آمریکایی‌ها سالانه ۴.۲ میلیارد ساعت پشت ترافیک می‌مانند/ ۹ هزار تومان هزینه ایجاد شهر هوشمند برای هر ایرانی
خبرگزاری تسنیم:مدیر شبکه جهانی شهرهای هوشمند گفت: آمریکایی‌ها با ۳۰۰ میلیون جمعیت سالانه ۴.۲ میلیارد ساعت در ترافیک می‌مانند ضمن اینکه وقت آنها تلف می‌شود، سوخت صرف شده در ترافیک‌هایشان به اندازه ۵۸ سوپرتانکر است.
به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، علی مستشاری در نشست «شهرهای هوشمند» که در ساختمان جامعه مهندسان مشاور ایران برگزار شد، اظهار داشت: در سال 1900 13 درصد مردم در شهرها و حدود 87 درصد دیگر در روستاها زندگی می‌کردند اما تا سال 2050، 80 درصد مردم در شهرها خواهند بود و نکته مهم این است که بیشتر این تمرکز در کشورهای در حال توسعه خواهد بود.
وی با بیان اینکه هر سال به اندازه 7 شهر نیویورک به جمعیت شهری دنیا اضافه می‌کنیم، ادامه داد: در حال حاضر یکی از بزرگترین شهرهای دنیا نیویورک است و هرسال به اندازه 7 برابر آن به جمعیت شهری دنیا اضافه می‌کنیم ضمن اینکه اکثر این اتفاق نیز در شهرهای بزرگ رخ می‌دهد.
مستشاری به بیان نکته‌ای که بر خلاف دیگر سیستم‌های مهندسی درباره شهر صادق است، اشاره کرد و گفت: "شهر" طراحی نمی‌شود بلکه خود را با جمعیت تطبیق می‌دهد و در این بین شهرهای کمی هستند که از صفر طراحی می‌شوند، به عنوان مثال تهران روزی برای 200 هزار نفر جمعیت طراحی شد اما در حال حاضر مجبور شده افراد بسیاری را در خود جای دهد و سرویس‌های شهری مجبور شدند خود را با افزایش جمعیت تطابق دهند.
وی با بیان اینکه همیشه مدیریت شهری در واکنش به تغییر تقاضاست و جلوتر از آن نیست ، تصریح کرد: به دلیل اینکه اکثریت شهرها طراحی نشده‌اند با معضلات اجتماعی بسیاری روبرو هستند و انتظارات شهروندان نیز بالاست اما با چند روش می‌توان این مسئله را جبران کرد که یکی از آنها تمرکز زدایی و جلوگیری از مهاجرت است.
* آمریکایی‌ها سالانه 4.2 میلیارد ساعت در ترافیک می‌مانند
مستشاری خاطرنشان کرد: آمریکایی‌ها با 300 میلیون جمعیت سالانه 4.2 میلیارد ساعت در ترافیک می‌مانند ضمن اینکه وقت آنها تلف می‌شود، مصرف سوخت نیز به دلیل ترافیک افزایش می‌یابد به گونهای که سوخت صرف شده در ترافیک‌هایشان به اندازه 58 سوپرتانکر است.
وی با بیان اینکه در کشوری مانند آمریکا 11 درصد انرژی در سیستم‌های انتقال انرژی هدر می‌رود، افزود: جمعیت اصلی نیویورک 8.3 میلیون نفر، بودجه دولتی این شهر آن 58 میلیارد دلار در سال است و 250 هزار نفر برای دولت شهری کار می‌کنند که این به معنای کارکردن هر یک نفر برای 35 نفر است که آمار بزرگی محسوب می‌شود.
مدیر شبکه جهانی شهرهای هوشمند خاطرنشان کرد: یکی از راه‌های حل این مسئله استفاده هوشمند‌تر از منابع شهری و انجام برنامه‌ریزی‌های هوشمند است اما اگر همه سنسورهای دنیا را در یک شهر بگذاریم ولی شهر همانطور آلوده باشد و توسعه پایدار صورت نگیرد، آن شهر هوشمند نیست بلکه خنگ است! شهر هوشمند، شهری است که با هر وسیله‌ای و با استفاده بهنیه از تکنولوژی بتواند یکسری خواص داشته باشد.
