کدام انحراف؟! دوستی با مردم اسرائیل!
خبرگزاری تسنیم: مقام معظم رهبری در خطبههای نماز جمعه فرمودند: «یک نفر پیدا میشود درباره مردمى که در اسرائیل زندگى میکنند، اظهار نظرى می‌کند. البته این اظهار نظر، اظهار نظر غلطى است. این که گفته شود ما با مردم اسرائیل هم مثل مردم دیگر دنیا دوستیم!
به گزارش خبرگزاری تسنیم «ظهور و بروز جریان انحرافی در دولت احمدی نژاد» عنوان مقالات مالک شریعتی است که در شماره های اخیر هفته نامه پنجره به چاپ رسیده و همچنان ادامه دارد:
آقای احمدی نژاد که با شعار احیای ارزشهای انقلاب و با تکیه بر روحیه انقلابی و اطاعت از ولایت فقیه در میدان انتخابات نهم ریاست جمهوری به موفقیت رسیده بود و مدالهای با ارزشی از تعاریف و تمجیدهای رهبری را بر گردن انداخته بود، به دلیل بی توجهی به صدای گامهای تدریجی انحراف، کار را به جایی رساند که در 28 بهمن 91 از زبان ولی فقیه جامعه به طور علنی تشر انجام خلاف شرع و خلاف قانون در یافت نمود.
الف) مقدمه
از نخستین روزهای دولت نهم، نفوذ عناصری مشکوک در دولت آقای احمدی نژاد و قدرت گیری روزافزون آنها در حاشیه دولت وی به چشم می خورد که در نگاه اول شاید چندان خطرناک نمی نمود اما با گذشت زمان قطعات پازل انحراف به تدریج کامل شد و دراواخر دولت نهم و تقریبا در تمام عمر دولت دهم این حاشیه جای متن را گرفت و کاملا مشهود گردید و متاسفانه آقای احمدی نژاد که با شعار احیای ارزشهای انقلاب و با تکیه بر روحیه انقلابی و اطاعت از ولایت فقیه در میدان انتخابات نهم ریاست جمهوری به موفقیت رسیده بود و مدالهای با ارزشی از تعاریف و تمجیدهای رهبری را بر گردن انداخته بود، به دلیل بی توجهی به صدای گامهای تدریجی انحراف، کار را به جایی رساند که در 28 بهمن 91 از زبان ولی فقیه جامعه به طور علنی تشر انجام خلاف شرع و خلاف قانون در یافت نمود: «رئیس یک قوه به استناد یک اتهامِ ثابت نشده و مطرح نشده‌اى در دادگاه، دو قوه‌ى دیگر را متهم کرد؛ این کار بدى بود، این کار نامناسبى بود؛ اینجور کارها، هم خلاف شرع است، هم خلاف قانون است، هم خلاف اخلاق است، هم تضییع حقوق اساسى مردم است.»
متن حاضر به نحوه شکل گیری و بروز و ظهور این جریان در حوزه سیاسی می پردازد و برای تقریب به ذهن شواهد تاریخی آن را ذکر می کند
باید توجه کرد که این انحرافات به دلیل رفتار و عملکرد غیراصولی و تناقض با شعار و رویکرد ارزشی اولیه است که نمود پیدا کرده و دیده می شود والا در دولتهای قبل از آن که اساسا هیچ اهتمامی به احیای ارزشهای انقلاب نبود و رویکرد و شعارها نیز در تباین آشکار با آرمانهای انقلاب اسلامی بود و بیشتر تکنوکراسی و مدل غربی بر سیستم تفکر دولتمردان حاکم بوده است
و البته همینجا نیز باید توجه کرد که این انحرافات به دلیل رفتار و عملکرد غیراصولی و تناقض با شعار و رویکرد ارزشی اولیه است که نمود پیدا کرده و دیده می شود والا در دولتهای قبل از آن که اساسا هیچ اهتمامی به احیای ارزشهای انقلاب نبود و رویکرد و شعارها نیز در تباین آشکار با آرمانهای انقلاب اسلامی بود و بیشتر تکنوکراسی و مدل غربی بر سیستم تفکر دولتمردان حاکم بوده است.
