شهر فروشی یعنی چوب حراج بر سرمایه ملی/ درآمدزایی از جیب مردم بحران ساز است
خبرگزاری تسنیم:عضو کمیسیون سلامت شورای شهر تهران گفت: شهر فروشی همان حراج زدن به سرمایه ملی شهر است، ارقام وحشتناک چند میلیون متر مربع تراکم که هر سال از ذخیره ملی شهرها فروخته می‌شود، به ناچار درآمدهای هنگفتی به جیب سرمایه‌داران سرازیر می‌کند.
به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، محمد حقانی در سی‌و هشتیمن جلسه علنی شورای اسلامی شهر تهران در نطقی خارج از دستور، با بیان اینکه نظام برنامهریزی، در روند توسعه کشورها جایگاهی رفیع و قابل توجه دارد، اظهار داشت: توسعه نیازمند پیش‌نیازهایی است که الزاماً باید فراهم شود تا مسیر توسعه سازمان یافته و هدایتمند و بی‌وقفه، به اهداف خویش برسد.
وی با بیان اینکه برنامهریزی از ضرورت‌ها و الزاماتی است که در هیچ شرایطی نمی‌توان از آن چشم پوشید، ادامه داد: توسعه همه جانبه در گرو نظام برنامهریزی همه جانبه است و برنامه‌های دراز مدت دلالت برعمق حرکت برای توسعه متوازن و وصول هوشمندانه به اهداف مورد نظر دارد.
عضو کمیسیون سلامت و محیط زیست شورای شهر تهران تصریح کرد: شهرداری‌ها با مجموعه تکالیف، وظایف و الزامات خود، عملاً یک دولت با ابعاد کوچک‌ترند و بنده بر این باورم که برنامهریزی در مدیریت شهری، از حساسیت و دقت بالاتری نسبت به برنامهریزی در دولت برخوردار است.
وی افزود: هر چند تحولات بعدی آن، مدیریت شهری را از تعقیب برنامه مدون خود بازداشت اما ضرورت برنامهریزی هیچ‌گاه از دستور کار مدیریت شهری حذف نشده و با حدیت این مطالبه اساسی دنبال می‌شد و ما امروز اگر در مقام نقد دلسوزانه در جایگاه شورای شهر ایستاده‌ایم به این خاطر است که به این امر مهم، اهتمام کافی به خرج داده شود و به صورت اقتضائی و موردی، مدیران سرنوشت شهر بزرگی همچون تهران را، تابع سلیقه‌های فردی خویش کنند.
حقانی گفت: خوشبختانه شهرداری تهران با ارائه برنامه پنج‌ساله اول هر چند با برنامه علمکردی خود فاصله دارد ولی نشان داد ذهنیت درستی از اهمیت نظام برنامهریزی در مدیریت شهری دارد.
وی افزود: شهرداری‌ها، به خصوص کلان‌شهر همچون تهران، نیازمند نظام درآمدی پایداری است تا با اتکا به آن بتوان اقدامات مؤثر و اثر بخشی را سامان داد. نفس پایداری در امر درآمدزایی، اجازه خواهد داد تا برای نسل‌های آتی، نظام تدبیر وبرنامه شهری، از جامعیت بیشتری برخوردار شود و با پیش‌بینی لازم در امر در آمدزایی مردم و شهروندان را امیدوار کرد.
عضو کمیسیون سلامت و محیط زیست شورای شهر تهران تصریح کرد: شهرداری تهران و مدیریت آن بزرگترین جغرافیایی جمعیتی را با 8 میلیون نفوس در شب و 11 میلیون در روز در اختیار دراد. این اعداد و ارقام بزرگ، ما را به سوی برنامهریزی هدفمند و نظام درآمدی هوشمند می‌خواند انجام هزینه‌های بجا و درست در پروژه‌های ضروری ،باید متکی و بر درآمدهای پایدار و هدفمند باشد.
وی ادامه داد: شهرداری‌ها در این زمینه و از این منظر با 2 مشکل اساسی روبرو هستند: 1.فقدان درآمد پایدار، 2.ضعف در برنامهریزی و پیش‌بینی واقعی در ابعاد هزینه‌ها که معمولا شهرداری‌ها را در میان سال با کسری بودجه مواجه ساخته و به ناچار با ارائه متمم، قصد پاسخگویی موردی و لحظه‌ای به مسائل پیش آمده را پیدا می‌کند.
