ارزیابی پخش مذاکرات رای اعتماد کابینه از صدا و سیما

به گزارش خبرنگار گروه "رسانه‌های دیگر" خبرگزاری تسنیم، یکی از مدیران رسانه ملی پخش مستقیم مذاکرات مجلس شورای اسلامی در جلسات بررسی صلاحیت وزرای پیشنهادی کابینه یازدهم را حرکت به سوی دموکراسی دانست. علاوه بر این، دست‌اندرکاران صدا و سیما در روزهای اخیر تلاش زیادی برای گرفتن تأیید و تقدیر و تشکر مردم از کار خود کردند. مصاحبه شوندگان نیز این اقدام رسانه ملی را مورد تأیید قرار دادند و از آن استقبال کردند.عملکرد رسانه ملی در زمینه پخش مستقیم اظهارات نمایندگان مجلس و رئیس‌جمهور و وزرای پیشنهادی او هر چند نه کار جدیدی بود و نه اقدامی که ویژه کشور ما باشد، اما در عین حال نباید انکار کرد که کار درستی بود. این کار، طبق قانون که مقرر داشته مذاکرات مجلس می‌تواند از رسانه ملی پخش شود امری عادی است که در گذشته نیز سابقه داشته و در بسیاری از کشورها نیز معمول است.

قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران نیز در اصل یکصد و هفتاد و پنجم با صراحت اعلام کرده "در صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران، آزادی بیان و نشر افکار با رعایت موازین اسلامی و مصالح کشور باید تأمین گردد."اگر مسئولان رسانه ملی بخواهند به آنچه در اصل 175 قانون اساسی آمده است عمل کنند، باید گام‌های بلندی بردارند که در سال‌های اخیر نه تنها برنداشته‌اند بلکه در جهت عکس آن عمل کرده‌اند. پخش مستقیم مذاکرات مجلس از جمله در موضوع بررسی صلاحیت وزرای پیشنهادی، از وظایف رسانه ملی است که با گذاشتن چند دوربین در صحن مجلس انجام می‌شود و کار فوق‌العاده‌ای نیست.

این روش که مسئولان صدا و سیما با پخش هر فیلم یا مجموعه تلویزیونی و یا مذاکرات مجلس و مناظره‌های کاندیداهای ریاست جمهوری، به سراغ مردم می‌روند و تلاش می‌کنند از زبان آنها برای کار خود تأیید و تمجید بگیرند، نوعی از خود متشکر بودن در مقابل انجام وظیفه قانونی است و اگر به درستی مورد دقت قرار بگیرد نشان دهنده احساس کمبودی است که مدیران رسانه ملی احساس می‌کنند و برای جبران آن دست به چنین کارهائی می‌زنند. جالب اینکه طبق اطلاعات موجود، آنچه از رسانه ملی پخش می‌شود تمام اظهارنظرهای مردمی که با آنها مصاحبه می‌شود نیست بلکه فقط بخش گزینش شده و مثبت آنست.

درباره پخش مستقیم مذاکرات مجلس در جلسات بررسی صلاحیت وزرای پیشنهادی دولت یازدهم گمانه‌زنی‌های مثبت و منفی وجود دارد که لزومی ندارد وقت زیادی صرف آن شود. نه می‌توان به گمان کسانی که می‌گویند صدا و سیما با این کار درصدد کمک به آن دسته از نمایندگانی بود که می‌خواستند علیه چند وزیر پیشنهادی سمپاشی کنند اعتماد کرد و نه به نظر کسانی که می‌گویند این اقدام صدا و سیما حرکت به سوی دموکراسی بود. به روش ناپسند "نیت‌خوانی" که مدتی است در جامعه سیاسی ما رواج یافته، نباید میدان داده شود. این سیره قبیح باید ریشه کن شود و حسن ظن باید جای آْن را بگیرد کما اینکه از خود تعریف کردن و با مصاحبه و طومار و پیام برای خود تأیید و تقدیر و تشکر دست و پا کردن نیز باید از فرهنگ جامعه ما حذف شود. همه باید به انجام وظایف قانونی خود پای بند باشند و به خاطر آن از هیچکس توقع تعریف و تمجید نیز نداشته باشند و برای تثبیت موقعیت خود نیز به این و آن متوسل نشوند.

