ورود "مسلم بن عقیل" به کوفه/آغاز ساخت دیوار برلین/عزل محرمانه مصدق از نخست ‏وزیری

به گزارش خبرنگار گروه "رسانه‌های دیگر" خبرگزاری تسنیم، مناسبت های مهم تقویم امروز سه شنبه ٢٢ مرداد ماه به شرح ذیل است:

وقایع ملی                                                  22 مرداد --   13 َAug  --  05 شوال

1 -عزل محرمانه مصدق از نخست‏وزیری (1332 ش)

پس از قیام 30 تیر 1331، مصدق خود را از حامیان واقعی خود در این قیام بی‌نیاز می‌دید و مدام فاصله خود را از مردم مسلمان ایران و آیت‌الله کاشانی که رهبری نهضت ملی را برعهده‌داشت، بیشتر می‌کرد. همزمان با افزایش فاصله وی با ملت، دولت‏های انگلیس و آمریکا با همکاری ایادی دربار پهلوی، توطئه سرنگونی دولت او را طراحی کردند. در روز 22 مرداد 1332، محمدرضا پهلوی، به طور محرمانه مصدق را از نخست‏وزیری عزل و سرلشکر زاهدی را به عنوان نخست‏وزیر برگزید. با این وجود، شاه از احتمال تکرار قیام مردمی 30 تیر بیم داشت. به همین دلیل، برای مصون ماندن از پیامدهای عزل مصدق به شمال ایران رفت.
مصدق زمانی که از عزل خود مطلع شد، حاضر به کناره‌گیری نشد. حکمی که برای برکناری وی نوشته شده بود را از مأمور مربوطه گرفت و با عتاب وی را از خود دور کرد. سپس عزل خود را کودتایی علیه خود قلمداد کرد. زاهدی نیز جرأت نکرد به اقدامی علیه مصدق دست بزند. همزمان رسانه‌های طرفدار مصدق گزارش‌هایی را در خصوص کودتا علیه وی منتشر کردند. محمدرضا پهلوی که از ماوقع باخبر شد با یک هواپیما مستقیما از شمال ایران به عراق و سپس ایتالیا فرار کرد و ناچار شد چند روز بعد با کودتای آمریکا و انگلیس علیه مصدق به کشور بازگردد.

2 - انفجار بمب در محل خوشگذرانی نظامیان آمریکایی در تهران توسط گروه توحیدی صف (1357 ش)

یکی از مهم ترین عملیات گروه توحیدی صف به رهبری شهید محمد بروجردی، شناسایی و انفجار رستوران خوانسالار بالاتر از میدان آرژانتین بود. این رستوران محل تجمع نظامی ها و مستشاران نظامی امریکایی بود. این رستوران توسط علی تحیری و عباسعلی احمدی شناسایی شد. آنها با تغییر لباس، چندین بار تا روز عملیات در آنجا تردد داشتند. تا شب انفجار، چندین بار کیف انفجار با لباس های مختلف، با کراوات، بدون کراوات، با لباس های اسپرت و ورزشی بدون اینکه داخلش مواد منفجره باشد، به داخل رستوران برده و بیرون آورده شد. شب انفجار، زمان انفجار روی 90 ثانیه تنظیم شد. دو چاشنی در بمب گذاشته شده بود که هر کدام عمل نکرد، دیگری عمل کند. پس از گذاشتن کیف در محل مناسب و کشیدن آتش زنه انفجار، آنها صحنه انفجار را ترک کردند. اما در آخرین لحظات، با اشاره دربان رستوران، عباسعلی احمدی به محل انفجار نزدیک شد. با انفجار بمب، محل حادثه کاملاً ویران شد. در اثر قدرت انفجاری به وجود آمده، امریکایی های بسیاری کشته شدند. ماشین های مخصوص امریکایی این جنازه ها را حمل و از محل خارج می کردند. عباسعلی احمدی تنها عضو گروه بود که در این عملیات یک دست و یک پایش را از دست داد و به شهادت رسید.