حقانی اظهار داشت: شهرداری در موضوع نخست فهم درستی دارد اما مدیران شهرداری به دلیل اینکه تولید درآمد پایدار را کاری سخت وسنگین می‌دانند بر این باورند که زحمت بسیاری را تحمل کنند تا این سرفصل معضل را برای همیشه حل کنند بنابراین کاری نمی‌کنند، فکر می‌کنند عمر مدیریت آنان تکافوی این امر را نمی‌کنند و با این ترفند، کار را به عهده تعویق می‌اندازد.بنابراین از پرداختن به این مشکل امتناع کرده و به جای آن رو به سوی شهر فروشی می‌آورند.
وی ادامه داد: شهر فروشی در واقع همان چوب تاراج و حراج زدن به سرمایه ملی شهر است. ارقام وحشتناک چند میلیون متر مربع تراکم که هر سال از ذخیره ملی شهرها و زندگی مردم، فروخته می‌شود، به ناچار سرمایه‌ها و درآمدهای هنگفتی را به جیب سرمایه داران سرازیر می‌کند و عملا تعادل اقتصادی را در مسکن نیز بهم می‌زند.
رئیس کمیسیون سلامت شورای شهر تهران تصریح کرد: اعضای شورای شهر عارضه فروش تراکم در مقام تمثیل مشابه فروش بی‌رویه ذخایر نفت توسط دولت است، دولتمردان نیز بجای ارائه خدمات خوب به مردم و اخذ هزینه‌های آن، که البته امری مشکل و پرمسئولیتی است، خود را از شر آن رها ساخته و به یمن ذخائر فراوان نفت و منابع زیرزمینی، از منافع نسل‌های آتی به طور بی‌رویه ارتزاق می‌کند و درآمدهای سرشار نفتی را در تداوم امر مدیریت خویشس بکار می‌بندند.
وی افزود: دولت از محل مالیات یا ارائه خدمات باید به مردمش خدمت برساند و تنها باید اجازه داشته باشد که در حد ضرورت و کفاف از منابع زیرزمینی نفت آن هم در مسیر خلق سرمایه‌های بعدی و زیرساخت‌ها استفاده کند به همین دلیل شهرداری نیز باید روال انجام مدیریت هزینه‌های خود را روی انجام خدمات و وضع عوارض پرهزینه استوار کند نه عوارض بر تولید و استفاده اندک و به حد ضرور از فروش تراکم را حفظ در مسیر زیرساخت‌های شهری و یا نوسازی و بهبود فضای زندگی مردم تعریف کند.
حقانی تصریح کرد: از مصائب دیگری که اعضای شورای شهر با آن مواجه‌اند این است که به دلیل درآمدهای بی‌زحمت فروش تراکم برای شهرداری‌ها و پر زحمت برای شهروندان پروژه‌های غیرضرور یا بی‌اولویت به راحتی کلید زده می‌شود و عملاً با دست کردن در جیب مردم، شهر را دچار بحران و آسیب می‌کنند علاوه بر آن مدیران شهر بدلیل بی توجهی در نظام برنامهریزی و اولویت‌بندی پروژه‌ها و عدم حساسیت روی اندازه هزینه‌ها، به راحتی متوسل به ارائه متمم در بودجه می‌شوند.
وی ادامه داد: ارائه متمم در هر شرایط دلیل بارزی بر فقدان توان در تدوین و تنظیم برنامه است ضمن اینکه ارائه اصل متمم دلیل بر اشکال برنامه اولیه است اما ابعاد و اندازه‌های متمم هر چه بزرگ‌تر باشد، عمق فاجعه را بیشتر روشن می‌کند. ارائه متمم در کم‌تر از 5 الی 10 درصد کل بودجه اولیه تا حدی قابل قبول است، در حالی‌که وقتی رقم متمم از مرز 30% اصل بودجه تجاوز می‌کند، برنامهریزی ناموجه و ضعیف است.
وی در پایان گفت: بنده بنا به تجربه 14 دهه فعالیت در حوزه مدیریت شهری ،بر این باورم که تا این معضل اصلی راه به فرجام درست نبرد؛ نظام مدیریت و خدمات در شهرداری سامان نمی‌گیرد و تابع سلیقه مدیران تنها جابه‌جا می‌شود.
انتهای پیام/