چرا سوریه به کنفرانس ژنو ۲ نیازی ندارد؟

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، پایگاه خبری الحدث نیوز در مقاله ای به موضوع دست بالای دولت سوریه در تحولات بین المللی اخیر اشاره کرده و نوشت که این دولت نیازی به برگزاری کنفرانس ژنو 2 در مورد سوریه ندارد.

در این مقاله آمده است: از زمان پیروزی راهبردی سوری‌ها در القصیر چهره بحران سوریه و سیاست خارجی کشورهای مختلف در قبال این بحران دچار تغییر شده و به سمت معامله‌ها و فروپاشی گروه های مسلح به علت از دست دادن شریان حیاتی خود در القصیر پیش رفته است.

کشورهای غربی و اسرائیل و قدرت های نرم مخالفان و تامین کنندگان مالی تروریست ها این روزها دچار تردید شده و دست به اقدامات غیر موزون برای براندازی دولت سوریه می‌زنند؛ بعداز ناتوانی گروه های مسلح تروریست در براندازی دولت تنها یک گزینه باقی مانده بود که آغاز جنگ علیه سوریه بود. در همین راستا این کشورها با عبور از خطوط قرمز اقدام به استفاده از سلاح های شیمیایی برای مشروع نشان دادن حمله احتمالی به سوریه کردند.

اسرائیل و دوستان عرب این رژیم گمان می کردند که به این ترتیب آمریکا عازم سوریه شده و هواپیماهای خود را برای موشک باران دمشق خواهد فرستاد؛ آنها فکر می کردند، در این صورت سوریه بدون رئیس جهور شده و دوره جستجوی اسد آغاز خواهد شد.  آنها تصور می کردند به همین سادگی جشن پیروزی بر محور شر را برگزار خواهند کرد، اما دمشق بغداد نبود و رهبری محور شر موسوم آنها نیز در دست شخص متهوری مثل صدام نبود. به این ترتیب بود که توافق در مورد سلاح‌های شیمیایی سوریه به انجام رسید و زمینه های بررسی این موضوع در نشست کنفرانس ژنو2 آماده شد. آمریکا از دخالت نظامی در سوریه عقب نشینی کرد  و معامله ای تقریبا تاریخی را پذیرفت که می تواند نظام جهانی جدید را پایه گذاری کند. این موضوع برخی کشورهای عربی و اسرائیل و ترکیه را در حالتی از جنون قرار داد؛ چرا که سرنوشت خود را در گرو سقوط سوریه می‌دانستند.

ترکیه: این کشور از ترس نفوذ نیروهای القاعده به این کشور که کم و بیش در آن حضور دارند، به منطقه خاکستری پناه برده است، البته اگر کنفرانس ژنو 2 برگزار شود، ممکن است اردوغان و داود اوغلو نخست وزیر و وزیر خارجه ترکیه قربانی این روند دموکراتیک شوند.

اسرائیل: این رژیم بیش از گذشته در معرض تهدید موجودیتی قرار دارد، ولی با این وجود قدرت شلیک حتی یک گلوله را نیز ندارد، بنابر این هیچ راه حلی برای این رژیم باقی نمانده مگر اینکه به تقویت گروه های القاعده بپردازد.

برخی کشورهای عربی: این کشورها می‌خواهند انتقام شخصی خود را از بشار اسد بگیرند؛ آنها جر در صورت براندازی دولت سوریه خواب خوش نخواهند داشت. البته همه ما با سناریوی تغییر چهره‌ها در این کشورها [نظیر الگوی قطر] آشنا هستیم. 

ایران: ایران نیز ژنو مخصوص به خود را دارد و می‌داند که هم پیمانان این کشور میدان سوریه را اداره می‌کنند و هیچ نگرانی نسبت به این موضوع ندارد، این یک راه حل ابتکاری از سوی ایران در مدیریت توزیع نقش های سیاسی در منطقه است.

فرانسه: این کشور نمی داند که سیاست های آن به کجا منتهی خواهد شد. رئیس جمهور ابله این کشور حتی پروتکل های دیدارهای بین المللی را نیز بلد نیست و می‌خواهد بخشی از عظمت از دست رفته فرانسه را احیا کند، اما تلاش‌های وی بی‌فایده است.

بعد از این کشورها به بررسی موقعیت آمریکا و روسیه می پردازیم:

آمریکای پراگماتیک، کشور معامله ها و‌ آشتی‌هاست و به دنبال امنیت اسرائیل است و به زعم خود مانعی از معامله با اشرار با میزبانی دشمن خود یعنی روسیه نمی بیند. این کشور می‌خواهد روند انزوای خود را با کمترین خسارت ممکن پیش ببرد، در همین راستا هنگامی که واکنش جدی روسیه در مورد نتایج پرتاب هر موشک به سمت سوریه در آغاز شدن جنگ فراگیری که نتیجه آن ناشناخته است را دریافت کرد؛ ترجیح داد معامله کند و به کنفرانس ژنو تن دهد.

روسیه: در این میان تنها کشوری است که می خواهد سازش ها به سرعت انجام شود. این کشور به همراه هم پیمان چینی خود می‌خواهد قدم‌های امپراتوری خود را  تثبیت کرده و جهان چند قطبی را به جای جهان تک قطبی به همه دنیا بشناساند. به همین علت است که روسیه به دنبال راضی کردن تمامی طرف‌ها به برگزاری کنفرانس ژنو 2 است.

در پایان به مواضع مهم‌ترین طرف داخلی سوریه یعنی دولت این کشور می پردازیم. بشار اسد در عرصه تحولات کنونی با زبان حال می‌گوید نیازی به برگزاری کنفرانس ژنو نیست، بلکه وی می‌خواهد پیروزی کامل را برای خود و ملت خود و هوادارانش به دست آورد؛ وی این وضوع را در دیدار خود با یکی از مطبوعات لبنانی نیز اعلام کرد و گفت: ژنو 2 به نظر شکست خورده می‌رسد و ملت سوریه انتظاری از این نشست ندارد.

سوریه به جای تحقق نیمه پیروزی برای خود از طریق این معامله به دنبال اجرای برخی اقدامات است: 

اول: صدور عفو عمومی برای فراریان و عناصر مسلح. این فرمان در حالی صادر شده که فروپاشی کامل و تسلیم شدن در میان عناصر مسلح جزو واقعیت‌های میدانی سوریه است و وی می‌داند که عناصر مسلح هیچ کنترلی بر بخشی از سوریه ندارند، به همین علت صدور عفو عمومی می‌تواند شدت درگیری‌ها را کاهش دهد. با این وجو عناصر مسلح تسلطی بیشتر از معارضان هتل نشین و خارجی در عرصه سیاسی سوریه دارند.

دوم:عملیات فراگیر و کامل و بزرگ با همکاری نیروهای حزب الله لبنان آغاز شده که درگیریهای شدیدی در تمامی محورها از جمله ریف حلب و دمشق و معرکه قلمون ایجاد کرده است. ‌این سه معرکه می‌تواند پیروزی را برای دولت محقق کند و به این ترتیب عناصر مسلح دیگر هیچ جای پایی در خاک سوریه نخواهند داشت.

سوری‌ها و عناصر هوادار اسد از ملت سوریه نیز بهترین گزینه را در حمایت از بشار اسد به عنوان رئیس جمهور با تجربه بالای سیاسی و طراح و سیاست پرداز حکیم و صبور می‌دانند. آنها هرگز ترجیح نمی‌دهند که مخالفان هتل‌ نشین خارجی حکومت‌های آنها را تشکیل دهند و قوانینی را برای آنها وضع کنند.

انتهای پیام/