مشهد هنوز با استانداردهای پایتخت فرهنگی فاصله زیادی دارد

محمد صالحی فرد در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم در مشهد مقدس با اشاره به لزوم توجه بیشتر به برنامه ریزی شهری اظهار کرد: شهر زیارتی مشهد هنوز جایگاه مناسبی را پیدا نکرده است و با توجه به مقیاس تعریف شده از شهر زیارتی، مشهد در سطح جهانی از موقعیت خوبی برخوردار نیست.

وی افزود: در شهرسازی، شهری را تخصصی محسوب می‌کنیم که حداقل 57 درصد از افراد شاغل در یک بخش خاص فعالیت کنند و یک شغل قالب و مسلط داشته باشند که هم اکنون این شغل‌ها در حوزه زیارت شهر مشهد فعالیت ندارند.

عضو شورای اجرایی طرح توسعه کمی و کیفی زیارت امام رضا(ع) با بیان اینکه نقش زیارتی برای مشهد، نقش پذیرفته شده‌ای است، تصریح کرد: اصول همه شهرها، چه شهر مذهبی، گردشگری و یا صنعتی مبنی بر نظریه حوزه برنامه ریزی شهری است و هیچ حوزه دیگری نمی‌تواند دخل و تصرفی از جانب آن داشته باشد.

صالحی فرد با اشاره به طرح توسعه کمی و کیفی زیارت، گفت: از یک سو این طرح یک حوزه بین رشته‌ای و از سوی دیگر برنامه ریزی شهری حوزه بین بخشی است و در این میان طرح توسعه زیارت می‌تواند تعامل ساختارهای مختلف شهر مشهد مانند اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی را برقرار کند.

وی خاطرنشان کرد: برنامه ریزی شهری مشهد، برنامه ریزی کامل و تعریف شده‌ای نیست و بعد از گذشت چند دهه از مدیریت مشهد که یک کلان شهر مذهبی است، متاسفانه هنوز یک سند راهبردی عملیاتی شده را در اختیار نداریم.

این استاد دانشگاه با بیان اینکه برنامه‌ریزی که شهرداری مشهد در 2 سال گذشته برای pdf شهری مشهد شروع کرده هنوز به ثمر نرسیده است، اظهار کرد: متاسفانه برای شهر مشهد هیچ مدل مشخصی در الگوی توسعه آینده و به خصوص برای پایه اقتصادی شهر تدوین نشده و همچنان از مدیریت شهری سنتی استفاده می‌شود.

صالحی فرد عدم دستیابی به خروجی مطلوب را یکی از مشکلات اقدامات شهرداری مشهد عنوان کرد و افزود: شهرهای پیشرفته‌ای که با برنامه‌های بلندمدت شروع به فعالیت کرده‌اند قطعا خروجی نهایی مطلوبی خواهند داشت ولی شهر مشهد برنامه عملیاتی و مشخصی در حوزه مدیریت و برنامه ریزی شهری ندارد و جای تاسف است که مدیریت واحد شهری حتی در مجموعه خود شهرداری مشهد شکل نگرفته است.

وی با اشاره به اولویت‌های صورت گرفته در دستور کار مدیریت و برنامه ریزی شهری مشهد با توجه به حضور 30 تا 40 میلیون نفر زائر در افق 1404 تصریح کرد: نخستین نکته‌ای که باید رعایت شود مدل توسعه شهر مشهد، به عنوان نخستین مسئله کلیدی مشخص شود که در این قدم باید مشخص شود که مشهد در افق 1404 یک شهر با چه ویژگی‌هایی خواهد بود که این ویژگی از نظر استانداردهای بین‌المللی و ملی و نیازها و مطالبات زائران و شهروندان چگونه تعریف می‌شود.

عضو شورای اجرایی طرح توسعه کمی و کیفی زیارت امام رضا(ع) خاطرنشان کرد: نکته دوم در رابطه با افق 1404 استفاده از تجارب جهانی در حوزه مدیریت شهری مشهد است که بر این اساس باید از تجربه‌های موفق شهرهای زیارتی و توریستی دنیا بهره کامل را برد و آنها را در حوزه‌های بومی شهر پیاده و مورد توجه قرار بدهیم.

صالحی فرد از توجه ویژه دولت مردان و مسئولان به شهر مشهد در ساختار سیاسی کشور به عنوان سومین نکته مهم نام برد و تصریح کرد: با توجه به اینکه مشهد یک کلان شهر مذهبی است برخوردی که در آن با جایگاه شهردار می‌شود باید تفاوت زیادی نسبت به کلان شهرهای دیگر داشته باشد.

وی با بیان اینکه باید در مبنای عملی شدن طرح‌های فرادستی توجه ویژه‌ای شود، گفت: به عنوان مثال مسائلی که هم اکنون برای شهر مشهد برای ارتقاء سطح بین المللی مطرح می شود قابل قبول نیست، چرا که شهر مشهد در سال 2017 به عنوان پایتخت فرهنگی جهان اسلام انتخاب شده‌ است و با این وجود با استانداردهای پایتخت فرهنگی فاصله زیادی دارد.

این استاد دانشگاه با اشاره به تناسب رویکرد فرهنگی و هویتی مشهد با عنوان پایتخت معنوی ایران بیان کرد: در بیشتر شهرها تعلق خاطر و مسئولیت پذیری در بین شهروندان کم شده است و از سوی دیگر تعصب نسبت به ساختار اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کشور نیز رنگ و بوی خود را باخته و همین امر سبب می‌شود که مردم خاطره خوبی از مجموعه شهری نداشته و در نهایت مشارکت آنها به حداقل برسد.

صالحی فرد خاطرنشان کرد: برای دستیابی به شهری با هویت، باید هویت هم در ابعاد اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی شکل بگیرد و هم در محیط شهری و بر اساس شاخص‌های کیفیت محیطی یک شهر زیست پذیر در مشهد ایجاد شود.

وی آمار هتل‌های مشهد در راستای ظرفیت اسکان زائران را بیش از اندازه لازم دانست و خاطرنشان کرد: براساس آمار به دست آمده ضریب اشغال هتل‌ها در مشهد امسال کمتر از 50 درصد و در سال گذشته 42 درصد بوده است، بنابراین وقتی اشغال یک هتل 42 درصد است دیگر نیازی به ساخت هتل های جدید برای مراکز اقامتی نیست.

صالحی فرد افزود: در حوزه زیرساخت، سیستم حمل و نقل ریلی درون شهری فعالیت کاری خود را به کندی ادامه می‌دهد و در شهر مشهد تنها یک خط ریلی وجود دارد که گنجایش جابه جایی بیش از 300هزار نفر در روز را ندارد در حالی که در شهرهای توسعه یافته 75 درصد جابه جایی ها توسط مترو صورت می‌‎گیرد، همچنین وقتی که به این مسئله به صورت پیشرفته توجه نشده است شهر مشهد به جایی میرسد که متوقف می‌شود.

انتهای پیام/ ق