وی گفت: در سنجش معیار خوب بودن یک شهر چند بُعد وجود دارد، یکی از آنها "پایداری" است که خود از 3 بُعد پایداری اقتصادی، پایداری اجتماعی و پایداری زیست‌محیطی تشکیل می‌شود. بیشتر مردم وقتی از پایداری صحبت می‌کنند به پایداری زیست‌محیطی اشاره دارند اما پایداری اقتصادی نیز بسیار حائز اهمیت است چراکه شهرها باید بتوانند برای مردم به ویژه در شهرهای بزرگ شغل ایجاد کنند.
مستشاری در ادامه با بیان اینکه پایداری اجتماعی از اهمیت بسیاری برخوردار است، افزود: افراد در فرآیند حرکت به سمت شهرهای مدرن "اتمیزه" می‌شوند، در واقع وقتی آدم‌ها به هم متصل نیستند و پایه خانواده و جمع بودن از بین می‌رود افراد بسیار آسیب‌پذیر می‌شوند؛ این مسئله برای غرب مهم است چراکه با مشکلات اتمیزه شدن روبرو می‌شوند، برای ما نیز مهم است چرا که در حال حرکت به این سمت هستیم.
وی در ادامه اظهارات خود به «تاب‌آوری» اشاره کرد و گفت: تاب‌آوری توانایی یک شهر برای بازگشت به عملکرد بهینه پیش از وارد شدن یک شوک مانند جنگ است.
استاد دانشگاه استیونس نیویورک ادامه داد: مسئله دیگر این است که شهر بتواند نوآوری داشته باشد چراکه نوآوری شهری موضوعی بسیار حائز اهمیت است. در غرب آمریکا منطقه‌ای وجود دارد که همه شرکت‌های بزرگ تکنولوژی مانند فیس‌بوک و گوگل به دلیل ایجاد اکوسیستم نوآوری از حضور دو دانشگاه، در آن قرار دارند که آمادگی فرهنگی نقطه مذکور، آن را به یک منطقه خاص تبدیل کرد.
وی افزود: اما می‌توان همین مسئله را در تمام شهرهای دیگر نیز پی گرفت و آن را در مدیریت شهری به کار برد چرا که ممکن است مردم راه‌هایی پیدا کنند که به ذهن دولت شهری (شهرداری یا شورای شهر) نرسد بنابراین همکاری بین مردم و دولت شهری از طریق تاب‌آوری بسیار اساسی است تا بتوان امکان دوام توسعه پایدار را فراهم کرد.
* شهر هوشمند، ترکیبی از مشارکت مردمی و اطلاعات زیربنایی شهری
مستشاری با بیان اینکه چطور می‌توان شهر هوشمند را ایجاد کرد، گفت: شهر هوشمند از ترکیب مشارکت مردمی با داشتن اطلاعات بهتر شهری ایجاد می‌شود در واقع هر چه اطلاعات زیربنایی شهری بیشتر باشد و در عین حال از توانایی‌های مردم برای پیشبرد اهداف شهی استفاده کنیم به برنامه‌ریزی و زندگی هوشمندتری دست پیدا می‌کنیم.
وی تصریح کرد: نگاه پروژه تحقیقاتی بنده و جمعی از اساتید دانشگاهی دیگر به شهرهایی است که می‌خواهند به سمت هوشمند شدن حرکت کنند در حالی که میزان هوشمندی کنونی آنها با یکدیگر یکسان نیست. شهر «هوبوکن» در نیوجرسی (در نزدیکی نیویورک)، «فیلا دلفیا»، «کاری» در کلمبیا (که شبیه‌ترین وضعیت به ایران را دارد)، «ملبورن» در استرالیا و یکی دیگر از شهرهای آلمان شهرهای پایلوت برای پیاده‌سازی شهر هوشمند هستند و در هر یک از این شهرها یک دانشگاه با ما همکاری دارد.