3 - پایان عملیات نصر 7 (1366ش)

در خرداد ماه سال 1366ش، همزمان با انجام عملیات نصر 4 در محور ماووت، نیروی زمینی سپاه پاسداران، به قرارگاه قدس مأموریت داد تا عملیات نصر 7 را در منطقه عمومی سردشت و بر روی ارتفاعات جنگلی بانی‌گدار، منافقین (نام‌گذاری این ارتفاع به‌وسیله سازمان رزم خودی انجام شده بود) و چهارقلو با هدف مسدود کردن تنگه و رسیدن به رودخانه گلاس انجام دهد. برای این منظور، لشکرهای 27 حضرت رسول (ص) و 7 ولی عصر (عج) در نظر گرفته شدند. اما بررسی منطقه از جنبه عملیاتی، روشن ساخت که این یگان‌ها برای انجام عملیات کافی نیستند و به توان بیش‌تری نیاز است از این‌رو، منطقه عملیاتی محدودتر شد و ارتفاعات فرفری و کله‌قندی در جنوب ارتفاعات دوپازا برای انجام یک تک محدود انتخاب شدند تا زمینه برای عملیات بعدی فراهم شود. پس از عملیات نصر 5، لشکر 27 رسول (ص) سپاه پاسداران در خط پدافندی عملیات نصر 5 مستقر شد تا به کمک تیپ 18 الغدیر در منطقه پدافند کند. لشکر 27 حضرت رسول (ص)، سپس عملیات بر روی ارتفاع دوپازا را به قرارگاه قدس پیشنهاد کرد، که با آن موافقت شد.

و بدین‌ترتیب، عملیات نصر 7 در دستور کار قرار گرفت. • مهم‌ترین هدف‌های تاکتیکی این عملیات عبارت بودند از: 1- خارج کردن منطقه عمومی سردشت از دید و تیر دشمن و درنتیجه، قطع آتش مؤثر دشمن روی منطقه، 2- ایجاد خط پدافندی مناسب در طول مرز، 3- به دست آوردن جای پای مناسب برای انجام عملیات‌های بعدی. • ارتفاع دوپازا (2791 متر) به‌عنوان بلندترین ارتفاع منطقه در امتداد سلسله ارتفاعات دوپازا در 13 کیلومتری غرب سردشت در خط نوار مرزی قرار دارد. دوپازا از شمال به دو ارتفاع اسپیدان و بلفت، از جنوب به ارتفاعات لک‌لک، شهید زین‌الدین، کله‌قندی و فرفری محدود می‌شود و از شرق به کوه‌های رستم‌آلیان و کانی‌رش و در غرب به دشت قلعه‌دیزه و شهر قلعه‌دیزه عراق منتهی می‌گردد. • منطقه عملیاتی در قلمرو سپاه یکم ارتش عراق قرار داشت در آن منطقه، لشکر 24، گردان 49 زرهی با 30 تانک و شش گردان توپخانه، مستقر بودند علاوه بر این، چهار گردان به‌عنوان احتیاط منطقه وظیفه داشتند از یگان‌های خط پشتیبانی کنند. به‌دلیل اهمیت ارتفاعات دوپازا و نقش آن در تسلط بر منطقه، دور تا دور ارتفاعات کانالی به عرض 50 سانتی‌متر و به ارتفاع دو متر حفر شده بود. افزون بر این، استفاده از استحکامات شامل سیم خاردار، مین و برخی مواضع دیگر خط پدافندی دشمن را بیش‌تر تقویت کرده بود. به‌ویژه پس از عملیات نصر که حساسیت بیش‌تر دشن را در پی داشت، لشکر 24 تلاش می‌کرد از تحرکات خودی در این محور و هدف‌های آن آگاهی یابد، از این‌رو نسبت به تک خودی حساسیت داشت و به‌همین دلیل خط دشمن با دو گروهان و جابه‌جایی تیپ 81 با تیپ 114 و برخی اقدامات دیگر، تقویت شد. • در 14 مرداد 1366ش، در ساعت 2:30 بامداد، عملیات نصر 7 آغاز شد و تا صبح، سلسله ارتفاعات دوپازا، یال ارتفاعات بلفت، ارتفاع صخره‌ای و یال ارتفاع دوپازا به تصرف نیروهای خودی درآمد.