در مقدمه لازم است به چهار بیان گهربار از رهبر معظم انقلاب اسلامی ـ که بر گرفته از آیات و روایات متعدد در خصوص لزوم مراقبت از نفوذ خطوات شیاطین و هواهای نفسانی در روح انسان است ـ توجه شود:
1. رهبر حکیم انقلاب در اولین دیدار خود با هیات دولت در شهریور 84 نسبت به خطر شکل گیری انحراف در دولت اینگونه هشدار داده بودند: «خیلى از ماها نیت‌هایمان خوب است و با نیتِ خوب وارد مى‌شویم؛ اما نمى‌توانیم این نیت را نگه داریم؛ این نیت در اثناى راه به موانعى برخورد مى‌کند؛ سایش پیدا مى‌کند؛ کمرنگ و ضعیف مى‌شود و احیاناً یک جاذبه‌ى قوىِ معارضى دل را - که جایگاه نیت، دل است - به سوى خودش جذب مى‌کند؛ یک وقت نگاه مى‌کنید، مى‌بینید اصلاً نیت رفت؛ نیت یک چیز دیگر شده؛ آن وقت راه انسان عوض مى‌شود... اگر مى‌بینید بعضى‌ها «ربّنا اللَّه» را گفتند، اما امروز به جاى کعبه رو به بتکده دارند؛ شعارِ خوب را دادند، اما امروز 180 درجه در جهت عکس آن شعار حرکت مى‌کنند، عاملش این است؛ نتوانستند نگه دارند. چرا نتوانستند؟ چون در اثناى راه، جاذبه‌ها پیدا مى‌شود.»
2. رهبر معظم انقلاب اسلامی شهریور 85 در دومین دیدار با هیات دولت، ضمن برشمردن شاخصهای اصولگرایی، دولت احمدی نژاد را اصولگرا دانستند و نسبت به عدول از این تلقی در جامعه هشدار جدی دادند: «این دولت به عنوان یک دولت «اصولگرا» شناخته شده و رفتار و تلاشى هم که تا امروز نشان داده و آنچه در عمل و قولش منعکس شده، همین اصولگرایى را نشان میدهد... اگر خداى نکرده طورى بشود که نتوانیم آنچه را که مردم دربارهى مجموعه‌مان تصور میکنند، آن را تحقق ببخشیم، خسارت بزرگ خواهد بود و به این جریان و جهت‌گیرى حتماً ضربه وارد خواهد آمد. آن وقت امیرالمؤمنین فرمود: «و لقلّ ما شى‌ء ادبر ثمّ اقبل»؛ موجى که برگشت و رفت، دیگر خیلى آسان این طرف نمی آید و برنمی گردد. خون دلها باید خورد و زحمتها باید کشید تا اینکه باز براى اقبال و توجهى که امروز وجود دارد، زمینه فراهم شود.»
3. مقام معظم رهبری شهریور 87 در دیدار با هیات دولت بر لزوم پرهیز از قرار دادن دولت در موضع اتهام نیز تاکید فرمودند: «بهانه هم دست دیگران ندهید. من مى‌بینم متأسفانه گاهى بهانه‌هایى هم از طرف خودِ شما داده میشود که این را هم بایستى توجه کنید که بهانه هم دست دیگران ندهید؛ مراقبت کنید؛ حزم کنید. و گفت: «اتّقوا من مواضع التّهم» براى خودتان و براى دولت مسئله درست
در مجموعه انحرافاتی که پیرامون آقای احمدی نژاد در دولت های نهم و دهم شکل گرفته، در برخی موارد تذکرات و نصیحت مخفیانه کارساز نبوده و چاره ای جز تذکر علنی برای مقام معظم رهبری باقی نگذاشته است
نکنید.»
4. رهبر فرزانه انقلاب اسلامی شهریور 90 در دیدار با هیات دولت فرمودند: «سعى کنید دچار حاشیه‌سازى‌هاى مسئله‌دار نشوید... شایسته و سزاوار نیست که حواشى‌اى به وجود بیاید؛ حالا چه حواشى‌اى که خود شما گاهى اوقات بى‌توجه به وجود مى‌آورید، چه آنهائى که دیگران به وجود مى‌آورند و شما هم تسلیم آنها می شوید.»
