وزیر آموزش و پرورش و بصیرت مجلس
خبرگزاری تسنیم: تجربه تلخ مدیریت سیاسی بر آموزش عالی و آموزش و پرورش در دورههای گذشته موجب شد که دانشگاهها و مدارس محیط تشنج آفرینیهای سیاسی گردد و رسالت اصلی این دو نهاد یعنی جنبش علمی و نهضت تربیتی مورد غفلت قرار گیرد.
به گزارش خبرنگار گروه "رسانه‌های دیگر" خبرگزاری تسنیم، با انتخاب رئیس جمهور و آغاز فعالیت دولت یازدهم، امیدهای تازه ای در دلها جوانه زده است و عموم مردم و اکثریت افراد و گروههای سیاسی، حتی با سلایق متفاوت، آرزو و دعا میکنند که این دولت و رئیس جمهور محترم با مد نظر قرار دادن رهنمودهای مقام معظم رهبری ، توفیق کاهش تدریجی مشکلات جامعه، خصوصاً مشکلات اقتصادی را بیابند. اما برخی نیروها و جریانهای بد سابقه سیاسی هم هستند که نگاهشان به دولت یازدهم، نگاهی ابزاری است و از آن به عنوان "دولت گذار" یاد میکنند که موظف است برای حاکمیت آنان بسترسازی کند!
در راستای همین نگاه ابزاری ، این سیاسیون دارای سوء سابقه برای بیشترین سهم خواهی به دولت فشار وارد میآورند و تاب تحمل گزینههایی غیر از هم حزبی هایخود را ندارند، چندانکه رئیس جمهور محترم در انتصاب وزیر کشور از دست آنان به ستوه آمد و در هنگام معارفه وزیر کشور اظهار داشت: "خیلیها با بنده بعد از انتخابات صحبت کردند و گفتند کابینه فراجناحی درست نکن و تنها از یک جناح استفاده کن".
نکته قابل تامل آنکه این سهم خواهان بد سابقه به دلیل همان نگاه ابزاری و گذرا انگاشتن دولت یازدهم، وزارتخانه های فرهنگی و آموزشی را بیشتر مورد توجه قرار دادهاند تا از پنجره این وزارتخانه ها وارد شوند و با تغییر ذائقه و باور نسل آینده بستر را برای سلطه خویش فراهم سازند و به همین دلیل سردمدار اصلاحات به دولت یازدهم پیغام داده بود که : "در ارتباط با وزارتخانه های آموزش عالی و آموزش و پرورش کوتاه نیایید، مقاومت کنید، ما مقاومت کردیم و نتیجه گرفتیم". چریک پیر اصلاحات هم پس از فتنه 88 ارائه طریق کرده بود که باید دوباره از مدارس آغاز کنیم.
تجربه نشان داده است که برای این گونه افراد هیچ چیز مهمتر از منافع سیاسی خودشان نیست و حاضرند همه چیز حتی مصالح ملی را فدای آن منافع کنند اما تاکتیک آنان در شرایطی که زمینه برای پیروزی نامزدشان فراهم نباشد، سنگر گرفتن پشت سر نیروهای وجیه المله تر است تا با دست این نیروها نقطه نظرات خود را به اجرا درآورند.چنانکه دوران وزارت نخستین وزیر اصلاحات در آموزش و پرورش - که شخصیتش به عنوان یک چهره ولایتمدار مورد تأیید میباشد- این گروههای سیاسی افراطی توانستند تغییرات مدیریتی وسیعی را انجام دهند چندان که شاید بتوان گفت بیشترین حذف مدیران ولایتمدار در این دوره انجام شد و زمینه برای اقدامات وزیر بعدی فراهم گشت تا معاونت پرورشی را حذف کند، تاریخ مشروطیت را در کتابهای درسی تحریف نماید، در پوشش پیشگیری از بیماریهای جنسی، نسل نوجوان و جوان را در معرض کتابهای آموزش جنسی قرار دهد و به امثال آغاجریها و رامین جهانبگلوها اجازه دهد تا محیطهای آموزشی را نا امن سازند.
