بحران سوریه، بازی جدید سرمایه ها!

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، یادداشت اختصاصی امیر ناصرحجتی با عنوان بحران سوریه، بازی جدید سرمایه‌ها، در ادامه می‌آید:

آمریکایی ها ضرب المثلی دارند که می‌گوید : (وقتی پای پول به میان می آید ، دوست داشتن گم می‌شود). به نظر میرسد این ضرب المثل در سوریه چند سال است که مصداق پیدا کرده  است. ریشه بحران سوریه را باید در جایی خارج از این کشور جستجو کرد.در یک طرف اخبار  این کشور عربی، روسیه و طرف دیگر قطر و عربستان قرار دارند.به راستی چه  اشتراکی بین این کشورها  وجود دارد؟ بله گاز طبیعی !  هر سه کشور از صادر کنندگان اصلی گاز محسوب میشوند .

سوریه عربی تنها کشوری ست که از نظر جغرافیایی محل اتصال خاورمیانه نفت و گاز خیز و اروپای صنعتی محتاج گاز است .خط لوله "نورد استریم " گاز طبیعی روسیه را به اروپا منتقل می‌کند. قطر نیز طرحی در دست دارد که خط لوله گاز را از طریق عربستان،ترکیه، اردن به سوریه وسپس به اروپا منتقل کند!

شاید اکنون دلیل حمایت سه میلیارد دلاری قطر از مخالفان حکومت سوریه  و حمایت روسیه از حکومت اسد  معلوم شود. اگر حکومت اسد از بین برود  قطر  (و عربستان) میتواند نقش روسیه را در تامین گاز اروپا به کنار زده و بازار سالانه دویست میلیارد دلاری فروش گاز خود را تثبیت کند.

قطر کوچک که کل شهروندان آن به 250 هزار نفر هم نمی‌رسد به برکت گاز پاس جنوبی (قطری‌ها به آن گنبد شمالی می‌گویند) بالاترین درآمد سرانه ملی دنیا را دارد و سعی می‌کند با پروپاگاندای رسانه‌ای توسط بازوی تبلیغاتی خود، ( شبکه الجزیره) کوچکی خود را جبران کند.امیر قطر رویای پان عربیسم عبدالناصر را در سر دارد .به طوری که حکام عرب منطقه با تمسخر درباره خاندان بن خلیفه آل ثانی قطر میگویند که: «آنها در سوریه می‌خواهند یک انقلاب بخرند.» قطر تنها کشور عربی بود که در راستای همین سیاست در جنگ لیبی حضور فعال داشت و می‌تواند بر روی لیبی  نفت  خیز و بدون قذافی به عنوان متحدی جدید حساب کند و از این طریق با عربستان رقابت کند.

سعودی‌ها که امیدوارند بتوانند شکست خود در عراق و تشکیل دولت شیعه عراق را با ایجاد یک «سوریه سنی» جبران کنند با همکاری قطر تشکیلاتی موسوم به «فرماندهی شورای نظامی انقلابی» را تأسیس کردند.

اما یک ماه بعد، وقتی قطر فرماندهان نظامی را در دوحه جمع کرد تا پول و سلاح در اختیار آنها بگذارد، عربستان به میزبانی کسانی پرداخت که به دوحه نرفته بودند. تعارض شدید شبکه العربیه وابسته به عربستان و الجزیره وابسته به قطر بر سر برکناری محمد مرسی از قدرت، خود گواه این رقابت و حسادت بین دو کشور است. حسنی مبارک در زمانی که بر مسند قدرت بود، دیداری از قطر و شبکه الجزیره داشت و  با طعنه به وزیر ازتباطات خود گفت که اینها فقط 300 کارمند دارند اما تاثیر گذاریشان از تو که چند هزار کارمند داری،بیشتر است؛ مبارک حرف خود را کمی دیر فهمید چون چند سال بعد الجزیره تاثیرش را بر بهار عربی گذاشته بود و او از قدرت ساقط شد.

