می‌خواستیم «تنهای تنهای تنها» را در مذاکرات هسته‌ای پخش کنیم/فیلم جهانی است اما در ایران هم محدود اکران شد

نشست چهل و پنجم باشگاه فیلم فرهنگسرای انقلاب سه شنبه شب پنجم آذرماه در سینما فلسطین با حضور احسان عبدی پور، نویسنده و کارگردان فیلم «تنهای تنهای تنها» برگزار شد، حبیب احمدزاده و نیما حسنی نسب به عنوان کارشناس و سعید قطبی زاده مجری-کارشناس نیز در این نشست حضور داشتند.

در ابتدای این نشست سعید قطبی‌زاده گفت:در سینمای این روزها فیلم ساختن کار سختی است و زمانی که شما فیلم «تنهای تنهای تنها» را می‌ساختید فکر می‌کردید که این تله فیلم را با این موفقیت بسازید.

عبدی‌پور در ابتدای صحبتهای خود گفت: این فیلم از راه معقول سینما ساخته نشده است و یک تله فیلم است و سختی‌های یک فیلم سینمایی را ندارد و سختی هایی که در حوزه نمایش و درام وجود دارد را در این فیلم نمی بینیم اما تلاش داشتم فیلمی شودکه سربلند باشد و خودم فکر می کردم که ارزش دارد که برای آن زحمت بکشم.

عبدی پور در ادامه گفت: اینکه از این فیلم به عنوان پدیده‌ی جشنوراه فیلم فجر یاد شد خودم زیاد به این قائل نیستم و معتقدم علت موفقیت این فیلم به خاطر این بود که در سالهای تنکی این فیلم عرضه شد .

در اینجای جلسه قطبی‌زاده پرسید: پس از ابتدا اراده ساخت این فیلم برای جشنواره و تقدیر از این فیلم نبود؟

که عبدی پور گفت: من پیش از این با همین روال فیلم ساخته بودم و این نگاهی که بخواهم برای جشنواره و تقدیرشدن فیلم بسازم را دوست ندارم و هر وقت بخواهیم فیلم را با این نیت بسازیم دچار مشکل می‌شویم.

احمدزاده: فیلم «تنهای تنهای تنها» نگاهی جهانی دارد

در ادامه جلسه حبیب احمدزاده در مورد فیلم گفت: نگاهی که من به این فیلم دارم هم مثل نگاه همه ی مردم است و حمایتی که باید از این فیلم صورت میگرفت ولی متاسفانه در کشور سیاست‌زده ما این  حمایت انجام نشد.

در ادامه احمد‌زاده با اشاره به بخشهایی از این فیلم که رنجرو می خواهد نامه‌ای را به سازمان ملل برساند گفت: زمانی که آقای سعید‌جلیلی با کاترین اشتون دیدار داشت تلاش کردیم این نامه را با زبان این فیلم توسط تیم سابق مذاکره‌کننده هسته‌ای به دست غربی‌ها برسانیم ولی علیرغم موافقت خود آقای سعید‌جلیلی، تیم همراه ایشان بدلیل اینکه اسم فیلم «تنهای تنهای تنها» بود با این کار موافقت نکردند و تعبیرشان این بود که اسم فیلم این القا را  دارد که ایران تنهاست.

احمد‌زاده در ادامه با ذکرخاطراتی از جنگ گفت: این فیلم را باید کسانی ببینند که جنگ را راه می اندازند. فیلم «تنهای تنهای تنها» برای تمام دنیا هشدار دارد و این‌که چرا آدمها نمی‌توانند با هم ارتباط برقرارکنند و چون این فیلم پیامی جهانی دارد باید به صورت جهانی به این فیلم نگاه کنیم و این نگاه نباید محدود به اکران در جشنواره ها و جایزه گرفتن‌ها بشود.

احمدزاده در مورد اشاره قطبی زاده به اینکه مخاطب این فیلم علاوه بر مردم می توانند سیاسیون هم باشند گفت: این فیلم جنبه سرگرمی و هنری خودش را دارد و چون این فیلم حرفی را می زند که از دل برآمده است لاجرم بر دل هر انسانی می نشیند و این حرف از سیاست بر نیامده است و چون این اثر سینماست مثل شعارهای کلیشه ای سیاسی نیست.

احمد زاده در بخش دیگری از سخنان با اشاره به تاریخ پر فراز ونشیب بندربوشهر گفت: بندربوشهر در طول تاریخ سه بار تصرف شد که هر سه بار هم به دلیل بهانه بیرونی بوده است و نه به خاطر این که خود مردم بوشهر این شهر را تقدیم کرده باشند و از این منظر هم به فیلم نگاه کنیم باید به این فیلم کمک کنیم تا این فیلم دیده شود.

