حوض‌دار هیرمند نیازمند توجه مسئولان است /حوض‌دار در غربت و تنهایی

به گزارش خبرگزاری تسنیم از زاهدان، محوطه حوض‌دار هم اکنون در پنج کیلومتری جنوب غرب شهر سوخته و بر دست راست مسافرانی قرار می‌گیرد که از زابل به زاهدان می‌روند و حوض‌دار واژه‌ای است که در میراث فرهنگی سیستان ریشه فرو برده است.

این محوطه دیر سال و تاریخ‌مند، فرازهایی از زندگی و بود و باش مردم سرزمین هیرمند فرمند را به دید آمدگان امروز و نیامدگان فردا قرار داده است.

در این محوطه بزرگ از تپه‌های شهر سوخته تا بناهای هم روزگار با اشکانیان و ساسانیان چشم نواز دلبستگان به میراث فرهنگی و علاقه‌مندان به گردشگری است.

بافت درهم تنیده و چیره موجود در پیوند با بود و باش‌های دوران اسلامی و از روزگار پیش‌تر از صفویان است که بر مبنای برخی گزارش‌ها تا قاجاران نیز زندگی درآن جاری بوده است.

آس بادهای زیبا و قامت برکشیده این منطقه، نجواگران پر گفت‌وگو از دشت‌های آراسته به زرین خوشه‌های جو و گندم است که سیستان را به گُدام گندم ایران و آسیا در منابع تاریخی باز شناسنده است.

قلعع رستم (یا قلعه بزرگ) و قلعه چه (قلعه کوچک) به همراه ده‌ها اثر دیگر برجای مانده در این دشت، زبان حال مهرازان و بنایان زبردستی است که در ساخت ایوان‌ها وآسمانه‌ها و سقف‌های بلند و با شکوه با به رخ کشیدن اقتدار و بزرگی و سلحشوری مردمان این منطقه، با طاق و طاقچه و رف و زیبندهای فراوان، پیوندهای هنری و زیبایی شناختی مردم این منطقه را نیز به دید رهگذران و بازدیدکنندگان قرار می‌دهد.

کتاب احیاالملوک در واکاوی نام این منطقه به بیان روایتی می‌پردازد که با فرار یزدگرد سوم ساسانی از مقابل سپاه اسلام و آمدنش به سیستان ارتباط دارد و در این جا که آب فراوان و رونق و آبادانی مناسبی بوده، یکی از نوادگان یزدگرد ماندگار می‌شود و به همین دلیل این منطقه به حوضِ دارا شهره می‌شود.

اما در گویش مردم سپس به حوض‌دار و در نهایت به حوض‌در کوتاه می‌شود.

حوض‌دار یکی از مناطق گردشگری سیستان است که با توجه به اجرای شبکه آب و برق فاقد راه دسترسی است و نیازمند رویکرد مدیریتی به زیرساخت‌های منطقه برای قرار گرفتن در چرخه صنعت گردشگری است که هم اکنون در غربت و تنهایی واگوی رازهای میراث فرهنگی و معنوی سرزمین هیرمند باد و آفتاب است.

علیرضا خسروی- معاون میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری سیستان و بلو چستان

انتهای پیام/