دشمن با مشاهده عزم رزمندگان، پس از کمی مقاومت، اقدام به عقب‌نشینی کرد. تنها در دو نقطه، دشمن مقاومت بیش‌تری از خود نشان داد که در هم شکسته شد: ارتفاع پشت قله اصلی در محدوده لشکر 27 حضرت رسول (ص) و چهارمین ارتفاع واقعی در منتهی‌الیه شمالی دوپازا در محور لشکر 31 عاشورا. مسئله قابل ملاحظه در این عملیات، تلفات بسیار اندک نیروهای خودی در حین حمله به دشمن بود به‌گونه‌ای‌که لشکر 27 حضرت رسول (ص) تا صبح عملیات، تنها یک شهید داشت. این مسئله نشان‌دهنده غافل‌گیر شدن دشمن بود. از حدود ساعت 10 صبح، دشمن، در چند محور اقدام به پاتک کرد که سرکوب شد. در این میان، آتش و تعرض دشمن به جناح چپ بیش‌تر جلب توجه می‌کرد، از این‌رو فرمانده قرارگاه قدس به تیپ 33 المهدی دستور داد، وارد منطقه شده و در کنار تیپ 18 الغدیر قرار گیرد. براساس طرح مانور، تیپ 29 نبی اکرم (ص) در شب دوم، مرحله دوم عملیات را به‌منظور تصرف ارتفاع بلفت آغاز کرد و در همان ساعات نخست درگیری موفق شد قله اصلی این ارتفاع را آزاد کند .

پس از این، جنگ برای تصرف سایر مواضع دشمن در ارتفاع، ادامه یافت و با کمک آتش پشتیبانی، پیشروی‌های بعدی صورت گرفت و تا صبح، ارتفاع بلفت به‌طور کامل تصرف شد. صبح روز اول و روزهای بعد (تا 23 مرداد 1366ش) دشمن ده بار به ارتفاع بلفت حمله کرد اما تمامی آن‌ها با مقاومت رزمندگان اسلام، در هم شکسته شد و منطقه تصرف‌شده، تثبیت گردید. در این عملیات تمام هدف‌های مورد نظر تصرف شد و دشمن پس از 9 روز تلاش و حمله به مواضع تصرف‌شده، نتوانست موفقیتی به‌دست آورد. در این عملیات 250 تن از نیروی دشمن به اسارت درآمدند و براساس اطلاعات به‌دست آمده از آن‌ها، کلیه یگان‌های دشمن که در منطقه حضور داشتند، 50 تا 60 درصد متحمل تلفات شده بودند. در سه روز نخست عملیات (14 تا 16 مرداد 1366ش) از نیروهای خودی نیز 733 تن مجروح و 175 تن به شهادت رسیدند.

4 – تظاهرات و درگیری مردم با نیروهای پهلوی در بیشتر شهرهای مهم کشور (1357ش)

در پی گسترش مبارزات مردم مسلمان ایران علیه رژیم شاه، تظاهرات وسیعی در اغلب شهرهای ایران به وقوع پیوست و مردم این شهرها به طور همه‏جانبه و گسترده، وارد عرصه مبارزه برای ساقط کردن رژیم شاه شدند. گستردگی و اهمیت تظاهرات و مبارزات مردم در شهر اصفهان به حدی بود که رژیم شاه وحشت‏زده شد و در اصفهان حکومت نظامی برقرار کرد.

5 - درگذشت موشق سروری از پیشگامان گرافیک نوین ایران (1360ش)

در 25 بهمن‌ماه 1289ش، موشق سروری یکی از پیشگامان گرافیک نوین ایران متولد شد. پدر و مادر وی از ارامنه مهاجر روسیه بودند. از کسب و کار پدرش اطلاعی در دست نیست اما مادر سروری - مارگریت سروری - کارگردان و دکوراتور تئاتر بود که مدتی هم دوهفته‌نامه "خوشه‌های جدید" را برای کودکان منتشر می‌کرد. گفته می‌شود ساموئل خاچیکیان، یکی از نخستین کارگردانان‌های مطرح سینمای ایران - که بعدها با موشق سروری فیلم "شب‌نشینی در جهنم" را کارگردانی کرد - برای همین نشریه شعر می‌سروده و قصه می‌نوشته است. سروری فارغ‌التحصیل مدرسه سن‌لویی بود و فعالیت هنری‌اش را با طراحی کاریکاتور برای روزنامه‌های تفلیس آغاز کرد. وی در 1307ش به‌همراه برادرش "ناپلئون سروری" نخستین پوسترهای سینمایی را در ایران طراحی کردند.