حسنی‌نسب: «تنهای تنهای تنها» فیلم خوبی است که اسم بدی دارد

نیماحسنی‌نسب در ادامه جلسه گفت: این فیلم از تیتراژ ابتدایی تا انتهای فیلم حاوی پیامی برای مخاطب است که باید دیده شود و امیدورام سالنهای سینما تمهیدی بیاندیشندکه  تیتراژ ابتدایی و انتهایی فیلم ها کامل دیده شود.

حسنی‌نسب با اشاره به جمله ای از ناصر تقوایی گفت: بهترین اثرهر فیلم‌سازی، فیلمی است که هنرمند در خطه ی خود آن را می سازد و فیلم «تنهای تنهای تنها» از جمله این فیلم ها ست و از نکته‌های ویژه  فیلم این است که بیشتر از این که ناشی از شناخت فیلم ساز از سینما باشد ناشی از شناخت تجربه‌ی زیسته و شناخته شده‌ی سازنده‌ی فیلم از منطقه‌ی خودش است.

حسنی‌نسب با اشاره به بخشهایی از فیلم گفت: دراین فیلم لهجه، شخصیت پردازی کاراکترهای متنوع فیلم، نگاه آدم‌ها نسبت به موضوعات مختلف، شکل مردم این منطقه به لحاظ مناسبات رفتاری و حتی تقابل حضور یک نیروگاه با این آدمها، همه این‌ دقت به جزئیات باعث تقدیرهایی است که از این فیلم شده است.

در ادامه حسنی‌نسب ضمن اشاره به اینکه تمام تعریف‌های که از این فیلم می‌شود حقش است گفت: از شاخصه های مهم دیگر این فیلم حفظ تعادل در‌ بیان موضوعی است که می‌طلبد بی‌توازنی در آن رعایت شود و این تعادل خیلی هوشمندانه رعایت می‌شود و فیلم‌ساز تلاش می‌کند که حرف بزرگی نزند و او سعی کرده که حرف به ظاهر کوچکی که در این فیلم زده می شود را به درستی نمایش دهد به طوری‌که حرفهای بزرگی در خود داشته باشد. 

حسنی‌نسب در بخشی از صحبتهایش در مورد اسم فیلم این گونه گفت: «تنهای تنهای تنها» اسم خوبی برای این فیلم نیست و تعجب می کنم  فیلمی که با این ذوق وسلیقه ساخته شده‌است ولی اسم خوبی برای آن انتخاب نشده است.

عبدی‌پور: من اسم فیلم را دوست دارم

عبدی‌پور در پاسخ به این سوال که از سوی برخی تماشاگران نیز مطرح شده بود گفت: ابتدا بنا بود اسم فیلم رنجرو باشد ولی چون گفتند که اسم «رنجر» لاتین است اجازه ندادند که اسامی دیگری را معرفی کردیم که با آنها هم مخالفت کردند و در لحظات آخر ما این اسم را برای این فیلم انتخاب کردیم ولی من این اسم را دوست دارم با اینکه می دانم همه این اسم را دوست ندارند.

عبدی‌پور در پاسخ به سوالی با اشاره به انگیزه خود برای ساخت این فیلم گفت: اول اینکه در دوران کودکی یک کتابی خواندم که مربوط به اواخر دهه شصت است به نام «سیاه سمبو» که این کتاب برای من موثر بود دوم اینکه حضور روسها به بهانه تجهیزات هسته‌ای در بوشهر طول کشیده است که حضور اجتماعی آن‌ها را در این شهر بی تاثیر نیست سوم اینکه می خواستم فیلم بسازم که نشان دهم تصمیم گیری‌های عده ای در آن سوی دنیا حتی بر زندگی دو کودک که در سیاست دخالت موثر ندارند هم تاثیرگذار است.

حاشیه این مراسم: نوجوانی به نام امیر در بین حضار در جلسه حضور داشت که بارها بین صحبتهای کارشناسان و احسان عبدی پور بلند می‌شد و نظراتش را در مورد فیلم بی پروا می گفت که البته هم از سوی مهمانان جلسه و هم از سوی تماشاگران مورد تشویق قرار می گرفت. از جمله نظرات بی ریایی که این نوجوان گفت این بود که چرا تبلیغات این فیلم کم بوده و این فیلم به لحاظ تبلیغ در حقش ظلم شده است و بچه های مدرسه ما از اکران آن بی اطلاع هستند.

انتهای پیام/