توجه به این نکته هم در اینجا لازم است که مشی سیاسی رهبر معظم انقلاب این بوده است که تا لازم نباشد تذکرات را علنی ننمایند. مقام معظم رهبری ششم آبان 1388 در دیدار نخبگان جوان با ایشان در قسمتی از بیانات خویش فرمودند: «حرف خصوصى، پیغام خصوصى، نصیحتِ لازم انجام می گیرد، وقتى انسان ناچار می شود، یک حرفى را مى‌آورد در علن بیان می کند.» همچنین ایشان چهارم شهریور 1388 در دیدار دانشجویی ماه مبارک رمضان در پاسخ به اظهارات برخی دانشجویان ـ در مورد اینکه تلقی این است که رهبری از همه اقدامات دولت دفاع می کند ـ فرمودند: «علنی موضع گرفتن نسبت به یک نقطه ی ضعف در یک مسئول، شما خیال می‌کنید که چقدر کمک می‌کند به حل آن مشکل؟ هیچی. گاهی اوقات هست که انسان اگر یک چیزی را بدون علنی کردن دنبال علاجش باشد، بهتر علاج خواهد شد، تا اینکه یک چیزی را انسان جنجالی کند. بله، یک وقت هست که هیچ چارهای جز علنی شدن نیست؛ آنجا بله، انسان علنی می‌کند؛ لیکن اینجور نیست که تصور بشود اگر چنانچه یک ایرادی، اشکالی در مجموعهی مسئولین اجرائی کشور وجود دارد و رهبری با آنها مخالف است، حتماً بایستی این را در بلندگوها بیان کند؛ نه، گاهی اوقات مصلحت قطعی در این است که انسان یک چیزی را علنی نکند.»
از این مقدمه استفاده می شود که در مجموعه انحرافاتی که پیرامون آقای احمدی نژاد در دولت های نهم و دهم شکل گرفته، در برخی موارد تذکرات و نصیحت مخفیانه کارساز نبوده و چاره ای جز تذکر علنی برای مقام معظم رهبری باقی نگذاشته است.
ب) موارد ظهور و بروز انحراف در دولت نهم
1. ورود زنان به ورزشگاهها
در تاریخ 4 اردیبهشت 85 رئیس جمهور به رئیس سازمان تربیت بدنی دستور داد با برنامه‌ریزی صحیح و مقتضی شئون بانوان، بخشی از مرغوب‌ترین مکانهای تماشاگران
در تاریخ 4 اردیبهشت 85 رئیس جمهور به رئیس سازمان تربیت بدنی دستور داد با برنامه‌ریزی صحیح و مقتضی شئون بانوان، بخشی از مرغوب‌ترین مکانهای تماشاگران در ورزشگاه‌هایی که مسابقات مهم برگزار میشود، به‌طور ویژه به بانوان و خانواده‌ها اختصاص یابد
در ورزشگاه‌هایی که مسابقات مهم برگزار میشود، به‌طور ویژه به بانوان و خانواده‌ها اختصاص یابد.
برخی از علما و روحانیون و خصوصا مراجع عظام تقلید در این باره مواضع انتقادی تندی گرفتند:
*آیت‌الله مکارم شیرازی در آغاز درس خارج فقه خود در مسجد اعظم قم، به دستور رییس‌جمهور مبنی بر حضور بانوان در ورزشگاهها اعتراض کرد و اظهار داشت: « پیامی برای آقای احمدی‌نژاد ارسال شده که من فعلاً منتظر پاسخ رییس‌جمهور هستم و پس از آن به تفصیل در این‌باره صحبت می‌کنم... در همه‌جای جهان ورزشگاه‌های فوتبال به عنوان مکانهای نا امنی شناخته میشوند که درگیری، زد و خورد و حتی گاه کشته‌هایی در پی دارد... هنگامی همه در خانه به راحتی می‌توانند این مسابقات را به صورت زنده در تلویزیون ببینند، چه ضرورتی وجود دارد که بانوان و خانواده‌ها در فضای نا‌امن ورزشگاهها و در این اماکن حضور پیدا کنند؟ چرا مسأله‌ای را که ضرورت ندارد اینگونه در جامعه مطرح سازیم تا شوک شدیدی به جامعه وارد شود... در هر مسئله‌ای باید با مشاوران آگاه به آن زمینه مراجعه کرد. در مسایل دینی به مراجع و علما، در مسایل اقتصادی به اقتصاد‌دانان، در مسایل سیاست خارجی به آشنایان به سیاست خارجی و آقای رییس جمهور نباید تنها به مشاوران خودشان در این زمینه قناعت کنند... رئیس جمهور پیش از اتخاذ این گونه تصمیمات، با مراجع تقلید و علما مشورت کند.»