آن‌ها هم‌چنین در 1309ش نخستین کارگاه تبلیغاتی را در ایران برپا کردند. این کارگاه در خیابان لاله‌زار تهران تأسیس شد. سروری هم‌چون سایر هموطنان مهاجرش که به ایران ‌آمده بودند، به مرور زمان تغییر شغل داد و به سینما روی آورد؛ نظیر آوانس اوگانیانس - که نخستین فیلم صامت سینمای ایران "آبی و رابی" را کارگردانی کرد و در اواخر عمر به طبابت روی آورد - سروری در 1322ش در تهران به طراحی دکور تئاتر مشغول شد و در اثر معاشرت با هنرمندان سینما و تئاتر، پا در این حیطه گذاشت. او نخستین فیلم خود را در 1334ش با نام "مهتاب خونین" کارگردانی کرد که سناریوی آن را هم خودش نوشت. در 1339ش شرکت فیلمسازی "سروری فیلم" را تأسیس و دومین فیلمش را در همین سال کارگردانی کرد که "حاجی جبار در پاریس" نام گرفت. این فیلم، یک فیلم کمدی بود که سروری علاوه بر کارگردانی، نویسندگی و طراحی دکور و تهیه‌کنندگی آن را هم بر عهده داشت. آخرین فیلم سروری هم "شب نشینی در جهنم" نام داشت که کارگردانی آن را با ساموئل خاچیکیان به‌طور مشترک انجام داد. نام موشق سروری تحت عنوان یکی از نخستین پیشگامان گرافیک نوین در ایران همیشه مطرح بوده و هست. این هنرمند مهاجر سرانجام در سال 1360ش در تهران چشم از جهان فروبست.

وقایع میلادی                                                  22 مرداد --   13 َAug  --  05 شوا

1 - «آتاتورک» رئیس جمهوری ترکیه شد (1923م)

ژنرال مصطفی کمال پاشا 13 آگوست 1923 به سمت نخستین رئیس جمهوری ترکیه انتخاب شد. ترکیه نامی است که بر باقیمانده از امپراتوری عثمانی گذارده شده است. کمال پاشا به خاطر خدماتی که به ملت ترکیه کرده بود لقب «آتا ترک = آتاتورک» گرفت. تغییر الفبای ترکیه از عربی به لاتین که دارای حروف «صدادار» است و تلفظ ها یکسان شده است از خدمات اوست. دیگر از خدمات او، قراردادن پاسداری از قانون اساسی ترکیه بر عهده ارتش است، بنابراین نقض اصول این قانون کار دشواری است. اگر مصطفی کمال و چند همقطار و همفکر او نبودند و در برابر فاتحان جنگ جهانی اول مقاومت مسلحانه نمی کردند امروز کشوری به نام ترکیه وجود نداشت. فاتحان جنگ جهانی اول با خاطرات 465 ساله خود از امپراتوری عثمانی، کمر به حذف بقایای آن بسته بودند. عثمانی در جریان جنگ جهانی اول، متحد آلمان بود و شکست خورد و متصرفات عربی آن جز سوریه و لبنان از آن انگلستان شد. سوریه و لبنان سهم دولت فرانسه شده بود.

2 - آغاز ساخت دیوار برلین و تقسیم پایتخت آن به دو قسمت غربی و شرقی (1961م)

