داشتن سلاح هسته‌ای بر مبنای دو اصل فقهی «ظلم» و «فساد» حرام است
خبرگزاری تسنیم: عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم گفت: هم از دیدگاه عقلی و هم از دیدگاه قرآن و روایات اسلامی داشتن و به‌کارگیری چنین سلاح‌هایی بر مبنای دو اصل اساسی در فقه حرام است؛ یکی ملاکِ ظلم و دیگری ملاک فساد.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، آیت‌الله محمدجواد فاضل لنکرانی، عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم در همایش ملی فقه هسته‌ای با اشاره به فتوای رهبر انقلاب مبنی بر تحریم تولید، انباشت و بکارگیری سلاح هسته‌ای گفت: از آنجا که این موضوع، موضوع جدیدی در فقه بود، برخی فکر کردند که این فتوای رهبر انقلاب یک فتوای سیاسی و مقطعی است. در حالی که با بررسی‌هایی که در ما در مرکز فقهی ائمه اطهار(ع) انجام دادیم فهمیدیم که این فتوا از مبانی قوی فقهی برخوردار است.
آیت‌الله فاضل لنکرانی ادامه داد: فتوا در خصوص سلاح هسته‌ای نیازمند موضوع‌شناسی دقیق است؛ زیرا اگر ماهیت این سلاحها روشن شود می‌توان درباره آن فتوا داد. سلاح‌های کشتار جمعی دو خصوصیت دارند، اولین اینکه به دایره نظامیان محدود نمی‌شوند بلکه ابعاد گسترده‌ای از غیرنظامیان را نیز در بر می‌گیرند. دوم اینکه متوقف به میدان و زمان جنگ نیستند، بلکه اثراتشان در نسل‌های بعدی هم ادامه می‌یابد.
عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم اظهار کرد: هم از دیدگاه عقلی و هم از دیدگاه قرآن و روایات اسلامی داشتن و به‌کارگیری چنین سلاح‌هایی بر مبنای دو اصل اساسی در فقه حرام است. یکی ملاک ظلم و دیگری ملاک فساد.
به گفته آیت‌الله فاضل لنکرانی تردیدی نیست که تولید انباشت و کاربرد سلاح هسته‌ای نماد ظلم و مصداق فساد است و همین‌که عده‌ای در جهان از آن برخوردارند و دیگران از داشتن آن منع می‌شوند، نشان می‌دهد که حتی داشتن این سلاحها مصداق بارز ظلم است، چه برسد به اینکه این سلاحها منجر به خونریزی و کشتار شود.
وی با اشاره به آیه قرآن که می‌فرماید برای ترساندن دشمنانتان از هر سلاحی استفاده کنید توضیح داد: در برابر این آیه آیات دیگر است که ضابطه‌ای را تعیین می‌کند و آن ضابطه اعتدال است؛ یعنی در جهاد کردن نباید از خطوط قرمز و مسائل تجویز شده فراتر رفت و مثلا با شیوه‌های غیرمجاز و غیرانسانی به کشتن زنها و کودکان پرداخت.
آیت‌الله فاضل‌لنکرانی افزود: از سوی دیگر بهره‌گیری از سلاح در اندیشه اسلامی به دلیل ایجاد امنیت و صلح و آرامش است نه کشورگشایی یا قدرت‌طلبی. این کشورگشایی و قدرت‌طلبی خود مصداق اعتدا است و مجاز نیست.
این پژوهشگر در پایان خاطرنشان کرد: در اندیشه دینی ما فساد کردن بر زمین حرام است و اسلام جوازی برای فساد صادر نمی‌کند. با در نظر گرفتن میزان فسادی که سلاح هسته‌ای می‌تواند به بار آورد، حرمت آن روشن است.
انتهای پیام/