تکرار ۳۵باره یک پیام: «شهروندان مطیعی نخواهیم شد»
خبرگزاری تسنیم: سید شهیدان اهل قلم می‌فرمود: «باید بتوانیم وقتی دهکده جهانی حاکم شد، به «کدخدا» بگوییم که ما شهروندان مطیعی برای تو نیستیم».
به گزارش خبرنگار خبرگزاری تسنیم، احمد بابایی شاعر مذهبی و انقلابی در آستانه سی و پنجمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی یادداشتی نوشت و برای انتشار به خبرگزاری تسنیم سپرد؛ متن کامل این یادداشت در ادامه می‌آید؛
شهروندان مطیعی نخواهیم شد
همواره در تمام خبرها نشانه صلابت و علامت عدم شکست لشگرها، اهتزاز پرچم آن لشکر بوده است. پرچم به دست کسی داده می‌شد که دلیر و متعهد بوده باشد. کسی که امانت‌داری‌اش مانع از بیم و هراس بوده و فتوتش او را از هر فریب برحذر می‌دارد. آنگونه که امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام در نهج‌البلاغه می‌فرماید: «از پرچم‌هایتان منحرف و جدا نشوید. آنها را فقط به دلاورانتان بسپارید. دلاوران شکیبا و فداکار که باران مشکلات و سختی‌ها آنها را از پای درنیاورد. بدانید اینان حافظ و مدافع پرچم‌های خود هستند. این دلاوران همواره با پرچم‌ها هستند. به چپ و راست و جلو و عقب نمی‌روند. موجب خواری آن نمی‌شوند. با عقب ماندن آن را تسلیم دشمن نمی‌کنند و آن اندازه هم جلو نمی‌افتند که پرچم تنها بماند.»
در چنین مکتب الهی است که امام معصوم (علیه‌السلام) در شأن آن شهید نامدار می‌فرماید: «رفع الله رایه العباس» و پاسخ دانش‌آموختگان این مکتب در مقابل سوال «اعلم کیست؟» چنین است که «نگویید اعلم کیست بلکه بپرسید «علم»، در دستِ کیست؟» فاتح مظلوم و مقتدر سی و پنج سال گذشته به حکم «خذوها بقوّه» پرچم امید و عظمت را به شانه حکمت و تدبیر می‌کشد.
پس از انقلاب در سی و پنج سال گذشته جهادی به وسعت همه زوایای معرفتی و رفتاری در جریان بوده است و پرچمداری جبهه حق در این معرکه نفس‌گیر بی‌شک به دوش «نمادِ جمهوریت» بوده است. نماد جمهوریت در سی و پنج سال گذشته، رهبری حکیم و مدبّری است که سایه امید و عظمت بر همه زوایای معرفتی و رفتاری انداخته و پرچم اقتدار برافروخته است. نکته دقیق و لطیف و بی‌مانند ساختار این نظام مقدس و هندسه انقلاب خمینی کبیر(ره) در همین نکته است که دفاع جانانه و غیرتمندانه از حیثیت ملی و جمهوریت به عهده رهبری این نظام و نگاهبانی از مرزهای حریم ولایت به عهده مردم نجیب و شهیدپرور است.
این رابطه که فارغ از قواعد قانونی و آیین‌نامه، در عمق عواطف و احساسات فطری و قلبی مردم رسوخ کرد، رابطه حاکم و محکوم نیست، رابطه حق و تکلیف است. امام و امت در این فرهنگ دینی، تا رفع فتنه از تمام عالم، به این جهاد مقدّس ادامه خواهد داد. دهه مبارکه فجر با آن «لیالٍ عشر» پر از خاطره، نقطه‌ای برای پایان یک دوره و آغاز دوره‌ای باشکوه‌تر بوده است و این جشن ملی، خود به تنهایی، کارآمدی یک پرچمِ در اهتزاز را ایفا می‌کند. گرامی‌داشت ایام شکوهمند انقلاب، زنده نگاه داشتن نام و یاد شهدا و امام شهدا است. نسل‌های بعدی در این فاصله اجباری تاریخ، حلقه‌های مستحکم آن رابطه‌ای هستند که در هندسه انقلاب و ساختار نظام، حیات این ملت را تضمین می‌کند. همانگونه که در کلام حکیم انقلاب به کرّات شنیده‌ایم، آینده از آن جوانان است و جوانان، وارثان تمام حیثیت‌های سرخ ملّی هستند و این بی‌جهت نیست.