بعد از جنگ جهانی دوم و آغاز دوره‏ای دیگر از رویارویى‏ها که به "جنگ سرد" موسوم گردید، مسئله آلمان به عنوان نقطه تلاقی دو اندیشه لیبرالیسم و کمونیسم مطرح گردید. از یک طرف تبلیغات گرم و شدید بوق‏های تبلیغاتی غرب که از رفاه، آزادی و کرامت انسانی دم می‏زدند و از سوی دیگر اندیشه مارکسیستی و تسلط دولت بر همه چیز و شکل‏گیری طبقات در جامعه بی‏طبقه، باعث می‏شد تا ساکنان شرق اروپا، که در زیر سلطه کارگزاران شوروی قرار داشتند و به ویژه مردم آلمان و شهر برلین به دنبال آسایش و رفاه وعده داده شده، باشند. با اوج‏گیری این وضعیت و در عین حالْ رجزخوانی سران امریکا و شوروی مبنی بر نحوه حل مسئله برلین و از جمله پیشنهاد خروشچف مبنی بر واگذاری برلین به آلمان شرقی و خروج نیروهای بیگانه از آن، در نیمه شب 13 اوت 1961م پلیس آلمان شرقی بنای دیواری 45 کیلومتری را آغاز نمود که ابتدا با سیم خاردار و موانع دیگر ساخته شد و سپس به دیواری محکم که از آن به "دیوار آهنین" یاد می‏شود، تبدیل گردید. این دیوار که از مظاهر اختلاف و عدم تفاهم میان شرق و غرب به حساب می‏آمد، مدت 28 سال پا برجا بود و شهر برلین را به دو قسمت تقسیم می‏نمود. در این میان، تنها یک دروازه تحتِ کنترلْ، رفت و آمد میان دو کشور را ممکن می‏ساخت. با وزیدن نسیم اصلاحات در بلوک شرق، دیوار برلین به عنوان نمادِ تفکری منحط و فروپاشیده، در 9 نوامبر 1989م توسط مردم تخریب شد و در اکتبر سال بعد با ادغام دو بخش غربی و شرقی، آلمان واحد شکل گرفت.

3 - زادروز آلفرد هیچکاک؛ مشهورترین کارگردان سینما (1899م)

سر آلفرد جوزف هیچکاک فیلم‌ساز مشهور بریتانیایی بود که فعالیت عمده‌اش در ایالات متحده آمریکا بود. هیچکاک بیش‌تر در زمینه فیلم‌های معمایی و دلهره‌آور فعالیت داشت. او که در آلمان تحت تأثیر سبک هیجان‌نمایی قرار گرفته بود، در بریتانیا کارگردانی را آغاز نمود و از سال 1939م نیز در ایالات متحده آمریکا به فعالیت پرداخت. آلفرد پسر دوم از سه فرزند یک سبزی‌فروش به‌نام ویلیام هیچکاک بود که خانواده‌ای به‌شدت کاتولیک داشت. وی در سال 1915م کارش را از یک استودیوی فیلم‌سازی در انگلستان با سمت طراح تیتراژ فیلم شروع کرد. آلفرد در سال 1940م با فیلم "ربکا" وارد هالیوود شد و فعالیت خویش را با تولیدکننده بزرگ هالیوودی؛ دیوید سلزنیک شروع کرد و بعد از ساخت 9 فیلم با وی، در فیلم "طناب" تولید مستقل را در آمریکا تجربه کرد. هیچکاک در 1956م تابعیت ایالات متحده آمریکا را پذیرفت. هیچکاک که طی شش دهه در ساخت بیش از پنجاه فیلم شرکت داشت (از فیلم‌های صامت گرفته تا فیلم‌های تکنی‌کالر) تا به امروز به‌عنوان سرشناس‌ترین و محبوب‌ترین کارگردان فیلم‌های سینمایی شناخته می‌شود. یکی از ویژگی‌های بارز فیلم‌های هیچکاک این است که خود او در همه فیلم هایش در یک صحنه حتی بسیار کوتاه به‌عنوان بازیگر حضور دارد. از فیلم‌های معروف آلفرد هیچکاک می‌توان به "سرگیجه"، "پنجره عقبی"، "شمال از شمال غربی"، "روانی"، "طناب"، "ربکا" و "پرندگان" اشاره کرد. او هم‌چنین از سال 1955 تا 1962م مجموعه سریالی تحت عنوان «آلفرد هیچکاک تقدیم می‌کند» را کارگردانی کرد که در این فیلم‌ها او به‌عنوان راوی داستان در فیلم حاضر می‌شد. وی در 29 آوریل 1980م در سن 81 سالگی جان باخت. نکته مهم درمورد هیچکاک این است که وی هیچ‌گاه به جایزه اسکار دست نیافته است. در سال 1940م فیلم "ربکا" جایزه بهترین تهیه‌کنندگی را از آن سلزنیک کرد و تنها 5 فیلم وی به نام‌های "قایق نجات"، "طلسم‌شده"، "پنجره عقبی"، "روانی" و "ربکا" نامزد اسکار گردیدند.

