اعزام‌ها به خارج متناسب با شأن قرآنیان نیست/ ماجرای اسکان قاریان در یک انباری
خبرگزاری تسنیم:قاری بین‌المللی گفت: مشکلات اعزام، از تهیه بلیط و ویزا گرفته تا بی‌مهری‌های مسئولان در سفارت‌ها و رایزنان فرهنگی باعث شده تا قاریان و حافظان کمتر متمایل به اعزام شوند؛ اگر برخوردی متناسب با شأن آنان انجام شود، تمایل‌ها بیشتر می‌شود.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، بحث اعزام قاریان به خارج از کشور به‌عنوان یکی از اصلی‌ترین دیپلماسی‌های استراتژیک در فضای قرآنی، همواره مورد توجه و تأکید مسئولان فرهنگی و قرآنی کشور بوده است. اعزام قاریان می‌تواند یکی از پراثرترین و کم‌حاشیه‌ترین فعالیت‌های تبلیغی و فرهنگی در حوزه خارج از کشور باشد که متأسفانه بعد از گذشت سالیانی که این امر در سطوح بالا و فاخری انجام می‌شد، چند سالی است با افول روبه‌رو شده و ایده و برنامه خاصی پشت آن نیست. مقوله اعزام قاریان، ازآن‌جا که یکی از مهم‌ترین ابزار‌های انتقال گفتمان انقلاب اسلامی و معارف تشیع به کشورهای دیگر محسوب می‌شود، باید از افولی که گریبان‌گیر آن شده، رهایی یابد و به نقطه مطلوب خود بازگردد. کارشناسان و اساتید مختلف این عرصه دلایل مختلفی را بر کاهش روند اعزام‌ها مؤثر می‌دانند که راه‌حل‌های مختلفی نیز بر حل این مشکلات پیشنهاد شده است.
سعید طوسی، استاد و قاری بین‌المللی قرآن کریم در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم، گفت: برخی کاهش اعزام قراء و حفاظ به کشورهای دیگر را ناشی از کمبود امکانات و مسائل مالی می‌دانند، در صورتی که بحث کمبود بودجه و اعتبارات بهانه‌ای بیش نیست. من به عنوان کسی که به بیش از 20 کشور سفر کرده‌ام و با شرایط کشورهای غیراسلامی هم آشنا هستم، می‌دانم که بودجه آخرین فرض موجود است. ریخت و پاش‌هایی که معمولا در کشورهای غیر از ایران توسط سفارت و یا ارگان‌ها تحت عنوان کار فرهنگی انجام می‌شود، نسبت به بخشی که برای کار قرآنی تخصیص داده می‌شود تقریباً هزار به یک است. متأسفانه از سفرای بزرگ تا کوچک‌ترین نیروهای سفارتخانه‌هایی که میزبان ما هستند، هیچکدام برای کار قرآنی اهمیتی قائل نمی‌شوند.
وی ادامه داد: نداشتن فهم از قرآن و معارف قرآنی خیلی مهم‌تر از عواملی همچون کمبود بودجه و امکانات است و کار را به جایی رسانده که برخی مسئولان می‌گویند: نیازی نیست قاریان قرآن اعزام شوند. حتی برخی داعیه‌کار قرآنی در کشور دارند و می‌گویند نیازی به اعزام قاری نیست. در صورتی که قرائت ایرانیان و تأثیر تلاوت‌شان بر همه آشکار است و تعداد بسیاری از شنیدن صوت قرائت ایرانیان مسلمان و یا شیعه شده‌اند. اعزام قاریان و حافظان قرآنی راه پرثمری برای تبلیغ معارف شیعه و آرمانهای انقلاب و صدور آن به کشورهای دیگر است. آن چه که من دیده‌‌ام و برایم ملموس است عدم توجه متولیان امر اعزام مانند وزارت امور خارجه، سازمان فرهنگ و ارتباطات، رایزنان فرهنگی و سفارت‌ها نسبت به این موضوع است.
