اخلالگری تروریست‌ها‌؛ اجرای‌سفارش‌کدام‌دولت‌ها؟


خبرگزاری تسنیم: قطعا رژیم صهیونیستی و برخی دولت‌های مزدور منطقه‌ای که اغلب در اختیار قدرت‌های سیاسی جهانی هستند بدشان نمی‌آید که از هر وسیله‌ای استفاده کنند تا فضای داخلی ایران را تحریک کرده و فضای مذاکره ایران با غرب را از تعادل دور کنند.

به گزارش خبرنگار گروه "رسانه‌های دیگر" خبرگزاری تسنیم، در پی حمله گروه‌های تروریستی به نیروهای یک پاسگاه مرزی ایران در مرز سراوان با پاکستان چند نفر از سربازان و نیروهای خدوم مرزی به شهادت رسیدند. این رویداد تلخ بلافاصله با واکنش مسئولان مختلف نظام از جمله رییس جمهوری و رییس مجلس و سایر نهادهای قانونی مواجه شد و هیئتهای خاص مامور شدند تا ابعاد این موضوع را مورد بررسی قرار دهند. همزمان با بروز این جنایت تروریستی، دادستان زاهدان نیز اعلام کرد که 16 نفر از اشراری که در اقدامات تروریستی گذشته دست داشته‌اند به دار مجازات آویخته شدند تا درس عبرتی باشد برای دیگر کسانی که دست به اقدامات جنایتکارانه می‌زنند. اولین نکته‌ای که باید به آن توجه کرد این است که در شرایطی که تعاملات نظام جمهوری اسلامی با جامعه جهانی در موضوع هسته‌ای روند منطقی خود را طی می‌کند و انتظار می‌رود که به زودی تاثیراتی در عرصه تحریم‌ها و سایر مسایل اختلافی ایران با طرف‌های مقابل بر جای گذارد، کدام دولت یا دولت‌ها هستند که سعی می‌کنند تمرکز ایران یا جامعه جهانی را به مسایل حاشیه‌ای جلب کنند.

قطعا رژیم صهیونیستی و برخی دولت‌های مزدور منطقه‌ای که اغلب در اختیار قدرت‌های سیاسی جهانی هستند بدشان نمی‌آید که از هر وسیله‌ای استفاده کنند تا فضای داخلی ایران را تحریک کرده و همچنین فضای جوامع طرف مذاکره ایران را از تعادل و برخورد منطقی دور سازند تا بجای اینکه سیاسیون دو طرف بتوانند در فضای درست مذاکره به نتایج ملموسی برسند، بیشتر در مقابل هم بنشینند و برای همدیگر رجز بخوانند و در واقع صحنه گردان تصمیمات، دست‌هایی باشند که مایلند منافع خود را به پیش برند. با این نگاه، می‌توان تخمین زد که اگر از دست‌های پلید طراحان برآید احتمالا باز از این گونه رفتارهای مزاحمت آمیز و غیر انسانی خواهند داشت و تلاش خواهند کرد تا نهایت استفاده را از عوامل مزدور در اختیار خود به عمل آورند.

این گونه جنایات هیچ ارزش نظامی یا عملیاتی ندارد بلکه اقدامات تروریستی کورکورانه‌ای است که در هر کشور ممکن است بروز یابد.نکته دوم به جنبه‌های حقوقی این گونه جنایات مربوط می‌شود. حقوق‌دانان به خوبی مطلع هستند که در سطح جهانی کنوانسیون‌های متعدد مبارزه با تروریسم هم اینک در دسترس است که تعهدات حقوقی مشخصی بر عهده دولت‌های مختلف برای مبارزه با تروریست‌ها قرار داده است. برابر اسناد یاد شده، هیچ دولتی نباید کمک مالی یا لجستیکی به تروریست‌ها ارایه کند. هیچ دولتی نباید مسیر اقدام برای تروریست‌ها را هموار سازد. هیچ دولتی نباید در دستگیری تروریست‌ها و اجرای عدالت در مورد آن‌ها با رعایت قانون، سهل انگاری کند. همین تعهدات عام کافی است که دولت‌های همجوار خصوصا پاکستان که تروریست‌ها از طریق خاک آن کشور حادثه اخیر را شکل داده‌اند خود را متعهد بدانند که از هر گونه کوتاهی در این خصوص دریغ نورزند.