*آیت الله فاضل لنکرانی با صدور فتوایی، حضور زنان در ورزشگاهها را به هیچ وجه جایز ندانست: «اولا از نظر فقهی روشن است که نظر زن به بدن مرد حتی بدون لذت و ریبه جایز نیست و ثانیا از مسائلی که اسلام روی آن تکیه فراوان دارد عدم اختلاط زن و مرد است و ملاحظه شده است که اختلاط در جوامع غربی و متاسفانه در برخی نهادهای داخلی چه مفاسد فراوانی به دنبال داشته است. بنابراین شرکت بانوان در مکانهای عمومی ورزشی که همراه با اختلاط است به هیچ وجه جایز نیست و در این امکنه ولو مکانهای خاصی برای زنان اختصاص یابد اما مفاسد اختلاط بر آن مترتب است و لازم است دولت محترم جمهوری اسلامی مکانهای مستقلی را با رعایت همه ضوابط شرعی برای بانوان جهت امور ورزشی اختصاص دهد و از این جهت تبعیضی بین آنان قائل نشود. انتظار آن است که حرکت مسئولین محترم در مسیر احیای ارزشهای اسلامی باشد و از اموری که موجب خدشه دار نمودن این امر است اجتناب نماید.»
*آیت الله میرزا جواد تبریزی
رهبر معظم انقلاب اسلامی در شهریورماه 1388 در دیدار با هیات دولت فرمودند: «نصیحت علماى دینى را قدر بدانید، مغتنم بشمارید. گاهى علماى دین، بزرگان دین، مراجع حتّى، نصایحى می کنند، دربارهى مسائلى توصیه‌‌‌‌‌‌هائى می کنند؛ این را مغتنم بشمرید؛ اینها را حمل بر محبت و علاقه‌‌‌‌‌‌مندى بکنید. ما میدانیم، آقایان، بزرگان علمائى که هستند... یک وقت توصیه‌‌‌‌‌‌اى می کنند، از روى علاقه‌‌‌‌‌‌مندى است، از روى دلسوزى است؛ اینها را خیلى باید قدر دانست.»
در پاسخ به استفتایی در این زمینه: «در این مملکت امام زمان(عج)امید می‌رفت که امور خلاف شرع ولو تدریجاً از میان برداشته شود، ولی متاسفانه جریان امور به گونه‌ای است که امید از بین می‌رود و خلاف آن در ذهن علماء و مومنین تجلی می‌کند، اجتماع زنان و مردان در اماکن مزبور که معمولاً همراه با امور فساد انگیز و ارتکاب حرام است،بر مردان و زنان جایز نیست.»
*آیت الله صافی گلپایگانی با صدور پیامی این کار را خلاف شرع و تنازل ظاهر از مواضع اسلامی برشمرد: «اگر چه اینجانب مکرر خطر اختلاط زن و مرد بیگانه و برنامه‌های مضره‌ای را که مخالف عفاف و حجاب بانوان و موجب تغییر شخصیت اسلامی جامعه است، تذکر داده و به همگان در مورد آثار و عواقب سوء گرایش به آداب غیر اسلامی غربی هشدار داده‌ام، اکنون که مؤمنین در مورد حضور بانوان در ورزشگاه‌های کشور، سؤال و ابراز نگرانی می‌نمایند، حسب الوظیفه حرمت نظر زن و مردم اجنبی را به بدن یکدیگر از نظر جمیع فقهای عظام اعلام می‌نمایم. علیهذا حضور بانوان در این گونه برنامه‌ها خلاف شرع و تنازل ظاهر از مواضع اسلامی است. انتظار از مسؤولان محترم جمهوری اسلامی این است که با اعلام لغو این عنوان، نگرانی‌ها را رفع و موجبات خشنودی قلب مقدس حضرت بقیه الله الاعظم ارواحنا فداه را فراهم نمایند.»
