در بخش بانوان فدراسیون دوچرخهسواری چه خبر است؟
خبرگزاری تسنیم: بانوان دوچرخهسواری با حضور در خبرگزاری تسنیم از «مشکلات و کم لطفی‌های» این فدراسیون صحبت کردند.
به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، مریم جلالیه، بهنوش برزگر و شیوا بزرگمهر با حضور در خبرگزاری تسنیم پرده از اتفاقاتی عجیب در فدراسیون دوچرخهسواری برداشتند. پس از حضور یک ورزشکار با نام ورزشکاری دیگر در مسابقات بین‌المللی که متاسفانه مسئولان فدراسیون دوچرخهسواری تا این لحظه هیچ پاسخی به این بحث نداده‌اند و مراجع ذی‌صلاح هم به آن ورود نکرده‌اند، این بار در اتفاق نادری دیگر، مسئولان فدراسیون دوچرخهسواری نه تنها بهترین نفرات بانوان را به مسابقات بین‌المللی اعزام نکرده‌اند، بلکه ورزشکارانی غیر مرتبط و با رکوردهای به مراتب ضعیف‌تر از ورزشکاران برتر را به مسابقات فرستاده‌اند.
مشروح گفت‌وگوی این سه ورزشکار را در خصوص عدم دعوت به تیم ملی و برخورد مسئولان فدراسیون دوچرخهسواری در زیر می‌خوانید:
مریم جلالیه: چندی پیش یکی از شبکههای صدا و سیما با ما مصاحبه کرد که متاسفانه پخش نشد اما در یکی از برنامه‌های خود، رئیس فدراسیون را دوچرخهسواری را روی خط آوردند و وی در خصوص اظهارات ما که پخش هم نشده بود، صحبت کرد. او در آن برنامه گفت که یکی از این خانم‌ها با کسی که نامزدش نیست به تمرینات تیم ملی می‌آید؛ دیگری بددهن است و غیره. در جواب به این آقا که بی احترامی می‌کند، باید بگویم که شاید من در حال ازدواج هستم و آن آقا با اطلاع خانواده‌ام به دنبال می‌آید. فکر نمی‌کنم فدراسیون در جایگاهی باشد که در چنین مباحثی ورود پیدا کند. در مورد بد دهنی هم باید بگویم که در فوتبال و یا هر رشته دیگری ممکن است یک ورزشکار بر اثر فشار زیاد و نارحتی بر سر هم تیمی خود داد بزند.
بهنوش برزگر: مشخص نیست نائب رئیس فدراسیون کیست و چه زمانی هم انتخاب شده است. او با لحن بسیاری بدی صحبت و به ما بی‌احترامی کرد. او می‌گفت شماها لیاقت ندارید که دوچرخه سوار باشید؛ چرا در مسابقات سر هم داد می‌زنید؟چرا بد دهنی می‌کنید و به همدیگر لگد می‌زنید.
شیوا بزرگمهر: در دوچرخهسواری پاهای ورزشکار فیکس است. آنقدرها هم الکی نیست که بتوانیم به هم لگد بزنیم.
جلالیه: ما دوچرخه‌سوارانی نیستیم که تازه به این رشته ورزشی آمده باشیم. زمانی که در مسابقات، یک دوچرخه‌سوار به شما نزدیک می‌شود با صدای بلند فریاد می‌زنید که «هی» یا بلند فریاد می‌زنید «برو کنار». هدف از این کار جلوگیری از برخورد احتمالی است. چنین چیزی در یکی از مسابقات قهرمانی کشور برای خانم عادله نوری پیش آمد. ایشان نزدیک بود با یکی از ورزشکاران تازه وارد برخورد کند که در صورت چنین اتفاقی همه رکابزنان به زمین برخورد می‌کردیم. نوری همان لحظه داد زد که برو کنار؛ همان جا وی را از گردونه مسابقات حذف کردند.