جمهوری اسلامی ایران با پاکستان توافقات مشترک مرزی حول مبارزه با تروریسم و مواد مخدر نیز دارد که این امر وظیفه مسئولان پاکستانی را بیشتر می‌کند. نکته مهم قابل طرح این است که آیا دولت پاکستان یا دولت‌هایی که دائما بمب‌گذاری و جنایت را در عراق و افغانستان سفارش می‌دهند، به تعهدات حقوقی توجهی دارند؟ آیا می‌توان به رسیدگی‌های حقوقی دلخوش کرد تا عدالت در مورد آن‌ها اجرا شود یا لازم است که همواره اقدامات آن‌ها ردیابی شود و قبل از هر جنایت با مشت آهنین مواجه شوند. تجربه نشان داده که باید تمرکز را بر اقدامات پیشگیرانه در مقابل این دولت‌ها خصوصا رژیم صهیونیستی قرار داد و به برخی رژیم‌های مزدور منطقه‌ای نیز پیغام صریح منتقل کرد که اگر دست از برخی حمایت‌ها از گروهک‌های تروریستی بر ندارند هر لحظه ممکن است خود در تیررس اقدامات واکنشی قرار گیرند.
نکته سوم اینکه خوب است در قبال این گونه جنایات، مردم شریف منطقه در سیستان و بلوچستان وحدت و همدلی خود را گسترش دهند.

برادران اهل سنت خصوصا علمای آن‌ها توجه کنند که طرف مقابل که گاه با سوء استفاده از عنصر دین خود را جزو مسلمانان و آن هم اهل سنت جا می‌زند به هیچ دینی و مذهبی پایبندی ندارد و تنها مزدوری و آدم کشی را بلد است فلذا باید در درجه اول این گونه سوء استفاده کنندگان جنایتکار را رسوا کرد و تاکید کرد که هیچ‌گاه نمی‌توان بنام دین و مذهب آدمکشی کرد و این گونه اقدامات تروریستی هیچ ربطی به اسلام ندارد. نکته چهارم اینکه از دستگاه‌های امنیتی و انتظامی انتظار می‌رود که در شناسایی تروریست‌ها و حامیان آن‌ها لحظه‌ای درنگ نکنند و هر چه سریع‌تر عدالت را در مورد عوامل این گونه جنایات بر اساس قانون به اجرا در آورند. البته باید توجه کرد که اجرای عدالت امری دقیق و قانونمند و منطبق با ضوابط متعدد است که نباید در این خصوص توقع برخوردهای احساسی و خارج از ضوابط قانونی را داشت.

بر این اساس از عموم مردم منطقه‌ای که قربانی تروریسم واقع شده‌اند انتظار می‌رود که صبوری به خرج دهند و اعتماد لازم را به خادمین خود داشته باشند که با متانت و حوصله، ریشه‌های فساد را شناسایی کرده و با عوامل خاطی برخورد کنند. نکته آخر در خصوص خانواده‌های شهدا و عزیزانی است که متعلقین آن‌ها در این گونه حوادث تروریستی به شهادت رسیده یا در معرض خطرهای دیگر قرار گرفته‌اند. در مورد این عزیزان، ضمن ابراز همدردی و همدلی و احترام به صبوری و تحمل آنان، باید از نهادهای قانونی خواست که لحظه‌ای در خدمات دهی و احترام لازم به این خانواده‌ها درنگ نکنند. طبیعتا دستگاه‌های قانونی ذی‌ربط بلافاصله موظفند که یاری‌رسانی به خانواده‌های داغدار را در دستور قرار دهند.

سخن آخر اینکه اگر چه مبارزه با تروریسم در جهان معاصر از حیث حقوقی با خلاء و کمبود قابل توجهی روبرو نیست ولی چون ساختار نظام بین الملل عادلانه نیست و برخی دولت‌ها در این بی عدالتی انواع سوء استفاده‌ها را روا می‌دارند، همواره جامعه جهانی در معرض خطر اقدامات تروریستی است و این نگرانی همه جوامع را رنج می‌دهد فلذا باید همه کشورها اراده مشترکی برای مبارزه با این پدیده شوم بکار گیرند. اگر امروز مردم شریف سراوان عزادار هستند فردا معلوم نیست مردم چه کشوری داغدار اقدامات غیر انسانی مشابه شوند.

انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.