتین، یکی از برجسته‏ترین ادبای قرن نوزدهم فرانسه، در 21 اکتبر 1790م در شهر ماکون این کشور به دنیا آمد. وی پس از پایان تحصیلات خود به مطالعه کتب نویسندگان و شاعران بزرگ اروپایى پرداخت و با سفر به ایتالیا، نقطه عطفی در کار نویسندگی وی روی داد. لامارتین از آن پس به سرودن اشعار فراوانی همت گماشت و مجموعه‏های شعری متعددی پدید آورد. وی شاعری حساس و باریک اندیش بود و از لحاظ روح شعر و ظرافت شاعرانه، بزرگ‏ترین شاعر زبان فرانسه به شمار می‏رود. شعر فلسفی و هماهنگ و موزون او به سبب تازگی و زیبایى و دلپذیری خاصی که داشت، مردم را متوجه وی ساخت. لامارتین از پیش‏گامان مکتب رمانتیسم و شاعرانه فرانسه بود. او به زندگی آمیخته با تقوا و مذهب کاتولیک و نیز طبیعت علاقه فراوان داشت. آثار نظم و نثر او ظریف، هماهنگ، ساده، ژرف و با واژه‏های عادی است که آنها را به بهترین وجه به کار برده است. لامارتین علاوه بر فعالیت‏های ادبی، زمانی نیز به امور سیاسی پرداخت و زمانی قبل از آغاز امپراتوری لویى ناپلئون، حضوری جدی در عرصه سیاسی فرانسه داشت. او در سال 1848م از بنیان‏گذاران جمهوری دوم فرانسه، وزیر امور خارجه و عضو بسیار بانفوذ دستگاه حکومت شد و به فعالیت شدید پرداخت. لامارتین در این دوران، حاکم مطلق و یگانه سخنور حکومت موقت شناخته شد که با بیانیه‏های شاعرانه، اغتشاش‏ها و هیجان‏ها را سرکوب می‏کرد اما محبوبیت خارق‏العاده‏اش کاهش یافت و در انتخابات ریاست جمهوری رای کافی به دست نیاورد. از این زمان بود که افول سیاسی وی آغاز شد و به انزوا کشیده شد. وی در سال‏های پایانی زندگی خویش در تنگ‏دستی روزگار خود را سپری ساخت و علی‏رغم انتشار آثارفراوان از نظم و نثر، بر فقر غالب نشد. سرانجام پارلمان فرانسه در سال 1867م برای او مستمری خاصی معین کرد تا این‏که آلفونس دو لامارتین در 26 فوریه 1869م در هفتاد و نه سالگی در زادگاه خود درگذشت و همانجا مدفون شد. لامارتین بیشتر آثار خود را با الهام از تجارب، دیده‏ها و برداشت‏های خود از سفرهای متعددی که انجام می‏داد به نگارش درمی‏آورد که مرگ سقراط، تفکرات جدید شاعرانه در 2 جلد، سفر مشرق و رازهای نو از مهم‏ترین آثار منظوم و منثور وی می‏باشد.

پایان یافتن انجمن برلین برای تعیین سرنوشت قاره افریقا (1885م)
قرن نوزدهم دوره‏ای دیگر از استعمار به شمار می‏رفت و کشورهای امپریالیستی هر کدام بخش‏هایى از آسیا و افریقا را تحت سلطه خود قرار داده بودند. مسائلی چون اصول دموکراسی و ناسیونالیسم که در کشورهای سلطه‏گر به عنوان مبانیِ پذیرفته شده مطرح بود، از سوی همین کشورها در سایر نقاط جهان اعمال نمی‏شد. نیاز به منابع جدید با توجه به وقوع انقلاب صنعتی و تمایل به کشف بازارها و حوزه‏های جدید جهت سرمایه‏گذاری و بهره‏وری اقتصادی و... باعث شد حتی افریقا نیز صحنه چپاول استعمارگران قرار گیرد. با این حال برای آسودگی بهتر جهت بهره‏گیری از منابع مناطق مختلف، دول استعماری بین خود قراردادهایى امضا نمودند. در این راستا، کنفرانس بین‏المللی برلین که از 15 نوامبر 1884م تا 26 فوریه 1885م در آلمان برگزار شد، توافق شد دولت‏ها پس از تصرف و الحاق هر سرزمینی، سایر دول را آگاه سازند تا از نزاع و مشاجره فیمابین جلوگیری شود. هم‏چنین قرار شد مسئله بردگی لغو گردیده و آزادی تجارت در کشور آزاد کنگو برقرار شود. با این حال استعمار کشورها به صورت‏های گوناگون تا سال‏ها بعد ادامه داشت و امروزه به نوعی دیگر اعمال می‏گردد.