بزرگمهر: من در مسابقات جاده قهرمانی کشور به مقام دومی دست یافتم. خانم مرادی‌نژاد، نائب رئیس فدراسیون دوچرخهسواری گفت که شما ضرب و جرح کردید که به مقام دوم و اول دست پیدا کنید. متاسفانه تمام حرف‌هایمان را رد و ما را محروم کردند و مانع از حضور ما به اردوی تیم ملی شدند. وقتی که قرار است کمیته انضباطی تشکیل شود، نفرات را صدا می‌زنند، نظرات و دفاعیات آنها را می‌شوند و پس از آن رای صادر می‌کنند. اینها خودشان بردیدند و دوختند. این آقایان ما را به اردوی تیم ملی دعوت نکردند. اینها برای هر کسی که دوست داشتند بهانه‌ای جور کردند. مثلا به یک نفر گفتند شما مشکل اخلاقی دارید. مشکل اخلاقی ما چیست؟ مگر چه کاری انجام دادیم؟آیا یک «هوی» گفتم به ورزشکاری تازه وارد که تا به حال آن را ندیده‌اید، مشکل اخلاقی است؟ از سال 85 در تیم ملی بانوان حضور داشتیم. مسئولان باید ابتدا پشت ورزشکاران قدیمی‌تر را داشته باشند. اگر امروز برای این کار پیش شما هستیم به این دلیل است که اطمینان داریم برای مسابقات قهرمانی آسیا هم همین روال خواهد بود.
برزگر: واقعا من نمی‌دانم چرا به اردوی تیم ملی دعوت نشدم.
جلالیه: بر فرض ما نفراتی مشکل‌دار، اینها با خانم غیاثوند که یک دختر باحجاب و بدون مشکل اخلاقی است هم مشکل دارند. هیچ کسی با او مشکلی ندارد، چرا وی را به تیم ملی دعوت نکردند؟ این آقایان 10 نفر برتر دوچرخهسواری بانوان را به اردوی تیم ملی دعوت نکردند.
برزگر: واقعا نمی‌دانیم دلیل این امر چیست؟ آقایان می‌گویند می خواهیم جوانگرایی کنیم اما افرادی را به مسابقات کاپ آسیا اعزام کردند که از ما بزرگتر هستند. همه اینها بهانه است. با آقای چایچی، مدیرتیم‌های ملی در این مورد صحبت کردم. او به من گفت که کمیته فنی فدراسیون چنین چیزی را اعلام کرده. این در حالی است که ما در فدراسیون دوچرخه سواری اصلا چیزی به عنوان کمیته فنی نداریم.
نفرات از راست به چپ: شیوا بزرگمهر، بهنوش برزگر و مریم جلالیه
بزرگمهر: به طور مثال خانم شریفی یکی از ورزشکاران جاده است. خانم برزگر که در پیست نفر سوم هستند، بازهم در مسابقات جاده بهتر از خانم شریفی رکاب زده‌اند.خانم‌ها نوری و جلالیه که نفرات اول و دوم رقابت‌های پیست بودند، چرا به اردوی تیم ملی دعوت نشدند؟ اساس نفرات دعوت شده به اردوی تیم ملی مشخص نیست.
جلالیه: یکسری از آقایان گفتند کمیته فنی اینها را گفته و برخی هم اعلام کردند که این رکابزنان مورد اخلاقی داشته‌اند. نمی دانم ملاک برای انتخاب چیست. همیشه همین بوده است اما امسال و در این دوره بدتر شده است. هیچ وقت به شدت دوره ریاست قمری نبوده است.
