باید جوابگوی خون شیعیان بی‌گناه باشیم/تکلیف، وحدت است نه بزرگداشت احساسات

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، کمتر روزی است که در رسانه‌ها خبری از کشتار خاموش شیعیان منتشر نشود؛ دیروز در بامیان و پاراچنار و امروز در سوریه و عراق و آفریقا و... . اینان تنها جرم‌شان شیعه بودن است و البته همه این کشتارها با پشتوانه تبلیغات وسیعی در رسانه‌های مختلف انجام می‌شود که می‌کوشند با تمرکز بر رفتارهای موهن اقلیتی شیعه نما، تشیع را بدعت‌گزار و خارج از دین اسلام معرفی کنند. برخی از این رفتارهای موهن نه در عرف مقبول و ممدوح است و نه سابقه‌ای در عصر معصومین(ع) و حتی زمان‌های بعد از آن داشته‌اند و جای تأسف بسیار است که گروهی از عالم‌نمایان نیز – حتی با سوء استفاده از نام مرجعیت شیعی - بی‌اعتنا به وضعیت اسف‌بار شیعیان در نقاط مختلف جهان از این رفتارها حمایت می‌کنند.

واقعیت تلخی است؛ گروهی بی‌گناه هزینه بی‌توجهی گروهی دیگر را می‌پردازند. البته جای هیچ شکی نیست که رسانه‌های صهیونیستی و غربی نیز با دامن زدن به اختلافات مذهبی، این نکات را برجسته‌تر می‌کنند. همانها که باشکوه‌ترین اجتماع مردمی جهان اسلام در اربعین حسینی را سانسور کردند، با انعکاس اخبار و تصاویر برخی از نمادهای انحرافی ظاهری مانند بدعت‌های عزاداری از جمله قمه‌زنی و تیغ‌زنی و احتمالا این روزها مسئله 9 ربیع، سعی دارند تا تصویری خشونت‌آمیز و واپس‌گرا از آموزه‌های شیعی نشان دهند و نقش مهمی برانگیختن اختلافات مذهبی دارند. اما این‌که معدودی از خود شیعیان، با نام خدمت و حراست از حریم دین، کیان تشیع را به خطر بیندازند و دستاویزی برای کشتار شیعیان در اقصی نقاط عالم فراهم آورند، جرمی سنگین و نابخشودنی است.

محمدحسین رجبی دوانی، چهره نام‌آشنای مسائل تاریخ اسلام و معاون پژوهش دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه امام حسین(ع) در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم در تشریح و تبیین اهمیت این مسئله گفت: برای ما به عنوان پیروان مکتب اهل بیت(ع)، دوری از تفرقه بین مسلمانان اصل است تا بهانه به دست دشمن ندهیم. در اینجا ممکن است حتی مسائلی که برای ما از ارزش فوق العاده برخوردار هستند، تحت الشعاع موضوع وحدت قرار بگیرند؛ زیرا در مواقع حساس و حیاتی باید اهم فی‌ الاهم را تشخیص داد و مسئله مهم‌تر را اساس عملکرد خود قرار داد. این تعلیم و دستور کاری است که موالی و ائمه(ع) و بزرگان دین برای ما ترسیم و بیان فرموده‌اند.

وی افزود: از هر آنچه که باعث شود مخالفان مکتب اهل بیت(ع) و مذهب حقه شیعه امامیه از آن برای آسیب زدن به اعتقادات ما و مخدوش کردن چهره پاک تشیع بهره برداری کنند، باید خودداری و پرهیز کرد. در همین ایام ربیع (9 ربیع) چند سالی است که مطلبی خرافی عنوان شده و فارغ از درست یا نادرست بودن سندیت تاریخی آن، مطلب مهم این است که مقام و شأن حضرت صدیقه کبری، فاطمه الزهرا(ص) به قدری عظیم است که ما نمی توانیم یک حادثه، مانند مرگ فردی را به عنوان عید آن وجود مقدس تلقی کنیم. به نظر من این به نوعی جسارت به حضرت زهرا (ص) و پایین آوردن شان آن بزرگوار است که مرگ فردی، ولو که ظالم در حق آن بزرگوار باشد، عید آن وجود مقدس تلقی شود.

