چرا یلدا طولانی است با فرمول !

به گزارش گروه "رسانه‌های دیگر" خبرگزاری تسنیم، سعی کرده‌ایم در این مقام طنز اکثر روزنامه های کشور را جمع کنیم تا دستکم در اینترنت گردی روزانه، لبخندی روی لب تان بنشیند.

**جام جم : توصیه های ایمنی شب یلدا

الیوم روز آخر پاییز است و اخبار می گفت که قرار است جوجه ها را بشمارند. فلذا امروز نمی خواستم از منزل بیرون بیایم، اما چه کنم که این ستون نمی تواند خالی بماند، همچنین جیب نویسنده آن که نخواستیم نامش فاش شود. آن هم در یک همچین روز حساسی که به شب تاریخی یلدا گره می خورد و شایع کرده اند که: «صبح صادق ندمد تا شب یلدا نرود». حالا چه با هندوانه، چی بی هندوانه!...

امشب، از روزگار ایران باستان به شب یلدا معروف است. طولانی ترین شب سال که البته ما هر چه پارسال آن را اندازه گرفتیم، نفهمیدیم که چقدر بلند است، اما طوری که از این و آن شنیده ایم؛ ظاهرا به اندازه یک دقیقه شاید. و این یعنی که عمر آدم آن قدر عزیز است که اگر به اندازه یک دقیقه هم طول بکشد، باید از آن برای با هم بودن و دور هم بودن و قدر همدیگر دانستن، استفاده کرد.

با عنایت به موارد فوق الذکر است که در شب یلدا، خانواده ها دور هم و بخصوص دور بزرگ ترهای خانواده جمع می شوند و پای صحبت های هم می نشینند.

تفألی به دیوان حافظ و خوردن قاچی هندوانه و آجیل شب چله ای و انار دانه شده و آماده رفتن توی گلو، از جمله اقدامات تامینی و جانبی در این شب سرد یلداست.

نکات ایمنی: از آنجا که امروز و امشب، عموم ملت باستانی ایران، سخت سرگرم تهیه و تدارک لوازم جانبی شب یلدا می باشند و خیلی فرصت ندارند به چیزهای دیگر فکر کنند؛ از این رو ما طبق معمول بزرگواری کردیم و به چیزهایی فکر کردیم که بعضا شاید به عقل جن هم نرسد. این موارد را که تماما در جهت ارتقای سطح کیفی مراسم شب یلدا و سالم برگزار شدن آن تنظیم شده است، تحت عنوان نکات ایمنی شب یلدا تقدیم حضور می کنیم:

1 ـ دزدگیر شب یلدا: از آنجا که شب یلدا فقط برای شما بلند نیست و برخی دزدها هم به اندازه یک دقیقه فرصت بیشتری برای سرقت دارند؛ لذا اگر قصد خروج از منزل و جمع شدن دور همدیگر را دارید؛ حتما و حکما در و پنجره خود را محکم قفل و بند کنید. در غیر این صورت ممکن است که شما مشغول خوردن هندوانه باشید و دزدها مشغول خوردن اموال شما!... نگذارید خوردن یک هندوانه، خیلی برای شما آب بخورد.

2 ـ تعطیلی موبایل حواس پرت کن: خارج از شعار و خیلی جدی، بیا تا قدر یکدیگر بدانیم. نکند که دور هم باشید، اما دور از هم. فلذا بیایید برای یکی دو ساعت هم که شده، بساط پیامک زدن و چت کردن و استفاده از نرم افزارهای وی چت و تانگو و وایبر و... امثالهم را برچینید و فقط با همدیگر صحبت کنید. چهره به چهره، روبه رو(همان فیس تو فیس اجانب!)

3 ـ حفظ سنگینی میزبان: یک شعر خوبی دارد بسحق اطعمه که در آن به جای خربزه، از هندوانه هم می شود استفاده کرد.

