انیمیشن‌های ایرانی کمتر به نیازهای کودکان می‌پردازند
خبرگزاری تسنیم: نشست تحلیل و بررسی مجموعه انیمیشن مهارت‌های زندگی با حضور محمد لیوانی، فرخ یک‌دانه، علیرضا کاویان راد، سلما افکاری، شهرام حیدریان، پوریا سازگار، محراب ناصری، فرشاد رهبر و... در مرکز پویانمایی صبا برگزار شد.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، نشست تحلیل و بررسی مجموعه انیمیشن مهارت‌های زندگی، صبح امروز با حضور محمد لیوانی، مدیر گروه سه بعدی مرکز پویانمایی صبا، فرخ یک‌دانه، کارگردان مجموعه انیمیش‌های مهارت زندگی، علیرضا کاویان راد، سلما افکاری، متخصص حوزه نظارت کیفی، شهرام حیدریان جانشین مدیر تولی مجموعه، پوریا سازگار مشاور امور سه‌بعدی، محراب ناصری و فرشاد رهبر و کسرائی از کارگردانان مجموعه مهارت‌های زندگی در مرکز پویانمایی صبا برگزار شد.
فرخ یک‌دانه، کارگردان و مدیر ارشد مجموعه انیمیشنی مهارت‌های زندگی در خصوص آن گفت: سال 90 به رسم متداول که پیشنهاداتی به صبا برای تولید می‌دهیم عنوانی مطرح کردیم که شیوه زندگی ایرانی را می‌توان در آن منعکس کرد و قرار شد به طور متمرکز بر روی مهارت‌های زندگی کار کنیم. این مسئله به حجم انبوهی از اطلاعات تخصصی احتیاج داشت. با کارشناسان حوزه و دانشگاه مشورت کردیم و از تجربیات آنها بسیار استفاده کردیم. در پیش‌تولید این مجموعه به بحث‌های علمی نگاه جدی شده و به تایید مراجع علمی رسیده است. مخاطب هدف ما رنج سنی 7 تا 14 سال هستند. درس‌های تئوری به تنهایی برای ما کافی نبود و باید به طور شخصی کار می‌کردیم.
کارگردان مجموعه انیمیشن‌های زندگی ادامه داد: از بسیاری بازی‌ها برای انتقال مهارت‌های زندگی استفاده کردیم. سیناپس‌ها از دو، سه منظر بررسی می‌شد که یکی مربوط به استانداردهای فیلمنامه و دوم هم یکدست کردن روایت‌ها بود. در هر مرحله کار چک می‌شد. ایده اولیه این داستان و شخصیت‌ها از طرف خودم بود. ما خانواده‌ای را در نظر گرفتم که چندان دور از مباحث تربیتی نیستند. اختلاف سنی دختر و پسر را ابتدا و انتهای رنج مخاطبان خودمان در نظر گرفتیم.
این کارگردان افزود: برای این مجموعه انیمیشن تلاش کردیم از مجموع مهارت‌های سنتی پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها استفاده کنیم تا بتوانیم تجربیات آنها را به نسل کوچکتر منتقل کنیم. ما قصد نداشتیم که شخصیت‌ها را به صورت ثابت نگه داریم و به نظرم باید تغییر می‌کرد. بنابراین مجتمعی را در نظر گرفتیم که هر کدام از افراد در آن زندگی مستقلی دارند و بیشترشان بچه‌هایی هستند که همکلاسند. بسیاری از موارد به صورت زیرپوستی و پنهان توجه شده است. برای هر کدام از شخصیت‌ها پیشینه‌ای در نظر گرفتیم و اگر لازم بود، صفات متناقض‌نما به شخصیت‌ها اضافه می‌کردیم.
یک‌دانه توضیح داد: در ایران کمتر انیمیشن تولید می‌شود که مخاطبان هدف آن کودکان باشند. «مجموعه شب‌های شیرین» و «قصه‌های جورواجور» برای بچه‌هایی است که زیر مقطع سنی مدرسه هستند. یکی از مشخصات کار برای کودک سادگی است. در انیمیشن سه بعدی همه چیز قابل اجراست. تلاش کردیم در مبحث محتوایی و موضوعی همه مسائل را لحاظ کنیم. جست‌وجو کردیم چگونه کاراکترها را طراحی کنیم که جذاب باشد. برای هر کارکتر 4 طراحی داشتیم تا یک شخصیت پذیرفته شود. ما 130 نفر هستیم که بخش بسیاری از آنها نیمه‌حرفه‌ای هستند. امکان فرار از دیالوگ زیاد و حرکت بیشتر در این مجموعه انیمیشن کمتر وجود دارد و ما از قسمت 10 و 20 به بعد همه چیز را اصلاح کردیم.
وی در ادامه در خصوص چگونگی جای‌گذاری عناصر فانتزی و جذب مخاطب در این مجموعه انیمیشن تشریح کرد: وقتی بخواهیم کاری را با تفکر فانتزی بسازیم می‌توانستیم کارهای بیشتری انجام دهیم. این کار مقدمه و موخره‌ای دارد که باید به درستی گفته شود. به عنوان یک راهکار پیشنهادی در نظر گرفته شود. ذات نقاط کار فانتزی به گونهای است که باید مسائلی در آن گنجانده شود که با منطق هماهنگ نیست. یکی از مباحث اصلی مهارت‌های زندگی خودآگاهی است و اگر قرار بود مسائل فانتزی را در کار می‌گنجاندیم، بچه‌ها به این نمی‌رسیدند که باید مواظب خودشان باشند. سعی کردیم بار فانتزی را در رویاهای شخصیت‌ها بگنجانیم و از عنصر طنز هم در دیالوگ‌ها استفاده کردیم.