وقتی علمِ مراقبت از جمهوریت به دست پرتوان ولی فقیه و پرچم حمایت از اسلامیت به دست ستبر ملت است، آن چه بی‌تعبیرش باید خواند خواب شکست این نهضت یا کابوس آمریکایی شدن این دیار است. به حقیقت در این جنگ‌های سی و پنج ساله (جهاد اصغر و جهاد اکبر)، رهبری و مردم با رابطه عاشقانه و عواطف فطری خود، آبرومندان به عهد خویش با «اسلامِ عزیز» عمل کرده‌اند و این پرچم برافراشته انقلاب، نشانه‌ای از دلیری و اعتقاد و امانت‌داری و بی‌باکی رهبری و مردم است. اعتماد عجیب این دو به یکدیگر، متحیرکننده است! هیچ سابقه‌ای در هیچ دوره تاریخ و جغرافیایی برای این رابطه عاشقانه نمی‌توان یافت. رهبری و مردم، به خوبی اثبات کرده‌اند، هیچ‌گاه روحیه جهادی و عزم انقلابی و درک حماسی خویش را در برابر تمسخر و اهانت و فتنه و تکبر و ظلم و جنایت و نفاق و... را از دست نمی‌دهند بلکه به لقاء حق و فتح قریب مشتاق‌تر می‌گردند.
این‌ها معجزه عمل به دین است. هرجا مردم به نصرت رهبر الهی خویش می‌پردازند، خداوند نصرتش را ارزانی آنها می‌کند و این وعده لایتغیر الهی است. رهبری و مردم تفاوت‌های جبهه و پشت جبهه را به خوبی درک نموده‌اند. آنها به خوبی می‌دانند در فرهنگ اسلام جبهه و معرکه با تمام رنج‌ها و سختی‌ها، برای اهل تقوا از پشت جبهه آسان‌تر است! زیرا جهاد اکبر اگرچه در همه جای جبهه، حاضر است، قطعاً در پشت جبهه‌ها، غوغا و هیاهوی بیشتری دارد و رهبری و مردم در سی و پنج سال گذشته به شفافیت تمام اثبات نموده است که جز با اهل ایمان و رهروان صراط مستقیم، با هیچ فرد و حزب و گروهی، عقد اخوت دائمی نبسته‌اند. آنجا که نیاز به وجود شدت و ظهور چهره‌های عبوس باشد، رهبری و مردم با تمام مهر و محبت و عطوفتی که دارند، اشداء علی الکفار خواهد شد... و این تفاوت‌های عمیق و اساسی، نهضت سرخ خمینی کبیر (ره) و حکمت علوی رهبری فرزانه با تمام مکاتب و جمعیت‌هاست.
تمام مردم در این نگاه هر کدام نماد عشق به مکتب و ولایت و نظام هستند و رهبری به تنهایی نماد عشق به تمام مردم است. این پیوند ناگسستنی رهبری و مردم جبهه کفر و نفاق و اردوی باطل را وادار به مقابله و نزاع می‌کند. استکبار و صهیونیسم در سی و پنج سال گذشته به کرّات اثبات کرده‌اند که دست از ضدیت با دشمنی با انقلاب اسلامی برنخواهند داشت. به تعبیر سید شهیدان اهل قلم شهید آوینی (ره) که در همان ایام جنگ می‌فرمود: «یک روز آنها می‌رسند سراغ ما...! باید بتوانیم وقتی دهکده جهانی حاکم شد، به «کدخدا» بگوییم که ما شهروندان مطیع برای تو نیستیم!».
انتهای پیام/