واکاوی حمایت یک شبه رسانه‌ها از حق و حقوق "کسپراسکی"
خبرگزاری تسنیم: در حالی که تنها نام ایران آن هم به اشتباه از طرف برندی روسی از سایت آن حذف شد، برخی رسانه‌های تشنه خبر را وام‌دار خود کردند اما چرا...
حوزه ارتباطات و فناوری اطلاعات دارای شاخه‌ها و انشعاب‌های متعددی است که امنیت فناوری اطلاعات همچون نگینی در میان آن قرار دارد و این حوزه زمانی ارزشمند است که نگین خود را حفظ کند و مانع از آسیب دیدن آن شود.
در این رابطه حوزه ICT را می‌توان همچون انگشتری قیمتی دانست که باید راهکارهایی برای حفظ و نگهداری آن در نظر گرفته شود در غیر اینصورت یا از دست خارج یا توسط جواهر شناسی دزدیده خواهد شد.
متأسفانه از زمانیکه تکنولوژی راه ورودش به کشور ما باز شد تا حال حاضر مصرف‌کننده‌ای بیش نبودیم و این همواره باعث شده بی‌هیچ چون و چرایی دستاوردهای این حوزه و تولیدات دیگر کشورها را بپذیریم؛ حال اصلا به فکر چرایی مصرف نبوده‌ایم و حتی از خود نپرسیده‌ایم که آیا احتیاجی به فلان محصول داریم یا نه...!
ایران با شرایط ذکر شده یکی از بازارهای بکر در زمینه تکنولوژی به حساب می‌آید و تمامی تولیدکنندگان این حوزه به دنبال این هستند که روزی محصولات‌شان به بازارهای کشور ما راه یابد تا حداقل سودی سرشار را برای خود تضمین کنند؛ شرکت تولید کننده نرم‌افزارهای امنیتی کسپرسکی هم از این غافله مستثنی نیست و امروز نوبت آن است که در بوق و کرنا شود و روزی دیگر، محصولی دیگر...
اما هنوز خودمان نمی‌دانیم چرا باید از کسپرسکی استفاده کنیم و چرا سنگ آن را به سینه بزنیم؟!
خوب است که گفته شود کشور ما به علت ورود ناگهانی تکنولوژی و در صدر آن‌ها اینترنت، دچار شکی شد که آثار آن تا حال حاضر باقی است و سرعت رشد آن هم به قدری بوده که فرصت خوبی برای تحمیل محصولات دیگر کشورها به کشور قدرتمندی چون ایران بوده است.
آیا شده تا به حال فکر کنیم چرا برخلاف تمامی تحریم‌ها و محدودیت‌های فراگیر بازار تکنولوژی در ایران داغ است و تولید کنندگان برندهای مختلف حاضر به پشتیبانی محصولات هستند؟!
اگر بحث سود و درآمدزایی کنار گذاشته شود و نگاهی به گذشته و بدافزارهایی چون شعله و استاکس‌نت بیاندازیم، باز هم نمی‌توانیم دلیل این حضور را متوجه شویم؟!
شاید مردم به دلیل ناآشنایی‌شان با ابزار و بسترهای این حوزه، دلیل این حضور را درک نکنند اما مسئولان و مدیران تمامی بخش‌های دولتی و خصوصی بر دلیل این موضوع واقف‌اند اما باز هم سعی می‌کنند خود را به ندانستن بزنند.
در دنیای تکنولوژی واضح و مبرهن است که برای برقراری امنیت باید دژهای مستحکمی داشت تا دشمن نتواند از آن عبور کند اما اقدامی که تا حال حاضر انجام شده گشودن دروازه‌های این دژ بر روی محصولات امنیتی بیگانه‌ای بوده که بعد از ورود به کشور متوجه شده‌ایم جاسوس افزار بوده‌اند و به سان اسبی تروا عمل کرده‌اند...
