توان فراهم کردن یک ساختمان برای فدراسیون بسکتبال نداریم/در ورزش ما پول زیر بنا شده و اخلاق روبنا
خبرگزاری تسنیم: نمی‌دانم باید بازهم بگویم که جامعه بسکتبال که سیزده سال گذشته‌اش با افتخار سپری شده هنوز یک سالن استاندارد ندارد.
به گزارش خبرنگار گروه "رسانه‌های دیگر" خبرگزاری تسنیم، اخلاق حرفه ای یک پیشه و یک حرفه است و همانطور که تجارت، اقتصاد، فکر، تکنولوژی، پزشکی و رسانه نیز به اخلاق خاص خود نیاز دارند ورزش حرفه ای نیز بدین اخلاق نیاز دارد. در این میان دغدغه متفکران اخلاق ورزش حرفه ای آن است که به معیارها و کدهای اخلاقی توسل جویند که میان همه فرهنگها و هویتها مشترک است.
امروز با محمود مشحون رئیس فدراسیون بسکتبال کشورمان که در طی این سال ها همیشه به دنبال اخلاق مداری بوده است و کمتر در فضای حاکم بر بسکتبال بی اخلاقی دیده ایم هم صحبت شدیم که در ادامه می خوانید.
*****
*آقای مشحون، سرپرست وزارت ورزش تاکید ویژه ای بر گسترش فرهنگ و اخلاق در ورزش دارند، شما به عنوان یکی از زیر مجموعه های وزارت چه نظری درباره این رویکرد دارید؟
خوشبختانه ما سال ها در فدراسیون بسکتبال با همه بد اخلاقی ها و بد روشی ها مبارزه کردیم و اجازه نداده ایم که به بسکتبال ورود کنند. به شدت هم با این رویکرد وزارت موافق هستیم و معتقدم این بخشی که آقای صالحی امیری به آن توجه ویژه دارند نیاز واقعی ورزش ماست چراکه وقتی اخلاق نداشته باشیم و قهرمان ملی ما در چارچوب رفتار و اخلاق اسلامی گام برندارد نه تنها مسیر را بیهوده رفته ایم بلکه به پرتگاه هم خواهیم رسید. قهرمانی بدون فضیلت ارزش نیست و زمانیکه قهرمان ما الگوی بدی برای نسل آینده باشد بزرگترین ضربه به جامعه خواهد خورد.
* امروز جایگاه اخلاق را در ورزش ایران چگونه می بینید؟
آن چیزی که مشخص است این است که هنوز کار اصولی شروع نشده است. ما نباید فضا را برای بدگفتاری ها و بد اخلاقی ها فراهم کنیم. وقتی بستر فراهم نباشد مطمئنا اتفاقی هم نخواهد افتاد. تمام این ها هم به دست بزرگان می تواند شکل واقعی بگیرد. ما همیشه باید مبارزه کنیم و هر جا که زمینه بداخلاقی ها را فراهم می بینیم باید ورود کنیم و بگوئیم چرا بداخلاقی؟ چرا بد گفتاری؟ چرا برخوردهای زننده؟ باید همان ابتدا جلوی آن را بگیریم نه اینکه به آن دامن بزنیم. بازیکن، مربی و تماشاگر اگر بستر و محیط برایش فراهم نباشد چگونه می خواهد دست به چنین رفتارهایی بزند؟
* برای حل این مشکلات چه باید کرد؟
ابتدا باید همان طور که گفتم بسترها را بست. مهم ترین راه حل هم گفتار زیباست، برگزاری کلاس های متعدد، خواستن از نسل جوان و آموزش درست دادن به آنهاست. ما در بسکتبال دنیا همیشه شاهد هستیم تیم ها وقتی می بازند از میز منشی تشکر می کنند با رقیب خود دست می دهند یا بازیکن وقتی خطایی مرتکب می شود دستش را به نشانه قبول کردن خطا و احترام بالا می برد. اما متاسفانه در ورزش ما نه کوچکتری، نه بزرگتری نه احترامی هیچ کدام از این ها آنطور که باید رعایت نمی شود. شاهد هستیم در روزنامه ها چگونه به جان هم می افتند و معلوم نیست که دوست هستند یا دشمن، در تلویزیون فقط شمشیر به چشم هم نمی زنند. متاسفانه اخلاقیات واقعی کمرنگ شده است و این بسیار ناراحت کننده است.
* به نظر شما ارزش های اصلی در ورزش ما چه باید باشد؟
ارزش های اصلی به اعتقاد من روش و رفتار فرهنگی و اصولی است. اگر این دو باشد بقیه از مشتقات آن خواهند بود.
