حالا «کی یف» از آن کیست؟

به گزارش خبرگزاری تسنیم، روزنامه خراسان ستون سرمقاله خود را به مطلبی با عنوان«حالا «کی یف» از آن کیست؟!»نوشته شده توسط سید محمد اسلامی اختصاص داد:
دولت اوکراین بالاخره عقب نشست. شامگاه دیشب رئیس جمهور اوکراین خونریزی ها در این کشور را پایان داد و با برگزاری زودهنگام انتخابات ریاست جمهوری، تشکیل دولت ائتلافی با حضور مخالفان و اصلاح قانون اساسی براساس نسخه سال 2004 موافقت کرد. این توافق با میانجی گری 3 وزیر خارجه اروپایی به نتیجه رسید و متن آن را وزرای خارجه 3 کشور اروپایی فرانسه، آلمان و لهستان نیز امضا کرده اند. "ولادیمیر لوکین" فرستاده ویژه ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه نیز اگرچه در نشست دیشب حضور داشت و از امضای آن جلوگیری نکرد، اما آن را امضا هم نکرد. ساعتی پس از امضای این توافق پارلمان اوکراین به آزادی یولیا تیموشنکو، نخست وزیر سابق اوکراین و نماد انقلاب نارنجی این کشور رای داد. به نظر می رسد اروپایی ها سستی چند ماه گذشته شان در پرونده اوکراین را جبران کرده اند. آن ها بدون این که مانند پوتین وعده کمک 15 میلیارد دلاری دهند، دولت اوکراین را مجبور کرده اند خواسته آن ها را بپذیرد.

حالا احتمالا اروپایی ها پاسخ های جالبی برای خانم ویکتوریا نولاند، معاون وزیر خارجه آمریکا دارند که به آن ها به خاطر سستی پیشین شان فحش ناموسی داده بود. از این به بعد مخالفان دولت اندک اندک میدان استقلال را تخلیه می کنند و خود را برای برگزاری انتخابات ریاست جمهوری آماده می‌کنند. قانون اساسی نیز به وضعیت سال 2004 باز می‌گردد و براساس آرمان های انقلاب نارنجی پیشین اوکراین، از اختیارات رئیس جمهور کاسته می شود و به اختیارات پارلمان افزوده خواهد شد. نظام سیاسی این کشور نیز به حالت نظام پارلمانی تغییر می کند.

دعوا در اوکراین بر سر چیست؟
خونریزی ها در روزهای گذشته کی یف، پایتخت اوکراین بدترین خشونت ها از زمان استقلال این کشور از اتحاد جماهیر شوروی بوده است. روسیه و غرب امسال بار دیگر تمام قد در برابر یکدیگر ایستادند. روس ها از نفوذ و ثروت شان برای حفظ اوکراین هزینه کردند. اتحادیه اروپا و دولت آمریکا نیز از شبکه های مردمی، رسانه ها و لابی های با نفوذشان مایه گذاشتند. حالا دیگر تلاش های 3 لابی ثبت شده اوکراینی در کنگره آمریکا به نام های پودستا (Podesta Group Inc)، شرکت روابط مردمی مرکوری (Mercury Public Relation Firm) و شرکت حقوقی ویلی رین (Wiley Rein Law Firm) هم به ثمر رسیده است و رئیس جمهور ویکتور یانکوویچ به خواسته های غرب تن داده است. با این حال جدال خونین غرب و روسیه که در روزهای گذشته به صورت نیابتی در میدان استقلال کی یف جریان داشت، فقط به خاطر جایگاه صنعتی اوکراین و منابع سرمایه ای این کشور نبوده است.

اوکراین برای روسیه کلید توسعه اتحادیه اوراسیا و تقابل با اتحادیه اروپا است. این کشور برای اروپایی ها نیز کلید توسعه اتحادیه اروپا به سمت همسایه های شرقی این اتحادیه است. اتحادیه اروپا حالا دیگر از تقابل با روسیه در شرق اروپا نمی هراسد و پس از اوکراین تلاش می کند پیمان تجارت بین کشورهای اروپای شرقی را با یک به یک آن ها امضا کند. پیمانی که این کشورها را بیش از پیش از روسیه دور می کند و بر مدار منافع و سیاست‌های اروپایی تنظیم می کند.