رجبی دوانی تصریح کرد: اگرچه کسانی که در حق اهل بیت به ویژه در حق حضرت زهرا(ص) ظلم‌ها کردند و اگرچه بنابر مستندات تاریخی دست برخی از این‌ها در شهادت حضرت زهرا(ص) به عیان، دیده می‌شود و حتی ظلم بزرگی کردند که به هیچ وجه قابل اغماض نیست، اما باید دید که مصالح اسلام چه چیزی را ایجاب می‌کند. امروز دشمنان داخلی و خارجی جهان اسلام و تشیع، به‌ویژه جریان‌های تکفیری، از جاذبه عمیق و وسیعی که شیعه در عالم اسلام پیدا کرده و بسیاری از مسلمانان غیرشیعی با اشتیاق به مکتب اهل بیت(ع) روی آورده‌اند، به هراس افتاده‌اند و درصدد بهانه‌جویی و پیدا کردن مستمسک‌هایی برای مخدوش کردن چهره مقدس، پاک و منور تشیع برآمده‌اند تا جریان‌های گوناگون اهل تسنن را بر علیه او برانگیزند.

کار نسنجیده‌ای نکنیم که زبان‌ها به شیعه دراز شود

وی خاطرنشان کرد: این گونه موارد (9 ربیع و حواشی آن) بهانه‌هایی است، به دست افرادی که می‌خواهند شیعه را در دیدگاه سایر فرقه‌های مسلمان و حتی کسانی که به این مذهب تمایل پیدا کرده‌اند، مشوه و آلوده جلوه دهند. لذا، به طور کلی هر آن چیزی که باعث شود، دشمنان اسلام از آن بهره برداری کنند و به تفرقه میان مسلمانان دامن بزند و مخالف با اصل وحدت در میان مسلمانان باشد، از دیدگاه ائمه ما و بزرگان شیعه گناه و حرام تلقی می‌شود؛ به اضافه آنچه که باعث شود زبان‌ها به شیعه دراز شود و ارزش‌ها و اعتقادات و باورهای صحیح شیعه هم با این چنین کارهای نسنجیده‌ای زیر سوال برود و مورد حمله قرار بگیرد، این جریان هم گناه و حرام محسوب می‌شود، یعنی کارهایی که باعث شود بهانه‌هایی به دست مخالفان شیعه داده شود تا تشیع را بکوبند، که در اصل گناه است؛ لذا در سیره بزرگان ما چنین مسئله‌ای وجود نداشته است.

از امام خود پیشی نگیریم

چهره نام‌آشنای مسائل تاریخ اسلام تصریح کرد: ما اگر شیعه واقعی هستیم و به مصالح تشیع فکر می‌کنیم و این موضوع به عنوان دغدغه ما محسوب می‌شود، باید مطابق عملکرد بزرگان رفتار کنیم. وقتی امیرالمومنین علی(ع) که حق مطلق بودند؛ بنا بر مصالح اسلام از حق خود چشم‌پوشی می کنند و پشت سر غاصبان حق الهی خود به نماز می‌ایستند؛ زمانی که آنها در اداره امور درمانده می‌شوند و دست نیاز به سوی حضرت دراز می کنند، و علی(ع) از کمک خود به آنها دریغ نمی‌کند و... در چنین موقعیتی ما نمی‌توانیم از امام خود پیشی بگیریم و کاری را که آن بزرگوار نکرده‌اند، ما انجام دهیم. درست است که موقعیت‌های آن بزرگوار با موقعیت امروز ما متفاوت است، اما زمانی که حضرت علی (ع) به خلافت رسیدند و در راس جامعه اسلامی قرار گرفتند، جز برخی انتقادات که در خطبه شقشقیه و جاهای دیگر نسبت به عملکرد غاصبان خلافت دارد، از بیان برخی حقایق مربوط به خود که ممکن است باعث سوءاستفاده نابخردان و متعصبان شود، خودداری می‌کنند که مبادا وحدت جامعه اسلامی مخدوش شود؛ سایر بزرگواران ما هم به همین صورت بوده‌اند.

اصل عمل به تکلیف است، نه بزرگداشت احساسات خود

رجبی دوانی ادامه داد: لذا برای ما اصل، عمل به تکلیف است، نه بزرگداشت احساسات خود. اگر تکلیف ما ایجاب می کند، باید همان گونه که حضرت امام خمینی و امروز رهبر فرزانه انقلاب و دیگر مراجع فرموده‌اند، وقتی ما به حج عمره هم که می رویم، باید پشت سر امام جماعتِ وهابیِ سعودی» هم بایستیم و نماز بخوانیم و نماز ما اعاده هم نخواهد داشت؛ چون عمل و حرکت ما، باید بر مبنای اصل وحدت و جلوگیری از تفرقه در اسلام باشد. اتفاقا ما اگر این گونه مطابق شئون و دستورالعمل بزرگان دین عمل کنیم، چهره پاک، مظلوم و حقیقی شیعه را در معرض قضاوت اهل خرد قرار می‌دهیم که شیعه به خاطر مصالح اسلام حاضر است برخی از باورها و اعتقادات خود را نادیده بگیرد، در حالی که دشمنان و مخالفان شیعه به اندک بهانه‌ای و با جهل و شقاوت هر چه تمام‌تر، کمر به قتل، کشتار و حذف شیعیان بسته‌اند. همان گونه که در سوریه، یمن، عراق و برخی مناطق دیگر می‌بینیم.

