روز سیاه حیات وحش

به گزارش خبرنگار گروه "رسانه‌های دیگر" خبرگزاری تسنیم، شکارچیان پلنگی را شکار می‌کنند و پوست آن را می‌کنند و درست زمانی که می‌خواهند آن را به قیمت دو میلیون تومان بفروش برسانند، دستگیر می‌شوند. آنها شاید به‌طور دقیق نمی‌دانستند که جریمه شکار یک پلنگ 16 میلیون تومان است اما می‌دانستند که جریمه‌ای در کار است با این وجود ریسک شکار یکی از مهم‌ترین گونه‌های حیوانی کشور را به جان می‌خرند. این مسئله نشان می‌دهد که افزایش جریمه‌ها و تاکید بر جرایم نقدی به تنهایی نمی‌تواند جلوی شکار و صید حیات‌‌وحشی که این روزها حال خوبی ندارد را بگیرد.

نکته‌ای که در زمانی که من هم معاون محیط طبیعی سازمان حفاظت از محیط‌زیست کشور بودم بارها به قوه قضائیه و دستگاه‌های قانونگذار اعلام شد. اما دستگاه قضایی و قضات ما اعتقاد دارند که در قانون به‌دنبال «حبس‌زدایی» هستند، بنابراین به‌دنبال جریمه نقدی رفتند. از سوی دیگر هرچند قیمت تعیین شده برای این پلنگ از سوی شکارچیان بسیار کمتر از جریمه نقدی است اما واقعیت ماجرا این است که بسیاری از شکارچیان توان پرداخت این جریمه را دارند. بنابراین جریمه را می‌پردازند و دوباره تفنگ به دست راهی کوهستان می‌شوند. این تجربیات نشان می‌دهد که مجازات نقدی بازدارنده نیست.

بنابراین قضات و تصمیم‌گیران باید به‌دنبال راهکاری ورای مباحث نقدی باشند. یکی از موثرترین راهکارها «حبس‌های غیرقابل خرید» است. زمانی که فیلم قتل وحشتناک خرس مادر به همراه دو توله‌اش روی سایت‌های اینترنتی قرار گرفت، مردم انتظار داشتند که برخورد اصولی و بازدارنده‌ای با آنها بشود، اما نتیجه باز هم به نفع شکارچیان بود. تصمیم‌گیری در حوزه اختیارت قاضی است اما قضات ما متاسفانه از مقوله محیط‌زیست دورهستند.

مسئله مهم دیگر مسئله فرهنگ‌سازی است. سال هاست که شعار فرهنگ‌سازی می‌دهیم اما هنوز نتوانستیم مردم محلی را نسبت به داشته‌های ملی خود در محیط‌زیست و منابع طبیعی حساس کنیم. مدت‌هاست که سازمان محیط‌زیست از مسئولان خواسته‌است که محیط‌زیست وارد کتب درسی شود، اما استقبال نمی‌شد. به تازگی زمزمه‌هایی برای ورود مباحث محیط‌زیستی به کتب درسی شنیده می‌شود که می‌تواند امیدوارکننده باشد.

مسئله دیگری هم وجود دارد. سازمان محیط‌زیست چه در زمانی که ما در سازمان بودیم و چه الان حفاظت موثری ازحوزه تحت مدیریت خود نداشته است. ضعف‌های سازمان قابل کتمان نیست هم در دوره‌های گذشته و هم در حال حاضر. البته سازمان هم دلایل خاصی دارد. کمبود نیرو وامکانات یکی از این دلایل است. اما در نهایت سازمان حفاظت محیط‌زیست باید به سوی مدیریتی مطلوب‌تر برود و قانون هم عرصه را برای حضور شکارچیان مسدود کند. دستگاه‌ها به‌دنبال فرهنگ‌سازی موثری باشند، فرهنگ‌سازی‌ای که نیاز به کمک همه ارگان‌ها وسازمان‌های مرتبط با جامعه دارد. تنها در این صورت است که می‌توان به حفاظت اصولی از حیات وحش امیدوار بود.

منبع: تهران امروز

انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.