*آیت الله نوری همدانی در فتوایی تاکید کرد: «پیشنهاد مذکور از دو جهت مخالف موازین اسلامی است. اول از جهت نگاه کردن زن به بدن مرد نامحرم و دوم با این شکل شرکت هزاران مرد و زن در یک مجمع و رفت و آمد آنها هر چند جای نشستن آنها جدا باشد، بالاخره موج اختلاط و باعث فساد خواهد شد. انتظار می‌رود که در این قبیل جریان‌ها رئیس محترم جمهوری با حوزه‌های علمیه و علمای اسلام مشورت به عمل بیاورند.»
*علامه مصباح یزدی نیز پیامی شفاهی به رئیس جمهوری ابلاغ کرد. این پیام بلافاصله پس از صدور دستور رئیس جمهوری بوسیله حجت‌الاسلام بی‌ریا، مشاور آقای احمدی نژاد در امور علما و حجت الاسلام مرتضی آقاتهرانی به رئیس جمهوری ابلاغ شد.
همچنین برخی از اصولگرایان مجلس اعتراض کردند و ادبیات احمدی نژاد در این مورد را از نوعی که خاتمی در دوره پیش استفاده می‌کرده، دانستند. همچنین جمعی از نمایندگان در نامه ای به رئیس جمهور نوشتند: «فراتر از مشکل اختلاط زن و مرد به عنوان تماشاچی در محیط های ورزشگاهی، امروز اساساً شرایط مناسب حضور زنان باتوجه به ارزش های اسلامی و فرهنگی جامعه وجود ندارد.» حسین شریعتمداری مدیرمسوول روزنامه کیهان نیز در سرمقاله خود، این اقدام احمدی نژاد را ناسنجیده نام نهاد.
نهایتا مشاور رئیس جمهور در امور علما و روحانیون از احتمال تجدید نظر رئیس جمهور مبنی بر اجازه حضور زنان در ورزشگاه ها خبر داد و بعد هم چنین تصمیمی هرگز اجرا نشد. همینجا قابل ذکر است که رهبر معظم انقلاب اسلامی سه سال بعد یعنی در شهریورماه 1388 در دیدار با هیات دولت فرمودند: «نصیحت علماى دینى را قدر بدانید، مغتنم بشمارید. گاهى علماى دین، بزرگان دین، مراجع حتّى، نصایحى می کنند، دربارهى مسائلى توصیه‌‌‌‌‌‌هائى می کنند؛ این را مغتنم بشمرید؛ اینها را حمل بر محبت و علاقه‌‌‌‌‌‌مندى بکنید. ما میدانیم، آقایان، بزرگان علمائى که هستند... یک وقت توصیه‌‌‌‌‌‌اى می کنند، از روى علاقه‌‌‌‌‌‌مندى است، از روى دلسوزى است؛ اینها را خیلى باید قدر دانست.»
اسفندیار رحیم مشایی معاون رئیس جمهوری و رئیس وقت سازمان میراث فرهنگی و گردشگری، 29 تیرماه 87 ـ درست در روزی که شبکه ماهوارهای العربیه و روزنامه الشرق الاوسط، به‌طور مشترک برنده جایزه سالانه «کنفرانس بینالمللی دوستان اسرائیل» شدند ـ اظهار داشت: «ایران امروز با مردم آمریکا و اسرائیل دوست است. هیچ ملتی در دنیا دشمن ما نیست این افتخار است.» وی که میدانست؛ این اظهاراتش موجب واکنشهای بسیار در جامعه خواهد شد، بلافاصله سعی کرد حرف خود را اصلاح کند: «منظور من از اسرائیل، مردم فلسطین و یهودیهایی است که در سرزمین فلسطین زندگی میکنند، نه یهودیهای مهاجر و صهیونیستها؛ چرا که ما اصلا صهیونیستها را قبول نداریم.» در حالی که از ابتدا میتوانست به جای مردم اسرائیل، از واژه درست مردم فلسطین استفاده کند؛ البته در این صورت دیگر نیازی نبود بگوید افتخار ملت ایران این است که با هیچ ملتی در دنیا دشمنی ندارد، حتی فلسطین!
