جاذبههای گردشگری ایران در ویترین جهانی خاک میخورد
خبرگزاری تسنیم: ایران با وجود برخورداری از رتبههای برتر دنیا در زمینه جاذبههای طبیعی و فرهنگی اما هنوز نتوانسته است به اندازه کافی گردشگر خارجی جذب کند که در این زمینه باید ابتدا یک سوزن به خود بزنیم.
ایران اسلامی بنا به اعتراف بسیار از کارشناسان جهانی و گزارشهای بینالمللی دارای جاذبههای گردشگری و فرهنگی بسیاری است که چشم گردشگران زیادی که به ایران سفر کردهاند را خیره کرده است و البته در بین گردشگرانی که ایران را به عنوان مقصد گردشگری خود انتخاب نمیکنند غریب واقع شده است.
شاید این نکته درست باشد که در مقابل هر یک از زیباییهای طبیعی و فرهنگی دنیا، ایران یک نمونه از آن را در دل خود جای داده است به طوری که اگر در کشوری مانند ایتالیا که بیشترین آثار ثبتشده را در یونسکو دارد ،جزیرهای ثبتشده است در ایران هم متناظر آن جزیره داریم که دارای قابلیت ثبت جهانی است اما کو بیننده!.
قبول است که ما در مقابل برخی از گردشگران دنیا به خاطر اصولی که به آن معتقدیم دست بر سینه میگذاریم وبااظهار شرمندگی از ورود آنها به کشور میکنیم چرا که نمیتوانیم خواستههای آنها که با اصول شرعمان درتضاد است را تامین کنیم اما سوال اینجاست که چرا نتوانستیم در طی این چندسال جاذبههای ایران را اولاً به دنیا بشناسانیم و ثانیاً برای جذب گردشگرانی که فرهنگ آنها با فرهنگ ما همخوانی دارد قدمی برداریم؟
اگر بخواهیم موانع ورود گردشگر به داخل کشور را بشماریم، شاید چند دسته مهم را بتوان ذکر کرد؛ در برخی از این موارد کارهایی شده است اما زیربنایی نبوده و در برخی هم دست و پاشکسته کار شده است و هنوز به سطح آمادگی نرسیده است.
پازل موانع ورود گردشگر خارجی به داخل کشور دارای قطعه هایی است که قطعه اول به داخل کشور مربوط می شود؛ به قول معرف ابتدا باید یک سوزن به خود بزنیم. یکی از مهمترین موانع داخلی ورود گردشگر به ایران مربوط به زیرساختهایی مانند هتل و مراکز اقامتی است. در بسیاری از شهرهای کشور هتلهای با استاندارد بالا ساخته شده است و به نظر میرسد جزئی در مواردی در این زمینه مشکل خاصی نداشته باشیم. البته مواردی مانند ساخت هتلها 7 ستاره در برخی از نقاط گردشگرخیز کشور قرار بود ساخته شود که البته چندین سال از این وعده میگذرد و هنوز خبری نشده است.
موضوع دیگر به ساختار و ناوگان حمل و نقل کشور برمیگردد، در این زمینه هم به نظر میرسد با وجود مشکلاتی که در این حوزه سراغ داریم از سطح قابل قبولی برای ورود گردشگر برخوردار هستیم. ناوگان حمل و نقل دریایی، زمینی، هوایی و ریلی کشور از توان خوبی برای حمل و نقل گردشگران برخوردار است اما گاهی اوقات هم ناهماهنگیهایی را شاهدیم لازم است وزارت راه و شهرداری و سازمان گردشگری در این زمینه هماهنگتر باشند.
قطعه دیگرپازل داخلی به نکتهای ساده ولی مهم برمیگردد که کمتر به آن توجه شده است خدمات بین راهی برای گردشگرانی است که از راه زمین به مسافرت در ایران میپردازند و متاسفانه در این زمینه ضعف های زیادی را مشاهده می کنیم و در برخی از نقاط خدماتی مانند سرویس بهداشتی یا وجود ندارد یا بسیار قدیمی است.
چهارمین موضوع به وجود راهنماهای انسانی و غیر انسانی برای هدایت گردشگران خارجی برمیگردد که در موضوع دومی که به وجود تابلوهای راهنما در مراکز شهر اشاره دارد به نضر میرسد به جزء در شهرهای بزرگ ضعیف عمل کرده ایم ، به طوری که در برخی از مواقع حتی پیداکردن برخی راهها برای مردم خودمان هم سخت است چه برسد به گردشگر خارجی.
پنجمین قطعه پازلی که باید به آن پرداخت عدم برندسازی برای جاذبههای طبیعی، صنعتی، فرهنگی و معنوی است که در این زمینه به شدت ضعف داریم و با وجود اهمیت والای آن در جذب گردشگر نمره خوبی در این زمینه نمیگیریم.
ششمین موضوع جانیفتادن فرهنگ ورود گردشگر در بین ایرانیهاست که دیده میشود برخی از مردم با دیدن گردشگر خارجی، وی را به یک چشم دیگر نگاه میکند یا میخواهد با او عکس بگیرد یا او را تحویل نمیگیرد.اینها به همراه مشکلات دیگر از مهمترین موضوعاتی است که مسئولان باید بیشتر از گذشته به آنها بها دهند و ضعفها را برطرف کنند.
انتهای پیام/
