دروغ یکی از آسیب‌های بزرگ جامعه است
خبرگزاری تسنیم: دبیر بخش اجتماعی همشهری آنلاین گفت: شخصیت های سیاسی در مناظرات و کشمکش های میان خود، یکدیگر را متهم به دروغگویی می‌کنند. این گفتمان‌ها در فضای اجتماعی پخش شده و در افراد نهادینه می‌شود.
علی کدخدازاده در گفت‌و‌گو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، اظهار داشت: آسیب های اجتماعی در همه جوامع وجود دارد و ما هم از این قاعده مستثنی نیستیم اما وقتی به عنوان یک آسیب‌شناس صحبت می‌کنیم باید خونسرد بوده و علایق و عواطف را کنار بگذاریم و پدیده را آنطور که هست ببینیم.
کدخدازاده افزود: به نظر بنده اولین آسیب بزرگ در ایران پدیده دروغ است. آدم‌ها خیلی راحت دروغ می‌گویند، مثلاً در مناظرات و کشمکش هایی که بین شخصیت های سیاسی وجود دارد، یکدیگر را متهم به دروغگویی می‌کنند.
دبیر بخش اجتماعی همشهری آنلاین گفت: این گفتمان‌ها در فضای اجتماعی پخش می‌شود و باعث می‌شود قبح دروغ بریزد و در افراد نهادینه شود. نباید پنداشت که اگر به طور مثال وزیر امور الف دروغ می‌گوید و چون من نوعی طرفدار وی نیستم دوغگویی او در من تأثیر نمی‌گذارد در صورتی‌که اثرگذار است.
وی ادامه داد: واقعیت این است که در اجتماع یک تبادل نیرو بین بستر و مدیریت اجتماعی وجود دارد. مدیریت اجتماعی در اینجا یعنی کسانی که صاحب تریبون یا رسانه هستند و دیده می‌شوند؛ از رئیس جمهور و وزیر گرفته تا یک ورزشکار و باید ت.جه داشته باشیم که اینها روی هم تأثیر می‌گذارند.
وی گفت: در کشور ما به جای اینکه در مباحث بیشتر به خرد و عقل سرد توجه شود، به شور و هیجان توجه می‌شود. در سخنرانی های افراد در محافل مختلف به جای خونسرد بودن و استفاده از استدلال، متلک انداختن به یکدیگر و هیجان ایجاد کردن باب شده است.
وی همچنین گفت: یکی دیگر از مشکلات جامعه ما رواج گفتمان نفی به جای اثبات است. یعنی افراد به جای اثبات خود از طریق نفی دیگران بالا می‌روند.
کدخدازاده بیان کرد: انسان‌ها در روابط با همدیگر به دنبال کشف زوایای پنهان و مجهول موضوع نیستند و از قبل تصمیمشان را گرفته اند و خود را به نشنیدن می زنند. این فضا در کل مسائل اجتماعی رونق پیدا کرده وعلت این است که خردمندانه و با استدلال حرف زدن کار سختی است.
دبیر بخش اجتماعی همشهری آنلاین افزود: عدم پذیرش مسئولیت نیز یک معضل اجتماعی است. بعد از شکست کمتر کسی اعتراف می‌کند که اشتباه کرده زیرا ما ادبیات رفتار و مواجهه با شکست را بلد نیستیم.
وی گفت: مشکل دیگر رادیکال شدن رفتارها است. یعنی در سطح جامعه از پدر و مادر در مواجهه با فرزند و مدرسه در مواجهه با دانش‌آموز، مدیر در مواجهه با کارمندش، هیچ وقت به اعتراضات وانتقادات معمولی توجه نمی‌کنند. این مسئله کمک کرده که معترض فارغ از اینکه حق دارد یا ندارد؛ رادیکال و تند رفتارکند چون می‌داند با خونسردی به نتیجه نمی‌رسد.
کدخدازاده افزود: از بین رفتن قبح گناه در جامعه یکی دیگر از معضلات ماست؛ وقتی یک نفر بعد از گناه عذاب وجدان می‌گیرد یعنی ایمان دارد و این جای امیدواری است، اما اگر کسی این احساس را نداشته باشد یعنی وضع خیلی خراب است.
وی ادامه داد: ترجیح منافع فردی به جای جمعی نشان دهنده محدود شدن امتداد عاطفی جامعه است قبلا نزدیکان حتی همسایه ها را نیز در بر می گرفت اما الان فقط خودمان هستیم و خودمان.
وی در پایان خاطرنشان کرد: به نظر بنده به جای اینکه به دنبال مقصر باشیم باید ببینیم تقصیر و کوتاهی از کجاست.باید واقعیت‌ها را به رسمیت بشناسیم و شور وهیجان را کنار گذاشته و عقل را جایگزین کنیم.
انتهای پیام/