پوشاک مردم گیلان سوغات مسافران نوروزی + عکس


خبرگزاری تسنیم: ردپای پوشاک مردم گیلان از گذشته‌های دور تا سال‌های معاصر به سختی ممکن است و تنها کلاه نمدی و چوموش را می‌توان بر جای مانده از آن دوران دانست.

به گزارش خبرگزاری تسنیم از رشت، آثار باستانی به دست آمده در سراسر سرزمین گیلان، سوابق زندگی در این منطقه را به بیش از چهار هزار سال می‌رساند.

این آثار خود به عنوان بهترین رهنمای ما برای شناخت چگونگی زندگی پیشینیان ما در این سرزمین عمل می‌کنند، پوشاک مردم گیلان در گذشته‌های دور نیز از میان این اشیای به دست آمده قابل شناسایی است.

پوشاک زنان گیلان

طرح چهره یک بانوی گیلک که بر روی یک جام پوسیده مفرغی به دست آمده است، نشان می‌دهد که زنان گیلان روسری بزرگی بر سر می‌گذاشتند و با پیشانی بندی که از روی پیشانی عبور می‌کرد و در پشت سر گره می‌خورد، روسری را روی سر نگاه می‌داشتند.

این جام مفرغی که از مارلیک به دست آمده است، به بیش از سه هزار سال پیش باز می‌گردد، همین تصویر نشان می‌دهد که بقیه روسری روی دوش و سینه قرار می‌گرفت و دنباله آن دوباره از زیر چانه به طرف بالا کشیده و در کنار گوش به پیشانی بند متصل می‌شد.

پوشاک مردان گیلان

ردپای پوشاک مردم گیلان از گذشته‌های دور تا سال‌های معاصر به سختی ممکن است و تنها کلاه نمدی و چوموش را می‌توان بر جای مانده از آن دوران دانست.

بومیان گیلان زمین، کت پشمین خشن بافتی به نام "چوخا" یا "چوخه" دارند، شلوار آنها معمولی و پشمی است که لیفه ای یا میان ساق است و کلاه نمدی و چوموش مکمل لباس آنهاست.

پیراهن مردان بیشتر به رنگ قرمز تند یا کمی روشن تر و بدون یقه است. آستین پیراهن راسته و بدون مچ و پیراهن دارای چاک در قسمت راست سینه است. معمولاً اندازه پیراهن  بلند نیست.

پارچه شلوار مردان گیلک غالباً توسط زنان بافته می‌شود، یک شال نیز برای پیچیدن روی کمر استفاده می‌شود که از پارچه دست بافت و با نقوش هندسی و رنگین است.

این شال بیشتر در جشن ها و عروسی ها به کار می‌رود، کلاه مردان نمدی و از پارچه زمخت بافت پشمی است.

گالشان (دامداران کوهستانی) کلاهی پوستی دارند و علاوه بر آن از شولا یعنی بالاپوش نمدی و نیمه بلند استفاده می‌کنند.

زبان و گویش اصلی مردم گیلان

گیلکی

این زبان از  زبان های ایرانی است که مردم گیلان و دیلمستان بدان سخن می‌گویند، گیلکی به چند شاخه تقسیم می شود و در جهات شرق و جنوب نیر با یکدیگر اندکی اختلاف دارند.

تالشی

این زبان از زبان‌های ایرانی است که هم چنان در بخش هایی از ایران زنده است، گویش ماسالی زبان تالش با گویش مناطق کوهستانی آن در شفت اندکی تفاوت دارد.

دیلمی

از زبان‌های مهم دیگر این استان زبان دیلمی است که با زبان گیلکی تفاوت‌های اساسی دارد.

انتهای پیام/ ب