نائیجی: فکر می‌کنم روحانی برای سینمای ایران هنوز یک شخصیت کشف نشده است
خبرگزاری تسنیم: نائیجی، کارگردان جوان فیلم «حق سکوت» گفت: فکر می‌کنم روحانی برای سینمای ایران هنوز یک شخصیت کشف نشده است.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، «سودای سیمرغ»، در بخشی از برنامه شب گذشته خود٬ 19 بهمن ماه که بطور زنده از محل برگزاری سی و دومین برگزاری جشنواره بین المللی فیلم فجر در برج میلاد روی موج رادیو گفتگو پخش می شد با محمدحسین نائیجی، سیاوش حقیقی، محمدرضا شهیدی فر، مهدی انصاری و دکتر سیدبشیر حسینی گفتگو کرد.
نائیجی: فکر می کنم روحانی برای سینمای ایران هنوز یک شخصیت کشف نشده است
در ابتدای برنامه محمدحسین نائیجی، کارگردان فیلم «حق سکوت» میهمان ویژه سودای سیمرغ بود. وی در این گفتگو در پاسخ به این سوال که «فیلم شما سینمایی بود یا تله‌فیلم» بیان داشت: مخاطب اختیار دارد فیلم را بپسندد یا نپسندد. ما قصدمان این بود فیلمی را برای پرده بسازیم. تفاوت تله فیلم با سینما، تفاوت بحقی است. اما فکر می کنم اتفاق مرکزی داستان یک اتفاق سینمایی است. شاید از نظر کارگردانی شاید تماشاگر احساس تله فیلم بودن کرده است. اما ما در پی این بودیم تا مناسبات یک روحانی با جامعه ایران را به تصویر بکشیم و فکر کردم باید برای این سوژه یک کار سینمایی ساخت نه تلویزیونی.
وی در خصوص علت انتخاب سوژه روحانی برای فیلم خود گفت: من دنبال یک کاراکتر و شخصیت ویژه ای بودم و فکر می کنم روحانی هنوز برای سینمای ایران یک شخصیت کشف نشده و ویژه است. هرچند برخی سینماگران ما به روحانیت پرداخته اند ولی من فکر کردم باید شخصیت یک روحانی را با مناسباتی که او در جامعه بصورت تخصصی پیدا می کند، بررسی کرد.
نائیجی درخصوص نقش میرکریمی در «حق سکوت» گفت: من چهارسال پیش این سناریو را نوشته بودم و در این فرآیند زمان بدنبال تولید بودم. آقای میرکریمی وقتی از محتوای فیلمنامه باخبر شدند به عنوان یک فیلمساز مؤلف خیلی به بنده کمک کردند تا سناریو برای تولید پخته‌تر شود و پیشنهاد دادند با حوزه هنری کار را بسازم.
حسینی: انتظار بیش از حد از سینمای اجتماعی، آن را به یک نمایشنامه رادیویی تقلیل می‌دهد
در ادامه سیدبشیر حسینی، استاد دانشگاه و کارشناس برنامه و مهدی انصاری، منتقد سینما به نقد فیلم های روز هشتم جشنواره پرداختند. حسینی در پاسخ به سوال مجری که «آیا سینما محل پاتولوژی است؟» بیان داشت: من اصرار دارم هرچیزی را نمی شود در سینما به تصویر کشید و از سینما نیز نباید بیش از حد انتظار داشت. اینکه جوی راه افتاده و در جشنواره نیز انبوه فیلم ها این جو را تشدید می کند که باعث می شود از سینما بیش از سینما انتظار داریم، به سینمای اجتماعی آسیب می زند. این حتی باعث می‌شود فیلم ها نه تنها فیلم سینمایی نباشد، نه تنها تله فیلم نباشند بلکه به یک نمایشنامه رادیویی تقلیل یابد.
شباهت دوبه‌دوی فیلم های شبه‌اجتماعی به یکدیگر تا حد لوکیشن!
مهدی انصاری نیز در همین خصوص بیان داشت: مشکل دیگر در سینمای شبه‌اجتماعی این است که فیلم ها، دو به دو به یکدیگر شبیه می شوند و این شباهت به لوکیشن ها هم کشیده شده است. یعنی می بینید لوکیشن خانه در فیلم «برف» همان خانه در فیلم «انارهای نارس» است. و یا فیلم «چند متر مکعب عشق» و فیلم «کلاشینکف» در لوکیشنی عین هم ساخته می شوند. وقتی سینمای اجتماعی در این موضوعات سطحی و پیش پا افتاده از فقر برخوردار است، چطور می خواهد به نیازهای جامعه بپردازد؟
شهیدی فر: «کلاشینکف» رفتارهای غیراخلاقی را در ناگریزی ها مجاز و محترم شمرد
در ادامه برنامه محمدرضا شهیدی‌فر، میهمان دیگر برنامه «سودای سیمرغ» درخصوص فیلم های اکران شده در روز هشتم جشنواره، ضمن تاسف برنگیز خواندن آنها خاطرنشان کرد: فیلم آقای سهیلی «کلاشینکف» که مجموعه ای از رفتارهای غیراخلاقی را در ناگریزی ها نه تنها مجاز می شمارد که حتی محبوب و محترم! یعنی دختر بچه حق دارد برای دفاع از حیثیت خواهرش کلاشینکف بگذارد بر سر متجاوز به خواهرش و شلیک کند یا اگر خودت مرد اجرای قانون باشی در ناگزیری‌ها حق داری که سرقت کنی و هر رفتاری که نظم اجتماعی را بهم می زند مجازی انجام دهی.
اثرات ناشی از تماشای «کلاشینکف»، ترویج بی اخلاقی و بی قانونی است
وی خلاء قانون و مأمور قانون را در فیلم بسیار دانست و گفت: این نگاه خیلی خطرناک است. یک زمانی «قیصر» ساخته می شد و انتقام شخصی را تجویز می‌کرد، اما الزاماً محترم و محبوب نبود و جایی برخورد قانونی را هم باز می گذاشت. ضمن آنکه دوره تاریخی‌اش تمام شده است، اما این رفتار امروز نسبتی با جامعه و واقعیت ندارد. اثرات ناشی از تماشای این فیلم، ترویج بی اخلاقی و بی قانونی است.
حسینی: فیلم هایی نظیر «کلاشینکف» مقدمه آنارشیسم هستند
دکتر حسینی نیز در این باره دانست: یک مفهوم دیگری دارد اتفاق می افتد که انگار قانون دستش کوتاه است و حالا وجدان و انتقام فردی باید جایگزین قانون شود و این تجویز می شود. در خیلی از فیلم ها آرام آرام این فرض را جلو می بریم که قانون نمی تواند کاری کند و لذا من حق دارم به انجام خودسر انتقام فکر کنم و این مقدمه آنارشیسم است. یعنی یک بی قانونی که هرکسی که احساس کرد که قانون به نفع او، به زعم او، حتی به عدل او نیست حق دارد کلاشینکف دست بگیرد و بکشد.
«سودای سیمرغ» برنامه ای رادیویی است که به مناسبت برگزاری سی ودومین جشنواره بین المللی فیلم فجر هر شب رأس ساعت 18 از رادیو گفتگو موج 103.05 مگاهرتز پخش می گردد.
انتهای پیام/
