۶ دهه جنگافروزی آمریکا/ سوریه قربانی جدید گردنکشیهای طاغوت
خبرگزاری تسنیم: جنگ ویتنام، عراق و افغانستان تنها سه مورد از طیف گسترده عملیاتهای نظامی هستند که آمریکا در چند دهه گذشته انجام داده است. واقعیت این است که آمریکا در چند دهه گذشته همیشه در حال جنگ با سایر کشورها بوده است.
به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم؛ زمانی که سخن از جنگطلبیهای آمریکا در تاریخ پس از جنگ جهانی دوم به میان میآید اخبار جنگهای ویتنام، عراق و افغانستان و با اندکی تأمل جنگ کره به ذهنمان خطور میکند. اما واقعیت این است که در شش دهه گذشته نیروهای آمریکایی در بیش از 20 عملیات نظامی در سایر کشورهای جهان بهصورت مستقیم شرکت داشتهاند و البته اگر این عملیاتها را بهتفکیک مأموریتها و یا حملات موردی (مانند حملات پهپادها) در نظر بگیریم به رقم صدها عملیاتی میرسیم که در دهههای گذشته توسط نیروهای نظامی آمریکا انجام گرفتهاند.
جهان هماکنون با چشمانی بهتزده نگران سیر تحولات کنونی خاورمیانه بحرانزده است و اینکه چگونه بار دیگر جنگطلبان صهیونیست در آمریکا این بار بمبها و موشکهای خود را در آستین باراک اوباما جای دادهاند تا بر سر مردم مظلوم و رنجدیده سوریه فرو بارد.
تسلیحات شیمیایی بهانه دروغین آمریکا برای حملهای دیگر در خاورمیانه
غرب در حال تکمیل آخرین برگ از سناریویی است که یک سال پیش با هشدار اوباما درباره خط قرمز بودن استفاده از تسلیحات شیمیایی آغاز شد و با حمله شیمیایی به غوطه به مرحله نهایی خود یعنی اعلان جنگ به دولت مشروع سوریه بهبهانه حمایت از حقوق بشر نزدیک شد.
اما قصدمان در گزارش حاضر بازخوانی پرونده جنگطلبیهای آمریکا در بیش از شش دهه اخیر است. پایان جنگ جهانی دوم آغازی بود بر گردنکشیهای ماشین جنگی آمریکا که بالاخص پس از فروپاشی شوروی و در جهانی تکقطبی خود را تنها یکهتاز میدان جنگها میداند.
گزارش حاضر نگاهی است گذرا به تهاجمات نظامی آمریکا در دوران پس از جنگ جهانی دوم.
هری ترومن
- جنگ کره (1952): این جنگ بین نیروهای آمریکایی و متحدین آنها در شبهجزیره کره از یک طرف و جمهوری دموکراتیک خلق کره با پشتیبانی چین و کمکهای نظامی شوروی از طرف دیگر انجام گرفت. در این جنگ بیش از 36500 سرباز آمریکایی جان خود را از دست دادند.
سربازان آمریکایی در شبهجزیره کره (1952)
- جنگ ویتنام (75-1955): از جنگ جهانی دوم تاکنون جنگ ویتنام فاجعهبارترین نبرد در تاریخ آمریکا به شمار میرود. جنگ ویتنام را همچنین میتوان بزرگترین شکست نظامی آمریکا نامید. این جنگ بین نیروهای ویتنام شمالی و جبهه ملی آزادیبخش ویتنام جنوبی معروف به "ویتکنگ" از یک سو، و نیروهای ویتنام جنوبی و متحدانش بهویژه ایالات متحده آمریکا از سوی دیگر رخ داد.
هدف ویتنام شمالی و ویتکنگها بیرون راندن نیروهای ایالات متحده آمریکا و متحدانش از ویتنام و سرنگون کردن حکومت ویتنام جنوبی و ایجاد یک کشور واحد بود. در پایان جنگ تقریباً تمام این اهداف تأمین شدند و کشوری که امروز جمهوری سوسیالیستی ویتنام نام دارد به وجود آمد.