مدیر شبکه جهانی شهرهای هوشمند، در ادامه به دلایل انتخاب شهری مانند هوبوکن اشاره کرد و گفت: حکومت شهری هوبوکن از افراد جوان تشکیل شده که بر این اساس می‌توان گفت آنها به استفاده از فناوری علاقه دارند و این مسئله به ما کمک می‌کند، همچنین این شهر به واسطه نزدیکی خود با نیویورک شبیه کلانشهرها رفتار می‌کند و دارای 50 هزار نفر جمعیت است ضمن اینکه میانگین سن افراد این شهر 31 سال است و می‌توان گفت نسبت به فناوری ذهن گشوده‌ای دارند.
وی ادامه داد: همچنین درآمد مردم این شهر بالاست به گونهای که هر خانوار در سال 12 هزار دلار در آمد دارد و این رقم دو برابر درآمد خانوار سایر شهرهاست بنابراین شهری متمول به شمار می‌آیند. دلیل اهمیت متمول بودن آنها برایمان این بود که 40 درصد جمعیتشان در آستانه فقر هستند، حال ببینید 60 درصد دیگر چه درآمد دیگری دارند!
* معنای مشارکت واقعی مردم در عمل
مستشاری اظهار داشت: زمانی که برای ایجاد شهر هوشمند در هوبوکن اقدام کردیم شهرداری آن اعلام کرد می‌خواهند بدانند برای هوشمند شدن به چه ابزارهایی نیاز است، ما در پاسخ به آنها گفتیم بهتر است اول بپرسیم شهروندان به چه چیزهایی احتیاج دارند چراکه مشارکت مردمی به توانمندی بیشتر ما کمک خواهد کرد.
وی ادامه داد: با 16 گروه از 16 منطقه مختلف این شهر نشست‌های برگزار کردیم و در هر دیدار ترکیب جمعییتی را به گونهای حفظ کردیم که از نظر ترکیب نژادی، زبانی، سنی مجموعه‌هایی را در بر داشته باشد که نمایانگر کل جمعیت باشند.
استاد دانشگاه استیونس نیویورک گفت: در تعاملات صورت گرفته با شهروندان 8 بعد شکل گرفت، نخستین نگاه از نظر شهروندان مسئله تردد‌های درون شهری و دومین مسئله انرژی بود؛ به دلیل اینکه خوادمان تولید کننده انرژی هستیم به صورت آگاهانه مصرف انرژی را انجام نمی‌‌دهیم این در حالی است که قیمت آن در کشورمان بسیار حقیرتر از قیمت انرژی در دیگر شهرهای دنیاست اما هزینه این بخش برای مردم هوبوکن بسیار حائز اهمیت بود.
وی افزود: مسئله دیگری که در تعامل با شهروندان شکل گرفت مسئله بهداشت عمومی مانند آلودگی هوا و دیگر آمادگی در برابر سوانح بود چراکه در حال حاضر با افزایش گرمایش جهانی سوانح طبیعی و غیرطبیعی برای آنها به کرات رخ می‌دهد بنابراین آمادگی شهری برایشان از اهمیت بالایی برخوردار بود.
مدیر شبکه جهانی شهرهای هوشمند در ادامه گفت: سرویس‌های شهری مانند جمع‌آوری زباله و در مرحله بعد پایداری اجتماعی مسائل دیگری بود که برای مردم هوبوکن حائز اهمیت بود؛ یکی از نکات قابل توجه در این تعاملات اهمیت به مسئله پایداری اجتماعی در گروه سنی 65 سال به بالا بود چرا که یکی از بزرگترین دستاوردهای آمریکا این است که افراد از 18 سالگی به بعد سراغ کار کردن می‌روند و زمانی که بازنشسته می‌شوند به عنوان یک سرباز به آنها نگاه می‌کنند و دیگر از پتانسیل آنها بهره‌ای نمی‌برند.