وی می گوید: «چون از درون خربزه واقف نشد کسی / هر یک حکایتی به تصور چرا کنند؟». به همین دلیل، هرکس که مسئولیت خرید هندوانه سربسته شب یلدا را برعهده داشته است، قبل از گشایش هندوانه مذکور، خیلی از قدرت و تبحر خود در امر خرید هندوانه های قرمز و شیرین، داد سخن سر ندهد. یک دفعه می بینید هندوانه بریده شد و آبروی شما پریده شد!

4 ـ تفال درست و حسابی: بعضی ها ـ سوای برخی مجریان رادیو و تلویزیون ـ قبل از تفال زدن به دیوان حافظ، یک شعر مناسبی را انتخاب می کنند و لای صفحه اش یک چیزی می گذارند که موقع تفال زدن، همان را بیاورند و بخوانند. این کار الان دیگر کهنه شده است و اگر اطرافیان شما متوجه این عمل بشوند، ممکن است فال حافظ خیلی به آنها نچسبد و آن را جدی نگیرند. پس بیایید شب یلدا به خواجه شیراز رحم کنید!.... به حافظ اعتماد کنید و هر چه گفت، همان را بخوانید. ممیزی در همه جا لازم نیست. حتی اگر بزرگ خانواده قصد ارشاد داشته باشد.

**شرق : چرا «شب یلدا» درازترین شب سال است؟ (با ذکر فرمول)

سه کیلو انار از قرار هر کیلو 3000تومان = 9000تومان

پنج کیلو هندوانه از قرار هر کیلو 3000تومان = 15000تومان

سه کیلو پرتقال کیلویی 3500تومان و دوکیلو سیب کیلویی 2500تومان و یک کیلو کیوی 2600تومان و یک کیلو انگور 3000تومان و دوکیلو موز 6000تومان و نیم کیلو انجیر 8500تومان و دوکیلو آجیل صدهزارتومان و نیم کیلو میوه خشک 10هزارتومان و دوکیلو شیرینی 26هزارتومان را هم می گذاریم سر سفره. این از تجملات. اما شام چی داریم؟ شام را هم اگر با مرغ و برنج و روغن و یه ذره زعفران و سالاد و نوشابه و ماست و اینا (به هرحال یک شب ولخرجی عیبی ندارد دیگر) برای پنج نفر در نظر می گیریم 40هزارتومان. با یک دودوتا چهارتا متوجه می شویم برگزاری سوروسات جشن «شب یلدا» برای یک خانواده پنج نفره می شود 244هزارو600تومان.

حالا پایه حقوق ماهانه چقدر است؟ آفرین. 487هزارو125تومان. پس یک شبه نصف حقوق ماهانه خورده می شود.

از طرفی حداقل دستمزد طبق فرموده وزارت کار هر یک ساعت کار 2768تومان است. پس در «شب یلدا» هرکدام از اعضای خانواده چیزی که می خورند برابر است با 20ساعت کارکردن پدر خانواده و اگر پدر بنده خدا، بخواهد یک شب یلدا را آبرومند برگزار کند باید نزدیک 90 ساعت یعنی چهار شبانه روز یا دوهفته (13روز کار عادی روزی هفت ساعت) مثل پدر کار کند و دقیقا در همین لحظه است که پدر خانواده درازبه دراز می افتد و دقیقا به همین خاطر است که می گویند «شب یلدا» درازترین شب سال است چون پدران زیادی در این شب، دراز می شوند. حالا هم تا خودمان دراز نشده ایم بهتر است مطلب را کوتاه کنیم.

**کیهان : کار (گفت و شنود)

گفت: مگر دولت قول نداده بود که با گرانی و تورم مقابله کند؟

گفتم: هم دولت کنونی و هم دولت قبلی قول مبارزه با گرانی و تورم را داده بودند.

گفت: ولی هیچکدامشان این قول و قرارها را جدی نگرفتند.