نیروهای آمریکایی بهبهانه ترویج دموکراسی قریب به 2 میلیون نفر را در ویتنام به کام مرگ کشاندند
در جنگ ویتنام 58220 سرباز آمریکایی کشته شدند. اما تلفات ویتنامیها فاجعهبار بود. آنها بهای گزافی برای این پیروزی پرداخت کردند و جنگی که آمریکا بزرگترین ماشین جنگی تاریخ را وارد آن کرده بود در مجموع قریب به 2 میلیون کشته به ویتنامیها تحمیل کرد.
دوایت آیزنهاور
- بحران لبنان (1958): در جریان بحران سیاسی لبنان که ناشی از تنشهای قومی و مذهبی بود، رئیس جمهور وقت دوایت آیزنهاور 14 هزار سرباز آمریکایی را به لبنان فرستاد تا اوپوزیسیون رئیس جمهور لبنان کمیل شمعون و نیروهای کشورهای همجوار در لبنان را سرکوب کند.
تفنگدار نیروی دریایی آمریکا در بیروت (1958)
جان اف. کندی
- عملیات خلیج خوکها (1961): پس از جنگ ویتنام این دومین عملیات نظامی آمریکا بود که بهصورت مفتضحانهای به شکست انجامید. این نبرد یک عملیات نظامی ناموفق بود که توسط آژانس اطلاعات مرکزی آمریکا برای ساقط کردن حکومت کمونیستی فیدل کاسترو در کوبا طراحی شده بود.
در این عملیات چهار آمریکایی کشته شدند.
رونالد ریگان
- بیروت (83-1982): سربازان آمریکایی بهعنوان بخشی از نیروی حافظ صلح که شامل سه کشور بود به لبنان اعزام شدند. ریگان دستور داد به تلافی بمبگذاری سال 1983 که منجر به کشته شدن 299 سرباز آمریکایی و فرانسوی شد نیروی هوایی این کشور بخشهایی از لبنان را بمباران کند.
بمبگذاری محل استقرار سربازان آمریکایی که بهانهای شد برای بمباران لبنان
- گرانادا (1983): حمله با حضور 7 هزار سرباز آمریکایی و 300 نفر از نیروهای سازمان کشورهای آمریکایی پس از یک کودتای نظامی توسط بریتانیا و سازمان ملل محکوم شد اما شش کشور حوزه دریای کارائیب از این اقدام نظامی حمایت و اعلام کردند که حمله مذکور بر اساس منشور سازمان کشورهای آمریکایی مشروع بود.
- لیبی (1986): حملات هوایی بهمنظور تنبیه معمر قذافی، رهبر لیبی، در پی بمبگذاری یک مرکز تفریحی در برلین آلمان. در این بمبگذاری 79 آمریکایی زخمی و دو نفر نیز کشته شدند. انگلستان از این حمله حمایت کرد اما مجمع عمومی سازمان ملل قطعنامهای در محکومیت آن صادر کرد.
جرج بوش پدر
- پاناما (1989): حمله با بیش از 26 هزار سرباز پس از اینکه مانوئل نوریگا، دیکتاتور پاناما، بهعلت تحریمهای آمریکا به این کشور اعلان جنگ داد. آمریکا این تحریمها را در پی قاچاق مواد مخدر توسط نوریگا اعمال کرده بود. یک تفنگدار نیروی دریایی آمریکا قبل از اعلام جنگ نوریگا کشته شده بود.
حمله آمریکا به پاناما علیه دیکتاتوری که با حمایتهای سیا در این کشور به قدرت رسیده بود
- عراق (1991): حمله به عراق با نیروهایی از 33 کشور جهان برای اجرایی ساختن قطعنامههای شورای امنیت سازمان ملل که رژیم صدام حسین را موظف کرده بود از کویت عقبنشینی کند.
- سومالی (1992): آمریکا نیروهای خود را بر اساس قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل برای حفظ صلح در این کشور اعزام کرد.
بیل کلینتون
- عراق (1993): در این سال بهبهانه تلافیجویی علیه توطئه رژیم صدام برای ترور جرج بوش پدر، نیروهای آمریکایی مقر فرماندهی اطلاعاتی عراق را در بغداد با موشکهای کروز هدف قرار دادند.
