آشناترین ناشناخته

به گزارش خبرگزاری تسنیم، نه فقط روز 12 بهمن و نه فقط دهه فجر انقلاب اسلامی، بلکه تمام روزها و ماه‌ها و سال‌های انقلاب و نظام جمهوری اسلامی ایران باید به نام امام خمینی باشند. کاری که امام خمینی برای کشور و ملت ایران در بعد داخلی و برای ملت‌های مسلمان و ملت‌های تحت ستم در بعد خارجی انجام داد، در تاریخ قرن‌های اخیر بی‌سابقه است.

ما عادت داریم وقتی دهه فجر می‌شود از امام خمینی به خاطر اینکه انقلاب اسلامی ایران را رهبری کرد و نظام جمهوری اسلامی را در ایران بنیان نهاد تجلیل می‌کنیم. این، کار درستی است ولی کامل نیست. کاری که امام خمینی انجام داد بسیار فراتر و با عظمت‌تر از آنچه در ایران رخ داده است بود. برنامه همه جانبه قدرت‌های سلطه‌گر در نیمه قرن حاضر، منزوی کردن کامل اسلام در کل کشورهای اسلامی و در سطح جهان بود. آمریکا و شوروی در آن زمان هر چند دو قطب متضاد از نظر منافع خود بودند ولی هر دو برای حفاظت از منافع خود با اسلام واقعی مشکل داشتند. آمریکا دو قطب سرمایه‌داری به خاطر مخالفت اسلام با استثمار مردم که جان مایه این قطب غربی بود با این دین الهی مشکل داشتند و شوروی نیز به خاطر همین ویژگی و نگاه ماتریالیستی به جهان نمی‌توانست با هیچ دینی به ویژه اسلام کنار بیاید. به همین دلیل، این دو قطب همچون دو لبه یک قیچی به اسلام هجوم می‌آوردند و درصدد نابودی آن بودند.

در آن مقطع، هیچ دولت و هیچ قدرت مادی یا معنوی در سطح جهان برای دفاع از اسلام وجود نداشت. حاکمان کشورهای اسلامی، یا مهره‌های بلوک غرب بودند یا دست نشانده بلوک شرق. ملت‌ها نیز در عین حال که تحت ستم بودند در برابر تهاجمی که به دینشان می‌شد پناهگاهی نداشتند. علمای اسلام و مراکز دینی نیز خود در انزوا و غربت و مظلومیت قرار داشتند. هنر، علم، صنعت و هر ابزار دیگری که دردست قدرت‌های استعماری و سلطه‌گر بود، یکجا و هماهنگ علیه دین به ویژه اسلام بکار گرفته می‌شدند تا چیزی از محتوای اسلام باقی نماند. هدف این بود که این مانع بزرگ از سر راه قدرت‌های سلطه گر برداشته شود تا آنها بتوانند راحت‌تر به استثمار و مسخ انسان‌ها بپردازند. اسلام در این شرایط در اوج غربت قرار داشت.

درست در چنین وضعیتی بود که امام خمینی قیام کرد. پیدا بود که این قیام برای خارج ساختن اسلام از غربت و جاری ساختن آن در حیات ملت‌ها بود. او از ایران شروع کرد زیرا تلاش‌های دشمنان اسلام در ایران بیشتر بود و ملت ایران نیز برای دفاع از اسلام آماده‌تر بودند. اما هدف امام فقط نجات ایران نبود، بلکه می‌خواست امواج برخاسته از بیداری اسلامی با عبور از مرزهای ایران معادلات قدرت‌های سلطه گر را برهم بزند و اسلام در سرتاسر جهان اسلام و حتی جهان تجدید حیات کند. هدف بالاتر این بود که ندای آزادیخواهی ملت‌های مسلمان به گوش سایر ملت‌ها نیز برسد و سنگرهای استثمار و استعمار یکی پس از دیگری توسط ملت‌های بپاخاسته فتح شوند و جهان از یوغ دیکتاتورها آزاد و به راهی نو رهسپار شود که آزادی حرف اول را در آن بزند.

