آرزویم تاسیس آموزشگاهی هنری برای معلولان است/ ۲۳۰ اجرای گروه بچه‌های باران
خبرگزاری تسنیم: یک کارگردان تئاتر معلولان گفت: یکی از بزرگترین آرزوهایم تاسیس آموزشگاهی هنری برای معلولان است و خوشبختانه مجوزهای لازم را نیز اخذ کرده‌ام.
حمید کیانیان در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم در مشهد مقدس، اظهار کرد: سابقه کار با زندانیان و بزه‌کاران برای من تجربه نوعی تئاتر درمانی بود که سبب شد شاهد تغییراتی در رفتار زندانیان باشیم.
کیانیان با بیان این که در طول سال‌های فعالیت خود در جشنواره‌های مذهبی شرکت داشته تصریح کرد: 6 سال است که در حوزه معلولان به تئاتر درمانی می‌پردازم که نتایج بسیار خوبی داشته است.
وی با تأکید بر این که معلولان دارای ذهن‌هایی توانا و بسیار باهوش هستند عنوان کرد: تمام این تحولاتی که امروز در معلولان بازیگر به عنوان کارگردان تئاتر شاهد آن هستم معجزه تئاتر است، تئاتر زندگی بدون بازخورد است و قرار نیست اگر عملی انجام می‌دهیم بازخورد آن به ما برگردد.
کیانیان با تأکید بر این که تئاتر تنها هنری است که در آن هنرمند و مخاطب یک جا و در مقابل هم حضور دارند خاطرنشان کرد: برای کار در تئاتر نیازمند اعتماد به نفس بالایی هستیم که در نهایت سبب تحولات بسیاری در درون انسان می‌شود.
اجرای نمایش گروه هنری بچه‌های باران در 14 شهر کشور
وی اظهار کرد: وقتی یک معلول بر ضد نقش خود بازی می‌کند خود به خود دچار تحول می‌شود و این عامل در نهایت شخصیت او را متحول و او را به شخصیتی جدید تبدیل می‌کند که این فرایندی سازنده است.
کیانیان از اجرای نمایش معلولان گروه هنری بچه‌های باران در 14 شهر مختلف در سراسر کشور خبر داد و افزود: هیچ جای دنیا در کشورهای توسعه یافته معلولان را در آسایشگاه نگهداری نمی‌کنند زیرا به شخصیت آنها آسیب می‌رساند و شعار ما برگرداندن نگاه مردم از ترحم به احترام و تغییر باور من نمی‌توانم است.
وی با اشاره به محدودیت‌های کلی برای اجرای نمایش تصریح کرد: در سال تنها دو ماه حق اجرای تئاتر داریم و 10 ماه از سال به دلیل ایام تعطیلی که مخاطبان عمدتاً چندان استقبالی ندارند از فعالیت در این زمینه باز می‌مانیم.
این کارگردان تئاتر معلولان عنوان کرد: تئاتر مهجور است و متأسفانه هنرمندان آن اجازه ندارند در هر زمان که برای کار خود آماده هستند کار خود را ارائه دهند و در این زمینه محدودیت‌هایی وجود دارد.
کیانیان بیان کرد: در تئاتر معلولان بازیگر باید نقش خود را بازی کند و او در هر صورت یک معلول است و انتظاری که از یک بازیگر معمولی تئاتر داریم را نمی‌توانیم از یک بازیگر معلول داشته باشیم پس طبیعی است که تئاتر معلولان با مشکلات بسیاری برای هنرمندان آن روبرو است.
وی با تأکید بر این که بسیاری از تماشاچیان ما پس از اتمام نمایش متعجب و شگفت‌زده می‌شوند تصریح کرد: به عنوان کارگردان تئاتر معلولان با هنرمندان روی صحنه مشکلی ندارم و شاید بتوان گفت مشکل اصلی ما فقدان حمایت‌های کافی از این تئاتر است.
230 اجرای گروه هنری بچه‌های باران
کیانیان با تأکید بر این که تا وقتی که در جامعه نباشی مشکلاتت را نمی‌دانند گفت: باید فرهنگ سازی کنیم تا معلولان از ابراز معلولیت خود احساس شرمندگی نکنند و من همیشه به بچه‌های گروه می‌گویم شما سپر بلا هستید و اعمال شما ثوابی است که به فرهنگ‌سازی می‌انجامد.