وی در بخش دیگری از سخنان خود درباره رفتارها و جریان‌هایی مانند 9 ربیع که موجب مشوه شدن چهره شیعه و بهانه دادن به دست تکفیریون برای توجیه شیعه‌کشی و نیز خدشه‌دار شدن وحدت اسلامی می‌شود، عنوان کرد: ما نباید از ولایت جلو باشیم و یا از آن عقب بیفتیم. بزرگان دین ما گفته‌اند، در زیارت جامع کبیره هم موجود است و در اعتقادات ما و صلوات شعبانیه هم روایت شده که جلو افتادن از اهل بیت(ع) و ولایت، از دین به در شدن است و عقب افتادن از آن، نابود شدن است. باید پا به پای اهل بیت و ولایت حرکت کرد. در دوره غیبت هم وقتی امام معصوم به صورت ظاهر، در اختیار مردم نیست، باید از علمای بزرگ که نائبان  امام(ع) هستند، تبعیت کنیم تا به تکلیف خود عمل کرده باشیم، و هنگامی که یکی از این نائبان تشکیل حکومت داده و نظام ولایی ایجاد شود؛ تکلیف ما برای حفظ شئون و دستاوردهای آن نظام ولایی، مضاعف‌تر خواهد شد.

باید در پیشگاه الهی جوابگوی خون بی‌گناهان باشیم

استاد تاریخ اسلام اضافه کرد: علما و بزرگان ما به‌ویژه رهبر فرزانه انقلاب، مسائل جامعه اسلامی را بهتر از هر کس دیگری تشخیص می‌دهند و باید با پیروی از فرامین ایشان، بهانه به دست دشمنان شیعه و جریان‌های شقی تکفیری نداد تا شیعیان مظلوم را که در بسیاری از کشورها به عنوان اقلیت هستند، در هم بکوبند. برخی با استفاده از آزادی عمل موجود در کشور و در پناه وجود نظام شیعی و ولایی، با آزادی عمل، کارهای نامقبولی انجام داده‌اند، که باعث تحریک متعصبان کوردل شده و آنها تلافی این عملکرد را بر سر مظلومان شیعه، که در آن کشورها به عنوان اقلیت هستند، درمی‌آورند. در حقیقت ما باعث شده‌ایم گرفتاری‌ها و ظلم‌هایی به آن بندگان خوب خدا روا شود؛ ما در پدید آمدن آن مشکلات مسئول هستیم و در واقع باید در پیشگاه الهی جوابگو باشیم.

وی اضافه کرد: درست است که «اصل تولی و تبری» را در دین خود داریم، منتها باید با رعایت مصالح اسلامی و مصالح تشیع و نظام ولایت به این اصول عمل کنیم و لازمه برائت از دشمنان اهل بیت (ع) توهین به نمادهای دیگران نیست. اگر این گونه رفتار جزء تبری تلقی می‌شد، باید پیش از بنده و امثال ما در ایران، بزرگان و اولیاء دین (ائمه علیه السلام) و یا علمای بزرگ شیعی این گونه عمل می‌کردند. برای مثال اگر ما یک نمونه از جایز دانستن سب‌ و لعن علنی غاصبان خلافت در حکومت و سیره امیرالمومنین علیه السلام داشته باشیم، می‌توانیم مانند برخی به جای هفته وحدت، هفته برائت! بگیریم و آن را توجیه کنیم. اما وقتی در زمان خلافت آن وجود مقدس و 6 ماه خلافت امام مجتبی (ع) ما چنین مسائلی را نمی‌بینیم، لذا، حق نداریم بر خلاف تدبیر مقام ولایت کاری انجام دهیم که بهانه به دست دشمنان شیعه بدهیم تا آنها کینه و بغض خود را بر سر شیعیان مظلومی که بر آنان مسلط هستند، خالی کنند.

انتهای پیام/