مشایی اما در 20 مردادماه بازهم بر موضع قبلی خود تأکید و عقبنشینی گذشته را تکذیب کرد: «بنده به حرفهایم افتخار می کنم و آنها را اصلاح نمیکنم... برای هزارمینبار و قویتر از گذشته اعلام می کنم که ما با همه مردم دنیا دوست هستیم، حتی مردم آمریکا و اسرائیل.» این اظهارات بلافاصله با تأیید احمدی نژاد محکمتر هم شد: «دلسوز همه بشریت حتی مردم آمریکا و بدبختهایی که با سراب واهی به سرزمینهای اشغالی روانه شده اند، هستیم.» این تأکید دوباره و تقویت آن توسط رئیس جمهوری موجب بروز مخالفتهای جدیتری با مشایی و احمدی‌نژاد در میان دلسوزان نظام شد تا جاییکه زمزمههای طرح سوال از رئیس جمهوری در مجلس به صورت جدی شنیده شد.
23 مردادماه، 200 نماینده مجلس با امضای بیانیه ای ضمن محکوم کردن اظهارات مشایی، از رئیس جمهوری خواستار برخورد جدی شدند. 28 مردادماه، آیت الله مکارم شیرازی به استفتایی درباره اظهارات مشایی پاسخ گفت: «شک نیست که رژیم اسرائیل و مردم آن هر دو مخالف اسلام و مسلمین هستند، آنها زمینهای مسلمانها را غصب کردهاند و مرتبا شهرکسازی کرده و ساکن آن زمینهای غصبی میشوند؛ اگر ضربه ای بر مسلمین وارد شود جشن میگیرند و اگر رژیم آنها از مسلمین شکست بخورد (مانند شکست مفتضحانه جنگ 33روزه)، به حکومت خودشان اعتراض میکنند، خلاصه آنچه باعث ناراحتی مسلمین است سبب نشاط آنها است و آنچه سبب پیروزی مسلمین است سبب ناراحتی آنها میشود. نقشهای توسعهطلبانه رژیم و مردم آنجا بر کسی پوشیده نیست؛ با این حال چگونه میتوان واژه دوستی با آنها را به زبان آورد؛ چه لزومی دارد کسانی که اینگونه فکر می کنند جزو همکاران رئیس جمهوری محترم باشند. هنگامی که 200 نفر از نمایندگان مردم به چنین کاری اعتراض کنند مفهومش این است که بیش از دو سوم مردم این کشور با چنین شخص و چنین افکاری مخالفند. انصاف ایجاب می کند تعصبهای جناحی را کنار بگذاریم و به سرنوشت و منافع کشور و نظام بیندیشیم و بر اندیشه امام(ره) در این زمینه استوار باشیم.» 30 مردادماه آیت‌الله نوری همدانی در پاسخ به استفتاء جمعی از دانشجویان دانشگاههای کشور درباره اظهارات مشایی گفت: «عداوت و دشمنی مردم متعهد ایران با اسرائیل خونآشام که با نقشه استعماری، مردم فلسطین را آواره و این سرزمین را غصب و با ادامه قتل و کشتار و جنایات فراوان و ساختن شهرکها، همفکران صهیونیستی خود را از کشورهای دیگر به این سرزمین جلب کرد، از الفبای اسلام و انقلاب است. کیست که نداند استعمار پیر انگلستان این غده سرطانی را با نقشه شوم هولوکاستی، در این سرزمین غرس کرد و سردمدار استکبار جهانی یعنی شیطان بزرگ، آمریکا این شجره خبیثه را آبیاری کرد و با حمایت همه جانبه این پایگاه استعماری که با انبار کردن سلاحهای هسته ای و قتل و کشتار و تخریب مداوم، امنیت منطقه را به هم زده است، نگه داشته و تقویت می کند. همه می دانند که مردم انقلابی ایران این کلام امام راحل (اعلیاللهمقامه) که «اسرائیل باید محو شود» را یکی از آرمانهای خود میدانند و هر سال در جمعه آخر ماه مبارک رمضان با تظاهرات چند میلیونی خود همه مسلمانان و آزادیخواهان جهان را به این آرمان اسلامی دعوت میکنند و به عملی شدن و تحقق این ایده که هم اکنون از جهت مغلوبیت در برابر حزب الله محترم لبنان و قدرت انتفاضه در ضعف و اضطراب به سر میبرد، ایمان دارند. «اِنَّهُم یَرونه بعیداً و نَریهُ قریبَا» بنابراین هرگز شایسته نیست که رئیس جمهوری محترم و مکتبی، کسی را که فکر و فرهنگش در حدی باشد که نتواند این حقیقت را درک کند و یا از لحاظ ادبی قدرت بیان این مطلب را ندارد و یا آن قدر شهامت روحی ندارد که به اشتباه خود به طور صریح اعتراف کند و عذر بخواهد، مشاور خود قرار بدهد و یک پست مهم دولتی را به او بسپارد تا نه تنها اعتراض به جای نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی ایران، بلکه اعتراض و ناراحتی همه ملت آگاه و متعهد ایران اسلامی را به دنبال داشته باشد.»