به عبارتی دیگر باید گفت با چنین اقدامی امنیت را دو دستی تحویل دشمن داده‌ایم و دارایی‌های خود را به تاراج گذاشته‌ایم اما باز هم در این میان اگر تولید کننده‌ای خارجی نام ایران را از سایتش حذف کند، دادمان بالا می‌رود و درصدد پرسش بر می‌آئیم که چرا اینطور شده؟ مگر ما چکار کردیم که تحریم شدیم؟ و در نهایت امر می‌گوئیم هر کار بخواهید می‌کنیم اما ما را تحریم نکنید.
تنها باید افسوس خورد که هنوز نتوانسته‌ایم به استراتژی کشورهای بیگانه پی ببریم...
همچنان آغوش‌مان باز است...
برخی رسانه‌ها از بی‌تدبیری دنبال حمایت از منافع تولید کننده‌ای روسی افتاده‌اند...
سرخط خبری IT برخی رسانه‌ها به این موضوع اختصاص یافته است...
شاید این را سوژه بدانند اما به چه بهایی؟! از بی‌سوژگی باید به سراغ حمایت از حق و حقوق برندی برویم که آنطرف مرزها نشسته است و به ریش ما می‌خندد؟!
مطمئنا کسپرسکی و امثال آن ایران را تحریم نخواهند کرد چرا که اگر مؤدبانه هم بگویم این کار حماقت است چرا که هدف از حضور این برندها در کشور ما سود و درآمدزایی نیست...
حتی راحت‌تر باید گفت که اگر زمانی فرصت حضور را به امثال این شرکت‌ها ندهیم، خواهیم دید که حاضرند محصولات‌شان را رایگان در اختیار ما قرار دهند تا بار ترافیکی سرورهای آن‌ها از اطلاعات ایرانی‌ها نخوابد.
هدف آن‌ها جاسوسی است و با روی خوش به استقبال‌شان می‌رویم.
ساده است کسی که فکر کند، حذف نام ایران و نمایندگی‌های آن از سایت کسپرسکی به دلایل تحریم و موضوعاتی از این دست باشد زیرا نه تنها این چنین نیست بلکه استراتژی جدید این شرکت در بازاریابی به این شکل است که جو رسانه‌ای در کشوری راه بیاندازد و با خریداری چند رسانه که در قبالش برای منافع آن اطلاع‌رسانی می‌کنند، ضریب نفوذ خود را بالاتر ببرند.
تنها باعث تأسف است که مسئولان در کشور فعالیت‌های جاسوسی چون شعله دوکو و استاکس‌نت را دیدند و باز هم متوجه نیستند که این اقدامات از کجا آب می‌خورد.
چند سال سعی کردیم محصولات خود در حوزه بدافزارها را که کاملا بومی است، جا بیاندازیم اما ناامید شدیم تا سال گذشته که حمایت از محصولات بومی شعار اصلی واقع شد اما باز هم در عمل تغییر رویکرد و حمایتی را در کشور در حوزه امنیت ندیدیم...!
به جرأت باید گفت که تنها بخش اندکی از مدیران داخل کشور به این موضوع اتفاق نظر دارند و حاضرند از محصولات بومی با ضریب امنیت بالا استفاده کنند اما سایرین با وعده و وعید شرکت‌ها و برندهای مختلف حاضر می‌شوند بر روی میزشان از آن برند خارجی استفاده کنند.
تا حالا شده فکر کنیم چرا مانیتور روی میز مدیران و مسئولان رده بالا اغلب ال‌جی یا سامسونگ است؟
آیا این غیر از انحصار این برندها (ال‌جی و سامسونگ) در بازار است که مانع از خودنمایی چند برند ایرانی شده که کار را در داخل کشور انجام می‌دهند؟
خوب است که راجع به اینها فکر کنیم و آنوقت به جای حمایت از برندی ناآشنا، سوژه‌ای با این عنوان را در دستور کار قرار دهیم "چرا ضد بدافزارهای ایرانی حمایت نمی‌شوند؟" یا " اگر کسپراسکی ما را تحریم کند، باید سر به بیابان بگذاریم؟! "
نیما امینی – کارشناس امنیت شبکه و تولید کننده نرم‌افزارهای امنیتی