بزرگمهر: آقای چایچی مدیرتیم‌های ملی است، مسئول برگزاری مسابقات لیگ و مسئول کمیته تدارکاتی بازی‌های اینچوان هم هست. چرا باید یک نفر که هنوز صلاحیتش تایید نشده، چند سمت در فدراسیون داشته باشد؟ در کدام فدراسیون شاهد این موضوع هستید که یک نفر چند پست دارد؟
جلالیه: در مسابقات قهرمانی کشور در رشته سه کیلومتر، عادله نوری زمان 4 دقیقه و 15 ثانیه را ثبت کرده است. من 4 دقیقه و 16 ثانیه را ثبت کردم و نفر سوم مریم غیاثوند 4 دقیقه و 25 ثانیه را زده است. نفر بعدی خانم آتوسا عباسی بوده که تخصص ایشان در مواد سرعتی است. بعد از آن فرزانه شریفی قرار دارد و بعد از آنها ماندانا دهقان است. در مسابقات کاپ آسیا ماندانا دهقان و فرزانه شریفی شرکت کرده‌اند. در رشته جاده هم و در بخش استقامت و تایم تریل، من به عنوان نخست دست یافتم. شیوا بزرگمهر در این مسابقات دوم شد. بعد از ما هم ماندانا دهقان در جایگاه سوم قرار گرفت. رکوردهای ما در جاده و پیست بهتر از این نفرات بوده است اما ما را به مسابقات نبرده‌اند. حرفم این است بر چه اساسی می‌توانند تیم را بدون هیچ رکوردی به مسابقات اعزام کنند. جالب اینکه به ما هم نگفتند و اعلام کردند، کمیته فنی اعلام کرده است.
برزگر: مسابقات کاپ آسیا در رشته‌های پیست بوده اما افرادی را که بردند، استقامتی و جاده‌رو بوده‌اند.
جلالیه: این کاپی که تیم را به آن اعزام کردند، هر سال برگزار می‌شود. در این مسابقات یا سکو خالی است و یا رکوردها خیلی پایین است. به واقع این تورنمنتی بوده که سطحش از لیگ ما هم پایین‌تر است. سال گذشته سکو خالی بود و سوم شدند. امسال هم همین وضع بوده است. نفر ما با رکورد 4 دقیقه و 35 ثانیه به عنوان سومی دست یافته است. این در حالی است که رکورد من 4 دقیقه و 16 ثانیه بوده است.
بزرگمهر: آقای قمری اصلا ما را نمی‌شناسد. زهرا صادق‌زاده، همسر آقای مهدی سهرابی و یکی از رکابزنان باتجربه بانوان، روزی به نمایندگی از ما به فدراسیون رفت تا ببیند چه اردویی داریم. آقای قمری به او گفته بود که من وقت ندارم شما را ببینم. متاسفانه ما را داخل پیست راه نمی‌دهند. یک سال است که وارد پیست نشده‌ایم و فقط در زمان برگزاری مسابقات به این محل می‌رویم.
برزگر: از زمانی که زنگی‌آبادی از فدراسیون رفت، بانوان دیگر نتوانستند رنگ پیست را ببینند. لباس تمرین می‌پوشیم که به پیست برویم، اما حراست اجازه نمی‌دهد وارد شویم. می‌گوید به فدراسیون بروید و از آنها کارت تردد بگیرید. وقتی دوستان ما برای اخذ کارت تردد به فدراسیون رفته‌اند، آقای قمری کارت‌های درخواست ورود و خروج را خط‌خطی و پاره می‌کند و به آنها می‌گوید این هم کارت شما. او می‌گوید ما تیم ملی بانوانی نداریم که بخواهیم برای آن کارت صادر کنیم.
بزرگمهر:سطح برگزاری مسابقات لیگ و داوری در حد افتضاح است.داوری های به گونه‌ای است که گاهی یادشان می رود دورها را بشمارند.
جلالیه: شرایط در زمانی که آشتیانی در راس فدراسیون بود، خیلی خوب بود. ما دو، سه ماه در اردوی تیم ملی بودیم. برای قهرمانی آسیا باید حداقل 3 تا 6 ماه اردو باشد. اینها دو هفته اردو برگزار می‌کنند، اجازه نمی‌دهند در پیست تمرین کنیم و بعد از دو هفته تیم را به مسابقات قهرمانی آسیا اعزام می‌کنند. اینها اصلا اصول تمرین را قبول ندارند. زمانی که رتبه خوبی کسب نمی‌کنیم، می‌گویند چرا اینگونه کار کردید؟ از سال 85 تا به امروز 1000 بار مربی تیم ملی عوضشده است. تا به حال نشده در دو اردوی متوالی، مربیان تیم ملی یکسان باشند.
