لیبی چرا در آتش می‌سوزد؟


خبرگزاری تسنیم: در سال ۲۰۱۱ مردم لیبی تحت تاثیر قیام های مردمی در سایر کشورهای عربی برای پایان دادن به ۴۴ سال حکومت معمر قذافی حرکتی اعتراضی را آغاز کردنداما بر خلاف سایر قیام های مردمی دیری نپایید که این قیام به درگیری مسلحانه مبدل شد.

به گزارش خبرنگار گروه "رسانه‌های دیگر" خبرگزاری تسنیم، لیبی سرزمینی است که تاریخی پر فرازونشیب را سپری کرده است؛ زمانی تحت استعمار غرب از جمله ایتالیا و انگلیس قرار داشت و زمانی نیز با محوریت قذافی خود را در مقابله با غرب معرفی می کرد و تلاش داشت تا به رهبری جهان عرب دست یابد. لیبی با برخورداری از منابع نفتی عظیم و نیز وسعت سرزمینی و در این حال جمعیتی به نسبت کم ( 8 میلیون نفر) تلاش کرده است تا از اوضاع موجود برای رسیدن به اهداف خود در آفریقا و جهان عرب و حتی در سراسر جهان بهره گیرد به گونه ای که رویاهای قذافی را نیز تحقق این امر تشکیل می داد.

در سال 2011 مردم لیبی تحت تاثیر قیام های مردمی در سایر کشورهای عربی برای پایان دادن به 44 سال حکومت معمر قذافی حرکتی اعتراضی را آغاز کردنداما بر خلاف سایر قیام های مردمی دیری نپایید که این قیام به درگیری مسلحانه مبدل شد.

سرانجام قذافی در اقدامی مشکوک به قتل رسید تا لیبی دورانی نو را آغاز کند. هر چند مطالبه مردم لیبی را تشکیل کشوری مستقل و آزاد با محوریت اجرای شریعت اسلامی تشکیل می داد، این کشور در نهایت گرفتار یک چالش بزرگ شد و آن سهم خواهی جریان های سلفی، کشورهای غربی و حتی برخی کشورهای عربی از آینده این کشور بوده است.

البته نباید خواسته های قبیله ای و نقش صهیونیست ها را نیز در این تحولات نادیده گرفت. نتیجه تقابل ها و البته ائتلاف ها میان این جریان ها موجب شد تا لیبی در سراشیبی سقوط قرار گیرد.

بحران های امنیتی و از آن بالاتر سوق یافتن لیبی به تجزیه و چند پاره شدن از پیامد های این تحولات است. امروز کارنامه لیبی را چنین می توان تعریف کرد: کشوری که آرامش از آن رخت بربسته است و دیکتاتوری و خودکامگی قدافی جای خود را به ناامنی، سهم خواهی های سیاسی، جنگ های قبیله ای و تحرکات سلفی ها برای کسب قدرت و در نهایت رقابت گسترده کشورهای غربی برای سلطه بر این کشور تشکیل می دهد. کشورهایی که از یک سو چشم به منابع نفتی لیبی دوخته اند و از سوی دیگر به دنبال حضور گسترده تر در طرح های به اصطلاح بازسازی این کشور هستند.

بازسازی ای که درآمدهای سرشاری برای غرب به همراه دارد در حالی که این استعمارگری را با نام کمک به بازسازی لیبی توجیه می کنند. ناآرامی های روزهای اخیر لیبی را نیز می توان برگرفته از همین تحولات دانست؛ بحرانی که در نهایت یک قربانی دارد و آن مردم لیبی و یکپارچگی این کشور است در حالی که هر کدام از مدعیان یعنی سلفی ها، برجای ماندگان دوران قذافی، برخی کشورهای عربی و غربی و صهیونیست ها برای کسب منافع بیشتر حاضر به نابودسازی تمام لیبی و کشتار مردم این سرزمین هستند.

انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.