خالد اسلامبولی: من قاتل فرعون مصر هستم
خبرگزاری تسنیم: در ۶ اکتبر سال ۱۹۸۱ میلادی، اتفاق بزرگی مصر و بلکه جهان را تکان داد؛ «انور سادات»، رئیسجمهور وقت مصر به دست یک جوان انقلابی معروف به «خالد اسلامبولی» به قتل رسید.
به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، خالد اسلامبولی ششم اکتبر سال 1981 در عملیاتی شهادت طلبانه، انور سادات را در حالیکه نظارهگر نمایش قدرت ارتش مصر بود، به قتل رساند و با این اقدام عمق اعتراض جامعه مصر را به سیاستهای حاکمان این کشور نشان داد. اما چه مسائلی در جامعه و سیاست مصر در حال وقوع بود که اسلامبولی را به چنین اقدامی انقلابی واداشت؟
خالد اسلامبولی چه کسی بود؟
خالد بن احمد شوقی اسلامبولی در 15 ژانویه سال 1958 در منطقه «ملوی» واقع در استان الصید مصر دیده به جهان گشود.
پدر وی «احمد شوقی»، از وکلای برجسته مصر بود. خانواده اسلامبولی، تحصیلکرده و آگاه به شرایط روز جامعه و تا حدودی مبارز به شمار میرفت. شخصیت خالد اسلامبولی تا حدود زیادی تحت تاثیر برادر بزرگترش «محمد» قرار گرفت. محمد که دو سال از او بزرگتربود از اعضای فعال سازمان جماعت اسلامی بود و یکبار به جرم پاره کردن عکس انور سادات با پلیس مصر درگیر شد.
تصویر شهید خالد اسلامبولی در خیابان خالد اسلامبولی تهران
خالد اسلامبولی در سال 1978 با رتبه ممتاز از مدرسه عالی توپخانه فارغ التحصیل شد و بلافاصله با درجه ستوانی در یکی از واحدهای توپخانه ارتش مصر مشغول فعالیت شد.
برملا شدن روحیه معنوی و تردد وی به مسجد «انصار المحمدیه» موجب شد اداره اطلاعات نظامی در سال 1980 وی را مورد بازجویی قرار دهد. «خطرناک بودن خالد اسلامبولی» در پرونده بازجویی وی ثبت شد. پس از مدتی او با جنبش اسلامی «الجهاد» که مخفیانه فعالیت میکرد، آشنا شد.
در 23 سپتامبر 1981 وی از جانب سرگرد «مکرم عبدالعال» به شرکت در مراسم رژه و سان روز 6 اکتبر با حضور انور سادات و هدایت 13 جرثقیل حامل توپ، مامور شد. وی برای شرکت در این مراسم بیشتر از یک هدف نداشت و آن برنامهریزی برای قتل انور سادات بود.
مصر در زمان انور سادات
محمد انور سادات که معاون «جمال عبدالناصر»، رئیسجمهوری وقت مصر بود پس از مرگ وی در «کودتایی آرام» به قدرت در مصر رسید. اما او برای اینکه جا پای عبد الناصر که از محبوبیت بیشتری در میان مردم مصر برخوردار بود، بگذارد در سال 1973 جنگ چهارم اعراب علیه رژیم صهیونیستی موسوم به «رمضان» را فرماندهی کرد تا با بدین ترتیب شکست جنگ 6 روزه در سال 1967 را جبران کند. در مراحل اولیه این جنگ، موفقیت با مصریها بود ولی با سرازیر شدن خیل کمک از آمریکا به اسرائیل، این جنگ به عقبنشینی مصر منجر شد.
لحظه به هلاکت رسیدن انور سادات توسط خالد اسلامبولی و همرزمانش
تنها دستاورد این جنگ، گذشتن ارتش مصر از کانال سوئز بود. انور سادات پس از این جنگ سیاست خود را در قبال رژیم صهیونیستی تغییر داد و در سال 1978 از طریق امضای قرار داد «کمپ دیوید» با رژیم صهیونیستی، موجودیت این رژیم را به رسمیت شناخت. سپس او به همراه «مناخیم بگین»، نخستوزیر وقت اسرائیل به کنیست (پارلمان اسرائیل) رفت و در آنجا به ایراد سخنرانی پرداخت . وی در این سخنرانی از صلح همیشگی و پایان منازعه اعراب با رژیم صهیونیستی سخن گفت، و این بدان معناست که کشورهای عربی و البته مصر، موجودیت رژیم صهیونیستی را به رسمیت شناخته است.
