خاطرات سال‌های ۶۸ تا ۷۸ رفیق دوست در جلد دوم «برای تاریخ می‌گویم»
خبرگزاری تسنیم: سعید علامیان از مراحل پایانی جلسات مصاحبه با محسن رفیق دوست پایه‌گذار سپاه و مسئول تدارکات در زمان جنگ تحمیلی خبر داد و گفت: کار تدوین این اثر پس از اتمام مصاحبه‌ها آغاز می‌شود.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، سعید علامیان، نویسنده خاطرات محسن رفیق‌دوست با اشاره به اینکه در مراحل پایانی مصاحبه جلد دوم کتاب «برای تاریخ می‌گویم» به سر می‌بریم، عنوان کرد: سه، چهار جلسه دیگر مصاحبه‌ها به اتمام می‌رسد و کار تدوین پس از اتمام مصاحبه‌ها آغاز می‌شود.
وی تصریح کرد: کار انجام مصاحبه‌ها با محسن رفیق دوست برای تدوین جلد دوم کتاب از نیمه دوم خرداد ماه شروع شده است و تا به حال 21 جلسه مصاحبه انجام شده است.
علامیان با بیان اینکه کتاب «برای تاریخ می‌گویم» بر اساس توالی زمانی تدوین شده است، عنوان کرد: تدوین کتاب را به محض به پایان رسیدن آن آغاز می‌کنیم چرا که در برخی مصاحبه‌ها و جلسات مصاحبه ممکن است آقای رفیق دوست به تاریخ‌های قبل هم مراجعه کنند. البته کار پیاده سازی همزمان با اتمام هر مصاحبه انجام شده است.
وی با تاکید بر اینکه در جلد دوم کتاب خاطرات محسن رفیق دوست نیز روش جلد اول دنبال می‌شود، اظهار کرد: جلد دوم هم به صورت سوال و جواب تنظیم می‌شود. سوال‌ها ممکن است به پا نوشت‌های کتاب منتقل شود و برخی اطلاعات جنبی و تکمیلی در پا نوشت‌ها خواهد آمد.
خاطرات سال 68 تا 78 رفیق دوست در جلد دوم «برای تاریخ می‌گویم»
این پژوهشگر و محقق ادامه داد: جلد دوم خاطرات محسن رفیق دوست از سال 68 آغاز می‌شود و تا سال 78 که ماموریت ایشان در بنیاد مستضعفان امام خمینی (ره) به پایان می‌رسد ادامه دارد. آقای رفیق دوست را شخصیتی جامع الطراف دیده‌ام که از موضوعات مختلف اطلاعات گسترده ایی دارد و نمی‌شود کتاب خاطرات چنین شخصیتی به صورت من راوی و داستان گونه تنظیم شود چرا که در این صورت باید خاطرات ایشان به صورت پراکنده و ناقص عرضه شود.
سوال‌های کتاب «رفیق دوست» با استناد به مطبوعات مطرح شده است
علامیان با اشاره به اینکه تنظیم سوال و جواب را برای این کتاب به این دلیل انتخاب کرده که کمترین دخل و تصرف را داشته باشد، عنوان کرد: روش مصاحبه روش تاریخ شفاهی است، روش پرسش و پاسخ این مزیت را دارد که شما با ارائه خود سوال و در قالب سوال می‌توانید به خواننده اطلاعات بیشتری بدهید، سوال‌ها با استناد به مطبوعات مطرح شده است و حوادث و گزارش‌هایی است که در روزنامه‌های آن دوران آمده است.
نزدیکی به زمان انتشار از پیچیدگی‌های گردآوری جلد دوم «برای تاریخ می‌گویم» است
وی نزدیک بودن جلد دوم خاطرات رفیق دوست به تاریخ روز را از سختی‌های گردآوری این اثر دانست و خاطرنشان کرد: سختی که این کار و نگارش و چاپ خاطرات دهه دوم رفیق دوست دارد این است که به تاریخ روز خیلی نزدیک است و نزدیکی به زمان انتشار از پیچیدگی کار است و خیلی از افرادی که درباره‌شان صحبت می‌شود در قید حیات هستند و آن‌ها هم زاویه نگاه خود را دارند.
مورخان می‌توانند تاریخ انقلاب را از مجموع خاطرات شفاهی تدوین کنند
وی گفت: من در این مصاحبه به عنوان یک روزنامه نگار و مصاحبه گر سوالات را مطرح می‌کنم، نه به عنوان یک مورخ و اگر دیگران هم این مسیر را طی کنند و خاطرات را گردآوری کنند مورخان می‌توانند تاریخ انقلاب را از مجموع این خاطرات به دست بیاورند. رفیق دوست خاطرات دهه اول و دوم انقلاب اسلامی را بازگو کرده است و دیگران هم باید همین کار را کنند.
محسن رفیق‌دوست پایه‌گذار سپاه و مسئول تدارکات در زمان جنگ بود. بسیاری از فعالان در دفاع مقدس نقش او در پیش‌برد فعالیت‌های رزمندگان را بی‌بدیل می‌دانند. وی در دیباچه جلد نخست «برای تاریخ می‌گویم» می‌نویسد:
«سه سال پیش، فرمانده محترم کل سپاه، سردار سرلشکر پاسدار محمدعلی جعفری، یعنی همان عزیز جعفری خودمان، طی نامه‌ای که از سوی سردار فتح‌الله جعفری فرستاده بودند، از بنده خواستند که خاطرات و محفوظات خودم را از دوران دفاع مقدس بیان کنم. کار مصاحبه و تدوین خاطرات بر عهده برادری محترم و خبره، آقای سعید علامیان، بود. کتاب حاضر نتیجه 21 جلسه (48 ساعت) گفت‌وگوی حقیر با ایشان است.
متأسفانه، امروز، پس از گذشت 22 سال از پایان جنگ، که این‌جانب در آستانه هفتادسالگی‌ام، مرور انبوه خاطرات دفاع مقدس، که هر روز و هر ساعتش داستانی و حکایتی است، کار راحتی نیست، اما با استناد بر نوشته‌ها و مصاحبه‌هایی که در جراید و گفتارِ دیگر برادران آمده و آقای علامیان هم در طول مصاحبه‌شان بدان‌ها اشاره کرده‌اند، مبنا را بر این گذاشتم که آنچه می‌دانمْ بگویم و آنچه نمی‌دانمْ بگویم نمی‌دانم و آنچه می‌دانم و نباید بگویمْ بگویم نمی‌گویم. از خداوند خواستم مرا یاری دهد تا بتوانم مطالبی را بیان کنم که در تاریخ بماند؛ ما باید تاریخی را که تا قبل از انقلاب اسلامی، سال‌های سال، برای ما نوشتند خودمان بنویسیم و واقعیت‌ها را هم بنویسیم. بسیاری از بزرگان نیز، پس از انقلاب، چنین کردند تا نسل جوان امروز و نسل‌های آینده با حقیقتِ ماجرا‌ها آشنا شوند و ارزش کار نسل انقلاب را بهتر ارزیابی نمایند.»
انتهای پیام/
