مدارس ویژه در کنار مدارس کپری
خبرگزاری تسنیم: از اخذ شهریه‌هایی بر خلاف آنچه در مصوبات آموزش و پرورش آمده تا تشکیل کلاس‌های فوق‌برنامه و اعزام به خارج از کشور و... از برنامه‌های برخی مدارس غیرانتفاعی در تهران است.
به گزارش خبرنگار گروه "رسانه‌های دیگر" خبرگزاری تسنیم، بر اساس آمار وزارت آموزش و پرورش تعداد مدارس غیرانتفاعی در تهران از دیگر شهرهای کشور بیشتر است و سیاست‌گذاری این وزارتخانه به سمتی است که مدارس غیرانتفاعی بیشتر از مدارس دولتی شود چرا که با کمبود بودجه‌ای که سال‌هاست این وزارتخانه با آن روبه‌روست سوق دادن مدارس دولتی به سمت غیرانتفاعی شدن بهترین روش برای خارج کردن این مدارس از گردونه بودجه‌ای آموزش و پرورش است.
در سوی دیگر ماجرا وجود تعداد زیادی مدرسه فرسوده در کلانشهر پایتخت است به‌گونه‌ای که تهران رتبه نخست در دارا بودن مدارس فرسوده را کسب کرده این د رحالی است که درکنار این مدارس شاهد مدارس غیرانتفاعی ویژه‌ای با امکانات فوق تصور از آنچه در مدارس عادی وجود دارد، هستیم. مدارسی که قرار است آینده‌سازان مملکت را پرورش دهند البته با امکاناتی ویژه. اماکلانشهر پایتخت هر قدر هم که پیشرفت کند باز هم با مشکلات عدیده‌ای دست و پنجه نرم می‌کند که نمی‌توان روی آنها چشم بست. در سال‌های ابتدایی آغاز به کار مدارس غیرانتفاعی متولیان این مدارس اغلب خانه‌های استیجاری را برای استفاده انتخاب می‌کردند اما کم‌کم و با اعتراض خانواده‌ها این مدارس جای خود را به مدارس نوساز داد و به این ترتیب یکی از مشکلات پیش پای آموزش و پرورش درخصوص مدارس غیرانتفاعی برداشته شد.
اما مدارس غیرانتفاعی ظاهرا جایگاه ویژه‌ای در سیستم آموزشی کشور پیدا کرده‌اند. از اخذ شهریه‌هایی بیشتر از آنچه در مصوبات آموزش و پرورش آمده تا تشکیل کلاس‌های فوق برنامه و اعزام به خارج از کشور و... از برنامه‌های برخی مدارس غیرانتفاعی در تهران است. ظاهرا عدالت آموزشی که در قانون‌اساسی به آن تاکید شده است در مرامنامه وزارت آموزش و پرورش جایگاه شایسته‌ای ندارد. تهران از سال‌های گذشته شهر تفاوت‌های بزرگ و تبعیض‌های بزرگ‌تر بوده، همه چیز در تهران با دیگر شهرها متفاوت است از آب و هوا گرفته تا وضعیت مدارس. با این حال به نظر می‌رسد «عدالت» حکم می‌کند هر چیزی سر جای خودش باشد. خانواده‌های مرفه بهترین وضعیت تحصیل را برای فرزندانشان فراهم می‌کنند و خانواده‌های فرودست مجبورند فرزندانشان را به مدارس فرسوده دولتی با تراکم بالای دانش‌آموز بفرستند و دم بر نیاورند.
درحالی‌که توسعه متوازن آموزشی حکم می‌کند که مدارس با امکانات پایین هم به امکاناتی پیشرفته مجهز شوند تا فاصله آموزشی میان مدارس غیرانتفاعی و دولتی کمتر شود. تعداد مدارس غیرانتفاعی ویژه که امکانات فراتر از تصور برای تحصیل دانش‌آموزان فراهم کرده‌اند در تهران از تعداد انگشتان دو دست فراتر نمی‌رود. پهنه شمالی پایتخت پذیرای مجتمع غیرانتفاعی با متراژهای بالای 8 هزار متر است. مجتمع‌های تحصیلی که برای راضی نگه‌داشتن خانواده‌ها سعی می‌کنند از بهترین مربیان و معلمان استفاده و بهترین امکانات ورزشی و تحصیلی را برای دانش‌آموزان فراهم کنند. مجتمع آموزشی «خ» در پهنه شمالی تهران یکی از مجهزترین مجتمع‌های آموزشی در پایتخت است.