از طرفی ترکیه که دو تا چند سال پیش در تلاش برای  پیوستن به اتحادیه اروپا بود و در نهایت پشت درهای بسته اتحادیه اروپا سرخورده شد، اکنون به سوی خاورمیانه و مدیریت انقلاب های عربی متمایل شده و از خط لوله گاز قطر به اروپا بیشترین بهره را خوهد برد هم از نظر حق ترانزیت و هم از نظر اهمیت منطقه ای. از طرفی قطر سرمایه گذار شاهراه و جاده تزانریتی جدید  بین ترکیه و بلعارستان است؛ دلیل حمایت آنکارا از گروه‌های پیکارجوی سوری هم با این دیدگاه به خوبی معلوم است.

در قطر چون نظام پارلمانی و  شورا وجود ندارد همه تصمیمات منحصرا در دست امیر قطر است و دلیل چابکی و سرعت عمل این کشور در تحولات بین المللی اعم از سوریه،میانجی گری بین حماس و فتح ، و میانجی گری در جیبوتی و سودان و لیبی نیز همین است .قطر که تجربه تجاوز به حاک خود از سمت عربستان را دارد و ایران را نیز یک قدرت منطقه ای نظامی می بیند امنیت خود را به دست آمریکا سپرده و هزینه های دو پایگاه نظامی آمریکا در خاک خود را تامین می‌کند . به طوری که پایگاه هوایی العدید بزرگترین پایگاه نظامی آمریکا در منطقه است و در آن کلکسیونی از تمام هواپیماهای آمریکایی وجود دارد.این تامین هزینه نظامی راه را برای ماجراجویی های قطر و آمریکا در لیبی و سوریه باز گذاشته است.

در تعطیلات سال نو میلادی 2009 شرکت گاز پروم روسیه به دستور پوتین شیر گاز صادراتی خود به اروپا را بست و اروپای متمدن دو هفته را در تاریکی و سرما سپری کرد و حتی نیروگاه‌های هسته ای فرانسه نتوانستند این کمبود انرژی را جبران کنند .اروپا به دنبال جایگرینی برای روسیه که شریک نامطمئن برای تامین انرژی آنهاست می‌گردند و حوزه گازی پارس جنوبی (گنبد شمالی ) می‌تواند نیازهای آنها را برای چند دهه آینده تامین کند. البته باید به یاد داشته باشیم قطر در کشورهای فرانسه و آلمان و انگلیس سرمایه گذاری سنگینی انجام داده است همانند خرید سهام مدیریتی در پورشه، فولکس واگن، خرید املاک و باشگاه‌های فوتبال در فرانسه و  خرید دهکده المپیک لندن و دادن هزینه آسماتخراش شارد، بلندترین برج اروپا  در قلب تجاری لندن؛  حجم سرمایه گذاری قطر به اندازه ای بود که دولت فرانسه که درآمد عمده آن از مالیات است، قطری‌ها را از مالیات املاک معاف کرد. اکنون دلیل حمایت‌های فرانسه و دولت انگلیس از گروه‌های معارض سوری و تمایل فرانسه به شرکت مستقیم  درحمله نظامی به این کشور شاید بدیهی تر به نظر بیاید.

بحران سوریه دقیقا از زمانی آغاز شد که بشار اسد در سال 2009 استراتژی "چهار دریا" ی خود را اعلام کرد که طی آن دمشق باید به کانون  خطوط لوله مرتبط با دریای خزر، دریای سیاه، خلیج فارس و مدیترانه برای انتقال به اروپا تبدیل شود.

نتیجه دخالتهای مستقیم و کمک های مالی و نظامی عربستان و قطر که هر دو عرب هستد به گروه های مخالف یک کشور دوست و برادر عربی دیگر یعنی سوریه تا کنون صد هزار کشته و  پنج میلیون نفر آواره بر جا گذاشته... این ضرب المثل را به خاطر بسپارید :
(وقتی پای پول به میان می آید ، دوست داشتن گم می‌شود).

انتهای پیام/