امضای عهدنامه دوستی میان ایران و شوروی (1921م)
در عهدنامه دوستی ایران و شوروی که چهار سال پس از انقلاب شوروی در 26 فوریه 1921م منعقد شد، مسکو اعلام کرد که از سیاست‏های استعماری روسیه تزاری در مورد ایران پیروی نمی‏کند. بر همین اساس، شوروی تمام قراردادهایى را که روسیه با ایران بسته و به ضرر ایران بود، لغو کرد. هم‏چنین مسکو در عهدنامه دوستی با تهران، قراردادهایى را که روسیه با دولت ثالثی علیه ایران امضا کرده بود، بی‏اعتبار دانست. البته شوروی، اراضی قفقاز و ترکستان در شمال غربی و شرقی ایران را به ایران پس نداد. مهم‏ترین تعهد ایران در این قرارداد، اجازه ندادن به کشورهای دیگر، برای فعالیت علیه شوروی از طریق خاک ایران بود؛ زیرا در آن زمان، شوروی مورد تهدید قدرت‏های غربی بود.

درگذشت "ویلیام اینْگْ" فیلسوف انگلیسی (1954م)
ویلیام رالْفْ اینْگ، فیلسوف انگلیسی، در ششم ژوئن 1860م در انگلستان به دنیا آمد. وی پس از تکمیل تحصیلات خود به تدریس در دانشگاه آکسفورد پرداخت و پس از آن به مدت 23 سال رئیس کلیسای جامع سنت پل لندن بود. ویلیام اینگ نسبت به نادانی‏ها و بیدادگری‏های زمانه، نظری انتقادی داشت و از این بابت، غمگین و متنفّر بود، بدین سبب او را رئیس افسرده می‏نامیدند. وی ضمن بررسی فلسفه‏های مختلف تاریخ، دو نظریه را رضایت بخش‏ترین دستور برای زندگی روزانه عنوان کرد: نظریه جذبه فلاسفه نوافلاطونی و تعلیمات حضرت عیسی(ع) در موعظه کوه زیتون. اینگ در کتاب خود با عنوان فلسفه پلوتینوس به تشابه فلسفه تصوری افلاطون و عرفان مسیحیت اشاره کرده و تأکید نموده که ممکن نیست میان فلسفه و دین فرق قائل شد. به نظر اینگ، مسیحیت یک سیستم اصلاح اجتماعی نبود بلکه راهی بود برای نجات و رستگاری روح. وی جهان را پیکری مادی که خارج از ذهن وجود داشته باشد یا تصوری که تنها در ذهن قابل درک باشد، نمی‏دید بلکه ترکیبی از اشیای مادی و تصورات ذهنی و معنوی می‏شمرد. از دید اینگ، حقیقتِ غایىِ وحدت جنبه مادی و جنبه معنوی و تصوری جهان، در سایه هماهنگی محبت است. اینْگْ پافشاری و اصرار در هماهنگی میان ترحّم و عشق را والاترین هدیه‏ای می‏دانست که مسیح(ع) به حکمت جهان تقدیم داشت. از میان آثار معتبر اینگ می‏توان از کتاب‏های دین و دانش، آزادی، عشق و حقیقت نام برد. ویلیام رالْفْ اینگ سرانجام در 26 فوریه 1954م در 94 سالگی درگذشت.

روز برگزاری "وارتانانک" جشن بزرگ ملی مسیحیان
عید وارتانک سالروز قیام ملی ارامنه به رهبری وارتان مامیکونیان می باشد.

انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم : انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.