*قبول دارید که در ورزش امروز ما پول و سرمایه زیر بنا شده و اخلاق روبنا و ظاهری است؟
نه تنها قبول دارم بلکه اعتقاد دارم که متاسفانه چنین شده است. این پول حربه ای شده که اصالت، صلابت و سلامت را از بین برده است. در واقع کاغذ دیواری شده که روی دیوار کاهگلی کشیده اند که اگر یک گوشه آن سوراخ شود زیر آن کاملا دیده خواهد شد. بزرگترین ضربه ای هم که داریم می خوریم از همین بخش است و باید به فکر مرتفع کردن آن باشیم.
* نظرتان درباره اسطوره بودن چیست؟
اسطوره بودن بنیان های اصولی هر نوع حرکت اجتماعی است آنهم در کل جامعه نه تنها در ورزش. یک کارگر، یک معلم هم می تواند اسطوره باشد .
*در ورزش ما الان اسطوره وجود دارد؟
بله که وجود دارد اتفاقا خیلی هم داریم منتهی از آنها درست استفاده نشده است و به ابزارهایی تبدیل شده اند که در مسیر نادرست قرار گرفته اند. جامعه ورزش ویترین بزرگی برای نمایش دارد منتهی باید راه اصولی را پیدا کنند تا درست دیده شوند. این هم کار فرد نیست، چند ارگان باید وارد شوند چراکه مثل تسبیح به هم وصل هستند و باید دست به دست هم دهند تا بتوانند موفق شوند.
*این را هم قبول دارید که توجه به بعد فرهنگی در ورزش کمرنگ شده است؟
به اعتقاد من متاسفانه اصلا وجود ندارد چراکه برای هر درسی باید کتابی وجود داشته باشد و تا کتاب نباشد چطور می توان آن درس را خواند؟ مسئول فرهنگی ما به تنها چیزی که توجه نمی کند فرهنگ است. در جامعه ما برخی ها بار سنگینی را به دوش می کشند و موقعیت های حساسی دارند که متاسفانه بازدهی هم ندارند و ما امروز چوب آن مدیران را می خوریم. وقتی آموزشی نیست ورزشکار باید از کجا یاد بگیرد؟ وقتی بستری فراهم نیست چه توقعی می توان داشت؟
*برای حل این مشکل چه باید کرد؟
الان مهم ترین مسئله این است که ما این کمبود را احساس می کنیم و اولین راهی که می تواند این مسیر را از آلودگی خارج کند آموزش است. مسئول فرهنگی که عامل اصلی انتقال فرهنگ اصیل ایرانی اسلامی است باید خودش ابتدا فرهنگی باشد تا بتواند آموزش درست دهد. باید از خودمان شروع کنیم نه اینکه فقط همسایه را نصیحت کنیم. باید سازندگی داشته باشیم و اول از همه هم از خودمان شروع کنیم.
*از بحث اخلاق و فرهنگ بیائیم بیرون گویا سه شنبه قرار است که به مجلس شورای اسلامی بروید؟
بله افتخار این را دارم که در جمع عزیزانی باشم که نماینده ملت هستند. موقعیت خوبی است که درباره ورزش کشور صحبت شود.
*اگر این موقعیت فراهم شود بیشتر چه مواردی موردنظرتان است تا مطرح شوند؟
مهمتر بحث ما بودجه و مسائل مرتبط با آن است. در همه جای دنیا با مهیا کردن امکانات بهینه برای ورزشکاران شرایط و موقعیت بهتر بودن و بهتر نتیجه گرفتن را فراهم می‌کنند و او را طبق یک برنامه ریزی جامع پیش می‌برند. همه اینها نیازمند برخورداری از بودجه است. با دست خالی که نمی‌توان کاری کرد و حرف از امیدواری و آینده زد.
*اوضاع مالی ورزش کشور را چطور می بینید؟
به هر حال اوضاع مالی که الان ورزش کشورمان و نه فقط بسکتبال، با آن مواجه شده، نگران کننده است. واقعا ورزشکاران المپیکی، جهانی و حتی آسیایی ما چه جایگاهی دارند؟ برخوردی که با این ورزشکاران می‌شود گلخانه‌ای است نه ریشه‌ای و اصولی؛ یک ورزشکار تا چه زمانی می‌تواند از توانایی‌هایش بهره‌مند شود؟ یک روزی هم می‌رسد که او به هر دلیلی مجبور به کنار گذاشتن دوران ورزش حرفه‌ای و قهرمانی شود. آنوقت است که صفحه روزگار برای او هم تغییر رنگ می‌دهد. برای آن روزهای ورزشکاران چه فکری شده است و چه زمان باید فکر کرد.