- سومالی (1993): افزایش اعزام نیروها به سومالی بر اساس قطعنامه سازمان ملل کنار 35 کشور دیگر بهمنظور حفظ صلح.
- هائیتی (1994): اعزام نیروها برای حفاظت از صلح و نیز مأموریت دولتسازی بر اساس قطعنامه سازمان ملل.
دوران بیل کلینتون علیرغم چهره صلحطلبی که وی از خود نشان میداد شاهد بیشترین عملیاتهای نظامی بود
- بوسنی (96-1994): پس از درخواست پطروس غالی، دبیرکل وقت سازمان ملل، برای اعمال منطقه پرواز ممنوع که دستکم سه قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل خواهان آن بودند نیروهای ناتو بهسرکردگی آمریکا بهمدت 18 ماه بوسنی و صربستان را هدف حملات هوایی و نیز حملات توپخانهای و موشکی قرار دادند. این در حالی است که تا آن زمان جهانیان تنها نظارهگر قتلعام مسلمانان بوسنی بودند و بالاخره در پی درخواستهای فراوان جوامع اسلامی حاضر به مداخله در این جنگ شدند.
علیرغم نسلکشی گسترده مسلمانان بوسنی داعیهداران حقوق بشر تنها به بمبارانهای محدود مواضع نظامیان صرب اکتفا کردند
- عراق (1996): پرتاب موشکهای کروز به اهدافی در جنوب عراق بهبهانه حمله نیروهای پدافند هوایی عراق به جنگندههای آمریکایی که بهدنبال ایجاد منطقه پرواز ممنوع در جنوب این کشور بودند.
- سودان، افغانستان (1998): حملات موشکی به اردوگاههایی که ظاهراً مرکز آموزش تروریستها در افغانستان و سودان بودند. این حملات بهبهانه تلافیجویی بهعلت بمبگذاری سفارتخانههای آمریکا در کنیا و تانزانیا انجام گرفت. در این بمبگذاریها بیش از 220 نفر شامل 12 آمریکایی کشته شدند.
- عراق (1998): حمله موشکی به برخی اهداف در بغداد برای تنبیه صدام حسین بهعلت عدم پایبندی به بازرسیهای تسلیحات شیمیایی سازمان ملل آنگونه که در قطعنامههای شورای امنیت درج شده بود.
- کوزوو (1999): حمله هوایی و موشکی بهمدت بیش از سه ماه به اهداف نظامی، نیروگاههای برق، پلهای ارتباطی و دیگر تأسیسات یوگوسلاوی بهعنوان بخشی از عملیاتهای ناتو.
بمبارانهای یوگوسلاوی پس از چند سال نسلکشی مسلمانان بوسنی انجام شدند
جرج بوش پسر
- افغانستان (2001): حمله به این کشور بهعنوان بخشی از عملیات ناتو پس از عملیات تروریستی و در عین حال بسیار مشکوک 11 سپتامبر صورت گرفت. هماکنون در حدود 100 هزار نیروی خارجی در افغانستان حضور دارند. آمریکاییها که 60 هزار نفر از این نیروها را تشکیل میدهند رهبری این نیروهای خارجی موسوم به ایساف را بهعهده دارند. در پایان سال جاری نیروهای ناتو به نصف کاهش خواهند یافت و انتظار میرود در پایان سال آتی تمام نیروهای خارجی از این کشور خارج شوند. در این جنگ قریب به 2300 سرباز آمریکایی جان خود را از دست دادهاند.
این عملیات گسترده در حالی انجام گرفت که شورای امنیت سازمان ملل هیچگاه اجازه چنین عملیاتی را به آمریکا نداده بود و از نظر حقوق بینالملل انجام این جنگ نقض صریح قوانین و عرفهای بینالمللی به شمار میرود.
حملات مشکوک 11 سپتامبر بهانه آمریکا برای تداوم چندین دهه جنگ شدند
هیچگونه آمار دقیقی درباره تلفات غیرنظامی جنگ نیروهای ائتلاف بهرهبری آمریکا در افغانستان در دست نیست اما دهها هزار نفر از مردم این کشور قربانی حملات نیروهای آمریکایی و یا شبهنظامیان طالبان ــ که زمانی توسط آمریکاییها و سعودیها خلق شده بودند ــ شدند.