مجتمعی که در سال 79 آغاز به کار کرده و برای رسیدن به تراز جهانی از هیچ کوششی فروگذار نمی‌کند.موسسه‌ای با 12 هزار مترمربع زیربنا که امکاناتی از قبیل خانه هنر، سالن اجتماعات و همایش، آتلیه هنرهای تجسمی و سنجش سلامت به همراه مجموعه ورزشی شامل سالن ورزش‌های توپی و راکتی و سالن ورزش‌های رزمی و بدنسازی و استخر است.
**تفاوت از زمین تا آسمان
در مقابل این مدارس می‌شود سری هم به مدارس جنوبی‌ترین قسمت پایتخت زد. جایی‌که به‌رغم تمام ادعاهای آموزش و پرورش هنوز دانش‌آموزان در شیفت صبح و بعد از ظهر درس می‌خوانند و تراکم کلاس‌ها در آنها به حدی است که معلم وقت درس پرسیدن از همه دانش‌آموزان را نخواهد داشت و برای بالا بردن بنیه علمی دانش‌آموزان از مادران دانش‌آموزان برای کمک به پیشبرد تحصیل دانش‌آموزان استفاده می‌شود. مدارسی که با کمترین بودجه آموزشی و به‌رغم خود گردان بودن به دلیل فقر خانواده‌ها هیچ امکانات فرادرسی برای دانش‌آموزان ندارند و تدریس آنچه در کتاب آمده نهایت آموزش به دانش‌آموزان است.
دانش‌آموزانی که به قول برخی مدیران مدارس جنوب شهر از فرط فقر تنها برای صبحانه به خوردن نان و چای اکتفا می‌کنند و برخی دانش‌آموزان آنها به دلیل سوء‌تغذیه در سر کلاس از حال می‌روند.دانش‌آموزانی که برای حمل و نقل دفتر و کتابهایشان از نایلون‌های دسته دار استفاده می‌کنند چرا که توانایی خرید کیف را ندارند و دانش‌آموزانی که در 9 ماه مدرسه با دمپایی به مدرسه می‌روند چرا که پدر خانواده توانایی خرید کفش برای همه فرزندانش را ندارد.
دکتر امان‌الله قرائی در این باره می‌گوید:حسرت‌های اجتماعی که در مواجه با این مدارس و دانش‌آموزان به‌وجود می‌آید در نهایت باعث بروز مباحث سیاسی می‌شود چرا که جامعه احساس می‌کند عده‌ای اینقدر درآمد دارند که می‌توانند فرزندان خود را به مدارسی با بهترین کیفیت فرستاده و برای قوی شدن بنیه علمی آنها را به خارج از کشور می‌فرستند و از طرف دیگر عده‌ای درگیر مسائل اقتصادی هستند و به نان شبشان محتاج‌‌اند.
دکتر سعید معیدفر، جامعه‌شناس اما نظری متفاوت در این باره دارد، به عقیده این جامعه‌شناس: آموزش و پرورش در سال‌های گذشته بار خود را کم کرده است و تعداد مدارس غیرانتفاعی طی سال‌های گذشته زیاد شده است به این ترتیب تعدادز یادی از دانش‌آموزان در مدارس غیرانتفاعی درس می‌خوانند و نمی‌توان گفت این موضوع باعث شکاف طبقاتی می‌شود.
وی تاکید می‌کند: تعداد بالای مدارس غیرانتفاعی به حدی است که تعداد زیادی از افراد حتی از نان شبشان می‌زنند تا بتوانند فرزندانشان را در مدارس غیرانتفاعی ثبت‌نام کنند. به گفته معیدفر الان در کشور ما خانه‌هایی وجود دارد که از قصرهایی که این روزها به موزه تبدیل شده مجلل‌تر است یا خودروهایی به کشور وارد می‌شوند که هزینه خرید آنها خارج از حد تصور است پس این قبیل مدارس نیز می‌توانند وجود داشته باشند. وی در عین حال تاکید می‌کند که این تبعیض‌ها می‌تواند حس تبعیض را در جامعه تقویت کند اما نکته مهم این است که افرادی که در این مدارس تحصیل می‌کنند الزاما به مدارج بالای علمی نمی‌رسند چرا که آموزش از انحصار طبقات اجتماعی خارج شده و عمومیت دارد، نگاهی گذرا به تحصیل کردگان و قبول شدگان در کنکور هم نشان می‌دهد که میزان توفیقات طبقات متوسط و پایین کمتر از توفیقات طبقات بالا نیست که دارای همه امکانات زندگی و تحصیلی هستند.
منبع: تهران امروز
انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.