گفتم: حاشیه سازان دولت قبلی در 2 سال آخر عمر دولت، بیشترین وقت و امکانات را صرف بحث درباره مکتب ایرانی و همایش های آنچنانی کردند و حاشیه سازان دولت کنونی هم بیشترین وقت و امکانات خود را صرف جابه جایی نیروها و جایگزینی هواداران حزبی خود کرده اند.

گفت: پس انتظارات مردم چه می شود؟!

گفتم: طرف می گفت؛ می دانید چرا بنده حافظ را بیشتر از سعدی دوست دارم؟ چون سعدی می گوید «برو کار می کن مگو چیست کار» ولی حافظ می فرماید «بنشین بر لب جوی و گذر عمر ببین».

**حمایت : تلفیق مدرنیته و سنت در فوتبال !

با نزدیک شدن به جام جهانی فوتبال و بالا رفتن تب فوتبال در دنیا، مسئولان ورزش ما در حال توزیع گسترده انواع پاشویه های سنتی و مدرن هستند که لااقل کمی تب بریز و بپاش های برخی آقایان را پائین بیاوردند. چون کار ما که حساب و کتاب ندارد. همین طوری قیمت مسکن در تهران 3 برابر سانفرانسیکو است، اگر قیمت بازیکنان هم با همین شیب ملایم بالا برود، می ترسیم چند وقت دیگر، فرانک ریبه ری و رونالدو و سایر دوستان هم سر از مس کرمان و فولاد خوزستان در بیاوردند!

هر چند ما گوشمان از این بگیر و ببند ها و تهدید به خصوصی سازی ورزش و قطع بودجه دولتی و ... پر است ولی این بار ظاهراً کفگیر به ته ماهیتابه خورده وگرنه بریز و بپاش در پای این دلاوران مستطیل سبز شوخی بردار نیست. از سوی دیگر به دلایل نا معلوم یا شاید هم پخش تبلیغات جذاب از سوی صدا و سیما، مردم دیگر تمایلی به حضور در ورزشگاه ها و تماشای بازی ها از نزدیک ندارند.

علی ای حال اگر ریا نباشد به منظور پویایی فوتبال در مملکت چند راهکار ارائه کنم:

الف) تغییر ظرفیت ورزشگاه ها: به نظر یکی از دلایل عدم استقبال از فوتبال در ورزشگاه ها، ظرفیت بالای ورزشگاه ها است. شما تصور بفرمائید اگر هواپیما هم 2000 تا صندلی داشته باشد، دیگر مسافرت هوایی لوث می شود. پیشنهاد می شود ظرفیت ورزشگاه ها کم شود، در عوض کیفیت تجهیزات را بالا ببریم. به کار گیری صندلی های مفروش، توزیع پتو، تعبیه وسایل گرمای زای پرتابل( قابل حمل) و ... نیز باعث استقبال تماشاگران می شود.

ب) استفاده از فن آوری: امروزه استفاده از  فن آوری از فروش هندوانه شب چله با وانت بار دیده می شود تا اعزام موجود زنده و غیر زنده به فضا. فلذا نصب میکروفن روی صندلی ها جهت برقراری ارتباط سازنده با بازیکنان کم کار و احیاناً احوال پرسی با اقوام سببی و نسبی داور، تجهیز ورزشگاه ها به اینترنت پر سرعت می تواند در جذب تماشاگر به ورزشگاه موثر باشد.

پ) دور هم بودن: ما ایرانی ها از هر بهانه ای برای دور هم بودن استفاده می کنیم. چطور برای سیزده بدر یا شب چله، آب دستمان باشد زمین می گذاریم و بساط دور هم نشینی را فراهم می کنیم. در این خصوص هم شرایطی فراهم شود تا فوتبال بهانه ای برای دور هم نشینی تلقی شود، وگرنه خرمایی که فوتبالیست های این دوره و زمانه می خوردند، قدیمی ها با هسته اش تیله بازی می کردند! موفق باشید...

انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.