آیا اوکراین به دامن اروپا افتاده است؟
با این حال نباید از یاد ببریم که هنوز ماجرای اوکراین به پایان نرسیده است. رئیس جمهور این کشور با عقب نشینی در برابر مخالفان در عمل اثبات کرده است که حاضر نیست جدال را به قیمت بیش از پیش ریخته شدن خون مردم کشورش ادامه بدهد. به علاوه این که هیچ پیشگویی نمی تواند نتیجه انتخابات ریاست جمهوری جدید را پیش بینی کند. به هر حال اوکراین در رقابت بین روسیه-اتحادیه اروپا یک کشور دو پارچه است. مناطق شرقی این کشور فرهنگ و زبان شان روسی است و مناطق غربی این کشور به فرهنگ اروپایی تمایل دارند. 4 سال پیش نیز در سال 2010 ویکتور یانکوویچ، رئیس جمهور فعلی با کسب 48/76 درصد آرا، خانم یولیا تیموشنکو که به قهرمان انقلاب نارنجی شهرت داشت را شکست داد و برنده انتخابات ریاست جمهوری اوکراین شد.

در دور دوم انتخابات که با شرکت تیموشنکو و یانکوویچ برگزار شد، اختلاف آرای یانکوویچ و تیموشنکو کمتر از 600 هزار رای بود. در آن زمان ناظران بین المللی و اتحادیه اروپا این انتخابات را به شدت مورد تحسین قرار دادند و آن را شفاف و صادقانه خواندند. بنابراین باید منتظر بمانیم. اوکراین متاعی نیست که روس ها به سادگی از آن گذر کنند. مناقشه بر سر اوکراین از سال 2004 تاکنون در سال 2014 حداقل 10 ساله شده است. بنابراین دور از ذهن نیست که حداقل 10 سال دیگر نیز به نوع دیگری جدال ادامه یابد. ولادیمیر لوکین، فرستاده ویژه ولادیمیر پوتین به کی یف نیز تاکید کرده است که طرف روسی رایزنی ها در اوکراین را ادامه می دهد و البته برای همکاری با دولت جدید در این کشور نیز آماده است.

دنائت سیاسی: روسیه ، اروپا 1-1 برابر
از سال 2009 که روس ها در اوج سرمای زمستان به مدت 2 هفته صادرات گاز به اوکراین را متوقف کردند، همه این رفتار را شاخص سیاست خارجی کرملین در نظر گرفتند. جدیتی که برای پیشبرد اهداف یک کشور دنائت سیاسی را مجاز می شمارد و سرد و بی روح هرگونه امتیاز دادنی را رد می کند. با این حال باید توجه کنیم که در خشونت های امسال اوکراین، اتحادیه اروپا رفتار قبلی روس ها را جبران کرد. کمیسیون اروپا، پارلمان اروپا و کشورهای عضو اتحادیه اروپا در روزهای گذشته دست به دست هم شورش های خیابانی در کی یف و دیگر شهرهای اوکراین را هدایت کردند. آن ها حاکمیت قانون در این کشور را قربانی نزدیک شدن دولت اوکراین به اتحادیه اروپا کردند. شبکه سی.ان.ان خشونت های این روزهای اوکراین را ادامه انقلاب نارنجی سال 2004 توصیف کرده است. تا چند روز دیگر دولت کنونی اوکراین از قدرت ساقط می شود و یک دولت ائتلافی جای آن را می گیرد. این چنین اتحادیه اروپایی که داعیه دموکراسی دارد، یک دولت قانونی که در انتخاباتی با نظارت همین اتحادیه بر سر کار آمده بود را با شورش های خونین خیابانی از قدرت کنار می زند.

منبع:روزنامه خراسان 

انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.