وزرای آموزش و پرورش از ابتدای انقلاب تاکنون
خبرگزاری تسنیم: آموزش و پرورش از ابتدای انقلاب تا کنون وزرای مختلفی را به خود دیده است که هر کدام از آنها به ظن خود برای بهبود جایگاه این نهاد تلاش می‌کردند تلاش‌هایی که گاه به سود و گاه به زیان دانش‌آموزان و فرهنگیان تمام شد.
به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، از وزارت آموزش و پرورش همواره به عنوان یکی از اساسی‌ترین وزارتخانه‌های کشور یاد می‌شود چرا که وظیفه خطیر تربیت نیروی انسانی مورد نیاز جامعه بر عهده این نهاد است و از درون مدرسه است که می‌توان دانش‌آموزان را معتقد به فرهنگ ایرانی و اسلامی تربیت کرد اما در سالهای اخیر وزارت آموزش و پرورش عمدتا درگیر تغییر ساختارها و نظام‌های آموزشی بوده است و شاید به نوعی در کنار مسئله آموزش فراموش شده است که این نهاد مهم در موضوع تربیت دانش‌آموزان می‌تواند سهمی چشمگیر داشته باشد.
در این مطلب وزرای آموزش و پرورش کشور از ابتدایی انقلاب تاکنون به همراه اقداماتی که انجام داده‌اند معرفی شده‌اند.
غلامحسین شکوهی آبان 1357 تا بهمن 1358: نخستین وزیر آموزش و پرورش کشور در سالهای پس از انقلاب غلامحسین شکوهی بود. وی که با عنوان پدر علم تعلیم و تربیت ایران نیز شناخته می‌شود از مدرسان قدیمی تعلیم و تربیت و نیز وزیر آموزش و پرورش دولت موقت مهندس بازرگان بود.شکوهی در 4 تیر 1305 شمسی در شهر خوسف از توابع شهرستان بیرجند متولد شد و در طول سال‌ها حیات خود همواره به فعالیت‌های علمی مشغول بود.صدا و سیما در سال 1385 از او به عنوان چهره ماندگار رشته تعلیم و تربیت تقدیر کرد.
شهید محمد علی رجایی و شهید محمد جواد باهنر از سال 1358 تا 1360: شهید رجایی در دوران پس از پیروزی انقلاب با توجه به زمینه‌های ذهنی و تجربه‌های عملی که در طول سالیان دراز در عرصه تعلیم و تربیت داشت. وی از سال 1358 به عنوان وزیر آموزش و پرورش مشغول به فعالیت شد و نقش بنیانی در تحقق انقلاب فرهنگی و به ثمر رسیدن اهداف آموزش و پرورش نظام جمهوری اسلامی داشت.نخستین اقدام او در رأس وزارت آموزش و پرورش، دولتی کردن مدارس ملی و یک شکل کردن آموزش و پرورش بود.
اما مهم‌ترین اقدامات شهید رجایی در دوران خدمت در آموزش و پرورش را می‌توان به یک نواخت کردن تمام مدارس و رفع تبعیض از آنها، تغییر نظام آموزشی، تغییر محتوای کتاب‌های درسی، تغیر روابط دانش‌آموز و معلم، تعمیم امکانات و تجهیزات آموزشی برای تمام اقشار جامعه،توجه به عشق و علاقه به شغل معلمی به جای استفاده از دانشجویان بورسیه در انتخابات معلمان اشاره کرد.
سرانجام شهید رجایی پس از نه ماه فعالیت در وزرات آموزش و پرورش به نمایندگی مردم تهران در مجلس شورای اسلامی انتخاب شد و از سال 59 شهید باهنر در وزارت آموزش و پرورش حضور یافت، شهید باهنر پس از انتخاب به سمت وزارت آموزش و پرورش سیاست‌های کلی این وزارتخانه را چنین اعلام کرد: تعمیم امکانات آموزشی کشور مخصوصاً در روستاها تا این نابرابری موجود میان شهر و روستا از بین برود. نحوه توزیع مدارس باید به طور عادلانه برنامه ریزی و عمل شود تا تفاوت بسیار زیادی که در مدارس جنوب شهر و شمال شهر موجود است مرتفع شود. آموزش و پرورش باید محتوای فرهنگی و بار ایدئولوژی اسلامی بگیرد و دارای اهداف مشخصی باشد. اهمیت تربیت معلم ، در این باره باید به ایجاد دوره های غنی و پربارتر بپردازیم.