19 شهریور محمدتقی رهبر، رئیس مجمع نمایندگان روحانی مجلس، گفت: «مجمع نمایندگان روحانی مجلس تصمیم گرفت تا نامهای به مقام معظم رهبری بنویسد و در این نامه تأکید کند که چرا آقای احمدی نژاد (رئیسجمهوری) اصرار دارد تا اسفندیار رحیم مشایی (رئیس سازمان میراث فرهنگ و گردشگری) در این سمت باقی بماند... تاکنون 44 نماینده روحانی مجلس این نامه را امضا کردهاند و ما علاوه بر آن که نامه را خدمت مقام معظم رهبری می فرستیم، نسخهای از آن را در اختیار رئیس جمهوری قرار می دهیم.»
20 شهریور در حاشیه اجلاسیه چهارم مجلس خبرگان رهبری، بیش از 50تن از نمایندگان این مجلس، با امضای نامهای بر لزوم رسیدگی به اظهارات اسفندیار رحیممشایی، مبنی بر «دوستی ایرانیان با مردم اسرائیل» تأکید کردند و حضور رحیممشایی در دولت به عنوان معاون رئیس جمهوری، رئیس سازمان میراث فرهنگی و گردشگری و رئیس مرکز ملی مطالعات جهانیشدن را متناسب با منزلت دولت اصولگرا و رئیس جمهوری مکتبی ندانستند.
10 شهریور محمد کرمی راد، نماینده مردم کرمانشاه در مجلس، در نطق خود به گفتوگوی شیمون پرز با رادیوی آمریکا اشاره کرد و گفت: «شیمون پرز احمدی نژاد را خطرناک و مشایی را خوب خوانده و در این گفتوگو از اظهارات مشایی استقبال کرده است.» بعد از این اعتراضات بود که 28 شهریورماه دکتر احمدی‌نژاد در جریان کنفرانس مطبوعاتی خود، تمام قد از اظهارات مشایی دفاع کرده و آن را به طور کامل تبیین و سیاست دولت دانست: «حرف آقای مشایی حرف دولت است. ملت ما و ملتها با مردم مشکلی ندارند، ما برای رژیم صهیونیستی دولتی نمیشناسیم. ما دولتی به نام اسرائیل به رسمیت نمیشناسیم. اما ما حساب مردمی که به دروغ به آنجا آورده شده و سپر بلا شده اند، را با شبکه رژیم صهیونیستی جدا می دانیم.»
سرانجام فردای مصاحبه مطبوعاتی رئیس جمهوری، مقام معظم رهبری در خطبههای نماز جمعه تهران در تاریخ 29 شهریور 1387 فرمودند: «یک نفر پیدا میشود درباره مردمى که در اسرائیل زندگى میکنند، اظهار نظرى می‌کند. البته این اظهار نظر، اظهار نظر غلطى است. این که گفته شود ما با مردم اسرائیل هم مثل مردم دیگر دنیا دوستیم! این حرف درستى نیست؛ حرف غیرمنطقى اى است. مگر مردم اسرائیل کى هایند؟ همان کسانى هستند که غصب خانه، غصب سرزمین، غصب مزرعه، غصب تجارت به وسیله ى همینها دارد انجام میگیرد. سیاهیلشگرِ عناصر صهیونیسم، همین هایند. نمیشود ملت مسلمان نسبت به افرادى که اینجور عامل دست دشمنان اساسى دنیاى اسلام هستند، بى تفاوت باشد. نه، ما با یهودى ها هیچ مشکلى نداریم، با مسیحىها هیچ مشکلى نداریم، با اصحاب ادیان در دنیا هیچ مشکلى نداریم؛ اما با غاصبان سرزمین فلسطین چرا؛ مشکل داریم. غاصب هم فقط رژیم صهیونیستى نیست. این موضع نظام است، این موضع انقلاب است، موضع مردم است.»
ادامه دارد...
انتهای پیام/