ماندلا؛ مبارزی با دو چهره متفاوت

به گزارش گروه "رسانه‌های دیگر" خبرگزاری تسنیم، ماندلا برخلاف آنچه که مشهور است یک شخصیت پیچیده دارد به طوری که وی را باید حقوقدانی دانست که به جای متهم نشانده شد و 27 سال در زندان به سر برد. از طرفی هم باید وی را رهبر یک گروه چریکی مسلح دانست که بر مبارزه بدون خشونت تاکید می ورزید لذا باید گفت که شخصیت سیاسی وی در گرو دو نگاه کاملا متفاوت است و صاحبنظران وی را در دو دیدگاه متعارض مورد شناسایی قرار می دهند.

اولین نگاه که موافقان وی بیشتر بر آن تاکید می ورزند، ماندلایی است که جایزه صلح نوبل را گرفته است که آفریقای جنوبی را با صلح طلبی و چشم پوشی از جرایم سفید پوستان و منادیان رژیم آپارتاید رهبری کرد.

موافقان بر آنند که وی از سال 1990 که از زندان آزاد شد تا سال 1993 که در قدرت بود مانع از خشونت ورزی علیه سفیدپوستان شد و حتی از آنها در کابینه خود نیز استفاده کرد.

به همین دلیل هم وی شایستگی دریافت جایزه صلح نوبل را داشت اما نگاه دوم که بیشتر مخالفان وی آن را راهبری می کنند، بر نطق دفاعیه وی در دادگاه 1963 تاکید کرده و می گویند که خود ماندلا در این دادگاه به صراحت اعلام کرد که وی با وجود آنکه یک حقوقدان بوده، از آن جهت که راهی جز فعالیت های مسلحانه برای مبارزه با رژیم آپارتاید نبوده، وارد فعالیت های مسلحانه شده و اسلحه به دست گرفته است.

وی که در ابتدا عضو کنگره ملی آفریقا بود، بعد از آنکه دید راهی جز فعالیت های مسلحانه نمانده، گروهی را به نام «نیزه ملت» شکل داد و در آن راه کوشید تا علیه رژیم آپارتاید نه از طریق فعالیت های سیاسی بلکه با مبارزه مسلحانه مقابله کند لذا مخالفان وی معتقدند که وی مبارزه و عمر سیاسی اش را با اسلحه آغاز کرده است.

همچنین مخالفان وی معتقدند که دلیل آزادی وی از یک طرف فعالیت های مسلحانه کنگره ملی آفریقا در همسایگی آفریقای جنوبی بود که سبب شد این دولت ضعیف شود.

از طرفی دلیل دیگر فروپاشی شوروی و آسوده شدن خیال جهان غرب از سوءاستفاده بلوک شرق از سیاهان و سیطره بر معادن غنی قاره سیاه بوده است لذا این عوامل سبب شد تا ماندلا آزاد شود.

با آمدن ماندلا بر سر قدرت وی با بررسی شرایط متوجه شد که در صورت راندن سفیدها، کشور دوباره با مشکل مواجه خواهد شد و از طرفی او دید که باید از تجریه سفیدها در دولت بهره ببرد لذا وی سفید پوست ها را در دولت خود وارد و با آنها همکاری کرد.

با پایان یافتن دوره وی می بینیم که سفیدپوست ها نیز از دولت اخراج می شوند لذامخالفان وی را سمبل مبارزه با خشونت نمی بینند.

با این همه اینک آفریقای جنوبی خلأ ماندلا را به شدت احساس خواهد کرد. ماندلا محور وحدت همه گروه های سیاسی و سمبل ملیت در آفریقای جنوبی بود. نبود وی دوران طلایی وحدت در آفریقا را نیز با خود می برد.

از طرفی مرگ وی ملیت را نیز خدشه دار می کند خاصه آنکه سفید پوست ها و رنگین پوست ها در آفریقای جنوبی نیز در این کشور هستند و با رفتن وی می توان انتظار تفرقه میان این گروه ها را داشت لذا فوت ماندلا سبب می شود که جامعه مدنی ضعیف آفریقا بار دیگر با خلأ مواجه شود.

علاوه بر این ماندلا در کنار سمبل ملیت، سمبل مبارزه با استعمار در آفریقا بود.

وی را باید باقی مانده نسل جدید مبارزه با استعمار در قاره سیاه، در کنار نسل قدیم مبارزه با استعمار یعنی احمد سکوتوره و پاتریس لومومبا، دانست. ماندلا الهام بخش مبارزه با استعمار آمریکا و خصوصا انگلیس بود.

انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.