علی اکبر پرورش از سال 1360 تا 1364: پرورش لیسانس ادبیات دانشگاه اصفهان بود که بعدها مدرک فوق لیسانس خود را در دانشسرای عالی تهران در رشته کارآموزی دبیری دریافت کرد. مشکلات ساختاری آموزش و پرورش و کسری بودجه همیشگی این وزارتخانه و زمزمه‌های مشکلات معیشتی معلمان از جمله مشکلات آموزش و پرورش در این دوره بود.در این دوره جذب معلمان حق التدریس به خاطر افزایش جمعیت و کمبود معلمان رسمی شدت گرفت.
سید کاظم اکرمی از سال 1364 تا 1368: سید کاظم اکرمی در شهریور ماه 1319 در شهر همدان متولد شد. اکرمی در سالهای 1359-1357 مدیر کل آموزش و پرورش استان همدان را به عهده گرفت و در سال 1363 در کابینه موسوی به عنوان وزِیر آموزش و پرورش منصوب شد.
محمد علی نجفی از سال 1368 تا 1376: طولانی ترین دوره وزارت بر آموزش و پرورش از آن محمد علی نجفی بود نجفی هشت سال وزیر آموزش و پرورش بود و توانست در طول این هشت سال برخی تغییرات ساختاری و محتوایی را به بدنه این وزارتخانه تزریق کند. از طرفی با توجه به اینکه کشور در دوران سازندگی بعد از جنگ بود، نجفی با تغییر الگوی قدیمی آموزشی از نظام قدیم به نظام جدید تلاش کرد آموزش عمومی و آمادگی برای آموزش عالی را به دو بخش مجزای از هم تبدیل کند.
حسین مظفر از سال 1376 تا 1380:در این دوره با توجه به اینکه وزیر قبلی آموزش و پرورش محمد علی نجفی در رأس سازمان مدیریت و برنامه ریزی دولت خاتمی بود کمک مهمی از طرف این سازمان جهت اصلاح احکام و میزان حقوق معلمان صورت گرفت.
مرتضی حاجی از سال 1380 تا 1384: در دروه دوم دوران ریاست جمهوری محمد خاتمی، حاجی به عنوان وزیر آموزش و پرورش انتخاب شد .بحث انتخاب مدیران مدارس توسطه معلمان در این دوره صورت گرفت در دوران وزارت وی بود که شاهد حذف معاونت پرورشی از وزارت آموزش و پرورش بودیم اقدامی که هنوز به اعتقاد کارشناسان تبعات منفی آن را در بدنه آموزش و پرورش شاهد هستیم.
محمود فرشیدی از سال 1384 تا 1386: در زمان فرشیدی بود که تلاش برای تحول بنیادین در آموزش و پرورش کلید خورد و این کار توسط وزاری بعد از وی نیز دنبال شد.
علی رضا علی احمدی از سال 86 تا 88: احمدی همواره سعی در کوچک نمودن ساختار تشکیلاتی در وزارتخانه و سطح مدارس بود و سند تحول بنیادین آموزش و پرورش را به خوبی دنبال کرد.
حمیدرضا حاجی بابایی از آبان 88 تا کنون: در دوره وزارت حاجی بابایی بود که سند تحول بنیادین آموزش و پرورش اجرایی شد و اجرای این سند با انتقاداتی نیز همراه بود و به اعتقاد کارشناسان آموزش و پرورش در مسیر تحول با شتاب بسیاری شروع به حرکت کرد و به نوعی دچار شتاب زدگی شد. شاید بتوان گفت که عمده اقدامات تحولی در زمان وزارت این فرد انجام شد از جمله رونمایی از برنامه درسی ملی و تلاش برای اجرای نظام 3.3.3.3.
اجرای نظام 6.3.3 و تعطیلی پنج شنبه‌های مدارس از جمله اقدامات دیگر حاجی بابایی بود که انتقادات بسیاری را با خود به همراه داشت.
وزیر آموزش و پرورش دولت یازدهم:؟؟؟
به هر روی دولت دهم روزهای پایانی فعالیت خود را طی می‌کند و گمانه زنی‌ها از انتخاب محمد علی نجفی وزیر آموزش و پرورش در سالهای 1367 تا 1376 مجددا به عنوان وزیر آموزش و پرورش دولت یازدهم خبر می‌دهد اما آنچه که مهم است این مسئله است که وزیر آینده هر شخصی که باشد آیا می‌تواند سند تحول بنیادین آموزش و پرورش را به دور از شتاب و به درستی اجرایی نماید؟
انتهای پیام/