امام خمینی در گام اول موفق شد و ایران را از چنگ استعمار و استبداد رهاند و به استقلال رساند و نظام مردمی جمهوری اسلامی را در آن تأسیس کرد. در گام دوم هم توفیق نصیب امام شد و آرمان‌های وی به سراسر جهان راه یافت و ملت‌ها با این واقعیت آشنا شدند که بدون تکیه برابر قدرت‌های شرقی یا غربی می‌توانند به استقلال برسند و ابرقدرت واقعی خود ملت‌ها هستند.گام سوم را خود ملت‌ها می‌بایست بردارند که بسیاری از آنها برداشتند و به نتایج خوبی نیز رسیدند. در این مرحله بلوک شرق از هم پاشید و بلوک غرب بشدت برای مقابله با امواج خروشان انقلاب‌های مردمی به تکاپو افتاد، امری که بسیار طبیعی است و از همین مسیر جنگ میان حق و باطل است که راه استقلال و آزادی ملت‌ها هموار می‌شود.

آنچه امام خمینی انجام داد، موجب شد ایران به پایگاه جهانی انقلاب تبدیل شود، انقلابی که نیروی محرکه خود را از مردم می‌گیرد و از نظر محتوا به ایمان به خدا متکی است. هر چند لزومی ندارد تمام انقلاب‌های جهان درست همان شکل و محتوا را داشته باشند که انقلاب مردم ایران داشت و دارد، اما برای آنکه ملت‌ها به الگو گرفتن از انقلاب مردم ایران ادامه دهند، ما باید ویژگی‌های پایگاه جهانی انقلاب را حفظ کنیم. این ویژگی‌ها عبارتند از معرفی صحیح رهبر انقلاب، پای‌بندی به آرمان‌های او، حراست از محتوای انقلاب و نظام برآمده از آن و حفظ و تحکیم وحدت ملی.

هنر امام خمینی این بود که افکار و گرایش‌های مختلف مردم ایران را در یک جهت قرار داد و از حداکثر ظرفیت‌ها بهره‌برداری کرد. ایران، کشور اقوام مختلف و افکار گوناگون است. این وضعیت در سال های56 و 57 که سال‌های اوج انقلاب بود، بشدت دامن زده می‌شد تا راه انقلاب سد شود و مردم به هدف خود نرسند. امام خمینی با رهبری فراگیر و بی‌نظیر خود توانست این تلاش‌ها را ناکام نماید و انقلاب را به پیروزی برساند. وجود امام علاوه بر به پیروزی رساندن انقلاب، ضامن بقاء آن هم بود. رمز موفقیت امام این بود که بر قلب‌ها حکومت می‌کرد و مردم چون امام را فردی که برای خدا کار می‌کند، کردارش با گفتارش منطبق است و خود را برای خدمت به مردم وقف کرده است یافته بودند، از صمیم قلب به او عشق می‌ورزیدند. همین رابطه دو طرفه، انقلاب و نظام را در برابر تمام تهاجمات و تخاصمات و حمله‌های سیاسی و تبلیغاتی و حتی نظامی حفظ کرد و به پیش برد.

امروز نیز برای تداوم انقلاب، تقویت نظام جمهوری اسلامی و تحقق عملی آرمان‌های امام خمینی در سراسر جهان، به ادامه راهی که امام به ما نشان داد نیازمندیم. علاوه بر این، باید امام خمینی را آنطور که بود به نسل حاضر و نسل‌های آینده معرفی کنیم. واقعیت تلخی که باید به آن اعتراف کنیم اینست که هنوز نتوانسته‌ایم رهبر انقلاب و بنیان‌گذار نظام جمهوری اسلامی را به درستی معرفی نمائیم. راستی بعد از گذشت 35 سال از پیروزی انقلاب اسلام
ی چند فیلم قابل قبول برای شناساندن امام خمینی ساخته‌ایم؟ کدام اقدام فرهنگی جامع الاطراف برای تشریح آرمان‌های امام را در کارنامه خود داریم؟ و فراتر از کارهای معمول که از باب اسقاط تکلیف انجام می‌دهیم چه کاری کرده ایم؟ این واقعیت‌های تلخ نشان می‌دهند که امام خمینی هر چند برای ما آشناترین است اما در میان ما هنوز ناشناخته است.

منبع:روزنامه جمهوری اسلامی

انتهای پیام/

خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.