آلفرد هیچکاک درباره فیلم‌های ترسناکی که ساخته، اظهار داشته است: «من به مانند یک فیلسوف به مردم همان چیزی را می‌دهم که می‌خواهند. آن‌ها دوست دارند که ترس و وحشت را تجربه کنند، خب من هم همان را به آن‌ها می‌دهم.» آثار سینمایی آلفرد هیچکاک به‌ترتیب از انتها تا ابتدا عبارت‌اند از: "توطئه خانوادگی"، "جنون"، "توپاز"، "پرده پاره"، "مارنی"، "پرندگان"، "روانی"، "شمال از شمال غربی"، "سرگیجه"، "مرد عوضی"، "مردی که زیاد می‌دانست"، "دردسر هری"، "برای گرفتن دزد"، "پنجره عقبی"، "ام را نشانه قتل بگیر"، "اعتراف می‌کنم"، "بیگانگان در ترن"، "وحشت در صحنه"، "طناب"، "بدنام"، "طلسم‌شده"، "قایق نجات"، "سایه یک شک"، "خرابکار"، "سوظن"، "آقا و خانم اسمیت"، "خانه کنار جزیره"، "خبرنگار خارجی"، "ربکا"، "خانم ناپدید می‌شود"، "مأمور مخفی"، "39 پله"، "مردی که زیاد می‌دانست"، "والس وینی"، "شماره هفده"، "غریب و غنی"، "ماری"، "قتل"، "حق‌السکوت"، "همسر دهقان"، "شامپانی"، "سرازیری"، "تقوای آسمان"، "حلقه"، "عقاب کوهستان"، "مستأجر"، "باغ تفرجگاه"، "شماره سیزده".

4 - آغاز انقلاب فرهنگی در رژیم کمونیستی چین به رهبری «مائوتسه تونگْ» (1966م)

با پیروزی کمونیست‏ها در چین در سال 1949م، مائوتسه تونگ در مقام رهبر این جنبش، تصمیم به انجام یک انقلاب در درون حزب کمونیست این کشور گرفت. هدف وی بازگرداندن حیات فرهنگی سیاسی چین به خط اصیل ایدئولوژیکی بود. به زعم مائو، بخشی از جامعه و حزب دچار انحراف شده و نتیجه آن ضربه هولناکی بر مرام مارکسیسم، لنینیسم خواهد زد. از این رو، سخنرانی مائو در سوم سپتامبر 1965م که طی آن، غرب‏گرایى و لیبرالیسم در چین به شدت مورد حمله قرار گرفته بود، نخستین جرقه برای روشن ساختن آتش انقلاب فرهنگی را ایجاد کرد. هدف آنچه به نام انقلاب فرهنگی معروف شد، ظاهراً ایجاد یک دگرگونی بنیادی در فرهنگ چین و جای‏گزین کردن ارزش‏های تازه با ارزش‏های کهن بود. ولی این انقلاب، تنها شامل مجموعه‏ای که به نام فرهنگ خوانده می‏شد، نبود. بلکه این انقلاب، عملاً سازمان حکومت و بوروکراسی جدید کشور را نشانه گرفته بود و هدف آن از هم پاشیدن تمام تشکیلاتی بود که در آن زمان وجود داشت. مائو در این برنامه از مردم و به ویژه جوانان حزب کمونیست چین خواست که آن دسته از مقامات دولتی و حزبی را که از خط مائو و اندیشه‏های او منحرف شده یا در آستانه لغزش بودند، مورد انتقاد، بازجویى و افشاگری قرار دهند. از این‏رو، موج انقلاب فرهنگی از 13 اوت 1966م آغاز شد و میلیون‏ها نفر از جوانان داوطلب در قالب گاردهای سرخ، آمادگی خود را برای اجرای انقلاب فرهنگی اعلام کردند.