*درباره سالن اختصاصی بسکتبال صحبت نخواهید کرد؟
نمی‌دانم باید بازهم بگویم که جامعه بسکتبال که سیزده سال گذشته‌اش با افتخار سپری شده هنوز یک سالن استاندارد ندارد. در این مدت کسی به نیازی که برای داشتن سالن اختصاصی داریم، توجه نکرده با این حال قهرمان آسیا شدیم، سهمیه جهانی کسب کردیم، وارد المپیک شدیم و حتی جایزه اسکار جهانی را هم به خود اختصاص دادیم. به هر حال من اگر زمانی به دست آورم می خواهم در خانه ملت از دردودل ملت بگویم.
*الان بحث تبعیض در ورزش خیلی مطرح است و بسکتبالی ها هم در این میان ناراحت هستند؟
تبعیض هیچ وقت در مرام و آئین ما نبوده است چراکه ضربه زننده مهلکی به بدنه ورزش خواهد بود. این را هم بگویم که شخص آقای صالحی امیری دستور داده اند که در اولین فرصت همان تقدیری که از فوتبال و والیبال می شود از بسکتبالیست های قهرمان ما هم بشود.
*شما گفته بودید که با مسئولان کمیته ملی المپیک هم بر سر تقدیر از ملی پوشان صحبت خواهید کرد؟
بله این کار را هم کردم و متوجه شدم تقدیری که از والیبالی ها شده هیچ ربطی به کمیته نداشته و آنها هم مهمان این برنامه بودند یک اسپانسر میزبانی این برنامه را به عهده داشته است.
*معرفی صالحی امیری را به عنوان وزیر ورزش و جوانان چطور ارزیابی می کنید؟
من آرزو می کنم موفقیت از آن ایشان باشد. در زمان کوتاهی که در خدمت او بوده ایم شاهد حسن نیت و رفتارهای نیکوی ایشان بودیم. برنامه های ایشان بار فرهنگی دارند و مطمئنا با آن متانتی و اهمیتی که به ورزش می دهند می توانند موفق باشند.
*نظرتان راجع به ایجاد فدراسیون ورزش بانوان چیست؟
بسیار خوب خواهد شد، شک نکنید که این قشر از جامعه ما واقعا در ورزش محروم هستند و باید توجه ویژه ای به آنها شود منتهی کار بسیار سختی است فکر کنید برای هر رشته فدراسیونی مجزا درست کردن بسیار سخت خواهد بود الان یک ساختمان برای فدراسیون بسکتبال نمی توانیم فراهم کنیم اما به هر حال کار سازنده ای است و باید آن را دنبال کنیم تا به نتیجه برسیم.
*اتفاقی که در بسکتبال افتاد و خوشایند هم نبود پنجمی تیم ملی نوجوانان در آسیا بود ارزیابی شما از این رقابت ها چیست؟
اول باید بگویم این ظلمی بود که من در حق این بچه ها کردم چراکه در بدترین شرایط آنها را راهی این رقابت ها کردم. بدون بازی تدارکاتی و امکانات آنها در این دیدارها حاضر شدند و تجربه کافی نداشتند. ما نوجوانان را روی سکو می دیدیم و برای روی سکو رفتن آنها برنامه ریزی کرده بودیم و میزبان شدیم که متاسفانه به آن نرسیدیم و الان این را خوب می دانیم که بدون برنامه و امکانات نمی توان به دنبال نتیجه بود و باید برنامه ریزی اصولی داشته باشیم. از عملکرد نوجوانان رضایت ندارم و با صدای رسا می گویم که به خاطر فراهم نکردن امکانات ما به این نتیجه نامطلوب رسیریم و این درس و عبرت خوبی برای مان شد. البته عده ای هم در این میان سوء استفاده کرده اند می گویند زنگ خطر به صدا در آمده است و من نمی دانم این چه زنگی است که آقایان سال هاست می گویند و ما خطر آن را نمی بینیم.
*و در آخر از تیم ملی بسکتبال و مهمد بچیروویچ چه خبر؟ بالاخره تیم ملی در اواسط لیگ برنامه اردویی خواهد داشت یا نه؟
تیم ملی امسال و تا پیش از نوروز 93 هیچ برنامه‌ای نخواهد داشت. تمام برنامه‌های اردویی تیم ملی برای حضور در مسابقات جهانی از ابتدای سال آینده آغاز خواهد شد. بچیروویچ هم که فعلا به مرخصی رفته است. به محض بازگشت او برای تمدید قرارداد و برنامه‌های تیم ملی اقدام می‌کنیم.
منبع: شفقنا
انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.