برزگر: وقتی که مصاحبه می‌کنیم فدراسیون ما را محروم می‌کند.
جلالیه: ما هنوز پیش خانم اکبرآبادی نرفتیم چراکه ایشان هم ما را قبول ندارد. متاسفانه فدراسیون ما را طوری نشان داده که خانم اکبر آبادی هم گفته است، پوشش دوچرخهسواری درست نیست. مسئولان فدراسیون هیچ حمایتی از ما نمی‌کنند. به نوعی طرد شده هستیم. قصد داشتیم به وزارت ورزش برویم. آنچنان فدراسیون ما را تهدید کرد که ترسیدیم چنین کاری را انجام دهیم. به ما گفتند اگر به وزارت ورزش بروید شما را کلا محروم می کنیم. بچه‌های ما چند بار به سازمان تربیت بدنی رفته‌اند و هیچ تاثیری نداشته است. آقای قمری تمام صحبت های مارا تکذیب و به راحتی به من توهین می‌کند.
بزرگمهر: به راحتی دروغ می‌گویند و در رنکینگ فدراسیون دست می‌برند. نتایج مسابقات کشوری را بررسی کنید و ببینید چه کسی بهترین نتیجه را گرفته است.
برزگر: در زمان زنگی آبادی همیشه درهای فدراسیون بر روی ما باز بود. به سادگی وارد مجموعه می‌شدیم و راحت در فدراسیون تردد می‌کردیم. زنگی آبادی به حرف‌های ما گوش می‌کرد اما قمری حتی حاضر نیست ما را ببیند. گویا برای این آقایان اصلا بخش بانوان مهم نیست چرا سال گذشته اردوی تیم ملی پیش از قهرمانی آسیا تنها سه روز بود. سه روز اردو گذاشتند و تنها یک نفر را به مسابقات اعزام کردند.
جلالیه: فقط به این دلیل تیم را به مسابقات کاپ آسیا اعزام می‌کنند که مطمئن هستند سکوها خالی است و امکان مدال آوری وجود دارد. جالب اینکه آقایان دروغ می‌گویند و فرافکنی هم می‌کنند. وقتی رسانه‌ها در خصوص این موارد با آنها صحبت می‌کنند، اظهاراتی غیر واقعی را به زبان می‌آورند.
بزرگمهر: عدم صلاحیت یعنی اینکه وقتی مسابقات پیست داریم، یک ورزشکار در پیست تمرین کرده باشد. اینهایی که پیست‌رو نبوده‌اند، انتخابشان هم که سلیقه ای بوده است، پس چه حرفی برای ما باقی می‌ماند؟
جلالیه: چند بار با فدراسیون صحبت کردیم که به ما بگویید برای حضور در پیست، باید با چه ارگانی صحبت کنیم. آنها گفتند می‌خواهند دوچرخه سواری بانوان را جمع کنند. هربار این صحبت را به میان آوردیم، این را گفتند و اعلام کردند خانم اکبر آبادی این تشخیص را داده است. گفتند ایشان اعلام کرده که به دوچرخه‌سواران بگویید این طرف‌ها نیایند چراکه لباس‌هایشان مورد دارد. در صورتی که رشته های دیگر لباس هایشان خیلی از ما بازتر است.
برزگر: یک بار هم که به شرایط موجود اعتراض کردیم، قمری گفته بود ما دوچرخه سواری بانوان نداریم و اینهایی که هستند همگی مبتدی و دوچرخه سواران خیابانی هستند.ایشان در همین حد ما را می شناسند.
انتهای پیام/