البته باید به این واقعیت نیز اذعان کرد که آقای دکتر فانی از گزینه های قبلی وزارت ، متدین تر است و فردی است سلیم النفس که صبغه آموزشی او بر صبغه سیاسیاش تفوق دارد اما آنچه مانع رفع تشویشها می‌شود پیشینه سیاسی ایشان و ارتباطش با همان جریان سیاسی بد سابقه است که وزیر اول اصلاحات هم بعدها از آنان و عملکردشان در دوران وزارت خود تبری جست. با توجه به تجربه قبلی، احتمال موج عظیم تغییر مدیران فرهنگی و ولایتمدار و جایگزینی مدیران سیاسی در آموزش و پرورش احتمالی دور از ذهن نیست و هیچ ضمانتی وجود ندارد که علاوه بر تغییر و تحولات ستادی ، در سطح مدیران کل استانها قریب هفتصد منطقه آموزش و پرورش و دهها هزار مدیر مدرسه نیز جابه جایی هایی صورت گیرد،جابه جاییهایی که در راستای تامین منافع همان گروه سیاسی و تحت فشار این گروه تحقق پذیرد و ظاهراً این خواسته تشکلهای غیر قانونی در دیدار چند روز پیش آنان با سرپرست وزارت آموزش و پرورش مورد موافقت قرار گرفته است.
البته طبیعی است که تا شروع سال تحصیلی و بازگشایی مدارس و اخذ رایاعتماد از مجلس، آموزش و پرورش دستخوش تغییرات چندانی نخواهد شد اما در همین ایام تحرکهای سیاسی این گروهها در استان ها مشهود است و نیز ردپای افراد وابسته به آنها را میتوان دوباره در وزارتخانه شناسایی کرد، کسانی که نقش اصلی را در ایجاد اغتشاش در مدارس ایفا میکردند و اگر بصیرت معلمان نبود، مدارس یکپارچه دستخوش اعتصاب میشد، یا کسانی که در تدوین سند ملی سکولار در دوران اصلاحات نقش اصلی را ایفا کردند و از همان ابتدای تصویب سند تحول بنیادین توسط شورای عالی انقلاب فرهنگی به طور آشکار و پنهان با سند تحول بنیادین مخالفت کرده اند و امروز هم ضرورت بازنگری در آن را مطرح میکنند.
تجربه تلخ مدیریت سیاسی بر آموزش عالی و آموزش و پرورش در دورههای گذشته موجب شد که دانشگاهها و مدارس محیط تشنج آفرینیهای سیاسی گردد و رسالت اصلی این دو نهاد یعنی جنبش علمی و نهضت تربیتی مورد غفلت قرار گیرد لذا با توجه به احتمال تکرار آن ماجرا و پیامدهای غیر قابل پیش بینی آن اگر قرار است از برخی مدیران ارشد دوران اصلاحات دلجویی و دعوت به عمل آید، نباید سرنوشت میلیونها دانشآموز و دانشجو وجه المصالحه این دلجویی ها قرار گیرد. امروز آموزش و پرورش نیاز به وزیری دارد که هیچ گونه شائبه مدیریت سیاسی نداشته باشد و عملکرد گذشته و عدم وابستگیاش به گروههای سیاسی بد سابقه این اطمینان را در جامعه پدید آورد که آموزش و پرورش در دولت تدبیر و امید قرار است با همکاری معلمان گرانقدر صرفاً به گسترش تعلیم و تربیت کودکان، نوجوانان و جوانان این مرز وبوم بپردازد، نه آنکه در خدمت یک حزب و گروه سیاسی قرار گیرد. به نظر میرسد نمایندگان محترم مجلس با رایزنی بتوانند این دغدغه مشترک را با رئیس جمهور در میان بگذارند و برگزینهای مرضی الطرفین توافق نمایند. گزینهای که وزیر آقای روحانی باشد نه وزیر گروههایی که برای بازگشت خویش به قدرت، برنامهریزی میکنند.
انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.
