فوتبال و رویاهای برباد رفته فرزندان آدم

به گزارش گروه "رسانه‌های دیگر" خبرگزاری تسنیم، اگر از ما بپرسید، به شما خواهیم گفت که همواره به دنبال فرصت وبهانه ای هستیم تا از دالان های تاریک ودلهره آور سیاست واقتصاد عبور کنیم ودر فضای فرح بخش ورزش(فوتبال) بساط تحلیل وارزیابی هامان را پهن کنیم. قرعه کشی مرحله نهایی مسابقات فوتبال جام جهانی برزیل فرصت مناسبی است که به بهانه آن از منظری تازه به این مفهوم وسیع وجهانشمول پرداخته شود.

این روزها به حد کفایت، اخبار حاشیه ای وارزیابی های کارشناسی در خصوص همگروه شدن کشورمان با تیم های معتبر آرژانتین، نیجریه و بوسنی وهرزگوین را شنیده ویا احتمالا خواهید شنید، بنابراین در این مقال تلاش خواهیم کرد تا از منظری متفاوت به مقوله ای که دوستش می داریم، ورود کنیم، تابعد چه پیش آید...

جمعه شب، بیش از 1300 میهمان و افزون بر 2000 ژورنالیست از سراسر جهان در مراسمی حاضر شدند که میلیاردها بیننده تلویزیونی(از جمله ایرانیان) پخش زنده آن را در 193 کشور جهان مشاهده کردند.

هرچند مجری منشوری مراسم، بخش قابل ملاحظه ای از لذت تماشای مراسم را از ایرانیان گرفت، اما به هر حال حضور نام کشورمان در میان ابرقدرت های بلامنازع فوتبال، تلخی نگاه محدود وغیر معقولانه مدیران رسانه ملی را جبران کرد. آن هم در شرایطی که چهار سال پیش مردم ایران با حسرتی غم بار، قرعه کشی جام جهانی 2010 را به تماشا نشستند و شاهد همگروه شدن کشورهای آسیایی چون کره شمالی با تیم های مطرح برزیل و پرتغال بودند در حالی که اساسا نامی از ایران در بین نبود.

واقعیت آن است که با ورود به هزاره سوم میلادی(قرن21)فوتبال، مناسک وآیین جهانشمولی را خلق کرده وآداب ونمادهای شگفت انگیز تری را ایجاد کرده که به صورت یک مفهوم جمعی در حال گسترش است.شباهت های جالب توجهی وجود دارد که فلسفه فوتبال را به عنوان مهمترین "مناسک آیینی" عصر حاضر نمایان می کند.

براین اساس تعداد قابل توجهی از فلاسفه وعالمان علوم دینی به تشابهات غیر قابل انکاری اشاره می کنند که بر مبنای آن به راحتی می توان فلسفه فوتبال را در زمره پدیده های آیینی عصر جدید طبقه بندی کرد.فوتبال نیز مانند تمام سمبل های دینی وآیینی دارای قوانین ومقررات مشخصی است که عدول از آنها امکان پذیر نیست.

ضمن اینکه دایره گسترده ای از انسان ها را نیز دور هم جمع می کند ونیازهایی را مرتفع می سازد که فراتر از مقتضیات روزمره مردم است. به عبارتی روشن تر، فوتبال یکی از مظاهر دوران پایانی تجدد است که در هنگامه پسامدرن به رفیع ترین جایگاه اعتباری خود رسیده است. جایگاهی که بر بلندای آن می توان این گونه تحلیل کرد که اساسا فوتبال، نمی تواند نباشد.

یعنی با هیچ نیرویی نمی توان فوتبال را از جهان مدرن حذف کردو در زندگی روزمره مردم و حتی در روابط بین الملل، مقام و نقشی دارد که حاکمیت هاو حکومت ها نمی توانند در مورد آن اقدام به اتخاذ تصمیمات غیر معقول کنند. رد پای روشن چنین اجباری را ما ایرانی ها به خوبی درک کرده ایم، هرزمان که ساختارهای دولتی وحاکمیتی کشورمان، قصد ورود به مناسبات مدیریتی فوتبال را داشته اند، با پاسخ قاطع کاهنان اعظم معابد فوتبال(فیفا) مواجه شده و تیغه تیز تعلیق بر فراز این رشته پرطرفدار، خودنمایی کرده است.

با چنین واقعیات تکان دهنده ای است که معتقدیم، مبدا تازه ای از مناسبات جهانی فوتبال در مراسم قرعه کشی گشوده شده که ایرانیان نیز در آن نقش آفرین هستند.

در روز وروزگاری که حتی احساسات ناسیونالیستی(ملی گرایی)ملل گوناگون کمرنگ شده است، تیم های ملی فوتبال می توانند احساس "همگرایی ملی" را به جهانیان القا کنند، چرا که این رشته به آیینی پرطرفدار تبدیل شده که رویاهای بر باد رفته فرزندان آدم را تحقق می بخشد....

انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.