عراق (2003): در این سال آمریکا با همراهی 48 کشور جهان و بهبهانه واهی برخورداری صدام حسین از تسلیحات کشتار جمعی ــ که بعدها ثابت شد فریبی بیش نبود ــ به عراق حمله کرد. در اوج دوران جنگ در حدود 160 هزار نفر نیروی آمریکایی در این کشور حضور داشتند. تمام این نیروها در سال 2011 بهعنوان بخشی از توافقنامه امنیتی بین عراق و آمریکا از این کشور خارج شدند. در جریان این جنگ قریب به 4500 سرباز آمریکایی جان خود را از دست دادند.
اما در مقابل بر اساس آمار ارائه شده از جانب وبسایت حقوق بشری iraqbodycount.org تاکنون بیش از 125 هزار عراقی در عملیاتهای نظامی و یا حملات شبهنظامی ها جان خود را از دست دادهاند.
باراک اوباما
- لیبی (2011): نیروهای آمریکایی و برخی از کشورهای غربی برای ایجاد منطقه پرواز ممنوع و نیز حمایت از نیروهای مخالف معمر قذافی حملات موشکی و هوایی گستردهای را علیه اهداف مختلف در لیبی انجام دادند.
- اسامه بن لادن (2011): حملهای که منجر به مرگ اسامه بن لادن شد اگرچه حمله علیه یک دولت خارجی محسوب نمیشود اما بدون اجازه دولت پاکستان انجام گرفت و نقض صریح حق حاکمیت این کشور بر سرزمینش محسوب میشود.
پهپادها
دوران جرج بوش و همچنین باراک اوباما آکنده از حملات هواپیماهای بدون سرنشین بالاخص در سه کشور پاکستان، یمن و افغانستان بود. این حملات تاکنون باعث مرگ چندین هزار غیرنظامی شده است و علیرغم اعتراضهای مداوم و شدیداللحن مقامات افغان و پاکستانی هنوز ادامه دارند.
تلفات غیرنظامی حملات پهپادهای آمریکایی تنها یک واکنش از جان کاخ سفید داشته: متأسفیم... اشتباه شد!
تنها در پاکستان 2800 تا 3500 نفر در حملات پهپادهای آمریکایی که در تناقض آشکار با قوانین و عرف بینالملل انجام میگیرند کشته شدهاند.
مردم پاکستان در حال اقامه نماز برای قربانیان غیرنظامی حملات پهپادهای آمریکایی
سوریه آخرین قربانی جنگافروزی آمریکا
اما احتمالاً باید به لیست جنگهای آمریکا سوریه را نیز افزود. در هفتههای اخیر و بالاخص پس از حمله شیمیایی بسیار مشکوک در منطقه غوطه دمشق رسانهها و سیاستمداران آمریکایی و متحدین آنها هجمه تبلیغاتی گستردهای را علیه دولت بشار اسد به راه انداختهاند تا افکار عمومی را آماده حمله نظامی به سوریه کنند.
حمله آمریکا به سوریه در راستای کمک به قاتلین سلفی است.
آمریکا برای حمایت از چنین قاتلینی به سوریه حمله میکند
(فیلم قتل سه تبعه سوری توسط سلفیهای عراق)
داعیهداران حقوق بشر و منع اشاعه تسلیحات بشری در حالی در تدارک حمله به یکی کشور مستقل هستند که در زمان حملات شیمیایی رژیم صدام علیه رزمندگان مظلوم ایران و مردم بیگناه عراق سکوتی مرگبار بهنشانه رضایت پیشه کرده بودند.
بهانهجوییهای نخنمای آمریکا زمانی رسواتر میشود که درمییابیم شورشیان سوری در گفتوگو با گزارشگران غربی مسئولیت این فاجعه انسانی را عهدهدار شده آن را ناشی از مدیریت نادرست تسلیحات دریافتی از شاهزاده توطئهچین سعودی معرفی میکنند. (برای کسب اطلاعات بیشتر اینجا کلیک کنید.)
این کودکان قربانی اتحاد شوم صهیونیست، مسیحیها و سلفیهای تکفیری شدند
انتهای پیام/*