* از ایجاد سیستم اعلام زمان ورود اتوبوس به ایستگاه تا اعلام جای پارک برای خودرو در تحقق شهر هوشمند
وی تصریح کرد: نخستین توانمندی ایجاد شده در راستای تحقق شهر هوشمند مشخص کردن گزینه مناسب برای حرکت از یک نقطه به نقطه دیگر و در نظر گرفتن اینکه هزینه آن برای محیط زیست، سلامت فرد و جامعه چقدر است.
مستشاری افزود: برنامه‌های بلادرنگ در سیستم حمل و نقل شهری فراهم کردن شرایطی بود که یک شهروند بداند در حال حاضر اتوبوس کجاست و اگر تا فلان دقیقه می‌رسد، می‌تواند صبر کند یا خیر اما مسئله دیگر جای پارک بود؛ در این شهر افراد بسیار محافظه‌کارند و فاصله خودروها از یکدیگر اندازه خاصی است بنابراین مردم آن همواره به دنبال پارک هستند. در این راستا سیستمی ایجاد شد که به آنها اعلام کند در کدام نقطه شهر پارکینگ وجود دارد که این اقدام نیز بسیار کمک کننده بود.
وی گفت: توانایی صدور قبض‌های جریمه خودرو و پرداخت آنها به صورت آنلاین از دیگر اقدامات برای تحقق شهر هوشمند بود.
مدیر شبکه جهانی شهرهای هوشمند ادامه داد: مجهز کردن دوچرخه‌ها به جی‌پی‌اس و دست یافتن به اطلاعاتی مانند اینکه کدامیک از خیابان‌های شهر برای فعالیت‌های عمرانی و امور دیگر توسط شهرداری بسته شده یا اینکه مردم چگونه می‌توانند تصادفات شهری را به پلیس گزارش دهند از دیگر مواردی بود که در راستای اجرای شهر هوشمند به کار گرفته شد.
وی ادامه داد: از دیگر اقدامات صورت گرفته در سرویس‌های شهری ایجاد شرایطی بود که شهروندان بتوانند گزارش وجود دست‌اندازها را در سطح شهر گزارش کنند تا شهرداری آنها را مورد رسیدگی قرار دهد. ایجاد این سیستم امکانی به شهرداری داد که اعلام کند با توجه به محدود بودن بودجه‌شان نمی‌تواند همه دست‌اندازها را اصلاح کند بنابراین براساس اولویت‌بندی نسبت به اصلاح آنها اقدام کند.
* تغییر اصلاح الگوی مصرف انرژی با ایجاد انگیزه در شهروندان
مستشاری با بیان اینکه یکی از موضوعات در دست بررسی و تحقیق بسیاری از دانشجویان چگونگی ترک عادت غلط مصرف انرژی است، گفت: اطلاعات دادن به مردم یکی از نکاتی‌ست که از اهمیت بالایی برخوردار است. بنده به عنوان یک فرد اگر فکر کنم تغییر رفتارم تاثیری در کلیت مصرف انرژی جامعه ندارد، تغییر رفتار نخواهم داد.
وی افزود: امکانی که شهر هوشمند ایجاد می‌کند این است که تمام کسانی که در مصرف انرژی صرفه‌جویی می‌کنند نه تنها می‌بینند چند شهروند دیگر این کار را انجام داده‌اند بلکه تاثیرات انجام آن را هم مشاهده می‌کنند. در واقع کسانی که از طریق پلات‌فرم‌های اطلاعاتی به یکدیگر متصل می‌شوند متوجه می‌شوند صرفه‌جویی انجام شده آنها چه تاثیراتی داشته و همین امر برایشان انگیزه ایجاد می‌شود.
استاد دانشگاه استیونس نیویورک اظهار داشت: این اقدام را برای کاهش مصرف آب نیز انجام داده و به شهروندان هوبوکن روش‌های صرفه‌جویی را توضیح دادیم و اعلام کردیم در فلان هفته هفته باید چه وسایلی تهیه کنند این امر چقدر هزینه دارد و چه میزان صرفه‌جویی در برخواهد داشت.
