انشاءالله دانشجو نبودند

به گزارش گروه "رسانه‌های دیگر" خبرگزاری تسنیم، دیروز روز دانشجو بود. دوستان و برخی اساتید لطف می کردند و به شکل شفاهی یا از طریق پیامک این روز را تبریک می گفتند. دلیلش هم این بود که هنوز در زمره دانشجویان این مملکت قرار داریم و انشاءالله خواهیم بود. اما حس خوبی نبود، روز دانشجوی امسال.

چند سالی می شد که رئیس دولت به جمع دانشگاهیان نمی رفت و امسال، با تغییر دولت و رئیس جمهور، آقای روحانی میهمان جمع دانشجویان بود. امسال امید داشتیم که روز دانشجوی تاریخی و بزرگی برایمان ثبت شود، اما افسوس که نشد.

روز گذشته، حضور رئیس جمهور در دانشگاه شهید بهشتی حاشیه های فراوانی داشت. این حاشیه ها هم به سخنان جناب حسن روحانی مربوط می شد و هم دانشجویان (یا بهتر بگویم دانشجونماهای) داخل سالن.

بخش اول را می گذریم، اما روی سخن با آنهایی است که مثل من و امثال من، پشت نیمکت دانشگاه نشسته و می نشینند.

آیا حاشیه های سخنان رئیس جمهور در شان و جایگاه دانشجویان این مملکت بود؟ آیا آنها که خود را در دریای احساس انداخته بودند و برای یکدیگر شعار می دادند (شما بخوانید کُری می خواندند، همان دانشجویانی بودند که قرار است تولید علم کنند و اقتصاد و آینده ایران را بسازند؟ آنها که دیروز در سالن محل حضور رئیس جمهور بودند، آبروی دانشجویان را خریدند یا بردند؟ ویترین جوانان اهل علم و منطق این بود؟ آنها که دیروز به نمایندگی از ما روی صندلی های روبه روی رئیس جمهور نشستند دانشجو بودند؟

دیروز، آنها که برای رئیس جمهور شعار می دادند، چقدر بر روی کلمات و سخنان ایشان تفکر و تعقل کرده بودند؟ چقدر با سخنان حسن روحانی موافق یا مخالف بودند و آیا این واکنش ها همه از سر فهم و تعقل بود؟ این همه تشویق و شعارزدگی، در ورزشگاه های ما هم دیده نمی شود. که اگر در ورزشگاه ها باشد، جای توجیه دارد. هزار توجیه درست و غلط، اما آیا دانشگاه به عنوان یک مرکز فرهنگی و محل تولید علم هم می تواند شبیه ورزشگاه هایی باشد که هوادار دوآتشه دو تیم، برای هم کرُی بخوانند و علیه هم شعار دهند؟

دانشگاه هم مثل ورزشگاه محل تخلیه احساسات است؟ اگر هست چرا هیچکس ترقه نینداخت؟ چرا هیچ کس ناموس تیم رقیب را پیش چشمش نیاورد؟ پس می شود فرق هایی بین دانشگاه و ورزشگاه یافت؟پس می شود بین دانشجو و دانشجو نما هم تمیزی قائل شد.

راستی آنها که دیروز شعار دادند، کف زدند، کرُی خواندند دانشجو بودند؟ انشاءالله که چنین نبوده باشد، وگرنه همه ما مسئولیم. مسئولیم در مقابل تخریب چهره دانشجو و دانشگاهی این مملکت.

انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.