این اقدام ننگآور سادات حجت را بر اسلامگرایان مخالف تمام کرد و موجی از اعتراضها جهان عرب و اسلام را فراگرفت. رژیم سادات نیز تمام توان خود را برای سرکوب اعتراض جنبشهای مختلف دانشجویی، ملیگرایانه و اسلامی در مصر بکار بست.
خالد و فرعون کشی
انور سادات روز سه شنبه، 6 اکتبر 1981در جریان مراسم رژه به مناسبت سالگرد جنگ رمضان در میان دولتمردان مصری نظارهگر پرواز هواپیماهای میراژ فرانسوی بود. اما او آنروز بر خلاف روزهای دیگر، جلیقه ضد گلوله خود را نپوشیده بود.
فیلم هلاکت انور سادات توسط خالد اسلامبولی و یارانش
تقریبا نیمی از رژه تمام شده بود، اولین جرثقیل حامل توپ 130 میلیمتری با رسیدن به مقابل جایگاه از مسیر تعیین شده خارج و ناگهان متوقف شد. حاضران ابتداگمان کردند که جرثقیل به علت نقص فنی از مسیر خارج شده است، اما لحظاتی بعد خالد به همراه دو مرد مسلح در حرکتی که بیشتر به فیلمهای سینمایی شباهت داشت، از عقب کامیون بیرون پریده و جایگاه را به رگبار بستند. خالد به گمان اینکه ممکن است سادات لباس ضد گلوله بر تن داشته باشد، در حد توان به سوی وی تیراندازی کرد تا از نتیجه کار مطمئن شود. در این تیراندازی سادات به همراه 7 نفر دیگر از سران رژیم به قتل رسیدند و 28 تن دیگر مجروح شدند.
دفاعیات خالد در دادگاه
خالد و همراهانش پس از آنکه در بیمارستان «العبدی» جایی که جسد سادات در آنجا قرار داشت، مورد بازجویی قرار گرفتند برای محاکمه به دادگاه نظامی مصر منتقل شدند.
«من خالد اسلامبولی هستم، من قاتل سادات هستم، من قاتل فرعون هستم، ما در راه خدا طاغوت را کشتیم تا شاید خداوند با این کار ما را از ننگ دوستی (با رژیم صهیونیستی) برهاند، من تابع دین هستیم، در راه خدا جهاد میکنیم، در راه خدا میمیریم.» این جملات خالد اسلامبولی در قفسه فولادی در دادگاه «حسنی مبارک»، رئیسجمهور جدید مصر بود.
انور سادات، فرعون زمان که به دست خالد اسلامبولی به هلاکت رسید
محاکمه خالد و همراهان انقلابی وی چندین جلسه برگزار شد و سرانجام پس از گذشت 5 ماه اعدام عیله آنها صادر شد.
تلاشهای زیادی برای جلوگیری از اعدام خالد و همراهانش صورت گرفت. وکلای مدافع متهمان از جمله «شوقی خالد» با بیان این که قتل سادات به دلایلی از جمله صلح با اسرائیل و دشمنی با خدا، مباح است، به حسنی مبارک که معاون رئیسجمهور معدوم مصر نیز بود، توصیه نمودند از اعدام این افراد صرف نظر کنند اما مبارک زخمخورده پرونده خالد را تا مرحله اعدام پیش برد.
تصویری از شهید خالد اسلامبولی در پشت میلههای جایگاه متهمین
روز پانزدهم آوریل سال 1982 میلادی مصادف با 26 فروردین 1360، خالد اسلامبولی، متهم ردیف اول به خارج از زندان نظامی منتقل شد و در زیر مسلسلهای 12 نفر از تیراندازان رژیم مبارک به شهادت رسید.
انتهای پیام/