مائو در انجام این حرکت، با اتکا به چند نفر از کادر رهبری چین، به قلع و قمع و تصفیه بسیاری از کادرهای قدیمی و هم حزبی‏های خود پرداخت و آنهایى که با سیاست‏های اقتصادی و سیاسی وی هماهنگی لازم را نداشتند از کار برکنار نمود. در جریان این انقلاب، تمامی مظاهر غرب و نیز ابنیه‏های تاریخی و آثار فرهنگی در معرض تهدید قرار گرفت. موزه‏ها ویران گردید، آثار عتیقه به دور انداخته شد و مروجین و مقلدین فرهنگ غرب مورد اهانت و تحقیر واقع شدند. دانشگاه‏ها و مدارس چین در جریان انقلاب فرهنگی که باید آن را ضد فرهنگی خواند تعطیل شدند و بین سه تا پنج سال از عمر جوانان چین به این صورت هدر رفت. هم‏چنین کاهش تولید محصولات کشاورزی و مواد غذایى ناشی از آشفتگی‏های دوران انقلاب فرهنگی، باعث ایجاد قحطی و گرسنگی گردید که در جریان آن بیش از ده میلیون نفر جان خود را از دست دادند. تعداد کسانی که در جریان این انقلابْ کشته یا اعدام شدند، در حدود 35 هزار نفر اعلام شد. با این همه، انقلاب فرهنگی چین از سوی طرفداران مائو به عنوان سرچشمه مشروعیتْ، مورد ستایش قرار گرفت ولی از طرف جانشینان او به عنوان علت تمامی شکست‏ها و مشکلات آن رژیم محکوم گردید. انقلاب فرهنگی چین که تا سال 1969م به مدت بیش از سه سال به طول انجامید باعث شد قدرت بلامنازع چین در دست مائو قرار گیرد و او تا پایان عمر با اقتدار کامل حکومت کند.

5 - درگذشت «ویلبِر رایْتْ» یکی از سازندگان هواپیمای موتوردار (1912م)

ویلبر رایت، مبتکر امریکایى در 12 ژوئیه 1868م در ایالت اوهایو در امریکا به دنیا آمد. ویلبر که چهار سال از برادرش اُرویل بزرگ‏تر بود فرزندان کشیش تهیدستی بودند که نمی‏توانست وسیله تحصیل آنان را فراهم سازد. از این رو، این دو برادر که به کارهای فنی و ساختمان موتورها علاقه داشتند به ساخت ماشین‏آلات گوناگون مشغول شدند و یک کارگاه دوچرخه سازی تأسیس کردند. هنگامی که ویلبر یازده ساله بود به تقاضای برادرش اُرویل، درصدد برآمد تا بادبادک‏های جعبه‏ای را که می‏توانست پرواز کند بسازد. هرچند این تلاش‏ها به ساخت هواپیمای کوچک بادی و بی‏موتور انجامید و بعدها نیز آن را تکمیل کردند ولی از آن جهت که این نوع هواپیما چندان قابل کنترل توسط انسان نبود، از رده خارج شد. تلاش برادران رایت در سال‏های بعد باعث شد که پس از زحمات فراوان سرانجام موفق به ساخت هواپیمای موتوردار شدند و برای اولین بار، این هواپیما را در 17 دسامبر 1903م به پرواز درآوردند. هرچند اولین پرواز رسمی این هواپیما 59 ثانیه به طول انجامید ولی تلاش خستگی‏ناپذیر این دو برادر در تکمیل این اختراع باعث شد که این هواپیما در نمایش آزمایشی خود رکود 56 دقیقه را به ثبت برساند. ویلبر رایت سرانجام در 13 اوت 1912م در اوج شهرت و افتخار در 45 سالگی درگذشت. با این حال برادرش اُرویل کار تکمیل هواپیما را ادامه داد و باعث ساخت هواپیماهای پیشرفته در سال‏های بعد گردید. امروزه صنعت مدرن هواپیماسازی که قادر است هواپیماهای بسیار بزرگ و سریع و قاره‏پیما بسازد، با نام برادران رایت گره خورده است.

