ایران و کنفرانس ژنو ۲

به گزارش گروه "رسانه‌های دیگر" خبرگزاری تسنیم، کنفرانس ژنو 2 در مورد بحران سوریه در حالی تشکیل شد که شرکت کنندگان در آن به دو طیف موافق و مخالف پیرامون ترکیب حاضران در کنفرانس تقسیم شدند.

دبیرکل سازمان ملل ابتدا به طور رسمی از جمهوری اسلامی ایران برای شرکت در کنفرانس دعوت به عمل آورد، اما تحت تأثیر فشارهای آمریکا و جبهه عبری- عربی دعوت خود را پس گرفت. این امر نشان می دهد، بان کی مون قادر نیست تصمیم مستقلی برای بحرانهای مهم جهانی اتخاذ کند و فشارهای خارجی در باز پس گیری دعوت دبیر کل سازمان ملل این نهاد بین المللی بی تأثیر نیست. حضور کشورهایی که در شکل گیری و ادامه بحران ویرانگر سوریه نقش داشته اند، نشان می دهد که این کنفرانس ناتوان تر از آن است که بخواهد به بحران 34 ماهه سوریه پایان دهد. عربستان، قطر، اردن و ترکیه که بخشی از شرکت کنندگان در کنفرانس ژنو هستند، در حقیقت محور اصلی تشدید بحران سوریه به شمار می روند و این کشورها نمی توانند در مورد این بحران منصفانه داوری کنند. دولت سوریه که در این کنفرانس شرکت کرده، خواستار بحث کلی درباره تروریسم منطقه ای و بین المللی شده؛ زیرا در نهایت تروریستهای حاضر در سوریه امنیت منطقه و جهان را در آینده تهدید خواهند کرد.

ایران قصد داشت، بدون پذیرش هیچ گونه پیش شرطی در کنفرانس ژنو2 شرکت کند؛ زیرا طرح و پیشنهادهای سازنده ای برای برون رفت سوریه از بحران فعلی دارد. اعتقاد جمهوری اسلامی ایران این است که آینده سوریه را ملت این کشور رقم خواهد زد و هر تصمیمی خارج از این چارچوب اتخاذ شود، قابل قبول نیست. این طرح طی دو سال گذشته با شرکت گروه های مخالف ملی و غیرمسلح سوریه مورد بحث قرار گرفت و مخالفان دولت سوریه این طرح را قابل قبول و عملیاتی توصیف کردند. اما ایران خود را ملزم به اجرای هرگونه تصمیمی درباره سوریه نمی داند، زیرا به لحاظ قانونی ایران نمی تواند تصمیماتی را قبول کند که در شکل گیری آن نقش نداشته است.

در عین حال تحولات میدانی سوریه نشان می دهد، دولت سوریه اکنون ابتکارعمل میدانی را در دست گرفته؛ چون آثارشکست در میان گروه های تروریستی این کشور به طور کامل آشکار شده است. بی گمان در کنفرانس ژنو2 تفاوت دیدگاه ها میان کشورهای شرکت کننده افزایش خواهد یافت؛ زیرا هرگونه تصمیمی خارج از اراده ملت سوریه بی نتیجه خواهد بود. در عین حال انتظار نمی رود کنفرانس ژنو با توجه به وجود اختلاف شدید میان بازیگران داخلی، منطقه ای و فرا منطقه ای، خروجی قابل قبولی داشته باشد.

آنچه مسلم است کنفرانس ژنو2 بدون حضور ایران نمی تواند به بحران 34 ماهه سوریه پایان دهد و شکست این کنفرانس به مفهوم ادامه بحران و تشدید درگیری های داخلی خواهد بود. بنا بر این در جایی که سازمان ملل نتواند در مورد ترکیب کشورهای شرکت کننده در کنفرانس خارج از اراده آمریکا و جبهه عبری – عربی تصمیمی اتخاذ کند، به طور طبیعی نمی تواند راه حل قابل قبولی را برای بحران سوریه ارایه دهد.

انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.