وی عنوان کرد: خوشبختانه توانسته‌ایم پس از 230 اجرا در 14 شهر مختلف در عین حال دستمزدهای خوبی به بازیگران خود بدهیم و بازگشت سرمایه‌ای که در این عرصه صورت گرفته خود نشان‌دهنده استقبال عمومی از این نوع تئاتر است.
کیانیان بچه‌های باران را نخستین گروه معلولان جسمی و حرکتی در کشور دانست و افزود: در مجموع 12 بازیگر و تیمی متشکل از 35 نفر داریم که بیشتر آنها خانم‌ها هستند و فعالیت خود را با این گروه ادامه می‌دهیم.
وی خاطرنشان کرد: اتفاقی که برای معلولان می‌افتد این است که پدر و مادر آنها خود را مقصر می‌دانند و این حس آنها سبب محبت بیش از اندازه به آنها می‌شود و گاه پیش می‌آید که آنها بچه‌هایی پرتوقع بار می‌آیند.
کارگردان مشهدی تئاتر با بیان این که در زمینه نمایشنامه نویسی با کمبود اثر مواجه هستیم عنوان کرد: در نمایشی با عنوان من نمی‌توانم در تلاشیم تا این باور را تغیسر داده و تأثیرات موثر و مثبت آن را در آینده شاهد باشیم.
کیانیان شروع کار خود را در هفت سال پیش پس از ملاقاتی با معلولان عنوان کرد و افزود: در آن زمان ظرفیت‌های بسیاری را در آنها دیدم و پس از این که کار را با آنها شروع کردم شاهد تغییراتی بودم که در شخصیت این معلولان ایجاد شد.
وی تأکید کرد: ما تئاتر را در زندگی اجرا می‌کنیم به این معنی که هم روی صحنه و هم در زندگی بازیگرانمان و همین عامل سبب شده است تا هنرمندان ما در عرصه‌های مختلف هنری موفق باشند.
دو آرزوی بزرگ کیانیان
کیانیان گفت: دو آرزو دارم که امیدوارم و در تلاشم تا پیش از مرگ خود به آنها دست یابم، ابتدا تأسیس یک آموزشگاه هنری برای معلولان که خوشبختانه مجوزش را گرفته‌ام و متأسفانه پول کافی برای احداث آن ندارم در حالی که بسیاری از هنرمندان مشهدی حاضر هستند به صورت داوطلبانه در این موسسه فعالیت کنند و دومین آرزویم این است که آسایشگاهی تربیتی و آموزشی برای معلولان درست کنم که در آنها پس از آموزش‌های کاربردی پیگیر اشتغال آنها در جامعه باشم و بعد آنها را از موسسه ترخیص کنم و آنجا مانند یک دانشگاه برای معلولان باشد.
وی با بیان این که همیشه امیدوار است و هیچ چیز نمی‌تواند مانع این امیدواری شود تصریح کرد: برنامه‌ای داریم که تا شهریور سال آینده برای 400 معلول حدود 700 فرصت شغلی ایجاد کنیم.
این کارگردان تئاتر مشهدی خاطرنشان کرد: نخستین همایش تئاتر درمانی را دو سال پیش برگزار کردیم و گلایه‌ای که از بهزیستی دارم این است که از سمت آنها هیچکس در همایش حضور پیدا نکرد.
کیانیان با تأکید بر اهمیت توجه برای ایجاد رفاه برای معلولین گفت: متأسفانه معلولان ما بیمه نمی‌شوند و حتی کرایه‌های مربوط به حمل و نقل آنها نیمه بها نیست.
وی با بیان این که بزرگترین مشکل معلولان ما معلولیتشان نیست و تنها نگاه مردم به آنهاست اظهار کرد: خوشبختانه کسانی هستند که تلاش کوچک بچه‌های ما را می‌بینند و آن را به گوش مخاطبانمان می‌رسانند و قرار نیست ما برای معلولان کار کنیم بلکه باید با معلولان برای جامعه کار کنیم زیرا آنها آنقدر قدرتمند هستند که بتوانند کارهای خود را انجام دهند.
گفت‌وگو از سید نوید موسوی
انتهای پیام/ آ