وقایع قمری                                                 22 مرداد --   13 َAug  --  05 شوال
 

1 - حرکت امام علی(ع) ازطریق مداین برای جنگ صفین(37 ق)

حضرت علی(ع) پس از رأی قاطع مسلمانان به وی و انتخابش به خلافت اسلامی، در صدد برآوردن انتظارات و درخواست های به حق مردم در اجرای عدالت الهی، برآمد و در این راه همت فزاینده ای گماشت و نخستین اقدامات آن حضرت، عزل عاملان و حاکمان غیر صالح از حکومت و نصب افراد شایسته به جای آنان بود.
تمامی حاکمان و عاملان منصوب عثمان مقتول، در برابر اقدامات حضرت علی(ع)، ناچار به تسلیم و یا فرار از محل حکومت خود شدند و حضرت علی(ع) به جای آنان افراد صالح، کاردان و دلسوزی منصوب کرد. ولی حاکم شام از تبعیت امام علی(ع) سر باز زد و در صدد کارشکنی و افساد و فتنه جویی برآمد.

معاویه بن ابی سفیان که از زمان خلافت عمر بن خطاب، به حکومت شام منصوب و در خلافت عثمان نیز پایه های حکومت خویش را تقویت کرده بود، در برابر رأی مردم و انتخاب حضرت علی(ع)، گردنکشی و یاغی گری نمود و با بهانه قرار دادن قتل عثمان بن عفان در صدد سرپیچی از فرمان حضرت علی(ع)برآمد(!). آن حضرت نامه هایی برای وی ارسال و او نیز پاسخ هایی برای امام علی(ع) فرستاد، ولی عاقبت بر لجاجت خویش باقی ماند و برای مخالفت و دشمنی آشکارتر با امام علی(ع)، به سوی عراق هجوم آورد.
امام علی(ع) نیز در روز پنجم شوال سال 36 قمری، یاران و سپاهیان خویش را از کوفه به سوی سرحدات شام گسیل نمود.
امام علی(ع) در کوفه، ابو مسعود عقبه بن عامر انصاری را جانشین خویش قرار داد و به همراه لشکریان رزمنده و خداجوی خویش از کوفه خارج شد.
آن حضرت، از کوفه به "مدائن"، پس از آن به "أنبار" و آن گاه به "رقّه" رفت و در میان راه سپاهیان جدیدی به وی پیوستند.
اهالی "رقه" به دستور مالک اشتر نخعی، پل بزرگی بر روی رودخانه فرات در محل "منبج" احداث نمودند و سپاهیان حضرت علی(ع) از آن پل عبور کرده و در سرزمین صفین، در برابر سپاهیان معاویه بن ابی سفیان قرار گرفتند و سرانجام نبرد سنگین و بزرگ "صفین" در نخستین روزهای ماه صفر سال 37 قمری میان طرفین آغاز گردید.

2 - ورود "مسلم بن عقیل" نماینده‏ی امام حسین(ع) به کوفه(60 ق)

مسلم بن عقیل، نماینده و پسر عموی امام حسین(ع) به منظور دعوت ازمردم کوفه و آگاهی از میزان وفاداری آنان به امام، وارد این شهر شد. مردم کوفه، قبلاً با ارسال نامه‏های فراوان، خواستار عزیمت امام به این شهر و رهبری آنان برای مبارزه با حکومت ستمکار اموی شده بودند. در بدو ورود مسلم به کوفه، وی نامه‏ی امام را که حاکی از دعوت مردم کوفه به قیام بود، برای آنان قرائت کرد و دراندک زمانی، حدود 18 هزار نفر با وی بیعت کردند. پس از آن، مسلم، بیعت گسترده‏ی اهالی کوفه را به اطلاع امام رساند. اما اندکی بعد، مردم کوفه تحت تأثیر تبلیغات و تهدید و تطمیع ابن زیاد، حاکم جدیدِ کوفه، بیعت خود را با امام حسین(ع) نادیده گرفتند. آن‏ها حتی پا را فراتر گذاردند و گروهی از آن‏ها عازم جنگ با امام شدند. مسلم بن عقیل هم که در کوفه تنها مانده بود، به دست ماموران اموی اسیر شد و به شهادت رسید.

منبع: معاونت پژوهش خبرگزاری تسنیم
انتهای پیام/