طوسی با بیان اینکه در دهه 60 و اوایل دهه 70 اعزام به اروپا و کشورهای اروپایی زیاد بود، افزود: الان اصلاً یا اعزامی صورت نمی‌گیرد یا اعزامی هم باشد خود فرد اقدام کرده است. آنقدر تعداد اعزام‌ها محدود است که کسی متوجه تأثیرات و تغییرات آن نمی‌شود. حتی برای برخی کشورهای ضعیف اروپایی هم ویزا صادر نمی‌شود. ما یک بار برای اعزام به آلمان یک ماه در تلاش بودیم، عاقبت هم ویزا صادر نشد. امام راحل هم بر اعزام قاریان به عنوان مبلغان دین به کشورهای اسلامی و غیراسلامی می‌تواند تأکید داشتند. مدیریت را نمی‌توان به یک مجوعه نسبت داد، و نمی‌توان انگشت اتهام را به سوی یک سازمان گرفت، در صورتی که اشکال مدیریت در مجموعه‌های مختلف وجود دارد.
این استاد و قاری بین‌المللی قرآن کریم با اشاره به اینکه گروه‌های موسیقی به راحتی به کشورهای اروپایی و آمریکایی اعزام می‌شوند، توضیح داد: این اعزام‌ها با بهترین امکانات صورت می‌گیرد، اما وقتی قاریان اعزام می‌شوند حتی‌المقدور سعی رایزنان و سفارت‌ها بر این است که برای قاریان هتل نگیرند، اگر هم گرفتند هتل درجه سه و چهار می‌گیرند. من به 20 کشور سفر کرده‌ام، 19 مورد از این تعداد وضع به همین منوال بوده است: بدترین هتل‌ها، بدترین برخوردارها و بدترین امکانات برای قاریان وجود داشته است، از هر 100 نفر 99 نفر با این موارد دست و پنجه نرم کرده‌اند. اما گروه‌های موسیقی با بهترین برخوردها و امکانات می‌روند.
وی با اشاره به راهکارهای حل مشکلات فعلی گفت: مسئولیت‌های کلیدی که داعیه کار قرآنی و فرهنگی در کشور دارند، باید به فکر باشند. باید شخص وزیر امور خارجه، رئیس سازمان فرهنگ و ارتباطات، ریاست شورای عالی قرآن دست به دست هم دهند و مصوبه‌ای را به تصویب برسانند تا کار اعزام قراء و حفاظ به خارج از کشور سهولت یابد و پذیرایی متناسب با شأن آن‌ها اتفاق افتد. این مصوبه باید به همه دستگاه‌های مرتبط با امر اعزام ابلاغ شود تا آروزی همه قرآنیان بتواند یک روز در وجهی که شایسته است، محقق شود.
طوسی در ادامه سخنانش اظهار داشت: الان وضعیت به گونه‌ای است که وقتی از اعزام صحبتی می‌شود، اکثر اساتید بزرگ کشور از این موضوع منصرف می‌شوند. هرگاه به من می‌گویند من هم قبول نمی‌کنم، چون بارها مورد بی‌مهری قرار گرفته‌ایم. مشکلات اعزام، تهیه بلیط، ویزا، برخوردهای سرد و بیگانه مسئولان در سفارت‌های کشورها و رایزنان باعث شده است که اساتید و افراد از این مورد سرباز بزنند و نتیجه این می‌شود که قراء کم‌تجربه اعزام می‌شوند. از آنجا که این افراد هم به صورت تخصصی کار را بلد نیستند، کار لنگ می‌ماند. اگر برخوردی متناسب با شأن افراد انجام شود، قاریان و حافظان به این اعزام‌ها روی می‌آورند و مثل سال‌های گذشته انجام وظیفه می‌کنند.
قاری بین‌المللی کشور در پایان سخنانش تصریح کرد: ما چندین سال پیش به کشوری رفتیم که رایزن فرهنگی ما را به یک انباری برد که دو پتو داشت و گفت اینجا محل اسکان شما است. یک قاری پیشکسوت که همراه من بود گفت خودمان می‌رویم و هتل می‌گیریم. آن سفر هشت روزه به قدر هشت‌ماه بر من سخت گذشت، آیا این برخورد با مسئولان وزارت امور خارجه و دیگر رایزنان فرهنگی هم می‌شود؟ قطعاً با هیچ‌یک از آنان مانند قاریان رفتار نمی‌شود.
انتهای پیام/