حقوق اقلیت‌های دینی از منظر امیرالمومنین علی (ع)


خبرگزاری تسنیم: منشوری که مولای شیعیان به قلم خود آن را نوشته و در آن تأکید کرده است که مبادا در حکومت او به مردمی که از جنس عموم مردم نیستند و مردمی که از جنس حکومت نیستند؛ تبعیض قائل شوند و آنها را از خود برانند.

به گزارش خبرنگار گروه "رسانه‌های دیگر" خبرگزاری تسنیم، از نامه‌های اعجاب انگیز امیرالمؤمنین علی (ع) یکی هم نامه ای است که آن بزرگوار به یکی از کارگزارن و مدیران حکومتش می فرستد؛ مدیری که گویا در جایی حکمرانی می کند که بخشی از مردمش مشرک هستند؛ یعنی از اساس با اسلام و دین محمد(ص) و امامت و ولایت علی (ع) بیگانه اند؛ مردمی که دهقان هستند و تنگدست؛ مردمی که از مرام و مسلک علی فاصله دارند، اما علی از آنها فاصله ای ندارد و همانقدر که خود را امیر مسلمانان می داند در برابر آنها که مشرک هستند نیز احساس مسئولیت می کند.

نامه عده ای دهقان مشرک یا شکایت آنها، به هر ترتیبی که بوده به بالاترین مقام یک حکومت اسلامی می رسد؛ چون در رأس آن حکومت علی (ع)  قرار دارد؛ امیری که حتی شکایت مشرکانی را که منکر خدا هستند؛ می شنود و به خاطر آن دست به قلم می شود و برای مدیر حکومتش نامه می نویسد و به او هشدار می دهد که مبادا آنان را از خود براند؛ تنها در حکومت علی (ع) است که می شود شنید که رهبر یک حکومت، مدیر خود را به خاطر مردمانی که از جنس حکومتش نیستند؛ عتاب و خطاب کند و بگوید: «چون در پناه اسلامند، نشاید آنان را راند»

در حکومت علوی، مشرکان هم باید در پناه اسلام باشند

در متن نامه امیرالمومنین (ع) آمده است:«...اما بعد،دهقانان شهر تو شکایت دارند که با آنان درشتی می کنی و سختی روا می داری. ستمشان می ورزی و خُردشان می شماری. من در کارشان نگریستم، دیدم چون مشرکند نتوانشان به خود نزدیک گرداند و چون در پناه اسلامند، نشاید آنان را راند. پس در کار آنان درشتی و نرمی را به هم آمیز؛ گاه مهربان باش و گاه تیز، زمانی نزدیکشان آور و زمانی دورتر، ان شاالله» *

این نامه منشور رعایت حقوق اقلیت های دینی و قومی است، منشوری که مولای شیعیان به قلم خود آن را نوشته و در آن تأکید کرده است که مبادا در حکومت او به مردمی که از جنس عموم مردم نیستند و مردمی که از جنس حکومت نیستند؛ تبعیض قائل شوند و آنها را از خود برانند.

این نامه تأکید دارد بر اینکه مبادا مردم تحت حکومت علی بخاطر تفاوت در مذهب یا مرام، رانده شوند؛ یعنی در حکومت علوی جایی برای تبعیض بین هیچ کدام از آنهایی که تحت لوای حکومت هستند؛ وجود ندارد؛ علی (ع) نامه می نویسد تا از حقوق اقلیتی دفاع کند که شبیه او نیستند؛ اما مردم او هستند.

انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.