وی با اشاره به اقدامات انجام شده در حوزه بهداشت کلی در راستای تحقق شهر هوشمند، اظهار داشت: یکی از اقدامات انجام شده در حوزه بهداشت کلی یا عمومی دست یافتن به اطلاعاتی درباره زمان در انتظار بودن نوبت اورژانس در یک بیمارستان یا اینکه کدام یک از آنها معطلی کمتری دارند و کیفیت کدامیک بهتر است، بود.
مستشاری ادامه داد: همچنین در راستای هدف فوق این شهر در حال نصب سنسرهایی به صورت تلویزیون‌های ال‌سی‌دی است که وقتی فرد مقابل آنها می‌ایستد قد و وزنش را مورد بررسی قرار می‌دهد؛ نکته مهمتر این است که فرد را کمی لاغرتر نشان می‌دهد تا بداند در صورت کاهش وزن چگونه خواهد بود.
وی افزود: در سرویس‌های دولتی نیز شرایطی فراهم شد که دولت به نوعی می‌تواند هر روز یک رفراندوم برگزار کند و مردم نظر دهند که فلان کار انجام شود یا خیر، همچنین اطلاعات شورای شهر در مورد اینکه چه تصمیماتی گرفته شده و مردم چگونه می‌توانند با شهردار و اعضای شورای شهر به صورت مستقیم در ارتباط باشند در همین راستا ایجاد شد.
مدیر شبکه جهانی شهرهای هوشمند خاطرنشان کرد: شهروندان به دو طریق می‌توانند با شهر هوشمند ارتباط برقرار کننند در واقع اطلاعات به صورت دو طرفه بین شهر و شهروندان برقرار می‌شود. این اطلاعات در سرور دانشگاه مورد نظرمان ذخیره می‌شود و سنسورها اطلاعاتی در باره کل شهر در خصوص میزان ترافیک، مصرف انرژی، آلودگی هوا و غیره به ما می‌دهد.
وی افزود: ما این اطلاعات را تحلیل و سه نوع داده دریافت می‌کنیم که یکی از آنها داده‌های شخصی و خانوار و دو داده دیگر در سطح شهر است، وقتی آنها را کنار هم می‌گذاریم این توانایی را پیدا می‌کنیم که به جای ارائه تئوری برای تعیین چگونگی رفتار انسان‌ها، توانایی مدیریت سیستم اجتماعی را اعمال کنیم.
استاد دانشگاه استیونس نیویورک اظهار داشت: شهر هوشمند نقش شهروند از یک مصرفه کننده صرف به فردی که در مدیریت شهری مشارکت می‌کند تغییر می‌دهد که در واقع می‌توان گفت این مهمترین ویژگی شهر هوشمند است.
وی ادامه داد: کسانی که از سیتسم‌های هوشمند استفاده می‌کنند برایشان امتیازهایی قائل می‌شویم که در نهایت در مدت تعیین شده می‌تونند از برخی مکانها مانند یک فروشگاه تخفیفاتی بگیرند.
* 9 هزار تومان هزینه ایجاد شهر هوشمند برای هر ایرانی در سال
مدیر شبکه جهانی شهرهای هوشمند در بخش دیگری از سخنان خود به هزینه اجرای این طرح اشاره کرد و گفت: ایجاد یک شهر هوشمند زیاد نیست؛ هزینه اجرای آن در شهری با جمعیت کمتر از 3 میلیون نفر حدود 8 دلار برای هر فرد، برای شهرهایی با 3 تا 10 میلیون نفر جمعیت 6 دلار برای هر فرد و برای شهرهای با جمعیت بیشتر 3 دلار برای هر فرد است.
وی ادامه داد برای ایجاد شهر هوشند در شهری مانند تهران این هزینه 9 هزار تومان برای هر فرد در طول سال خواهد بود اما اجرای آن در چنین شهری در واقع غیرممکن است چراکه تهران بسیار گسترده شده اما می‌توان برخی از مناطق آن را هوشمند کرد در عین حال ایجاد شهر هوشمد در شهرهای بسیار کوچک نیز امکانپذیر نیست زیرا ممکن است مردم آن به استفاده از چنین سیستم‌هایی عادت نداشته باشند.
انتهای پیام/