اکنون به ارزیابی پخش مذاکرات مجلس در جلسات بررسی صلاحیت وزرای پیشنهادی از صدا و سیما بپردازیم و اینکه آیا این اقدام حرکتی به سوی دموکراسی بود یا نه؟در اینکه پخش مذاکرات مربوط به بررسی صلاحیت وزرا - با قطع نظر از نیت و هدف مدیران - اقدامی مثبت بود، تردیدی وجود ندارد. نکته مهم اینست که مدیران رسانه ملی به این اقدام یا پخش مناظرات و فیلم‌های متعلق به کاندیداها و اظهارات آنها در جریان انتخابات اکتفا نکنند و به واقعیت تعلق داشتن صدا و سیما به مردم پای بندی عملی و دائمی و همه‌جانبه نشان بدهند. به عبارت روشن تر، مدیران رسانه ملی، از این تصور که خودشان باید تصمیم بگیرند که چه چیزهائی را پخش کنند و چه چیزهائی نباید پخش شود و یا در چه موضوعاتی باید دست و دل بازی نشان بدهند و کجا باید امساک کنند، فاصله بگیرند و مردم را واقعاً صاحبان رسانه ملی بدانند و به آنها حق بدهند که از جریان آزاد اخبار و اطلاعات بهره ببرند.

اینکه افراد مشخصی با گرایش‌های خاص همواره ستاره‌های صدا و سیما باشند و در موضوعات مختلف اظهار نظر کنند و افرادی در فهرست سیاه صدا و سیما باشند با حرکت به سوی دموکراسی منافات دارد. اینکه به افرادی در صدا و سیما حمله شود و عده‌ای علیه آنها هرچه می‌خواهند بگویند و به آنها اجازه دفاع از خود داده نشود، با دموکراسی در تضاد است. اینکه اخبار به صورت گزینشی از صدا و سیما پخش شوند و مردم از شنیدن بسیاری از خبرها محروم باشند، با دموکراسی فاصله دارد. همین روش است که مردم را به سوی ماهواره‌ها و رسانه‌های بیگانه سوق می‌دهد. مدیران رسانه ملی و مسئولان کشور باید این واقعیت را بپذیرند که بهترین راه مبارزه با شبکه‌های ماهواره‌ای و رسانه‌های بیگانه، درست عمل کردن در رسانه ملی و خارج ساختن آن از انحصار یک تفکر بسته و خود بزرگ‌بین است.

عده‌ای راه حل را تأسیس رادیو تلویزیون‌های خصوصی می‌دانند، مثل آنچه در کشورهای همسایه ما عراق، ترکیه و حتی افغانستان جریان دارد، ولی راه‌حل واقعی اینست که همین رادیو تلویزیون دولتی طبق قانون عمل کند و خود را از حصار تنگ یکطرفه‌گوئی‌ها نجات دهد و به معنای واقعی کلمه، رسانه ملی باشد. با این روش، هم می‌توان به دغدغه نفوذ شبکه‌های ماهواره‌ای در جامعه پایان داد و هم می‌توان زمینه‌های زمزمه‌های ضرورت تأسیس رادیو و تلویزیون‌های خصوصی را از بین برد. طبیعی است که صدا و سیما باید در هر حال به مصالح عمومی پای بند باشد و موازین را رعایت نماید.پاسخ این سؤال مهم که معیار تشخیص عمومی و موازین با کیست؟ نیز روشن است. لزومی ندارد خود را و گروه خود را در این زمینه محور قرار دهیم. محور، قانون اساسی است که در اصل 175 هم بر آزادی بیان تأکید کرده و هم راه درست استفاده کردن از آن را مشخص نموده است: "در صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران، آزادی بیان و نشر افکار با رعایت موازین اسلامی و مصالح کشور باید تأمین شود."

منبع: جمهوری اسلامی

انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.