در ادامه محراب ناصری از کارگردانان مجموعه انیمیشن مهارت‌های زندگی عنوان کرد: ما با حجم زیادی از اطلاعات مواجه شدیم و به طور مرتب این اطلاعات و تعداد شخصیت‌های اصلی و فرعی افزایش پیدا می‌کرد. ما بیش از 20 کاراکتر داریم و برای طراحی خانه از مشورت کارشناسان معماری استفاده کردیم و پس از آن کار وارد فاز اجرایی شد. جمع کردن بچه‌ها احتیاج به مدیریت واحدی داشت و ما قبل از شروع کار یک کلاس آموزشی برای آنها برگزار کردیم. بعد از آن براساس مهارت‌هایی که بچه‌ها داشتند، امتیازبندی کردیم و افرادی را در کارمان داشتیم که سرآمد بودند و به بچه‌های دیگر کمک می‌کردند. تلاش کردیم ایرادات داستانی را برطرف کنیم و زوایای مختلف قصه را بررسی و یکسان‌سازی کنیم.
فرشاد رهبر، یکی از کارگردان این مجموعه انیمیشن گفت: از 20 الی 30 قسمت اول که آن را تولید کردیم، اکران داشتیم. وقتی درگیر کاری هستید، قضیه برایتان واضح است اما اگر از بیرون بیایند و ببینند، متوجه ایردات کار می‌شویم.
وی در خصوص گرافیک این انیمیشن توضیح داد: این مجموعه کار یکسال بعد وارد حوزه تولید می‌شود. و باید گرافیکی را تعریف کنیم که برای یک سال بعد حرفی برای گفتن داشته باشد. تست پیش‌تولید ما از زمانهای قبل شروع شده بود. ما تکنولوژی و گرافیک‌های بهتر را ترکیب کردیم و این می‌تواند در جذب مخاطبان هدفمان تاثیرگذار باشد و سعی کردیم رنگ‌ها به شخصیت‌ها بیاید و باعث جذب مخاطب شود.
علیرضا کاویان راد مدرس انیمیشن درباره شرکت حور بیان کرد: این شرکت از اولین مجموعه‌هایی است که در زمینه انیمیشن کار می‌کند. در این شرکت فضا و آرامشی برای هنرمندان ایجاد شده که فارغ از دغدغه‌های مالی به انجام کارشان بپردازند. سعی کردیم پروژه‌ای را شروع کنیم که از ندانستن بدیهیات سرچشمه می‌گیرد و بدی این ندانستن را به بچه‌ها نشان دهیم. الان دیگر بچه‌ها نصیحت‌پذیر نیستند و جمع بستن مسائل روزمره با رسانه‌ای مثل انیمیشن بسیار خوب است. یک کار دیده نمی‌شود مگر در حجم قابل توجهی تولید شود. بچه‌ها به دلیل تولید زیاد انیمیشن پلنگ صورتی یا تاموجری آنرا می‌‌شناسند و این در انیمیشن‌های ما کمتر به وقوع پیوسته است. البته نگهداری تیم در بلندمدت بسیار سخت است.
وی افزود: این کار با تیتراژ خوبی شروع می‌شود و موضوع هم بیان می‌شود اما به نظرم موضوع نباید به صراحت در تیتراژ گفته شود تا برای مخاطب ما جذاب باشد و قابلیت کنکاش داشته باشد. محاوره و کلام در این انیمیشن‌ها زیاد است و می‌توانست حرکت بیشتری در آن اتفاق بیفتد. نگاهی به بازی داشتن در این انیمیشن بسیار خوب است چون به نظرم دهه آینده دهه بازی است. فکر می‌کنم این انیمیشن کاراکترهای خوب و جذابی دارد. زمینه تصویر، کاراکترها و رنگ‌ها ارتباط خوبی با هم دارند.
کاویان راد در باره به کارگیری عنصر فانتزی و تخیل در انیمیشن کودک گفت: مباحث فانتزی بیشتر در ذهن بچه‌ها می‌ماند. اگر بخواهیم بچه‌ها را پای انیمیشن بنشانیم چاره‌ای نداریم جز اینکه 80 نکته را به صورت غیرمستقیم و تنها 20 نکته را به صورت غیرمستقیم بگوییم. بچه‌های امروز واقعا باهوشند و یکی از نقادان کارخودم پسرم است. باید بچه‌ها را به گونهای متقاعد کرد که کارهای انیمیشن را ببینند.
سلما افکاری کاشناس حوزه نظارت کیفی عنوان کرد: روی پس‌زمینه بیشتر کار شد تا پس‌زمینه از کاراکترها جدا شود. هر ماه 10 قسمت و 150 دقیقه کار تولید می‌شد و ایرادات فنی گرفته و یکدستی کار بیشتر شد. دوبلورها معتقد بودند که ریتم گفت‌وگو باید کندتر باشد اما به نظرم ریتم گفت‌وگو باید بیشتر از این میزانی باشد که در تصویر می‌بینید. در این کار از رنگ و لعاب و حرکت کمتر استفاده شده و به نظرم هر چه حرکت کمتر باشد، بچه‌ها بیشتر به دیالوگ توجه می‌کنند.
کسرایی درباره تولید انیمیشن صنعتی گفت: ما الگوهای تولید کلان و انبوه در دنیا زیاد داریم و همیشه دوست داشتیم بتوانیم در این حوزه تولید بیشتری داشته باشیم. در کشورهای کره و ژاپن کارهایی انجام می‌شود و ما بومی‌سازی این انیمیشن‌ها را با باید با توجه به مولفه‌های کشورمان انجام دهیم. تولید 250 برنامه کار سخت و دشواری است و امیدوارم کم‌کم به سمت تولید هزار برنامه دیگر برویم.
انتهای پیام/